دوست نزدیک‌تر از من، به من است! قبل از این‌که خودم بفهمم چه میخواهم بکنم، او فهمیده. وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيد و ما انسان را آفریده‌ایم و می‌دانیم که نفس او، چه وسوسه‌ای به او می‌کند؛ و ما از شاهرگ [او] به او نزدیک‌تریم. (۱۶ ق)

در قیامت می‌پرسند، " چه آورده‌ای؟ " نه چه کرده‌ای؟ طوری نباشد کار خوب کنم، بعدش با ریا، منت یا گناه از بین ببرم. کار خوب را حفظ کردن، ده برابر پاداش دارد، نه انجام دادنش. مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ... هر كس كار نيكى بياورد، ده برابر آن [پاداش‌] خواهد داشت ... (۱۶۰ انعام)

تکلّف یعنی از حق، اعتدال، عدالت و راستی خارج شدن. کسی که این‌طور باشد، مُتکلّف است. «نمی‌دانم» نگفتن، درگیر خیال و اوهام شدن، تجمل‌گرایی، چشم و هم‌چشمی از نمونه‌های تکلّف است. ...ٍ وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ و من از متکلّفین نیستم. (۸۶ ص)

بيچاره آدمی، مرگش پنهان، بيماریش پوشيده ...‌ پشّه‌اى اذیتش می‌کند، جرعه‌اى در گلویش گير کرده بُکُشدش،‌ و عرق كردنى بد بو سازدش! (نهج، حکمت ۴۱۹) ای انسان! چه چیز در برابر پروردگار کریمت مغرورت کرده؟ (۶ انفطار)

در بعضی شرایط، حل مشکلات محال یا بعید به نظر می‌رسد. آنجاست که ایمان محک می‌خورد و مشخص می‌شود چه کاره‌ایم. هنگام مشکلات و ترس‌ها، به خدا بد گمان نشویم و همه چیز را فراموش نکنیم.

قربانی به معنای «نزدیک شدن» است؛ هم نزدیک شدن انسان به خدا، هم نزدیک شدن خدا به انسان. نفس خود قربان‌ نما در راه او نی که خون جاری کنی در آب جو (مولانا)

موقع قربانی و فداکاری کردن، سهمی برای خدا، در نظر بگیریم. اخلاص و توجه‌مان برسد به او. لَنْ يَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَٰكِنْ يَنَالُهُ التَّقْوَىٰ مِنْكُمْ ... (۳۷ حج) هرگز [نه‌] گوشتهاى آنها و نه خونهايشان به خدا نخواهد رسيد، ولى [اين‌] تقواى شماست كه به او مى‌رسد.

هر که و هر چه‌ایم، پیش پدر و مادر فکر نکنیم کسی هستیم، خودمان را پیششان کوچک کنیم. وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُلْ رَبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا و از سر محبت برای آنها تواضع کن و بگو: پروردگارا! آنها را، مورد رحمت قرار بده، همانطور که تربیتم کردند. (۲۴ اسراء) #قرآن #پدر_مادر

هر چه نَپاید، دلبستگی را نَشاید! اندرين وادی مرو بی اين دليل  «لا أُحِبُّ الآفِلِينَ» گو چون خليل ... قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ (۷۶ انعام) گفت: غروب کنندگان را دوست ندارم. #قرآن #غروب_کنندگان #حضرت_ابراهیم

بعضی از ماها «حرفِ بد نمی‌زنیم»؛ ولی «بد حرف می‌زنیم». شاید همین باعث دلخوری، کدورت، دعوا و ... شود. «خوب حرف زدن» تمرین می‌خواهد. به بندگانم بگو [حواسشان باشد]، هم حرف‌های خوب بزنند، هم خوب حرف بزنند، چون شیطان بین‌شان را شکرآب می کند و رابطه‌شان را به هم می‌زند. شیطان از اول هم دشمن آشکاری برای انسان بوده! (۵۳ إسراء)

غروب کنندگان، دوست داشتنی نیستند! افرادی که جذب زیبایی‌های دنیا، خودباخته و شیفته آن‌ها می‌شوند، از ناپایداری آن‌ها غافل می‌گردند، و بخاطر سرگرم شدن به آن‌ها، به یاد غروب و نابودی آن‌ها نمی‌افتند. این شیفتگی گاهی به اندازه‌ای است که خدا گلایه می‌کند: و برخی از مردم ، در برابر خدا، همانندهایی [برای او] برمی‌گزینند، و آنها را چون دوستی خدا، دوست می‌دارند ولی کسانی که ایمان آورده‌اند، به خدا محبت بیشتری دارند. (۱۶۵ بقره) این همان حرف دل فطرت ِ ماست، که از زبان حضرت ابراهیم علیه‌السلام بیان شده: ای انسان، من از فانی متنفرم و عاشق باقی و بقاء هستم. این همان راهی است که خواجه عبدالله انصاری در باب ۲۵ منازل السائرین، برای تهذیب نفس بیان کرده، که برای دل کندن از دنیا به ناپایداری آن توجه کنیم.

#قرآن_یعنی_خواندنی! خواندنی‌ها متفاوت هستند. بعضی‌ها برای گروه، روحیه‌‌، نیازها و زمان‌های خاصی هست، حتی کتب آسمانی. ولی قرآن، خواندنی‌ای است برای همه، در هر زمان و مکانی. آن هم خواندنی‌ای که دست خالی برنمی‌گرداند. إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ (۷۷ واقعه) كه اين [پيام‌] قطعاً قرآنى است، کریم و ارجمند! «قرآن خواندنی است.» #قرآن