گوشِ آزاد، می‌تواند هدایت‌ها و صدای آیات را بشنود. هنگامی که زباله، ظرف کثیف، گریه کودکی، انتظار پیرمردی و گرفتاری رهگذری را می‌بینی، در واقع این‌ها تو را صدا می‌زنند که مرا از سر راه بردار، بشوی و دست مرا بگیر.
گوش آزاد می‌تواند این دعوت‌ها و طلب‌ها را بشنود و اجابت کند، و اگر گذشت و گوشش را گرفت، توقع نداشته باشد که دعوت رسول را اجابت کند و تلاوت آیات او را جدی بگیرد.
اگر در مجلس ختم، قرآن بخوانند، شاید ساکت باشیم و گوش کنیم. حالا اگر، نظر قرآن برای زندگی گفته شود، ساکت و شنوا هستیم؟ یا کار خودمان را می‌کنیم؟
وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (۲۰۴ اعراف)
و چون قرآن قرائت شود بدان گوش فرا دهید و سکوت کنید، شاید مشمول رحمت حق شوید.
دوست نزدیک‌تر از من، به من است!
قبل از این‌که خودم بفهمم چه میخواهم بکنم، او فهمیده.
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيد
و ما انسان را آفریده‌ایم و می‌دانیم که نفس او، چه وسوسه‌ای به او می‌کند؛ و ما از شاهرگ [او] به او نزدیک‌تریم.
(۱۶ ق)
هر که و هر چه‌ایم، پیش پدر و مادر فکر نکنیم کسی هستیم، خودمان را پیششان کوچک کنیم.
وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُلْ رَبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا
و از سر محبت برای آنها تواضع کن و بگو: پروردگارا! آنها را، مورد رحمت قرار بده، همانطور که تربیتم کردند.
(۲۴ اسراء)
#قرآن
#پدر_مادر