#کرامت_و_شرافت_انسان۲ #تفسیر_قرآن_کریم #قرآن حقیقت این است که انسان، مجموعه پیچیده و مبهم و غیر قابل تفکیکی است که نمی توان آن را جز با راهنمایی آفریدگارش شناخت. برای شناخت انسان، باید به سراغ کسی رفت که انسان برای او موجودی شناخته شده است و او، آفریدگار انسان است. آری، تنها آفریدگار انسان است که حقیقت این موجود پیشرفته را می شناسد و از همه رازها و نیازهای آن آگاه است. «أَ لا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَ هُوَ اللَّطِيف الخَبِيرُ»(ملک، 14) آيا آن كسى كه موجودات را آفريده از حال آنها آگاه نيست؟! در حالى كه او (از اسرار دقيق) باخبر و آگاه است! درمیان مخلوقات جهان، انسان از کرامت و شرافت بسیارب برخوردار است. خداوند هنگام یادکردن از آفرینش انسان، خویشتن را با عبارت: « فَتَبَارَك اللَّهُ أَحْسنُ الخْالِقِينَ» (مومنون، 14) ستایش کرده تا بفهماند که این مخلوق، گلِ سرسبد هستی است. قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d

#کرامت_و_شرافت_انسان۳ #تفسیر_قرآن_کریم #قرآن شرافت انسان به، رنگ #پوست و میزان #هوش و #استعداد و #زیبایی و #قدرت و حتی #ژن_برتر او نیست؛ چون بی ارزش ترین افتخار، افتخار به داشتن ویژگی هایی است که خود انسان در داشتنشان هیچ نقشی ندارد. پس این فضیلت وقتی است که انسان برخوردار از نعمت عقل و عشق باشد. انسان موجودی است آمیخته از عقل و عاطفه یا عشق و اندیشه که هر دو در ساختن شخصیت او نقش بسزایی دارند. قرآن کریم در کنار عقل، به دل که کانون عواطف آدمی است، توجه دارد. بنابراین اگر بخواهیم شرافت و کرامت انسان را از سایر مخلوقات نمایان سازیم، باید از نیروی #عقل و #عشق در راه هدف صحیح زندگی بهره بگیریم؛ وگرنه تفاوتی میان ما و سایر جانداران نخواهد بود. از این رو، در بسیاری از آیات قرآن از واژه های مربوط به تعقّل و تذکر برای شکوفایی بعد انسانی بشر تکیه شده است. ✅آدمی را آدمیت لازم است عود را گر بو نباشد، هیزم است. قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d

#کرامت_و_شرافت_انسان۴ #تفسیر_قرآن_کریم #قرآن انسان موجودی است که توانایی دست یافتن به بسیاری از کمالات را دارد، خداوند در نهاد انسان توانایی خود شناسی و بالندگی را نهاده و فرموده است: «يَأَيُّهَا الانسنُ إِنَّك كادِحٌ إِلى رَبِّك كَدْحاً فَمُلَقِيهِ» (انشقاق، 5) اى انسان! تو با تلاش و رنج بسوى پروردگارت مىروى و او را ملاقات خواهى كرد! انسان همچنین موجودی صاحب #اختیار است و مجموعه کارهایی که از وی سر می زند، به اختیار و اراده اوست. در حقیقت رمز برتری انسان بر فرشتگان در همین اختیار نهفته است؛ زیرا فرشتگان در خوب بودن خود اختیاری ندارند، در حالی که انسان به واسطه تضاد نیروی خیر و شرّ در درونش، آزاد است و آنگاه که راه خیر را برمی گزیند، مقامش افزون بر مقام فرشتگان می شود. 📌آدمی زاده طرفه معجونی است از فرشته سرشته وز حیوان گر رود سوی این، شود به از این ور رود سوی آن، شود پس از آن قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d

#حدیث #تلاوت_قرآن #تفسیر_قرآن_کریم رسول اکرم صلّي الله عليه و آله فرمودند: يا عليُّ... عَلَيکَ بِتلاوَةِ القرآنَ عَلي کُلِّ حالٍ؛ «يا علي! بر تو باد به تلاوت قرآن در هر حالي.»  بحارالانوار، ج66، ص391 پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله فرمودند: إنّ هذهِ القُلوبَ تَصدَأُ كما يَصدَأُ الحَديدُ . قيلَ : يا رسولَ اللّه ، فما جَلاؤها ؟ قالَ : تِلاوَةُ القرآنِ ؛ اين دلها نيز همانند آهن زنگار مى بندد . عرض شد : اى رسول خدا ، صيقل دهنده دلها ، چيست ؟ فرمود : تلاوت قرآن . كنز العمّال : 2441 منتخب ميزان الحكمه : 460 امام باقر عليه السّلام فرمودند: انما شيعة عليٍ کثيرة صلاتهم و کثيرة تلاوتهم القرآن. شيعيان و پيروان علي زياد نماز مي خوانند و زياد قرآن تلاوت مي کنند. صفات الشيعه، ص 16 7 قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d

#غدیر_در_قرآن۱ #عید_غدیر #غدیر #تفسیر_قرآن_کریم 📢📢یکی از سؤالاتی که جوانان مطرح می‌کنند، این است که چرا نام حضرت #علی علیه السلام در #قرآن نیامده است؟ متاسفانه این سؤال ناشی از عدم آشنایی نسل نو با قرآن و معارف آن است، که نمی دانند دهها آیه از قرآن کریم درباره حضرت علی نازل شده است و می‌توانند با مطالعه تفاسیر معتبر آن را در یابند. اصولا یکی از شیوه‌های قرآن آن است که به جای بیان نام افراد، ویژگی‌های آنان را ذکر می‌کند تا برای دیگران الگو باشند، چنانکه نام حضرت خضر و مؤمن آل فرعون در قرآن نیامده است. 📌از مجموع آیاتی که راجع به حضرت علی علیه السلام می‌باشد، دو آیه مربوط به ماجرای نصب حضرت به امامت، در غدیر خمّ است که عبارتند از: آیات ۳ و ۶۷ سوره مائده. سوره مائده، به اعتقاد عموم مفسّران، در اواخر عمر پیامبر صلّی الله علیه و آله نازل شده و لذا این دو آیه که مربوط به جانشینی آن حضرت می‌باشد، در این سوره آمده است. 📌علاوه بر این دو آیه، روایات بسیاری از یاران پیامبر درباره واقعه غدیر رسیده است که مرحوم علامه امینی نام ۱۱۰ نفر از آنان و نام دانشمندان و مورخان و شاعران بسیاری از شیعه و سنّی، که در طول ۱۴ قرن گذشته به این موضوع پرداخته اند، در مجموعه یازده جلدی الغدیر آورده است. ابتدا گزارش آخرین سفر حجّ پیامبر (حجّة الوداع) را مرور کنیم و سپس آیاتی را که در این واقعه نازل شده است، توضیح دهیم. #حاج_آقا_قرائتی قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d

#غدیر #غدیر_در_قرآن #عید_غدیر #تفسیر_قرآن_کریم 📌گزارش آخرین حجّ پیامبر پیامبر در چهل سالگی به پیامبری رسید. سه سال مخفیانه و ده سال علنی تبلیغ کرد. بخاطر فشار و تهدید کفار، از مکه به مدینه هجرت کرد. شش سال در مدینه ماند، خواست برود مکه اعمال عمره را انجام بدهد، اما کفار مکه نگذاشتند پیامبر وارد شود و نزدیک بود درگیری پیش بیاید که صلح حدیبیه برقرار شد. دو سال بعد پیامبر و مسلمانان مکه هم جدا می‌شد، یکی به سمت مدینه، یکی به سمت یمن و یکی به سمت عراق می‌رفت. پیامبر فرمود: آنها که رفته اند، بازگردند و صبر کنید تا آنها که بازمانده اند، برسند. هنگام ظهر نماز خواندند و پس از نماز، پیامبر خطبه ای مفصل خواند و آنگاه فرمود: من به زودی دعوت خدا را اجابت کرده، از میان شما می‌روم. ای مردم! درباره من چگونه شهادت می‌دهید؟ همگی با صدای بلند گفتند: گواهی می‌دهیم که تو رسالت الهی را ابلاغ کردی و آخرین تلاش و کوشش را در راه هدایت ما نمودی، خداوند ترا جزای خیر دهد. سپس فرمود: من می‌روم ولی دو چیز گرانقدر در میان شما به یادگار می‌گذارم: یکی کتاب خدا که واسطه میان پروردگار و شماست، و دیگری خاندان من که خداوند به من خبر داده این دو از هم جدا نشوند، تا در بهشت به من بپیوندند، از این دو پیشی نگیرید که هلاک شوید و دست از دامن آن دو برندارید که گمراه شوید. آنگاه پیامبر دست علیّ را گرفت و بلند کرد، آن چنان که سفیدی زیر بغل هر دو نمایان شد و همه او را دیدند و شناختند. در اینجا پیامبر فرمود: «ایّها النّاس مَن اَولَی النّاس بالمؤمنین مِن اَنفُسهم»: چه کسی به مؤمنان از خود آنها سزاوارتر است؟ گفتند: خدا و پیامبرش داناترند، پس فرمود: خدا، مولای من است، و من مولی و سرپرست مؤمنانم و نسبت به آنها از خودشان سزاوارترم. سپس فرمود: «من کنت مولاه فهذا علیّ مولاه»: هر که من مولای اویم، این علی مولای اوست. سپس دست به سوی آسمان برداشت و چنین دعا کرد: خداوندا! دوستان او را دوست بدار و دشمنانش را دشمن بدار، یارانش را یاری کن، و آنها که او را ترک کنند، از یاری خویش محروم ساز، حق را همراه او بدار و او را از حق جدا مکن. سپس فرمود: حاضران، این خبر را به غایبان برسانند. خطبه که بپایان رسید، جمعیت متفرق نشده بود که جبرئیل نازل شد و این آیه را بر پیامبر خواند: «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی... » پیامبر فرمود: خدا را سپاس که دین خود را کامل و نعمت خود را بر ما تمام کرد، و از رسالت من و ولایت پس از من خشنود گشت. در این هنگام شور و غوغایی در میان مردم افتاد و همه، از جمله ابوبکر و عمر، این موقعیت بزرگ را به علی ابن ابی طالب تبریک گفتند: «بَخّ بَخّ لک یا علیّ اصبحت مولای و مولا کلّ مؤمن و مؤمنة»: "مبارک باد بر تو، مبارک باد بر تو، ای فرزند ابوطالب! تو مولای من و مولای تمام مردان و زنان با ایمان گشتی. این بود اجمالی از ماجرای غدیر، و اکنون به تفسیر دو آیه نازل شده در این باره می‌پردازیم. #حاج_آقا_قرائتی قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d

#غدیر #غدیر_در_قرآن #عید_غدیر #تفسیر_قرآن_کریم #آیه_تبلیغ «یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرین» مائدة/۶۷ ای پیامبر! آنچه را از طرف پرودگارت به تو نازل شده، به مردم ابلاغ کن، و اگر انجام ندهی، رسالت او را به انجام نرسانده ای و خدا تو را از مردم حفظ می‌کند. خداوند مردمان کافر را هدایت نمی کند. این آیه نکاتی دارد: 1⃣عبارت (یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ) که در قرآن دو بار بیشتر نیامده، بیانگر آن است که آنچه پیامبر وظیفه دارد آن را به گوش مردم برساند امر مهمی است که مربوط به رسالت اوست و او چون رسول است باید آن را اعلام کند. 2⃣کلمه (بَلِّغ) یعنی با جدیّت و اهتمام تمام آن را ابلاغ کن و به گوش مردم برسان تا کسی بعداً نگوید این مطلب به ما نرسید. 3⃣(مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ) یعنی مردم بدانند آنچه پیامبر می‌گوید از جانب خودش نیست، از طرف خداست، خدایی که صاحب اختیار همه است. 4⃣(وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ) یعنی ابلاغ این موضوع به شکل عملی و در قالب یک مراسم باشد. زیرا قرآن به جای آن که بفرماید: (بَلِّغْ... وَ إِنْ لَمْ تُبَلِّغ = بگو... و اگر نگویی)، می‌فرماید: (بَلِّغْ... وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ = بگو... و اگر انجام ندهی)، یعنی ابلاغِ زبانی کافی نیست، بلکه ابلاغِ فعلی لازم است، باید یک مراسمی باشد و در این مراسم، آنچه را خدا گفته، به مردم اعلام کنی. 5⃣عبارت (فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ) یعنی آنجه باید به مردم ابلاغ کنی، هم وزن رسالت توست، به گونه ای که اگر آن را به مردم نرسانی، گویا اصل رسالت پروردگار را به انجام نرسانده ای و زحمات بیست و سه ساله ات به هدر می‌رود. 6⃣جمله (وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ) نیز بیان می‌دارد که پیامبر از ابلاغ این امر مهم ترس و هراس داشته است و لذا خداوند وعده می‌دهد او را از شرّ مردم حفظ کند. البته روشن است پیامبر اسلام از اینکه جان خود را در راه خدا فدا کند، هراسی نداشته است و لذا در تمام جنگ‌ها در صف مقدّم جبهه حضور داشت، بلکه این امر به گونه ای بود که پیامبر احتمال می‌داد برخی از مردم آن را نپذیرند و موجب فتنه و درگیری میان مسلمانان گردد که بیش از آنکه به جان پیامبر ضرر رساند، به مکتب او ضربه وارد سازد. و لذا ادامه آیه می‌فرماید: (إِنَّ اللَّهَ لایَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرین) یعنی خداوند اجازه نمی دهد کسانی این امر مهم را انکار می‌کنند، به هدفشان برسند و تهدیدی برای تو و برنامه‌های تو باشند. قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d

#غدیر #غدیر_در_قرآن #تفسیر_قرآن_کریم در اینجا سه سؤال مطرح است: 1⃣این امر مهم چه چیزی بود که پیامبر تا سال آخر عمرش بیان نکرده بود؟ 2⃣چه امری بود که اگر پیامبر آن را نمی گفت، زحمات ۲۳ ساله اش به هدر می‌رفت؟ 3⃣چه امری بود که پیامبر از گفتنش هراس داشت؟ این مطلب هر چه باشد، جزء دین است، اما از اصول دین یا فروع دین؟ تک تک آنها را بررسی می‌کنیم تا به نتیجه برسیم. اصول دین، توحید است و نبوت و معاد. آیا می‌شود گفت که در این ۲۳ سال، پیامبر (ص) «لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ» را به مردم یاد نداده بود؟! اولین کلمه ای که به مردم آموخت، این بود: «قُولُوا لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تُفْلِحُوا». پس این امر مهم توحید نیست. قطعا نبوت هم نیست، زیرا معنا ندارد کسی که حدود دو ماه دیگر رحلت می‌کند، بگوید: مردم! من پیامبرم! آیا تا آن زمان به مردم نگفته بود: من پیامبرم! راجع به معاد هم، پیامبر از همان روزهای اول بعثت مردم را از دوزخ هشدار می‌داد و تمام سوره‌های مکی خبر از معاد می‌دهند. پس آنچه پیامبر باید در آخر عمرش اعلام کند، وقوع قیامت نیست. اما فروع دین: آیا پیامبر (ص) تا دو ماه مانده به رحلتش از نماز نگفته بود؟! و یا آن حاجیان که از مکه برمی گشتند تارک الصلاة بودند؟! قطعا آن مطلب نماز نبود. روزه، جهاد، خمس و زکات هم، هشت سال قبل، یعنی سال دوم هجری قانون آنها صادر شده بود. حج هم مراد نیست، زیرا آنها از مکه برمی گشتند. امر به معروف و نهی از منکر نیز بارها در دیگر آیات قرآنی مطرح و بر لزوم آن تاکید شده بود. علاوه بر آن که پیامبر از بیان این امور هراسی نداشت و آن روزی که تنها بود و با بت‌ها و بت پرستان مبارزه می‌کرد نترسید، حالا که بین این همه یار و مرید است، بترسد؟ سؤال: با این اوصاف، آن چیست که پیامبر صلّی الله علیه و آله تا اواخر عمرش نگفته بود، توحید و معاد و نماز و روزه هم نیست، اگر آن چیز باشد، توحید هست، نبوت هست، نماز هست، جهاد هست، امر به معروف و نهی از منکر هست، و اگر نباشد، باقی چیزها هم نیست؟ پاسخ: باید بگوئیم آن امر، امامت است. چون اگر امامِ معصوم بود، توحید زنده است و گرنه به جای خدا طاغوت حاکم می‌شود. اگر رهبرِ معصوم بود، اهداف نبوت دنبال می‌شود و اگر رهبر معصوم بود، معارف معاد بیان می‌شود. قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d

#غدیر #غدیر_در_قرآن #تفسیر_قرآن_کریم نکته ای لطیف در آیات قبل و بعد از این آیه نیز عبارت «مَا أُنزِلَ» آمده است: در آیه ۶۶ می‌فرماید: «مَا أُنْزِلَ إِلَیْهِمْ مِنْ رَبِّهِم»، در آیه ۶۷ فرمود: «مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ»، و در آیه ۶۸ می‌فرماید: «مَا أُنزِلَ إِلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ». 📌این یک امر تصادفی نیست که در سه آیه پشت سر هم، سه تا «مَا أُنزِلَ» آمده باشد. مورد اول و سوم مربوط به کتاب آسمانی است، که مردم باید آن را به پا دارند تا از برکات آن در دنیا و آخرت بهره مند شوند. و مورد دوم مربوط به رهبری جامعه است که باید از سوی خدا تعیین گردد و پس از پیامبر، در قالب امام سرپرستی جامعه را بر عهده گیرد. مهندسی قرآن را ببینید، خدا امامتِ علی بن ابیطالب را گذاشته است بین دو کتاب آسمانی! در یک آیه می‌گوید: کتاب خدا را به پا دارید، وضع اقتصادیتان خوب می‌شود. و در آیه دیگر می‌فرماید: اگر کتاب آسمانی را به پا ندارید، هویت ندارید و هیچید. و در میان این دو آیه می‌گوید: ای پیامبر! علی را معرفی کن. یعنی کتاب آسمانی و امام معصوم در کنار هم. چنانکه پیامبر در حدیث ثقلین فرمود: «انّی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی» قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d

#فلسفه_زندگی_انسان۱ #تفسیر_قرآن_کریم #قرآن «وَ مَا خَلَقْت الجْنَّ وَ الانس إِلا لِيَعْبُدُونِ» (ذاریات 56) من جنّ و انس را نيافريدم جز براى اينكه عبادتم كنند (و از اين راه تكامل يابند و به من نزديك شوند)! روشن ترین حقایق در زندگی ما این سه مطلب است" 1⃣من وجود دارد. 2⃣خود به خود به وجود نیامده ام. 3⃣آفرینش من سرانجامی دارد. 📌این مطالب به قدری واضح است که نیازی به دلیل و برهان ندارد و هر وجدان آگاهی آن را می پذیرد. اگر این سه حقیقت را کنار هم بگذاریم، نتیجه می گیریم که زندگی ما دارای هدف و کمال مشخصی است و ما باید به دنبال آن باشیم. 📌انسان باید درک کند که خدای قادر حکیم این همه امکانات را چرا در اختیار انسان قرار داده؟ و چرا به انسان اختیار و آزادی داده؟ و چرا این همه موجودات را در خدمت انسان قرار داده؟ و صدها چرای دیگر؟ قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d

#فلسفه_زندگی_انسان ۲ #تفسیر_قرآن_کریم #قرآن با توجه به اینکه خداوند حکیم و داناست و فرد حکیم، کار لغو و بیهوده نمی کند، مطالعه و بررسی این جهات می تواند زمینه رشد و توجه عمیق به خود را برای انسان فراهم سازد و آدمی را در مسیر صحیح قرار دهد و در غیر این صورت انسان تمام سرمایه های خود را به بهایی ناچیز خواهد فروخت و جز ضرر و خسران چیزی برایش باقی نمی ماند: «إِنَّ الانسنَ لَفِى خُسرٍ إِلا الَّذِينَ ءَامَنُوا وَ عَمِلُوا الصلِحَتِ وَ...» (سوره عصر، 2 و 3) ✅قرآن کریم، قله افتخار انسان را بندگی محض او می داند. از این رو، اگر بنده ای شایسته بالاترین درجه تقدیر باشد، او را مفتخر به صفت «عبد» می کند. آری، آن کس که خدا را شناخته باشد، عمرش را در راه بندگی او صرف کرده و از خود و خویشان غافل می شود. 📌آن کس که تو را شناخت جان را چه کند فرزند و عیال و خانمان را چه کند دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی دیوانه تو هر دو جهان را چه کند قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d

#فلسفه_زندگی_انسان ۳ #تفسیر_قرآن_کریم #قرآن در آیه بالا هدف از خلقت انسان، #عبادت و #بندگی خدا دانسته شده است. مقصود از عبادت خداوند، نهایت خضوع و فروتنی دربرابر اوست. روشن است که خداوند متعال، غنی و بی نیاز مطلق است و کمبودی ندارد که بخواهد آن را از خلقت انسان به دست آورد؛ بلکه این انسان است که با خضوع و خشوع در برابر پروردگار به کمال خلقت خویش رسیده و به درگاه قرب او راه می یابد. آنچه ما انسان ها را قادر می سازد که زندگی را با همه رنج ها و مصائب و سختی ها تحمّل کنیم، همین احساس معنی دار بودن و هدف داشتن زندگی است. انسان بی هدف فقط گمان می کند که آزادتر عمل می کند و هیچ قید و بندی ندارد. اتفاقا آنها اسیرترین موجودات کره زمین هستند؛ زیرا تا آخر عمر ابزار انسان های هدف مند خواهند شد. قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d