دعای روز شنبه آدرس ما در ایتا ‎‌┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ https://eitaa.com/h_emamreza a ┗━━━🍂━

⚜زیارت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله وسلم) در روز شنبه⚜ آدرس ما در ایتا ‎‌┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ https://eitaa.com/h_emamreza ┗━━━🍂━

👇👇👇👇👇👇👇👇 آدرس ما در ایتا ‎‌┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ https://eitaa.com/h_emamreza ┗━━━🍂━ 💐امام باقر (عليه السلام) میفرمایند: ✅مؤمن به هر گرفتاري و بلا مبتلا مي گردد به هر نوع مرگ مي ميرد، اما دست به خودكشي نمي زند. بحار الانوار، ج 81، ص 196 🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹

آدرس ما در ایتا ‎‌┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ https://eitaa.com/h_emamreza ┗━━━🍂━ 💞ویژگی های انسان های دوست داشتنی💞 1- رفتارشان همیشه مؤدبانه و محترمانه خواهد بود مخاطب آنها چه بزرگ ترین مشتری شان باشد و چه گارسون رستوران. 2- انسان های جذاب و دوست داشتنی در "خواندن" خواسته های دیگران مهارت بسیار زیادی دارند. 3-افراد دوست داشتنی با مخاطب خود ارتباط برقرار می کنند و حتی در گفتگوهای روزمره و کوتاه نیز عمیق می شوند. 4-انسان های جذاب و خوش برخورد علاقه ای ذاتی و واقعی به انسان های اطراف خود دارند. در نتیجه، بیشتر از خودشان به فکر دیگران هستند 5- از ابراز عقیده ابایی ندارند، اما این را کاملاً روشن می کنند که چیزهایی که می گویند صرفاً نظراتشان است، نه حقیقت محض. 6-این دسته از انسان ها خود واقعی شان هستند لذا ظاهر سازی و نقش بازی نمی کنند. 7-انسان های جذاب و دوست داشتنی از بدگویی پشت سر دیگران اجتناب می کنند. 8- آدم های دوست داشتنی همیشه لبخند به لب دارند. 🔅9-انسان های دوست داشتنی همیشه به آراستگی ظاهر اهمیت می دهند اما فخر فروشی نمی کنند. 🔅10- مثبت و پر از اشتیاق هستند. هیچگاه از زندگی خسته نمی شوندلذا به مشکلات به عنوان موانعی موقتی نگاه می کنند، نه سرنوشت غیر قابل تغییر

آدرس ما در ایتا ‎‌┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ https://eitaa.com/h_emamreza ┗━━━🍂━ توجه به همسایه 🌻درسی که جوان از استاد آموخت🌻 سید جواد عاملی از فقهای نامدار شیعه، نویسنده کتاب مفاتیح الکرامه، در دوران جوانی که مشغول تحصیل علم و دانش بود. شبی، مشغول خوردن شام، ناگهان صدای در را شنید؛ وقتی صدای خدمتکار استادش، سید مهدی بحرالعلوم، از پشت در به گوشش رسید، با عجله رفت و در را باز کرد و خدمتکار استاد به او گفت: حضرت استاد، شما را احضار کرده است؛ ایشان سر سفره نشسته ولی دست به غذا نخواهند زد تا شما بروید. سید جواد عاملی بدون اینکه غذای خودش را تمام کند، با شتاب به خانه استاد، سید بحرالعلوم، رفت؛ تا چشم استاد به او افتاد، با خشم و ناراحتی بی سابقه ‏ای گفت: سید جواد! از خدا نمی‏ترسی؛ از خدا شرم نمی‏کنی؟!! سید جواد غرق در حیرت شد که چه مسئله‏ ای پیش آمده است! تاکنون سابقه نداشت که این چنین مورد عتاب و سرزنش قرار بگیرد؛ هر چه از حافظه ‏اش یاری طلبید تا علت این برخورد را بفهمد، موفق نشد و ناچار پرسید: ممکن است حضرت استاد بفرمائید تقصیر اینجانب چه بوده است؟ استاد فرمود: 💔 هفت شبانه روز همسایه ات بدون غذا مانده و گندم و برنج گیرشان نیامده است؛ در این مدت از بقال سر کوچه با تهیه خرمای نسیه، سرکرده ‏اند. امروز که رفته بود خرما بگیرد، قبل از اینکه اظهار کند، مغازه دار گفته که حساب نسیه‏ شان، زیاد شده است و از اینرو او خجالت کشیده و دست خالی به خانه برگشته و امشب خود و عائله ‏اش بی شام مانده‏ اند. سید جواد عاملی گفت: به خدا قسم من از این جریان بی خبر بودم؛ اگر می‏دانستم، به احوالش رسیدگی می‏کردم. استاد فرمود: 🅾 همه ناراحتی و داد و فریاد من برای این است که تو چرا از احوال همسایه ات بی خبر مانده ‏ای؟ چرا هفت شبانه روز، آنها به این وضع باشند و تو بی اطلاع باشی؟! اگر با خبر بودی و اقدام نمی‏کردی، اصلا مسلمان نبودی!!! سید جواد عاملی گفت: اکنون شما می ‏فرمایید چه کنم؟ استاد فرمود: خدمتکار، این سینی غذا را برداشته و با هم تا دم در منزل آن مرد بروید؛ خدمتکار از دم در برگردد و تو در را بزن و از همسایه‏ ات خواهش کن که امشب با هم شام بخورید؛ این پول را هم بگیر و زیر فرش یا زیرانداز خانه‏ اش بگذار و از اینکه درباره او که همسایه تو است کوتاهی کرده ‏ای، معذرت بخواه و سینی را همانجا بگذار و برگرد؛ من اینجا نشسته ‏ام و شام نخواهم خورد تا تو برگردی. خدمتکار سینی غذا را برداشت و همراه سید جواد تا دم در رفت و سینی را آنجا گذاشت و برگشت و او در را زد و پس از کسب اجازه وارد منزل همسایه شد. صاحب خانه پس از گوش کردن به بیانات و عذر خواهی سید جواد، دست به غذا برد و لقمه ‏ای تناول کرد و حس کرد که این غذا، دست پخت سید جواد که عرب بود، نیست؛ فورا از غذا دست کشید و گفت: این غذا دست پخت عرب نیست؛ بنابراین از خانه شما نیامده است؛ تا نگویی این غذا از کجاست من دست به آن نخواهم زد. او درست حدس زده بود؛ غذا در خانه بحرالعلوم که ایرانی و اهل بروجرد بود، طبخ شده بود و غذای عرب نبود. سید جواد هر چه اصرار کرد که او غذا را بخورد و کاری نداشته باشد که این غذا کجا پخته شده، مقبول نیفتاد و آن مرد گفت: تا نگویی، دست به غذا نخواهم زد. سید جواد، چاره ‏ای ندید و ماجرا را از اول تا آخر نقل کرد. آن مرد بعد از شنیدن ماجرا، غذا را تناول کرد و در حالی که سخت در شگفت مانده بود گفت: ✳️ من راز خودم را به کسی نگفته و از نزدیکترین همسایگانم پنهان داشته ‏ام؛ نمی‏دانم سید بحرالعلوم از کجا با خبر شده است!!!

سیره علما تواضع آدرس ما در ایتا ‎‌┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ https://eitaa.com/h_emamreza ┗━━━🍂━

آدرس ما در ایتا ‎‌┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ https://eitaa.com/h_emamreza ┗━━━🍂━ احکام ⏪ پنج نکته درباره زینت طلا ⏩ 〰〰〰〰〰〰 📑هیچ حکمی در اسلام وجود ندارد مگر اینکه دارای حکمت های زیادی است به عنوان مثال حکم حرمت استفاده از طلا برای مردان، حکمت های زیادی دارد، 📖مانند اینکه برخی گفته ­اند: 🔬گلبول‏های سفید در خون مرد بیش از زن است. از طرف دیگر، طلا در افزایش این گلبول‏ها مؤثر است. از این رو، وجود آن برای زن مفید است؛ ولی برای مردان چندان مناسب نیست و ممکن است موجب بر هم ‏زدن تعادل گلبول‏های سرخ و سفید گردد.[۱] ⚡البته این مسأله گویا با تحقیقات علمی نیز ثابت شده است. از دیگر حکمت هایی که برای حرمت طلا برای مردان گفته شده است: شبیه شدن مرد در خصوصیات اخلاقی به زن است.[۲] ↩بعد از بیان این مقدمه به بیان پنج نکته درباره زینت طلا می پردازیم: 1⃣: زینت کردن به طلا برای زن، در نماز و غیر نماز مباح است مگر در برابر نامحرمان، ولی برای مردان حرام است چه به قصد زینت باشد یا نباشد و نماز خواندن با آن باطل است.[۳] 2⃣: فرقی نیست در این که طلا سفید باشد یا زرد[۴] آن فلزی که بر اساس فتاوای مراجع برای مردان حلال است پلاتین است که فلزی غیر از طلا است.[۵] 3⃣: خرید و فروش و ساخت حلقه و ساعت طلای مردانه حرام و معامله باطل است.[۶] 4⃣: استفاده از چیزی که مشکوک است و مشخص نیست که طلا است یا چیز دیگر، برای مردان استفاده از آن مانعی ندارد.[۷] 5⃣: استفاده از طلا برای مدت کوتاه نیز برای مردان حرام است، مانند لحظه عقد. 📙پی نوشت: ۱: مجله مکتب سال ۱۳۵۷ به نقل از مرکز ملی پاسخگویی ۲: به نقل از استاد غلامرضایی ۳: توضیح المسائل مراجع، ج۱، م ۸۳۲ ۴: همان ۵:استفتائات جدید آیت الله مکارم، ج۱، س ۸۱۱؛ اجوبه الاستفتائات، س ۴۴۳ ۶: جامع المسائل آیت الله فاضل، ج۱، س۹۷۰ و۹۷۱؛ اجوبه الاستفتائات، س۴۴۷ ۷: جوبه الاستفتائات، س ۴۴۳؛ استفتائات آیت الله مکارم، ج۱، س۸۱۱