يكي از مجلات حوزه علميّه دو سه سال پيش كه هر ماه به يك شخصيت بزرگ اسلامي، اختصاص داشت، يك شماره آن را به آيت اللَّه بروجردي اختصاص داده بودند و مطالب بسيار جالبي را نسبت به ايشان نقل كردند، آن هم مستند. اين بزرگوار براي تربيت نفسشان نذر كردند كه هر وقت عصباني شدند، كلمه بيجا گفتند: يك سال روزه بگيرند، روزي بر كرسي درس در بروجرد، نشسته بودند. - در ضمن ايشان ابهت عجيبي هم داشتند در حالات شان نوشته اند، هنگامي كه در بروجرد بودند، محاسنشان را خضاب مي‌كردند، حنا مي‌بستند، و عمامه سبزي هم بر سرشان مي‌گذاشتند، محاسن سفيد، نورانيت و معنويتي خاص داشتند، خيلي با عظمت بود. - طلبه اي اشكال كرد، آيت اللَّه العظمي بروجردي رحمه الله پاسخ فرمودند، طلبه اشكال دوم كرد، آقا پاسخ فرمودند، طلبه اشكال سوم كرد، يك لحظه آيت اللَّه بروجردي رحمه الله عصباني شدند و با لحن تندي از روي منبر فرمودند: آقا ساكت باش، طلبه هم سكوت كرد، آقا درسش را داد، بعد از درس آن طلبه را صدا زد، خم شدند، جلوي همه طلبه ها، دست او را بوسيدند، يك عبا و پانصد تومان پول هم به او دادند و از او تقاضا كردند كه از خطاي بروجردي بگذرد، و فرمودند: نمي دانم چطور شد كه عنان نفس ما از دست ما در
رفت و جلوي مردم سر شما با لحن تندي گفتيم، آقا ساكت باش؟ از فرداي آن روز شروع كردند روزه گرفتن براي گفتن يك كلمه حرف تند، آن هم نه غيبت و نه دروغ.
#گناهان_زبان_همراه_با_حکایت_های_زیبا
