دردا! که عمر در شب هجران گذشت و من آگه نیم هنوز که: روز وصال چیست؟ - هلالی جغتایی

گران افتاده لنگر، کوه درد سینه فرسا را خدا صبری دهد دلهای از جا رفتهٔ ما را به مجنون تنگ شد دشت جنون، از شور سودایم به هم پیچد سر شوریده ام، دامان صحرا را تب گرمی چو شمع داغ آتش طلعتی دارم پر پروانه سازد نبض من، دست مسیحا را به کنعان، چشم پاکی در سراغ خویشتن دارد نمی ماند به کف پیراهن یوسف، زلیخا را دلم را بی قراری در بغل، آرام می گردد گران لنگر کند تمکین من، موج سبکپا را به این شوخی نسوزد هیچکس را اختر طالع که بختم نیل چشم زخم شد، زلف شب آسا را عبث ناصح مرا دست تسلّی می نهد بر دل نیندازد کف از بی طاقتی، شوریده دریا را حزین ، از خامه ات خیزد، سروش وادی ایمن تجلی طور می سازد، نی آتش نواها را! - حزین لاهیجی

گر نگنجید به ظرفم غمِ او، خُرده مگیر، من یکی قطره و سامانِ غمش دریا بود. - طالب آملی

عجیبی ای شب! می‌گویند که تو آرامی، ولی تو در تمامیِ قلب‌ من فریاد می‌زنی..

روز و شب از تو قضا از تو قدر می‌گوید ها علیٌ بشرٌ کیفَ بَشر می گوید - سیدحمیدرضا‌ برقعی

گویَند علی می زده صد وصله به کفشَش ای کاش دلِ خسته ی من کفشِ علی بود - محسن کاویانی

زینب غمت غم است و قلم از غمت غمین غمگین ترین غزل ز غمت می خورد زمین - مرتضی حضرتی

‏جبر الله قلوبا لایعلم بکسرها سواه. ‏«‏خدا بند بزند دل‌هایی را که هیچکس جز خودش از شکسته بودنشان خبر ندارد.» - عربیات🌱

خستگی سینهٔ ما را خیالت مرهم است ای به هجران خسته مارا، خسته را مرهم فرست - خاقانی

«می‌رود عمر عزیزم، نه به دلخواه چرا؟» - سلمان ساوجی