ارادت محمود رضا به حضرت زینب (س) وصف نشدنی بود.
تکفیری ها تا شعاع پانصد متری حرم عقیله رسیده بودند و حرم را با خمپاره می زدند. مدافعان توانسته بودند آنها را تا شعاع چند کیلومتری عقب برانند.
در شب تاسوعا پیامک زد که «سلام. در بهترین ساعات عمرم به یادت هستم جایت خالی». از خوشحالی در پوست خود نمی گنجید.
می گفت: از امشب چراغ های حرم را روشن می کنیم.در سفر ما قبل آخرش یک کوله پشتی پر از سوغاتی با خود آورده بود. از جمله پرچم کوچک قرمزی آورده بود که در دو سطر رویش نوشته شده بود: « کلنا عباسک یا بطلة کربلاء» و «لبیک یا زینب (س)
🌷شهید محمود رضا بیضایی 🌷
🆔 @RazeParvazAflakian
بسم رب الشهدا و الصدیقین
کم تر شبی می شد بدون گریه سر روی بالش بگذارم . دیر به دیر می آمد . نگرانش بودم .
همه ش با خودم فکر می کردم « این دفعه دیگه نمی آد. نکنه اسیر شه. نکنه شهید شه. اگه
نیاد، چی کار کنم ؟» خوابم نمی برد. نشسته بودم بالای سرش و زار زار گریه می کردم.
بهم گفت:« چرا بی خودی گریه می کنی؟ اگه دلت گرفته چرا الکی گریه می کنی! یه هدف به گریه ت بده. »
بدش گفت « واسه ی امام حسین علیه السلام گریه کن. نه واسه ی من.»
🌹خاطره ای از شهید مهدی باکری به نقل از همسر شهید🌹
🆔 @RazeParvazAflakian
🌟💫ستـارههاهیـــچوقــت
ازیادآسمـٰان نمۍروند
بگذاریددلِماآسمانباشد
ویادشمـاستاره: )"
#شبتون_شهدایی
#شهيد_رسول_خليلي
🆔 @RazeParvazAflakian