تکه ای از روحم کنار اروند جاماند...

توسل؛ شهادت. - حاج‌حسین‌یکــتا

باید خیلی تمرین کنیم تا روحمون رو بزرگ کنیم خیلی باید به خودمون و جسممون سختی بدیم تا روحمون بزرگ بشه باید خیلی صبر کنیم، خیلی. ما واسه جسممون میریم باشگاه و ورزش میکنیم تا بسازیمش؛ واسه روحمون چقدر کار میکنیم؟! چقدر وقت میذاریم؟! چقدر اصلا بهش توجه داریم؟!

قطره ها ! خودتان را به دریا برسانید. - امام خمینی(ره)

صباحا أتنفس بحبّ الحسین(ع)

بی دهان تو اگر صد قدح نوش دهند به دهان تو که زهر آید از آن نوش مرا «سعــدی»

کاری واسه دل آشوبم کن... جون مادرت فقط خوبم کن...

این مسیر منتهی به کنار ارونده هرروز صبح از بین نیزار میرفتیم لب آب واقعا اینجا یه فضای عجیبی بود اینجا خاکش سرد نبود دیدید میرید حرم امام رضا(ع) یه آرامشی میاد سراغتون اینجا هم همینطور بود ده روزی که اینجا بودم واقعا ایام طلایی عمرم بود آدم اینجا از دنیا دلش کنده بود چه زائرا چه خادما همه اومده بودن با خود واقعی شون رو به رو بشن و سنگاشونو وا بکنن رفته بودیم یکم از هیاهوی این دنیا دور بشیم

اینجا ارونده و اون سمت آب عراقه موجی که روی آب میبنید بخاطر حرکت قایقها یا باده بعضی موقعا که باد نیست روی آب خیلی صاف میشه، میشه مثل یه برگه کاغذ صافه صاف! واسه همینه اروند غلط اندازه اگه آشنا نباشی دل تو میدی به اروند و خودتو میندازی توی آب تا شنا کنی غافل ازینکه اروند در طول روز حدود چهار بار جزر و مد داره ما که خادم علقمه بودیم قشنگ یادمونه که صبح آب یه جا بود بعد از ظهر میرفت پایینتر یا میومد بالاتر خلاصه که رزمنده ها، اون زمان با وجود این تلاطم اروند دلشونو زدن به دریا و رفتن توی آب تا از خاک و ناموسشون دفاع کنن تا منو شما امروز تو آسایش باشیم شادی روحشون صلوات

شب جمعه ها دیگه خودمون ایرانیم و دلمون کربلا اون وسط بین الحرمین یا اباعبدالله ❤️

گذرم تا به در خانه افتاد حسین خانه آباد شدم خانه ات آباد حسین