مخصوصاً من از نوار عبدالفتاح خیلی خوشم می‌آمد؛ آن را گوش می‌کردم. بعدها هم با صدای شیخ مصطفی اسماعیل آشنا شدم. بعد که شیخ مصطفی اسماعیل را شناختم، بقیه یادم رفت.صدای شیخ مصطفی اسماعیل، خیلی فوق العاده بود. این را هم بگویم که الان در ایران، میل عمومی به طرف شیخ مصطفی اسماعیل است. یعنی قرّای ما، حتماً روی سبک قرائت شیخ مصطفی اسماعیل تمرین دارند و روی دیگران کمتر. اعتقادم این است که این حرکت، از مشهد و از دستگاه ما شروع شد. در تهران، هیچ‌کس غیر از عبدالباسط را نمی‌شناخت... ما در مشهد، نوار شیخ مصطفی اسماعیل را داشتیم. یکی از دوستانم می‌خواست به مسافرت برود، من گفتم که هرچه توانستی، نوار شیخ مصطفی اسماعیل پیدا کن و بیاور. او هم رفت و چند نوار از نوارهای بسیار خوب شیخ مصطفی اسماعیل را آورد. من آنها را به آقای مرتضی فاطمی - که در آن وقت نوارهای ما را تکثیر می‌کرد - دادم، تا تکثیرشان کند. او هم همین کار را کرد و نوارها را به این چند نفری که از تهران آمده بودند، داد. در نتیجه، همه‌ی نوارها به طرف تهران سرازیر گردید و شیخ مصطفی اسماعیل شایع شد. انصافاً هم چیز عجیبی بود. نمی‌دانم شما با صدای شیخ مصطفی اسماعیل آشنا هستید؟ خیلی فوق‌العاده است. او سوره‌ی هود، سوره‌ی بقره و آیات داوود و جالوت را خوانده بود، که انصافاً خیلی عالی و فوق‌العاده بود.» [بیانات در دیدار قاریان قرآن ۱۳۶۹/۱۲/۰۱]

تلاوت قاسم مقدمی که مورد پسند رهبرمعظم انقلاب قرارگرفت. قاسم مقدمی، قاری بین‌المللی خوزستان در این‌باره گفت: یکشنبه این هفته، آقای سید علی مقدم، معاون ارتباطات مردمی دفتر مقام معظم رهبری با من تماس گرفتند و گفتند: رهبر انقلاب تلاوتی از شما از طریق رادیو قرآن شنیدند و درخواست کردند که با شما تماس بگیریم. فرمودند: «سلام برسانید و بگویید این خواندن را با این کیفیت و اصالت ادامه دهند.» رهبر انقلاب این تلاوت را پسند کرده بودند و ظاهراً گفته بودند اگر صحبت‌های مجری و تشویق حاضران نبود،‌ تصور می‌کردند یکی از قاریان مصری در حال تلاوت است. #قاسم_مقدمی #تلاوت_قرآن بسیارزیبا وشنیدنی ودل انگیز👌👌

روح رو جلامیده انصافاتا آخرگوش بدید

« قبل از انقلاب، من ممنوع‌السفر بودم؛ یعنی نمیتوانستم به خارج از کشور سفر کنم. مدتها در زندان بودم؛ وقتی هم که از زندان بیرون آمدم، در داخل کشور محصور بودم. در آن وقت، یکی از آرزوها و تصمیمهایم این بود - به خانواده‌ی خودم هم گفته بودم - که اگر بتوانم از کشور خارج بشوم، برای دیدن قرّاء - مخصوصاً شیخ مصطفی اسماعیل - به مصر میروم. اتفاقاً شیخ مصطفی اسماعیل تا بعد از انقلاب زنده بود؛ لیکن متأسفانه ما در آن سالهای اول انقلاب، به این فکری که حالا هستیم، نبودیم؛ والّا به هر طوری بود، من شیخ مصطفی اسماعیل را به تهران میآوردم.» [بیانات در مراسم تودیع قاریان قرآن ۱۳۷۰/۰۲/۰۶]

شیخ مصطفی اسماعیل، خیلی فوق‌العاده بود. چیزهایی در تلاوت او بود که انصافاً قابل تقلید است. منهای مسأله‌ی صدا و کیفیت ادای حروف و کلمات، او کلمات قرآنی را جان میداد. یعنی وقتی که او آیه را میخواند، آن احساسی به مستمع دست میداد که در آیه اقتضای آن احساس بود. مثلاً فرض بفرمایید که در سوره‌ی هود، آن‌جایی که راجع به قضیه‌ی پسر نوح آیات کریمه را میخواند: «انّ ابنی من اهلی و انّ وعدک الحق»، انسان پدری را احساس میکند که پسر کافرش دارد در مقابلش از بین میرود؛ یعنی هم احساس رأفت به خاطر بُنوّت او، و هم احساس نفرت به خاطر کفر او. او این را با خواندن خودش به انسان القا میکند. این، چیز خیلی مهمی است و آن تأثیر قرآنی را در خواننده مضاعف میکند.» [بیانات در مراسم تودیع قاریان قرآن ۱۳۷۰/۰۲/۰۶]

واجب شد سوره هود مصطفی اسماعیل رو گوش بدیم

شیخ شحات محمد انور ما از تلاوت‌هاى آقاى شحات انور خيلى راضى هستيم الحمدللَّه حالا شماها مى‌آييد و ما استفاده مى‌كنيم. من قبلاً چند نوار هم از اين آقاى شحات انور - كه در راديو پخش مى‌كردند - شنيده بودم. يكى از آنها، آيه‌يى از سوره‌ى نساء است - «فلا تقعدوا معهم حتّى يخوضوا فى حديث غيره»- كه خيلى هم خوب خوانده شده است.» [بيانات در مراسم توديع با قاريان قرآن ۱۳۶۹/۱۲/۰۱]