خانه انصاف در رویان
پس از تصویب قانون آیین دادرسی در سال ۱۳۱۸ شمسی، مجلس شورای ملی وقت، مبادرت به تشکیل قانون تاسیس خانه انصاف در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۴۴شمسی کرد که هدف از تدوین این قانون رسیدگی و حل و فصل اختلافات میان روستاییان از راه سازش دوستانه در سطح روستا بود. اعضای خانه انصاف که از اهالی محل بودند با اختلافات و روابط اهل محل با یکدیگر آشنایی کامل داشتند و می‌توانستند بهترین تصمیم را برای حل و فصل امور بگیرند.
شورا مرکب از ۵ نفر از معتمدین محل بود که از طرف ساکنین روستا برای مدت ۳سال انتخاب می‌شدند. ۳ نفر عضو اصلی و ۲ نفر عضو علی البدل اعضای خانه انصاف را تشکیل می دادند. مرحومان حاج شیخ حسن، حاج شیخ حسین شاکری، حاج سلیمان یوسفی و علی نوری اعضای خانه انصاف رویان بودند. حاج شیخ حسن شاکری مدتی ریاست خانه انصاف را بر عهده داشتند و بعد از ایشان حاج شیخ حسین مدیریت خانه انصاف را بر عهده گرفتند. مکان برگزاری جلسات جهت رسیدگی به امور مدتی در یکی از اتاق‌های منزل حاج شیخ حسن شاکری و مدتی نیز در محل شهرداری فعلی بود.
_________
منابع‌شفاهی:
حاج‌احمدشاکری
علی‌اصغرطاهری
گردآورنده: محسن‌شاکری
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
لوحه نگهبانی پایگاه ثارالله رویان در فروردین ماه ۱۳۶۵شمسی است.
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
حاج شیخ حسین شاکری ملاعباس است که مدتی ریاست خانه انصاف رویان را بعد از برادرش حاج حسن شاکری برعهده داشتند.
ایشان مدتی نیز در انجمن ده رویان به عنوان یکی از اعضاء تاثیرگذار فعال بودند.
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
مصاحبه شفاهی مربوط به تیرماه ۱۴۰۰ در ارتباط با پیشینه تاریخ و فرهنگ رویان با مرحومان حاج ملاحسین خانی و نوروز محمد نورایی است.
روحشان شاد و قرین رحمت الهی باد!
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
📜 ابزار و سازو کار کشاورزی در رویان قدیم
✍ مصطفی عرب عامری
⬅️ گردآوری اطلاعات: محسن شاکری
📖 در گذشته در کنار دامداری، کشاورزی نیز از منابع اصلی درآمد مردم رویان به شمار می آمد. مردم این دیار به مانند دیگر نقاط ایران از وسایل کشاورزی متعددی بهره می بردند که به مهم ترین این ابزار که امروزه منسوخ و در دسترس نیست در زیر اشاره می کنیم:
۱. یراق: این ابزار از چوب و آهن تشکیل و به یو وصل می شد و بوسیله آن زمین را شخم می زدند.
۲. یو(یوغ): چوبی بود که روی دوش دو گاو قرار می گرفت و یراق توسط غایش به آن وصل می شد.
۳. غایش: از چرم بود و بوسیله آن یو به یراق متصل می شد.
۴. ماله: از چوب و آهن ساخته شده بود و
بوسیله آن زمین را تسطیح می‌کردند.
۵. زنجیر ماله: کار آن اتصال ماله به یو بود.
۶. پنجه: دسته آن چوبی و تیغه آن آهنی بود.
ابزار و وسایل فوق توسط گاو (ترجیحاُ نر) و اسب بکارگیری می شد و روزانه حدود یک جریب زمین (۱۲۵۰ متر مربع) را هر گاوران آماده کاشت می کرد. معمولاً شب عید تا زمان درو گندم گاو های منطقه را به چمن ساور (شاهکو فعلی) جهت چرا می بردند این کار توسط مرحومان حاج سیدعلی اکبر رضوی و حاج حسن قلی انجام می شد.
📖 وسایل مورد استفاده برداشت گندم
در زمان درو گندم، کشاورزان عملیات درو را با داس انجام می‌دادند سپس با خروار، ریسمان و پلاسه، گندم‌ها خرمن می شدند.
بعد از طی این مراحل، با وَردیان توسط اسب، الاغ و گاو، گندم را می کوبیدند و با ایوانه که از چوب خراطه درست شده بود باد می‌کشیدند تا کاه و دانه از هم جدا شوند
. به وسیله کم و غربال می‌شاندند و از آن گندم می‌گرفتند. سپس افراد کم برخوردار سهم گندم خود را به منازل خود می بردند و در کندو نگهداری می کردند و ارباب ها نیز گندم ها را به انبار خودشان منتقل می کردند. کاه را نیز به وسیله تور و با شتر از زمین به کاهدان‌ها حمل می کردند که این کار توسط مرحومان سنگری و رضا ابوذر انجام می شد. از جمله کسانی که گاو جهت عملیات داشت و برداشت گندم داشتند مرحومان حاج محمد حسین ساغری، حاج قدرت نصراله و محمد (شیخ‌حسین) شاکری بودند و از گاوران ها نیز می توان به فرج اله عربعامری سالار اسداله، حاج یعقوب و پسرش حسین، رمضان عامری (لوله کش هم بود)، حسین عامری(مرد)، نصرالله بسطامی و عباس عامری (رحیم) اشاره کرد. __________ منابع: حاج فرج اله عربعامری (سالار اسد اله _ گاوران سابق برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang
این ابزار پنجه نامیده می شد که به وسیله آن مرزبندی زمین کشاورزی انجام می گرفت.
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
❇️ جلسه کارگروه پروژه تحقیقاتی "رویان: جامعه و فرهنگ" امروز در کتابخانه رویان برگزار گردید.
در این جلسه برنامه طراحی و دوخت لباس قدیمی رویان با هدف احیا و حفظ میراث فرهنگی شهر مورد بررسی قرار گرفت.
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
عکس متعلق به علی نوری است. ایشان مدتی به واسطه اشراف به قوه قضائیه، در بدو تاسیس خانه انصاف رویان مسئولیت آنجا را برعهده داشتند.
وی مدتی نیز در انجمن ده رویان فعالیت داشت همچنین با شکل گیری نهضت سواد آموزی و ایحاد کلاس های اکابر به عنوان مسئول این کلاس ها تلاش کرد با جذب معلمان محلی به این نهضت علمی کمک کند.
علی نوری پدربزرگ شهید بزرگوار مهدی کریمی هستند.
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
یکی از ابزارهای کشاورزی قدیم رویان ایوانه نام داشت که از چوب خراطه درست می‌کردند. با این وسیله کار جدا سازی گندم و کاه را (با باد کشیدن ) انجام می‌داند.
____
تصویر از دهقان قدیم رویان:
فرج اله عربعامری
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
در کشاورزی سنتی رویان نام این ابزار دسته چین است که به وسیله آن دسته‌ها و خوشه‌های گندم جمع آوری و خرمن می‌شدند.
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
❇️ چند ضرب المثل رویانی:
⬅️ نُون مخوا به پشتُم باشه، به شکمُم باشه: رسم بود هنگام رفتن به صحرا سفره نان خود را به پشت می بستند. شخصی همان اول صبح نان ها را می خورد و در اعتراض به دیگران می گفت: « می خواهد به پشتم باشد در شکمم هست»
⬅️ زور به خر میه، ناله به وِردیون:
یعنی یکی دیگه خسته میشه .دیگری غر میزنه.
⬅️ ماهار(مار) از پونه بدش میه دَم غارش سوز (سبز) مِشه: شخصی از مصیبت و گرفتاری فرار می کند، شخصی از دیدن شخصی دیگر بیزاره .اما دایم با او مواجه میشه.ومجبور تحملش کنه
⬅️ تُرُپ پنج و فطیر چهار: نابینایی به نانوایی رفت و مقداری خمیر با خود بُرد تا نانوا برایش نان روغنی بپزد. نانوا خمیر را به چند قسمت کرد و به تنور زد. نابینا صدای تُرُپ را پنج بار شنید، وقتی نان را آورد، چهار نان بیشتر نبود. نابینا با تعجب گفت: عجب! ترپ پنج و فطیر چهار.کنایه از غش درمعامله هست
⬅️ خانه‌ی دو کیوانو خاکش تا سَرِ زانو: خانه ای که دو مدیر ودو.خانم داشته باشه چون چشم هم چشمی زیاد میشه همیشه نامرتب است .مدیر باید یکی باشه تا نظم وجود داشته باشه
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
کارت شناسایی اعضای خانه انصاف در سال ۱۳۳۷ شمسی که توسط وزارت دادگستری وقت صادر شده است.
آقای عباسعلی صانعی با کسب ۲۱ رای به عنوان عضو علی البدل خانه انصاف انتخاب شده بود.
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
این وسیله وردیان (به رویانی وردیُن) نام داشت که به اسب، گاو یا الاغ بسته می شد و توسط آن گندم ها را می‌کوبیدند.
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
نام این وسیله یَراق است (گاو آهن امروزی) که از چوب و آهن تشکیل می‌شد و عملیات شخم زدن زمین های کشاورزی توسط آن انجام می گرفت.
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
📖 معرفی بازی های محلی رویان
✍ مصطفی عرب عامری
اَشکو اَشکو
این بازی معمولاً در شب های ماه مبارک رمضان در رویان متداول بود و بین نوجوانان و جوانان برگزار می گردید. افراد در این بازی نیز به دو گروه تقسیم می شدند. افراد گروه اول که به وسیله تَر و خشک مشخص شده بودند، ابتدا توسط میرِ گروه خود توجیه می شدند که باید در فلان محل مثلاً «سَر پیچ باغ زعفرانی» مخفی شوند. بازی شروع می شد بدین نحو که گروه دوم باید به همراه میرِ گروه اول راه می افتادند و افراد گروه رقیب (گروه اول) را یک به یک پیدا می کردند. هر زمان که میرِ گروه اول احساس می کرد که گروه دوم در صدد است به نفرات او نزدیک شوند یا محل اختفاء آنها را شناسایی شده است، فریاد می زد و می گفت: «اَشکو قایُم باش که بالا سَرِتَن». افراد گروه اول باید برای فرار از دست گروه مقابل، خود را به مَتّه ای می رساندند که از قبل در محلی معین شده بود و گاهاً فاصله محل اختفاء و آن مَتّه به چند صد متر نیز می رسید. در این مسیر اگر گروه دوم موفق می شد یکی از افراد گروه اول را بگیرد، برنده بازی می شدند و مجدد بازی از سَر گرفته می شد.
______
منابع شفاهی:
جواد عامری حاج خانی
علیرضا غضنفری
علی اصغر حسنخانی
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
📖 معرفی غذای محلی رویان
یَخنی
نوعی آش است که از تلقیق حبوبات، تَره و جعفری بعلاوه برنج و گوشت چربی دار درست می شود و چاشنی ترشی آن نیز به وسیله زنگلاچو تأمین می گردد. این غذا که در گذشته کاربرد بسیار زیاد داشته است به مانند آبگوشت هم طبخ می گردید؛ بدین نحو که برنجِ آن را کمتر و با نان خشک به شکل تِیلیتی استفاده می شد.
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
📖 انجمن ده رویان
✍ مصطفی عرب عامری
درسال ۱۳۴۲شمسی قانون تشـکیل انجمن های ده و اصلاح امور اجتماعی و عمران به تصـــویب رسید. هدف از تصـــویب این قانون تشـکیل انجمنی به تعداد ۵ نفر از منتخبین روستا بود که موظف بود تا زیر نظر و هدایت وزارت کشـــــور برنامه های اصلاحات روستایی را به انجام برساند. برای نخســــتین بار مقرر شد امور عمومی ده به شکل انجمنی (شورایی) اداره شـود و در آن به مقام و موقعیت کدخدا توجهی نشد. به دلیل تغییرات مکرر قوانین و احاله امور روســتایی از وزارتی به وزارت دیگر در دوره پهلوی دوم، مدیریت روستایی از زمان تأسیس انجمن ده تا سالهای مقارن شکل گیری انقلاب اسلامی به رغم خدمات شایان توجه، دچار از هم پاشیدگی هایی نیز بود.
پس از انقلاب با بسط قدرت و برقراری آرامش در روستاها از سـال ۱۳۶۱ تا ۱۳۷۵ شمسی قوانینی مربوط به شــوراهاي اســلامی تصـویب شد. قانون نخسـت با عنوان تشــکیلات شوراهای اسلامی کشـوری مصـوب،۱۳۶۱شمسی مدیریت روستا را بر عهده نهاد جدیدی که شورای اسلامی روستا نام داشت و جانشـین انجمن ده شــده بود، واگذار کرد. مدت اعتبار شـــورا در این قانون ۲ ســــال بود. قانون دوم با عنوان قانون اصــــلاح تشـکیلات شوراهای اسلامی کشـور مصـوب ۱۳۶۵ شمسی بود که مدت اعتبار شـورا را به ۴ سـال افزایش داد.
انجمن ده رویان در اواسط دهه ۴۰ شمسی در رویان شروع به کار کرد. محل جلسات انجمن در ابتدا کوچه معروف به لنگر (کوچه روبروی صندوق قرض الحسنه فعلی) در بالا خانه منزل مرحوم حاج حسین یوسفی و بعد در محل شهرداری فعلی برقرار بود.
روسای انجمن: علی اکبر عربعامری (آقا علی اکبر)، محمدعلی یوسفی و سلیمان یوسفی(شیخ اکبر)
برخی از اعضای انجمن: عباسعای صانعی، شیخ حسین شاکری ملا عباس، علی نوری، علی اکبر جعفری
________
منابع شفاهی
حاج عباسعلی صانعی
مرحوم حاج حسن عامری(قلی)
حاج محمدخانی
محسن شاکری
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
رویان؛ جامعه و فرهنگ
📖 انجمن ده رویان ✍ مصطفی عرب عامری درسال ۱۳۴۲شمسی قانون تشـکیل انجمن های ده و اصلاح امور اجتماعی و
علی اکبر عرب عامری (آقا علی اکبر)
نخستین رئیس انجمن ده رویان است که حدودا یک دهه در این جایگاه بودند.
تاسیس درمانگاه رویان، تاسیس شرکت تعاونی رویان و تاسیس و راه اندازی حمام قلعه از جمله اقدامات ایشان در زمان تصدی ریاست انجمن ده در دهه ۴۰ شمسی بود که در کنار دیگر اعضای انجمن محقق شد.
ایشان مدتی نیز ریاست شرکت تعاونی را بر عهده داشتند.
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
رویان؛ جامعه و فرهنگ
📖 انجمن ده رویان ✍ مصطفی عرب عامری درسال ۱۳۴۲شمسی قانون تشـکیل انجمن های ده و اصلاح امور اجتماعی و
محمدعلی یوسفی(شیخ اکبر)
مدتی در دهه ۵۰ شمسی ریاست انجمن ده رویان را برعهده داشتند.
ایشان علاوه بر انجام فعالیت های عمرانی، نقش موثری در بنای مسجد جامع رویان داشتند و مدتی نیز به عنوان رئیس هیئت امنای تکیه ده فعالیت کردند.
محمد علی یوسفی مدتی نیز مسئول خانه عمران رویان بودند نهادی که قبل از شکل گیری دهیاری، در رویان امور عمرانی و خدماتی را برعهده داشت.
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
سلیمان یوسفی (شیخ اکبر) سومین رئیس انجمن ده رویان است. تولیت بخشی از املاک و مستغلات موقوفی در رویان از جمله اقدامات ایشان در زمان تصدی مسئولیت بود.
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
❇️ چند ضرب المثل رویانی:
⬅️ پیِر (پدر) کار اِشتو (عجله) بسوزه: شخصی از دنیا رفته بود، کسی را فرستادند تا از دِهِ بالایی سِدر و کافور بیاورد، دو روز سپری شد و همه منتظر او بودند. نزدیک روستا که رسید شروع به دویدن کرد و بر روی زمین افتاد. بلند شد و در حالیکه لباس هایش را تمیز می کرد گفت: «پیِر کار اِشتو بسوزه»
⬅️ کا اِز تویه کادُن که از تو نیه: در جواب کسانی که به حق خود قانع نیستند.
⬅️ اِو(آب) مِدانه کُلوچِ کی خوردِ: دلیل بر اثبات چیزی یا کاری.
⬅️ هر علفی یَه کِلَفی: از هر غذایی یه مقدار خوردن.
⬅️ داغِل دادِن بِچه اِز بی بِجولیه: اگر شخصی از انجام کاری طفره می رود به این دلیل است که ابزار و امکانات لازم را برای انجام آن کار در دسترس خود ندارد.
⬅️ نِمیره خِدیجه بِگیرِ نِتیجه: شخصی قولی می دهد که طرف مقابلش امیدواری زیادی ندارد که او به قولش عمل کند.
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
عکسی مربوط به اوایل دهه ۵۰ شمسی است. در این تصویر نمایی از دیوارها و دو برج از برج های هشت گانه بنای منتسب به نواب عالیه در خیابان اصلی رویان (روبروی حسینه قلعه) دیده می شود که مربوط به دوره فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۳_ ۱۲۵۰ قمری) است.
در قسمت پایانیِ تصویر نیز بنای شعبه نفت به چشم میخورد.
⬅️ عکس مربوط به زنده یاد علیرضا حسن دایی است.
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang
تصویر آقا اسدالله پسر بزرگ آقا قنبر (بانی منبرخانه آقا قنبر) است.
ایشان نخستین مغازه دار رویان بود. بقالی او در اواسط دهه ۴۰ شمسی در کنار حسینه قلعه واقع شده بود. به مانند همه مشاغل آن دوره زمانی مردم به جای دادن پول، کالای مورد نیاز خود را با جایگزین کردن کالایی دیگر (مبادله کالا به کالا) دریافت می کردند. مردم اکثر اوقات در عوض پرداخت بهای کالا، از محصولات کشاورزی خود، مانند گندم یا جو برای ارائه به کاسبکاران بهره می بردند.
آقا اسدالله در دوره ای که اغلب مردم رویان سواد خواندن و نوشتن نداشتند، از سواد نسبی بهره مند بود و به همین دلیل اگر مردم نیاز به تهیه متن نوشتاری (اغلب نامه) داشتند به او مراجعه می کردند.
برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇
📚[رویان جامعه و فرهنگ]
@Rooyan_farhang