انتخابات شورای اسلامی رویان در سال ۱۳۶۲ که به موجب آن از مجموع ۲۸۷ رای آقای عباس شکری با ۲۴۲ رای حائز رتبه نخست شد. علی غضنفری، رمضانعلی صالحفر، حجت الله بسطامی و علی خانی نیز دیگر افراد برگزیده در این انتخابات بودند. #اسناد 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

معرفی بازی های محلی رویان ✍ مصطفی عرب عامری بازی گو،گوساله، پِنگِله، پِنیر این بازی در رویان به شکل «گو گِزَر پِندِل پِنیر» هم تلفظ می شد. نحوه اجرای بازیِ مذکور اینگونه بود که ابتدا یک «میر» انتخاب می شد. او اشیاء مختلفی را از اطراف محل بازی انتخاب و بَر می داشت و به تک تک بازیکنان نشان می داد. مثلاً سنگ ریزه درشتی را به بازیکنان نشان می داد و می گفت: «گو»، سپس کلوخی را نشان می داد و می گفت: «گوساله»، تِکه گچی را نشان می داد می گفت: «پنیر»، تیله کوچکی را نشان می داد می گفت: «پِنگِله». پس از نامگذاری اشیاء و نشان دادن آنها به تک تک بازیکنان، میر اشیایِ یاد شده را در مشت خود، پشت سرش پنهان می کرد و سپس یکی از اشیاء را در مُشتش می گرفت و از سمت راستش، شروع می کرد و به تک تک بازیکنان، مشتش را نشان می داد و می گفت: « گو، گوساله، پنگله، پنیر». هر یک از بازیکنان، یکی از نامهایِ قبلی را بازگو می کرد. وقتی از همه پرسید، میر مشت خود را باز می کرد و یکی از آن اشیاء را به بازیکنان نشان می داد. بازیکنانی که نام شیء را درست می گفتند از گردونه بازی کنار می رفتند. وقتی فقط یک نفر می ماند، میر به ترتیب قبلی، اشیاء را سه مرتبه به او نشان می داد، اگر آن بازیکن شیء مورد نظر را درست حدس می زد، کسانی که از بازی کنار رفته بودند به وی ملحق می شدند و بازی به ترتیب گذشته ادامه پیدا می کرد، چنانچه آن بازیکن موفق نمی شد، میر دو چشمِ او را محکم می گرفت و به بازیکنان ندا می داد: «قایم (پنهان) باش». هریک از بازیکنان در گوشه ای پنهان می شدند، در حالی که میر از محل اختفای آنان باخبر بود. میر دستهایش را از روی چشم بازیکن بر می داشت، آن بازیکن موظف بود از جایش بلند نشود یا به این طرف و آن طرف نگاه نکند. میر از او می پرسید، مثلاً « حسن کجاست؟» او مثلاً می گفت: «پشت برج یا زیر برج». میر ندا می داد حسن از جایت بیرون بیا، اگر درست گفته بود، حسن کولی نداشت. چنانچه نمی توانست محل را درست بگوید، حسن سواری می داد. میر به همین ترتیب نام تک تک بازیکنان و محل اختفای آنها را از او می پرسید. کسانی که محل اختفایشان را اشتباه کرده باشد، سواری می دادند. به ترتیبی که میر نام بازیکنان را بیان می کرد سوار آن طرف می شدند. میر به ترتیبِ اولِ بازی، تک تک اشیاء را در مُشتش می گرفت و به او می گفت: « گو، گوساله، پنگله، پنیر». اگر کولی دهنده نام شیء را درست می گفت، آن شخص از روی کولش پایین می آمد و نوبت به دیگری می رسید. در غیر اینصورت، کولی گیرنده با دست چپش چشم چپِ طرف را می گرفت و میر به جای نشان دادن اشیایی که ذکرشان گذشت، با یکی از انگشتانِ دست راستش اشاره به این طرف و آن طرف کرده می گفت: « ایشی لُل(طرف راست) اُشل لُل(طرف چپ) بشل لُل ( به طرف بالا)» کسی که کولی می گرفت یکی از انگشتانِ دست راستش را به هوا بلند می کرد و به سمت چپ، راست یا بالا اشاره می نمود. طرفی که کولی می داد بر اساس حدس و گمان، انگشت دست راستش را به طرفی می گرفت و مثلاً می گفت: « ایشی لُل، اشل لُل، بشل لُل» این حرکت انقدر ادامه می یافت تا کولی دهنده درستش را بگوید و کولی گیرنده به اصطلاح «بِسوزد» و نوبت به نفر بعدی برسد. وقتی از همه کولی گرفته شد، دورِ اولِ بازی تمام می شود و به ترتیبی که قبلاً گفته شد، دور بعدی بازی آغاز می گردد. _____ منابع شفاهی و مکتوب: حاج علیرضا غضنفری جواد عامری علیرضا عامری سید علی اصغر شریعت زاده، فرهنگ مردم شاهرود 📋بخشی از پژوهشِ "رویان: جامعه و فرهنگ" 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

"کَلکوت" غذای محلی رویان ✍مصطفی عرب عامری کلکوت غذایِ قدیمی مردم رویان است که متاسفانه امروزه به فراموشی سپرده شده است. این غذا در فصل زمستان و در هنگام بارش برف کاربرد ویژه ای در میان مردم این منطقه داشت. روش طبخ آن اینگونه بود که آرد گندم را داخل روغن تَفت می دادند، سپس به آن آب اضافه می کردند و خمیر می شد. بعد از آن خمیر را داخل سینی یا ظرف بزرگی می ریختند و وسط آن را باز می کردند. شیره انگور را ابتدا با روغنِ داغ مخلوط کرده و داخل همان قسمت باز شده می ریختند. سپس قسمتی از خمیر را جدا، درون شیره انگور زده و میل می کردند. ____ منابع شفاهی: حاج امرالله بداقی حاجیه خانم بتول بداقی 📋بخشی از پژوهشِ "رویان: جامعه و فرهنگ" 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

تقسیم آب و سازوکار آن در رویان ✍ مصطفی عرب عامری در گذشته که‌ جوب‌های‌ سیمانی‌ و لوله‌ های انتقال‌ آب‌ متداول نبود، هنگامی که‌ از یک‌ مسیر، دو آب عبور می کرد جهت‌ تقسیم‌ آن از اصطلاح‌ "بیل‌بخش‌" یا وسیله‌ای‌ بنام‌ "رَحمانه‌" استفاده‌ می کردند. جهت‌ زدن‌ رحمانه، بغل نهر که‌ مسطح‌ بود و آبی آرام‌ داشت، با بیل‌ بصورت‌ عمودی‌‌ صاف‌ می شد و از چوب‌ (ترجیحاً چوب‌ کبریت‌) جهت‌ مشخص‌ کردن‌‌ خط‌ تراز‌ آب‌ استفاده‌ می کردند. در جاهایی که‌ چند جوب‌ آب‌ وجود داشت‌ و تعداد آب‌ها زیاد می شد، جهت‌ تقسیم‌ آب‌ از "کُرو" استفاده‌ می کردند. جهت‌ درست‌ کردن‌ کرو پس‌ از انتخاب‌ محل‌ و مکان‌ آن، بسته‌ به‌ تعداد آب‌های‌ عبوری‌ (معمولاً عرض‌ آن‌ در ابعاد سه‌ الی‌ شش‌ متر و طول‌ آن‌ پنج‌ الی‌ هشت‌ متر) زمین‌ را مسطح‌ می کردند و چند متر جلوتر از رسیدن‌ آب‌ به‌ دهنه‌های‌ کرو یک‌ تراز درست‌ می کردند و بعد از آن‌ خود کرو به‌ چند قسمت‌ مساوی‌ تقسیم‌ می شد و معمولاً فاصله‌ هر دهنه‌‌ بین‌ بیست‌ الی‌ سی‌ سانتی متر بود. بزرگترین‌ کروی رویان‌‌ که‌ سیمانی‌ بود در منطقه‌ سَرکرو (حدودقلعه‌بالا) قرار داشت که از ۱۰ دهانه‌ تشکیل می شد و از آن طریق آب‌ به سمت‌ سریخدان‌ و راه‌ حصار‌ و راه‌‌ شاهرود قدیم‌ هدایت‌ می شد. بعد از آن‌ کروی سریخدان قرار داشت که‌ از چوب درخت‌ سنجد درست‌ شده‌ بود و هشت‌ دهانه‌ داشت‌. از جمله‌ کسانی که‌ تجربه‌ و مهارت‌ در زمینه‌ رحمانه‌ و تقسیم‌ آب‌ داشتند حاج‌ ذبیح‌ اله‌ دامغانی‌ و مرحومان‌ حاج‌میرزا میرحسن‌ و محمدشاکری‌ (شیخ‌حسین‌) بودند. به واسطه اهمیت تقسیم آب در رویان خانه‌ ای برای میراب‌‌ از خشت‌ و گِل‌ ساخته‌ شده‌ بود که به فاصله‌ کمی‌ پایین تر از کرو سریخدان‌ قرار داشت‌ افرادی نیز به شغل میرابی مشغول بودند که از جمله آنها می توان به مرحومان‌ ریئس‌ رجب‌ و برادران‌ حاج‌ رحمت‌ و حاج‌ حسن‌ بسطامی (محمدخان) و علی‌ آقا محمد اشاره کرد. _________ منابع شفاهی: محسن شاکری برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

سندی به خط سیاق که براساس گزارش مکتوبِ حاکم شاهرود و بسطام، در سال 1283ق در دوره حکومت ناصر الدین شاه قاجار، میزان مالیات نقدی رویان 54 تومان و 350/6 دینار و مالیات جنسی 15خروار غلّه بوده است. بر همین اساس جمعیت رویان در این دوره، 579 نفر شامل 188مرد، 207 زن، 90 پسر و 94 دختر تعیین شده است. در رویان یک باب مسجد، یک باب تکیه، یک باب مدرسه مخروبه، یک باب حمام، 146 جریب باغات که 56جریب بایر و مابقی دایر، دو رشته قنات که یک قنات دایر و یک قنات بایر و یک آسیاب جاری قرار داشت. لازم به ذکر است که سیاق یکی از روش‌های شماره‌گذاری رمزی، ثبت و شناخت ارقام پول وجه نقد و وزن کالا است که در گذشته در تاریخ ایران و سرزمین های اطراف، تمام درآمدها و هزینه‌های جاری در جامعه با این ارقام توسط اشخاص، تجار، بازرگانان، موسسات و کارگزاران در دیوان محاسبات ثبت می‌شد. برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

سند فوق مربوط به صورتجلسه انتخابات انجمن ده رویان در ۵ مرداد ماه ۱۳۴۹ش است. در این انتخابات آقایان محمد یوسفی ۳۶ رای، سلیمان یوسفی ۳۵ رای، حاج میرزا حسینی ۳۵ رای، علی نوری ۲۷ رای و عباسعلی صانعی با ۱۳ رای به عنوان نفرات برتر به مدت ۳ سال به عضویت انجمن ده رویان منصوب شدند. محمد یوسفی به عنوان رئیس و علی نوری نیز به عنوان نایب رئیس انجمن ده رویان در این سال منصوب شدند. برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

سند فوق مربوط به سال ۱۳۱۸ هجری قمری دوره حکومت احمدشاه قاجار است که به موجب آن بخشی از آب قنات روستای دیزج (در متن سند دزج آمده است) که مرتبط به مرحوم محمدطاهر خان بوده است، وقف هزینه طعام حسینه قلعه رویان در ایام عزاداری محرم و همچنین تعزیه خوانی آن حضرت گردیده است. بخش دیگر این آب، وقف مسجد قلعه رویان است که مطابق وقف نامه مذکور هزینه آن باید در ماه مبارک رمضان، شب های قدر و شهادت حضرت زهرا(س) هزینه مجالس مذکور گردد. این وقف نامه به مهر و امضای افراد متعددی رسیده است که از جایگاه اجتماعی مهمی برخوردار بوده اند از آنجمله احمدخان که نماینده حکومت قاجار در منطقه زیراستاق و کدخدای رویان بوده است. برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

شکوائیه ای مربوط به سال ۱۳۲۴ شمسی از طرف جمعی از معتمدین رویان حاج علی اکبر ساغری، علی اصغر بخشی، علی اکبر عرب عامری، قدرت الله عرب عامری، محمد مهدی بنی عامری، محمد حسین ساغری و... به مسئولین کشور راجع به اختلال ایجاد شده توسط افرادی با نام های اسماعیلی و رضوانی از اهالی سعدآباد و بسطام که در مسیر قنات رویان مشکل ایجاد کرده اند و با ادامه این روند باغ ها و زراعت های مردم رویان در معرض خطر نابودی قرار خواهد گرفت. برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

تصویری از مراسم تعزیه خوانی رویان در سال ۱۳۵۵ شمسی است. در این تصویر بنای قدیم تکیه قلعه رویان که توسط مرحوم کربلایی مهدی خان بنا شده بود به چشم می خورد که متاسفانه این بنای ارزشمند بجای حفظ و مرمت، در دهه ۸۰ شمسی تخریب گردید. برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

این عکس مربوط به آیین نخل گردانی رویان در روز عاشورای ۱۳۵۴ شمسی است. برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

صورتجلسه ای مربوط به ۸ آذرماه ۱۳۵۲ شمسی که به موجب آن انتخابات انجمن ده رویان به دلیل عدم آمادگی اهالی، لغو و به زمان دیگری موکول گردیده است. برای مشاهده اخبار مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

چارُق اُتلی ✍ مصطفی عرب عامری نوعی کفش بود که برای تهیة آن از لاستیک یا تیوپ فرسوده استفاده می شد و به همین لحاظ چارق اُتلی (ماشینی) نام گرفته است. برای تهیه این نوع کفش که در گذشته رویان بین مردم بسیار متداول بود، مقداری تیوپپ را به اندازه پا بریده و لبه های آن را بند می کشیدند و سپس پا را در میان هر لنگة آن قرار داده بندها را به دور ساق پا می بستند. استقامت خاص لاستیک و سادگی تهیة آن بدون هیچ گونه پرداخت وجه از جمله علت های توجه قشر مستمند به این نوع کفش بود. پوشیدن شال پا و پاتوه و ریختن کاه یا قرار دادن نمد در کف چارق برای راحتی بیشتر مرسوم بود. برای مشاهده اخبار مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

سندی مربوط به دهه ۶۰ هجری شمسی که به موجب آن ۴ نفر از اعضای شورای اسلامی رویان به نام های علیرضا غضنفری، علی خانی، حسن صانعی و محمد خانی در نامه ای به بخشدار بخش مرکزی شهرستان شاهرود اعلام کرده اند که از مورخ ۲۶ بهمن ماه ۱۳۶۲ به دلیل شرایط حساس کشور عازم جبهه جنگ خواهند شد. در زمان نبود افراد مذکور آقایان عبدالله ابوذری و احمد عامری دو عضو دیگر شورا مسئول رتق و فتق امور و ارتباط با بخشدار تعیین شده بود. برای مشاهده اخبار مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

به موجب سند فوق اعضای انجمن ده رویان آقایان سلیمان یوسفی، علی نوری، سید رضا حسینی، عباسعلی صانعی و علی اکبر جعفری در مورخ ۲۴ خردادماه سال ۱۳۵۱ شمسی در نامه ای به بخشدار حومه تقاضای خود را مبنی بر تاسیس خانه فرهنگ در رویان اعلام کردند. برای مشاهده اخبار مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

سند فوق نسخه ای به جای مانده از مرحوم یوسفعلی خان بنیانگذار تعزیه خوانی در رویان است که مربوط به ۱۵ ربیع الاول سال ۱۳۲۵ هجری قمری است. نکته حائز اهمیت این است که بر اساس اسناد و نسخه های به جای مانده از مرحوم یوسفعلی خان، پیشینه تعزیه خوانی در رویان را می توان به حدود ۱۲۰ سال پیش یعنی دوره احمدشاه قاجار دانست که تا به امروز این آیین دینی در رویان پابرجای مانده است. برای مشاهده اخبار مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

🛑🛑🛑🛑🛑🛑🛑🛑🛑🛑🛑 با توجه به اسنادی نویافته که اخیرا شناسایی شده است، رویان به دوره حکومت صفویان در ایران (حدود ۵۰۰سال پیش) به عنوان دهی کوچک وجود داشته، و نام آن در این زمان "رودیان" بوده است. برای مشاهده اخبار مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

قلعه نواب عالیه ✍ مصطفی عرب عامری تصویر دوم نمایی از کوچه مسجد کربلایی مراد (کل مراد) است. این کوچه یکی از ۴ کوچه اصلی رویان قدیم را تشکیل می داد. بعد از هجوم قوای نظامی فتحعلی شاه قاجار به منطقه قلعه ی بالا (واقع در خیابان ۲۲ بهمن فعلی _ راه حصار قدیم) که در پی جسارت به مادر شاه توسط ساکنان این قلعه انجام شد، اهالی آنجا که اعرابی مهاجر از جنوب ایران بودند آواره، و مدتی در این کوچه ساکن شدند و از این جهت کوچه مذکور به کوچه "عربها" نیز معروف شد. دیری نپایید که ستاره اقبال این اعراب مهاجر درخشید و خواهر آنها که بعد از ازدواج با فتحعلی شاه به لقب "نواب عالیه" مشهور و به سوگلی دربار تبدیل شده بود، شفاعت برادرانش را نزد شاه کرد. شاه قاجار درصدد جبران گذشته برآمد و منطقه قلعه را با ۸ برج و دیوارهایی بلند برای آنها ساخت که امروز فقط یک برج از این ۸ برج باقی مانده است.(تصویر اول) این بنا که در بین مردم رویان به نام "قلعه نواب عالیه" شهرت داشت دارای مسجد(مسجد رسول اکرم فعلی)، حمام، تکیه (تکیه ای که پیش از بنای ساخته شده توسط کربلایی مهدی خان قرار داشت و امروز بنای قسمت خواهران حسینه قلعه با هدف گسترش بنا احداث شده است)، باغ کشاورزی ( به کوچه کنار این باغ کوچه باغ عمارت گویند) و ۴درب ورودی بود که در هنگام هجوم دشمنان خارجی خصوصا ترکمن ها بسته می شد. _______ منابع شفاهی: مرحوم حاج علی اکبر عرب عامری مرحوم محمد تقی عامری (آقا زکی) مرحوم محمد عامری (آقا عزیز) علی بختیاری جواد خانی برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

مرحوم یوسفعلی خان که نقش زیادی در بنا نهادن تعزیه خوانی رویان داشتند. خدایش رحمت کناد! برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

❇️ چند ضرب المثل رویانی: ⬅️ حَسَن خُن جو برده هفتاد و هفت مِن: نقل شده است شخصی نوحه خوان بود. هنگام نوحه خواندن دفتر حساب و کتاب گندم هایش را به جای دفتر نوحه از جیبش در می آورد و بدون توجه به نوشته هایش با همان سبک نوحه این جمله را در ادامه نوحه هایش می خواند و حضار را به خنده وامیداشت. ⬅️ تا گاسوله گو بِشه دل صاحابش او مِشه: تا کاری به نتیجه برسد انجام دهنده‌ی آن باید زحمت بسیاری بکشد. ⬅️ سگِ به زور بفرستی گلّه، رو بُته جاج مِشاشه: کاری که از روی اجبار و بی میلی انجام گیرد، بی نتیجه خواهد ماند ⬅️ زورش به خر نِمِرسه به پالُنش مِرسه: کسی مورد ظلم قرار گرفته ولی نمی تواند از ظالم انتقام بگیرد و با او مقابله کند، دست به تخریب اموال او می زند ⬅️ تُغاری بشکِنه، ماستی بریزه بِشه دنیا به کام کاسه لیسُن: چند عامل دست به دست هم می دهد، اتفاقات گوناگون رخ می دهد تا سودی نصیب کسی شود (سوء استفاده از فرصت ها) ________ برگرفته از نوشته های شخصی استاد علیرضا غضنفری برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

مرحوم آقا قنبر (آق قنبر) پایه گذار منبرخانه آقاقنبر در رویان. برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

منصب "کدخدا" ✍ مصطفی عرب عامری دکتری تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی به مسئول امور روستا "کدخدا" می گفتند. وی در عین حالیکه در منافع عمومی، کم و بیش با سایر کشاورزان شریک بود، جوابگوی عوامل قدرت نظیر خان؛ مالک؛ دولت یا نماینده دولت نیز محسوب می شد. کدخدا نفوذ زیادی در نزد اهالی روستا داشت و بدون کمک او امور مربوط به روستا دچار مشکل می شد به همین لحاظ حکومت هم می کوشید که به نحوی با او کنار بیاید و با دادن امتیازاتی او را به سمت خود جلب کند. کدخدایان معمولاً از افراد شاخص متمکن و متدین بودند و در امور مختلفی همچون قضاوت، جریمه افراد خاطی، انتخاب و اعزام مشمولان خدمت سربازی و غیره دخالت هایی داشتند. همین نفوذ زیاد باعث شد محمدرضا شاه پهلوی برای محدود کردن قدرت خان و کدخدا، پاسگاه های ژاندارمری، انجمن ده، خانه انصاف و سپاهیان دانش، بهداشت و ترویج را در کنار کدخدا قرار دهد و تا حدودی توانست از قدرت آنها بکاهد. کدخدایان معمولاً با سواد و دارای نفوذ کلام بودند و جایگاه ویژه ای در بین مردم داشتند. سن کدخدایان معمولاُ از میان سالی به بالا بود زیرا در ارتباط با مسائل و مشکلات مردم و ارتباط با خوانین و کدخدایان و کلانتران نیاز به تجربه و شناخت کافی از سوابق امور را داشتند. از جمله وظایف کدخدا عبارت بود از رسیدگی به شکایات و دعاوی مربوط به تقسیم زمین های کشاورزی، چراگاهها، آبیاری مزارع و باغات، رسیدگی به مسائل و مشکلات خانوادگی مردم اعم از ازدواج و طلاق و حل اختلاف زوجین به کمک ریش سفیدان و ملایان بر طبق موازین شرع و عرف محل، اعمال احکام صادره از طرف مراجع دولتی و همکاری و هماهنگی با پاسگاههای ژاندارمری در زمینه خلع سلاح، معرفی جوانان برای گذراندن دوره نظام وظیفه و همکاری با مقامات دولتی و مامورین اعزامی به روستاها، تشویق در ایجاد مکتب خانه و مدرسه، همکاری در ایجاد شرکتهای تعاون روستائی و کارهای عمرانی مانند احداث جاده و خانه بهداشت و غیره از وظایف روزمره و جاری کدخدا بوده است در ده رویانِ قدیم کدخدایان متعددی به رتق و فتق امور پرداختند که آخرین آنها حجت الله عامری ملقب به حاج خانی بود که حدود ۲۵سال در این جایگاه خدمت کرده است. نعمت الله خان، علی جعفری(علی محمد حسین)، اکبر یونس از جمله کدخدایان رویان قدیم دوره پهلوی اول و دوم بودند. برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

تصویر علی اکبر عامری یونس کدخدای رویان در دوره رضاشاه پهلوی. برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

تصویر احمد خان یاور، کدخدای رویان در اواخر دوره قاجار. نقل است احمدخان روزی در حمام بود که نوکر امیر اعظم(نماینده حکومت قاجار در منطقه) به نزد او آمد و کاغذی را آورد تا امضای احمدخان را بگیرد. محتوای نوشته این بود که امیراعظم قصد تصاحب قنات رویان را دارد. احمدخان پس از دیدن درخواست غیر منطقی امیر، از امضای سند مذکور خودداری کرده و چک محکمی را نیز به گوش فرستاده او زد. پس از چندی امیر اعظم در محل سکونت خود (بنای واقع در سرچشمه امروز) احمدخان را احضار و او را نسبت به عمل انجام داده توبیخ و شماتت می کند. احمدخان به امیر عنوان می کند اگر قصد تصاحب قنات رویان که حق مردمی مظلوم و ستم دیده است را دارید ابتدا باید من را بکشید و جمله معروفی را به زبان می آورد: "این سینه من و گلوله تو" برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

حاج شیخ صفر عامری از روحانیون قدیم رویان است. ایشان در ۱۲۸۶ متولد و در ۱۳۷۸ شمسی دیده از جهان فرو بستند. جلسات سخنرانی این روحانی فقید منحصر به رویان نبود، بلکه در روستاهای همجوار نیز در مراسم های مختلفِ مذهبی به بیان مناقب اهل بیت عصمت و طهارت (ع) می پرداختند. برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

تصویر بالا علی جعفری (علی محمدحسین) است. ایشان حدود ۲سال در دوره پهلوی دوم کدخدای رویان بودند. برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

نعمت الله خان، کدخدایی رویان در اوایل دوره پهلوی دوم. برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

تصویر فوق مربوط به دهه ۳۰ شمسی است که در جلوی بنای تکیه قلعه سابق، تکیه ای که مهدی خان بنی عامری آن را ساخت، گرفته شده است. در انتهای تصویر بخشی از دیوار قلعه نواب که امروزه اثری از آن نیست به چشم می خورد. برخی از افراد حاضر در عکس از سمت راست تصویر: نفر اول عبدالحسین ساغری نفر دوم احمد عامری نفر سوم ناصر ساغری نفر چهارم حجت ساغری نفر پنجم محمد عامری حاج خلیل نفر ششم علی اکبر عرب عامری (آقا علی اکبر) نفر هفتم حاج خلیل عامری. نفر نهم محمد عرب عامری نفر دهم علی عرب عامری برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang

تصویر فوق مرحوم حاج شیخ حسن شاکری، روحانی فقید رویان است. وی در سال ۱۲۹۷ شمسی متولد و در سال ۱۳۵۹ شمسی دیده از جهان فرو بست. از ایشان دیوان شعری چاپ و به یادگار مانده است. برای مشاهده مستندات تاریخی رویان به کانال زیر بپیوندید👇👇👇 📚[رویان جامعه و فرهنگ] @Rooyan_farhang