به دشواری زلیخا داد از کف دامن یوسف به آسانی من از کف چون دهم دامان فرصت را #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

💠اشعار آیینی صائب بیانات محقق و شاعر ارجمند آقای جواد هاشمی در مورد اشعار آیینی صائب تبریزی و جریان اشعار آیینی که از صائب در تصحیح استاد قهرمان موجود نیست ۲۱ خرداد ۱۴۰۲ لینک‌ کانال آقای هاشمی👇 @javadhashemi_torbat . @ASI_khorasani

چون به رنگ زرد من بر می‌خورد برگ خزان زعفران می‌مالد از خجلت به روی خویشتن #صائب‌تبریزی @SAEB_TABRIZ

وای وای جان به اين غمكده آمد كه سبك برگردد از گرانخوابی منزل سفر از يادش رفت! #صائب_تبريزي @SAEB_TABRIZ

به جمع عاشقان عیب است چشم خُشک آوردن کسی در بزم هرگز برندارد جام خالی را #عاصی_خراسانی

ْْْ خمارآلودهٔ یوسف به پیراهن نمی‌سازد ز پیش چشم من بردار این مینای خالی را #صائب‌_تبریزی @SAEB_TABRIZ

شکست ‌رنگ ‌هم صبحی‌‌ست ‌از گلزار خرسندی گل اینجا در خزان سیر بهار زعفران دارد #بیدل‌دهلوی @SAEB_TABRIZ

بر کرده ی ناصحیح، ستّاری کن هرچند شدم وقیح، ستّاری کن یارب ز گناهِ خلوتم می ترسم یا مَن سَتَرَ القَبیح! ستّاری کن #عاصی_خراسانی #رباعی @ASI_khorasani

قلّاب گشته ام که بگیرم ز دامنت قدّ خمیده زیر گُنه نیز نعمت است #عاصی_خراسانی #خط @ASI_khorasani

چو بادام دو مغز امروز «نافع» دولتی دارد که با معشوق در یک پیرهن چسبیده خوابیده #نافع_کشمیری @SAEB_TABRIZ

به بزم می پرستان محتسب خوش عزتی دارد که تا آید به مجلس شیشه خالی می‌کند جا را #غنی_کشمیری @SAEB_TABRIZ

از برای کام دنیا خویش را غمگین مکن پشت پا زن بر دو عالم، دست را بالین مکن نخل نوخیز تو بهر بوستان دیگرست ریشه محکم در زمین عاریت چندین مکن چشم خواب آلود را در گوشه نسیان گذار راه دوری پیش داری بار خود سنگین مکن اشک خونین در قفا دارد وداع رنگ و بو خانه ای کز وی برون خواهی شدن رنگین مکن می چکد خون از سر شمشیر حشر انتقام پنجه از خون ضعیفان سرخ چون شاهین مکن تیشه ای داری چو آه آتشین در آستین سنگ راهت گر شود کوه گران، تمکین مکن هر چه پیشت آورد قسمت، به آن خرسند باش از برای زیستن اندازه ای تعیین مکن خارخار حرص را در پرده دل ره مده ناقه گردون نورد روح را گرگین مکن زخم دندان ندامت در کمین فرصت است کام خود از بوسه شکر لبان شیرین مکن غنچه مستور می خواهد بهشت روی یار چشم خود را باز بر رخسار حورالعین مکن نقد از مرگ ارادی ساز حشر نسیه را منزل خود را دراز از چشم کوته بین مکن شکر این تلخرویان نی به ناخن می کند وقت حاجت جز به خون خود دهن شیرین مکن نان جو خور، در بهشت سیر چشمی سیر کن دل چو گندم چاک بهر خوشه پروین مکن شهپر طاوس را آخر مگس ران می کنند فخر بر عریان تنان از جامه رنگین مکن در نمی گیرد به ارباب خرد افسون عشق گر نه ای بیکار، خون مرده را تلقین مکن آب صاف و تیره صائب دشمن آیینه است سینه خود را غبارآلود مهر و کین مکن #صائب‌_تبریزی @SAEB_TABRIZ

#صلی_الله_علیک_ایتهاالصدیقه_الشهیده چنان که قصد میسازند از الفاظ، معنا را خدا از آفرینش قصد کرده، خلقِ زهرا را "ولولا فاطمه" یعنی که بی زهرا نمی دیدیم نه احمد را، نه حیدر را، نه هرگز خلق دنیا را بهشت از تابش یک نور زهرا خلق گردیده عنایاتش رسیده عالَم پنهان و پیدا را صفاتش آینه دارِ صفات کبریا باشد چه برهانی از این بهتر وجود حق تعالی را چگونه در حجابی و همه عالم به دست توست؟! خدایا!  فاطمه حل کرد بر ما این معمّا را کجا با تار و پودِ لفظ در توصیف می آید که ممکن نیست گنجاندن درونِ کوزه، دریا را نشسته از الف تا یاء، حیران چنین معنا بلی ظرفیّتِ وصفش نمی باشد الفبا را حماسه می تراود آنقدر از خطبه هایش که به خطبه میکَند از جای کوهِ پای بر جا را زهی عفّت، زهی عصمت، زهی بانوی نوری که علی نشنیده هرگز از زبان او تقاضا را تنور خانه ی او گرم دارد جان عالم را به رشک انداخته نورِ تنورش، طور سینا را قناتِ جنّت از نورِ قنوتِ فاطمه جاریست نمازش غرق رحمت کرده محراب و مصلّا را بلی آن فاطمه که خلق عاجز مانده از درکش که در اسمش خِرد حیران و گُم کرده مُسمّا را بلی آن فاطمه که یک عنایت از عنایاتش رسانده تا نبوت نوح و موسی و مسیحا را بلی آن فاطمه که بهر کار خانه اش حتی فرستاده خدایش "سوف یعطیک فترضی" را بلی آن فاطمه که خطبه های آتشین او به ما آموخت معنای تبرّا و تولّا را بلی آن فاطمه که خطبه های آتشین او بهم زد حیله ها و مکرهای شومِ اعدا را بلی آن فاطمه که خطبه های آتشین او شکست آخر سپاهِ بُت پرستِ لات و عُزّا را بلی آن فاطمه که سیره اش تفسیر قرآن است هم آیات جهادش را و هم آیات تقوا را بلی آن فاطمه که مادری کرده برای ما و از ما دستگیری می کند امروز و فردا را مسیر مدحِ شعرم را به سوی مرثیه انداخت خدا لعنت کند آن ضرب دست بی محابا را نمیدانم که سیلی با رُخش...اصلا چه می گویم؟! که حتی گل اذیت میکند آن روی حورا را دلیلش شرم از شرمِ علی بوده اگر زهرا میان شعله ها تنها صدا زد نامِ بابا را کنار بسترش با گریه میگفتند اطفالش : به دامن گیر مادرجان سرِ آشفته ی ما را گره وا میکند از کار شیعه، گریه بر مادر مگیر از ما خدایا روضه ی امّ ابیها را #عاصی_خراسانی @ASI_khorasani

منت خدای را که سخنهای آبدار صائب ز فیض ساقی کوثر به من رسید #صائب‌_تبریزی @SAEB_TABRIZ

دل‌های غم ندیده پذیرای پند نیست آنجا که درد نیست، سخن سودمند نیست بسیار چاره هست که از درد بدترست صد چشم بد، برابر دود سپند نیست ما را به بخت شور خود ای دوست واگذار بادام تلخ در خور آغوش قند نیست نتوان گرفت دامن معنی به دست ناز جز پیچ و تاب، صید سخن را کمند نیست نگرفت پیش اشک مرا منع آستین سیلاب را ملاحظه از کوچه بند نیست لب بسته همچو غنچه تصویر زاده‌ایم ما را خبر ز چاشنی نوشخند نیست صد دل چو تار سبحه به یک رشته می‌کشد کوتاهی‌ای در آن مژه های بلند نیست امروز عیسی‌ای که به درد سخن رسد صائب درین زمانه نادردمند نیست #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

از دیدن رویت دل آیینه فرو ریخت هر شیشه دلی، طاقت دیدار ندارد #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

‏رواج جهل مرکب رسیده است به جایی که کرده هر مگسی خویش را خیال همایی #كليم_همدانى @ASI_khorasani

مهر خاموشی نمی گردد حجاب راز عشق بوی گل در زیر چندین پرده رسوا میشود #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

فروختیم ابد را غبارِ کثرتِ عالم، ز چشم برده احد را که از سرابِ صنم برده ام ز یاد صمد را چراغ عقل ز فرط هوای نفس خموش است به دست خویش چرا کُشته ایم راه بلد را؟! زیان نموده تر از ما نبوده کس به دو عالم برای یک نفس اینجا، فروختیم ابد را به روی بالش غفلت چگونه سر بگذاری ز یاد برده ای ای دل مگر که سنگ لحد را؟! تهیست دست تو چون سرو، قامتت به چه قیمت ثمر نداشته باشی دگر چه فایده قد را؟ مبند دل که در آخر به زور تیغ اجل هم فلک ز آدمیان پس بگیرد آنچه دهد را خرابه ای شده این دل، مگر‌ که عشق بیاید که غیر او نبود چاره ای، ریا و حسد را #عاصی_خراسانی ۱۳ آذر ۱۴۰۲ @ASI_khorasani

گرفته است جهان را غبار بی دردی #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

بستان ز خلق خام و بده پخته در عوض سر گرم خوش معاملگی چون تنور باش #صائب_تبريزی @SAEB_TABRIZ

گوش اگر داری در این بستان سرا هر غنچه ای میکند با صد زبان تلقینِ خاموشی تو را #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

دست رد ما را به درگاه قبول حق رساند حق‌پرستان را مدد دایم ز باطل می‌رسد #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

ای که از بی بصران راه خدا می طلبی چشم بگشای که از کور عصا می طلبی #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

افتادگی به شرطِ ادب اوجِ عزّت است جایی که نقشِ سجده شوی نقشِ پا مباش #شوکت_بخاری @SAEB_TABRIZ

مدتی گفتار بی کردار کردی مرحمت روزگاری هم به من کردار بی گفتار ده #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

خرابه ای شده این دل، مگر که عشق بیاید که غیر او نبُوَد چاره ای ریا و حسد را #عاصی_خراسانی

به به خوابِ شیرین بُوَدَش بستر و بالین صائب خانه ی  هر که چو زنبورِ عسل مختصرست #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

علم و ادبست مایه ی عز و شرف گوهر که نباشد چه گشاید ز صدف تا فرصت کار هست بی کار مباش مپسند که بیهوده شود عمر تلف #فضولی_بغدادی @SAEB_TABRIZ

💠روزیِ میهمان پيامبر صلى الله عليه و آله: اَلضَّيفُ يَنزِلُ بِرِزقِهِ و َيَرتَحِلُ بِذُنوبِ اَهلِ البَيتِ؛ ميهمان روزى خود را مى‎ آورد و گناهان اهل خانه را مى ‎برد. رزق ما آید به پای میهمان از خوانِ غیب میزبان ماست هرکس می‌شود مهمانِ ما #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ