نگاه دار سرِ رشته ی حساب اینجا
که دم شمرده زند بحر از حباب اینجا
@SAEB_TABRIZ
در آفتابِ قیامت نمیشوی سیراب
ز تشنگی نشود تا دل تو آب اینجا
@SAEB_TABRIZ
اگر حجاب کنی از خدا ، فرشته شوی
چنین که می کنی از مردمان حجاب اینجا
@SAEB_TABRIZ
جواب را نتوان فکر کرد روز سوال
چو هست فرصتی ، آماده کن جواب اینجا
@SAEB_TABRIZ
بهشت و دوزخ باریک بینان نقد می باشد
حسابِ خود نیندازد به فردا خود حساب اینجا
@SAEB_TABRIZ
میسّر نیست خود را یافتن در شورش محشر
سری در جِیب تنهایی بکش ، خود را بیاب اینجا
جِیب : گریبان
@SAEB_TABRIZ
عجب دارم تو را صبح قیامت هم به هوش آرد
چنین کز باده غفلت شدی مست و خراب اینجا
@SAEB_TABRIZ
از سفر کردن ظاهر نشود کار تمام
هر که در خویش سفر کرد ، تمام است اینجا
@SAEB_TABRIZ
عارفان تلخ لبِ خود به شکایت نکنند
کج رویهای فلک ، گردشِ جام است اینجا
@SAEB_TABRIZ
رسیدگی ، ز مطالب گذشتن است اینجا
به مُدّعا نرسیدن ، رسیدن است اینجا
@SAEB_TABRIZ
خراب هر که شد ، از سیل می شود ایمن
علاجِ مرگ ، ز جان دست شستن است اینجا
@SAEB_TABRIZ
در این ریاض اگر باغِ دلگشایی هست
چو غنچه سر به گریبان کشیدن است اینجا
@SAEB_TABRIZ
نشاطِ دهر به زخمِ ندامت آغشته ست
شراب خوردنِ ما ، شیشه خوردن است اینجا
@SAEB_TABRIZ
ز سیلِ حادثه صائب زمانه خالی نیست
نه جای راحت و هنگام خفتن است اینجا
@SAEB_TABRIZ
گره تا میتوانی باز کرد از کار محتاجان
چو بیکاران به ناخن گردنِ خود را مخار اینجا
@SAEB_TABRIZ
نگیرد هیچ کس در دامن محشر گریبانت
اگر دامان خود را جمع سازی غنچه وار اینجا
@SAEB_TABRIZ
به شرمِ موشکافانِ قیامت بر نمی آیی
نظر کن از سر دقّت به پشت و روی کار اینجا
@SAEB_TABRIZ
نصیب تلخکامان است صائب میوه جنّت
دو روزی همچو مردان بر جگر دندان فشار اینجا
@SAEB_TABRIZ
اگر خواهی که نگذارد کسی انگشت بر حرفت
به هر نقشی مده از سادگی تن چون نگین اینجا
@SAEB_TABRIZ
کلیدِ گنج شو ، نه قفلِ در ، ارباب حاجت را
که ماری می شود هر چین که داری بر جبین اینجا
@SAEB_TABRIZ
به دامانِ تو از صحرای محشر گرد ننشیند
اگر افشانده ای گردی ز دلهای غمین اینجا
@SAEB_TABRIZ
ز تنهایی نخواهی کرد وحشت در لحد صائب
اگر پیش از اجل گردیده ای عُزلت گزین اینجا
@SAEB_TABRIZ
#صائب_تبریزی
آفات بحث
آیینه را سیاه کند با غبار بحث
گو آسمان مکن به من خاکسار بحث
در عالم شهود ندارد دلیل راه
حیران عشق را نکند بیقرار بحث
آخر کدام نقص ازین بیشتر بود؟
کز خجلت طرف نشود شرمسار بحث
از نبض اختیار، بلا موج می زند
تسلیم هر که شد نکند اختیار بحث
آیینه را ز نقش پریشان مکن سیاه
در مجلس حضورمکن زینهار بحث
یک عقده وا نشد ز دل ارباب علم را
چندان که برد ناخن دقت به کار بحث
صائب نصیحتی است ز صاحبدلان مرا
تا صلح ممکن است مکن اختیار بحث
#صائب_تبریزی
#آفات_بحث_و_جدل
پ ن : البته پر واضح است که مراد صائب از مذمت بحث ، جدل های بی فایده و از روی غرض تخریب است و گر نه گفتگوی علمی با رعایت اخلاق خودش یک عبادت است.
@SAEB_TABRIZ
آن چنان کز رفتنِ گُل ، خار می ماند به جا
از جوانی حسرت بسیار می ماند به جا
آهِ افسوس و سرشکِ گرم و داغِ حسرت است
آنچه از عمر سبک رفتار می ماند به جا
نیست غیر از رشته طول امل چون عنکبوت
آنچه از ما بر در و دیوار می ماند به جا
کامجویی غیر ناکامی ندارد حاصلی
در کف گلچین ز گلشن خار می ماند به جا
نیست از کردار ، ما بی حاصلان را بهره ای
چون قلم از ما همین گفتار می ماند به جا
#صائب_تبریزی
#جوانی
@SAEB_TABRIZ
رتبهی ریزش بُوَد بالاتر از اندوختن
پیش عارف، برگریز از نوبهاران خوشتر است
#صائب_تبریزی
@SAEB_TABRIZ
دندان ما ز خوردن نعمت تمام ریخت
اندوه روزی از دل ما کم نمی شود!
#صائب_تبریزی
#حرص
#قناعت
@SAEB_TABRIZ
پریشان مے ڪنے جمعیت شب زنده داران را
به زلف خود مڪش اے عنبرین مو ، شانه در شب ها
#صائب_تبریزی
@saeb_tabriz
تا کسی دریا تواند گشتن از ترک هوا
چون حباب پوچ در بند نفس باشد چرا
#صائب_تبریزی
#هوی
#هوس
#نفس
@SAEB_TABRIZ
هندوستان
🥸چند بیت توصیه پدرانه ی صائب تبریزی وقتی می بینه جوانی داره سراغ دود میره نیست سرمایه عمر تو به جز
6.44M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
اینم یه غزل از صائب در مورد قلیان
خیلی هم ظاهرا عصبانی بوده
تا کی ز دود غلیان دل را تباه سازی؟
این خانه خدا را تا کی سیاه سازی؟
تا کی برای دودی آتش پرست باشی؟
تا چند همچو حیوان با این گیاه سازی؟
تا چند شمع ماتم در بزم دل فروزی؟
هر دم که سربرآرد همرنگ آه سازی
لوح وجود انسان آیینه ای خدایی است
این قسم مظهری را تا کی سیاه سازی؟
در یک شمار باشد جادو و دود، تا کی
این قسم جادویی را از دل پناه سازی؟
رنجی نبرده ای زان در سوختن دلیری
یک برگ را نسوزی گر یک گیاه سازی
خندید صبح پیری وقت سفیدکاری است
طومار زندگی را تا کی سیاه سازی؟
غلیان به کف ندارد جز اشک و آه چیزی
تا کی به اشک جوشی، تا کی به آه سازی؟
از ریشه گر برآری این برگ بی ثمر را
هر موی بر تن خود زرین گیاه سازی
هر دم که تیره نبود صبح گشاده رویی است
صبح وجود خود را تا کی سیاه سازی؟
گر ترک دودگیری، آیینه درون را
در عرض یک دو هفته روشن چو ماه سازی
وقت است وقت صائب کز دود لب ببندی
روشنگر دل خود ذکر اله سازی
#صائب_تبریزی
#قلیان
#دود
@SAEB_TABRIZ