إِلَهِی عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْکَشَفَ الْغِطَاءُ وَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ وَ ضَاقَتِ الْأَرْضُ وَ مُنِعَتِ السَّمَاءُ وَ أَنْتَ الْمُسْتَعَانُ وَ إِلَیْکَ الْمُشْتَکَى وَ عَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّهِ وَ الرَّخَاءِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أُولِی الْأَمْرِ الَّذِینَ فَرَضْتَ عَلَیْنَا طَاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنَا بِذَلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنَّا بِحَقِّهِمْ فَرَجا عَاجِلا قَرِیبا کَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا مُحَمَّدُ اکْفِیَانِی فَإِنَّکُمَا کَافِیَانِ وَ انْصُرَانِی فَإِنَّکُمَا نَاصِرَانِ یَا مَوْلانَا یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی السَّاعَهَ السَّاعَهَ السَّاعَهَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین ۞اللّهُمَّ اغفِر لِیَ الذُّنوبَ الَّتی تَحبِسُ الدُّعا۞ تعجیل در فرج مولایمان صلوات

دلی دارم که رسوای جهان است گرفتار بتی ابرو کمان است نگاهم سوی طاووسی بهشتی است که نامش مهدی صاحب الزمان (عج) است

مهدی جان ، دردم از این نیست که نمی بینمت دردم از این است که شاید ببینمت ولی نشناسمت یا صاحب الزمان (عج)

یکی از جمعه ها جان خواهد آمد ، به درد عشق درمان خواهد آمد غبار ازخانه های دل بگیرید ، که براین خانه مهمان خواهد آمد...!    ( اللهم عجل لولیک الفرج )

اما آقای ما، برای ظهورت به روسیاهی‌مان نگاه نکن و به دستهایمان که خالی هستند و به زبانمان نیز گوش مسپار که گناهکارتر از آن است که تو را با صداقت و اخلاص بخواند قلب، آن اندک بندگان واقعی خداوند را ببین که هر روز تو را می‌خواند…

مهدے جان! هر زمان که مے گوییم: العجل یا مولای یا صاحب الزمان! زمزمه هایت را میشنوم که میگویے: صبر کن چشم دلت نیل شود مے آیم شعر من حضرت هابیل شود مے آیم قول دادم که بیایم به خدا حرفے نیست دل به آیینه که تبدیل شود مے آیم «اللهم عجل لولیک الفرج»

سوار سبزپوش آرزو‌های ما! تو می‌آیی و من خوب می‌دانم که روزی از همین دریچه که سال هاست بسته مانده است، جوانه‌ای خواهد رویید؛ جوانه‌ای سبز که از خیال همیشه منتظر من به سمت آسمان‌های آبی حضور تو سر بر خواهد آورد

مولا جان بیا و منتظران تشنه را دریاب و عاشقان بی قرارت را آرامش جان باش.‌ ای گوشوار عرش الهی! آرمان انتظار را به کوله بار صبر و یقین، بر دوش می‌کشیم و به ترنم آوای ظهور سرخوشیم. هر صبح یاد طلوع تو را در سینه می‌پرورانیم و پرتو چهر تو را در دیده نقش می‌زنیم.‌ ای امید بی پناهان، بیا