‌کنارش ایستاده بودم، شنیدم که می‌گفت: 《صلی‌الله‌علیک‌یا‌صاحب‌الزمان》 بهش گفتم: چرا الان به امام‌ زمان سلام دادی..؟! گفت: شاید‌ این وزش‌ِ باد‌ و‌ نسیم‌ سلام منو به امام ‌زمانم برساند! #شهیدابومهدی‌المهندس "@Sarbazeharamm"  _کَِاَِنَِالَِ ̨ڪــمۭــٻۧــڸ

جبـران‌نمیشـوی حتـی‌بـه‌گریـه‌هـای‌عمیـق...!

اگر تو اهل طاعت نشوی ، هنوز کلاس اولی ! حتی اگر صد سال هم قیافه مذهبی بگیری ولی نفس خود را کنترل نکنی . . هنوز کلاس اولی و داری درجا میزنی  ! - مـواعظ‌ | آیت‌الله‌حــــق‌شناس

از سرباز به فرمانده✋🏻 ((قطعه ای از سرود فرمانده مهدی عج)) "@Sarbazeharamm"  _کَِاَِنَِالَِ ̨ڪــمۭــٻۧــڸ

از سرباز به فرمانده🖐🏻 بسم ﷲ ایران آماده است از سرباز به فرمانده قبیله سلمان آماده است! _ ماشاالله حاج ابوذر روحی سلام فرمانده میخونه یکی از یکی دیگه بهتر 🤌🏼 "@Sarbazeharamm"  _کَِاَِنَِالَِ ̨ڪــمۭــٻۧــڸ

–جوری روی خودتون کار کنید که حتی اگه یک گناه هم کردید گریتون بگیره... (: شهید جهاد مغنیه

واللهُ خَیرُ المُسْتَعان و خدایی هست ؛ مهربانتر از حد ِتصور💙'

«زگهواره تا گور چریکی ام بد جور😎✌️🏻»

ما بادست خالی بر نمیگردیم از پیش آقامون✋🏻🥺

فقط علی:)

هندزفری‌هاتونو‌براشتیدیگهـ؟ قربون‌امام‌حسینی‌که‌نه‌تکرارشد، نه‌تکراری💚🌱 🎙علی‌اڪبرقلیچ

نَحنُ‌جُنودَڪ‌بَقیَةَ‌الله🙂📿

♻️متن زیارت آقا امام موسی کاظم علیه السلام ♻️ ✨*السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ اللّٰهِ وَابْنَ وَلِیِّهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللّٰهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا صَفِیَّ اللّٰهِ وَابْنَ صَفِیِّهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یا أَمِینَ اللّٰهِ وَابْنَ أَمِینِهِ، ✨السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نُورَ اللّٰهِ فِی ظُلُماتِ الْأَرْضِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا إِمامَ الْهُدىٰ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا عَلَمَ الدِّینِ وَالتُّقىٰ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا خازِنَ عِلْمِ النَّبِیِّینَ، ✨ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا خازِنَ عِلْمِ الْمُرْسَلِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نائِبَ الْأَوْصِیاءِ السَّابِقِینَ‌السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَعْدِنَ الْوَحْیِ الْمُبِینِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا صاحِبَ الْعِلْمِ الْیَقِینِ، ✨السَّلامُ عَلَیْکَ یَا عَیْبَةَ عِلْمِ الْمُرْسَلِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْإِمامُ الصَّالِحُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْإِمامُ الزَّاهِدُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْإِمامُ الْعابِدُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْإِمامُ السَّیِّدُ الرَّشِیدُ، ✨السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْمَقْتُولُ الشَّهِیدُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ وَابْنَ وَصِیِّهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلایَ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَکاتُهُ؛ ✨أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ عَنِ اللّٰهِ مَا حَمَّلَکَ، وَحَفِظْتَ مَا اسْتَوْدَعَکَ، وَحَلَّلْتَ حَلالَ اللّٰهِ، وَحَرَّمْتَ حَرامَ اللّٰهِ، وَأَقَمْتَ أَحْکامَ اللّٰهِ، وَتَلَوْتَ کِتابَ اللّٰهِ، وَصَبَرْتَ عَلَى الْأَذىٰ فِی جَنْبِ اللّٰهِ، ✨وَجاهَدْتَ فِی اللّٰهِ حَقَّ جِهادِهِ حَتَّىٰ أَتَاکَ الْیَقِینُ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ مَضَیْتَ عَلَىٰ مَا مَضىٰ عَلَیْهِ آباؤُکَ الطَّاهِرُونَ وَأَجْدادُکَ الطَّیِّبُونَ الْأَوْصِیاءُ الْهادُونَ الْأَئِمَّةُ الْمَهْدِیُّونَ، لَمْ تُؤْثِرْ عَمىً عَلَىٰ هُدىً، ✨وَلَمْ تَمِلْ مِنْ حَقٍّ إِلىٰ باطِلٍ وَأَشْهَدُ أَنَّکَ نَصَحْتَ لِلّٰهِ وَ لِرَسُولِهِ وَلِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، وَأَنَّکَ أَدَّیْتَ الْأَمانَةَ، وَاجْتَنَبْتَ الْخِیانَةَ، وَأَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَیْتَ الزَّکَاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ، ✨ وَعَبَدْتَ اللّٰهَ مُخْلِصاً مُجْتَهِداً مُحْتَسِباً حَتَّىٰ أَتَاکَ الْیَقِینُ، فَجَزاکَ اللّٰهُ عَنِ الْإِسْلامِ وَأَهْلِهِ أَفْضَلَ الْجَزاءِ وَأَشْرَفَ الْجَزاءِ؛ أَتَیْتُکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ زائِراً، عارِفاً بِحَقِّکَ مُقِرّاً بِفَضْلِکَ، ✨مُحْتَمِلاً لِعِلْمِکَ، مُحْتَجِباً بِذِمَّتِکَ، عائِذاً بِقَبْرِکَ، لائِذاً بِضَرِیحِکَ، مُسْتَشْفِعاً بِکَ إِلَى اللّٰهِ، مُوالِیاً لِأَوْلِیائِکَ، مُعادِیاً لِأَعْدائِکَ، مُسْتَبْصِراً بِشَأْنِکَ وَبِالْهُدَى الَّذِی أَنْتَ عَلَیْهِ، عالِماً بِضَلالَةِ مَنْ خالَفَکَ وَبِالْعَمَى الَّذِی هُمْ عَلَیْهِ* ✨ *بِأَبِی أَنْتَ وَأُمِّی وَنَفْسِی وَأَهْلِی وَمالِی وَوَلَدِی یَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ أَتَیْتُکَ مُتَقَرِّباً بِزِیارَتِکَ إِلَى اللّٰهِ تَعَالىٰ، وَ مُسْتَشْفِعاً بِکَ إِلَیْهِ فَاشْفَعْ لِی عِنْدَ رَبِّکَ لِیَغْفِرَ لِی ذُنُوبِی، وَ یَعْفُوَ عَنْ جُرْمِی، وَیَتَجاوَزَ عَنْ سَیِّئاتِی، وَ یَمْحُوَ عَنِّی خَطِیئاتِی، وَیُدْخِلَنِی الْجَنَّةَ، وَیَتَفَضَّلَ عَلَیَّ بِما هُوَ أَهْلُهُ، وَیَغْفِرَ لِی وَلِآبائِی وَلِإِخْوانِی وَ أَخَواتِی وَ لِجَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِناتِ فِی مَشارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا بِفَضْلِهِ وَجُودِهِ وَمَنِّهِ* ✨*السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلایَ یَا مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَکاتُهُ، أَشْهَدُ أَنَّکَ الْإِمامُ الْهادِی وَالْوَلِیُّ الْمُرْشِدُ، وَ أَنَّکَ مَعْدِنُ التَّنْزِیلِ، وَ صَاحِبُ التَّأْوِیلِ، وَ حَامِلُ التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِیلِ، وَالْعَالِمُ الْعَادِلُ، وَالصَّادِقُ الْعَامِلُ، یَا مَوْلایَ أَنَا أَبْرَأُ إِلَى اللّٰهِ مِنْ أَعْدائِکَ، وَأَتَقَرَّبُ إِلَى اللّٰهِ بِمُوالاتِکَ، فَصَلَّى اللّٰهُ عَلَیْکَ وَ عَلَىٰ آبائِکَ وَ أَجْدادِکَ وَ أَبْنائِکَ وَ شِیعَتِکَ وَ مُحِبِّیکَ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَکاتُهُ* #زیارت_نامه

اسم بازیکنای اردن یزیدو عمر و ایناست، انقدر صداوسیما مختارنامه و جومونگ رو پخش کرده بازی رو که نگاه میکنی انگار سپاه شام حمله کرده به ارتش چوسان قدیم #جهت_خنده #طنز

دارو رو بهمون نمیدادند خودمون ساختیم . .!

بچه ها برید عکسِ تصویر زمینه گوشی تون رو عکس حضرت آقا حفظه‌الله بزارید؛ هر وقت چشم تون به عکس آقا خورد ؛ از ته دل مردونه به خدا بگو : خدایا از عمر من کم کن ، به جاش به عمر حضرت آقا اضافه کن ...

💚🌱💚🌱💚🌱💚🌱 🌱💚🌱💚🌱💚 💚🌱💚🌱 🌱💚 💚 #𝙿𝙰𝚁𝚃_59 🧡 #رمـٰان‌ع‌ـشق‌پـٰاڪ🎻 با صدای زنگ اتاق حمیده چادرش رو سرش کرد و گفت: -من دیگه برم اتاق خودمون، کاری داشتی بیا اونجا! _باشه، دستت درد نکنه‌. حمیده بوسه‌ای روی گونه ام گذاشت و در اتاق رو باز کرد. از پشت در اتاق صدای محمد اومد و لحظه‌ای بعد محمد وارد اتاق شد. _سلام. محمد در اتاق رو بست و گفت: -سلام خوبی؟ _اوهوم، چی‌شد؟ محمد: هیچی یه چند تا دارو برام نوشت و فردا صبح باید برم برای آزمایش بعدی، روز اول مسافرت چطوره؟ _هوم؟ تا اینجا که خوبه، اگه حمیده نبود که من اینجا از تنهایی دق می‌کردم. محمد: بهت که گفتم، شام رو آوردند. به میز شام اشاره کردم و گفتم: _تا آقامون یه آبی به دست و صورتشون بزنن منم شام رو میارم. محمد: چشم خانمم، ماشالا کدبانویی هستی ها! _کاری نکردم، شام رو که آماده آوردند، من فقط میز رو چیدم. محمد: همین هم کار بزرگیه! محمد به سمت روشویی رفت که غذارو از داخل ظرف های یه بار مصرفش توی ظرف های چینی روی میز کشیدم. شمع کوچیک روی میز رو روشن کردم و برق اتاق رو خاموش کردم. محمد دستاش رو خشک کرد و گفت: -چه فضای رمانتیکی، هر شب از این فضا رمانتیکا داریم؟ _نخیر، فقط یه شبه، بیا شامت رو بخور سرد میشه. محمد روی صندلی پشت میز نشست و گفت: -پس فقط امشب حرف، حرف شماست. با شنیدن این حرف چند سرفه‌ای کردم و گفتم: _جان؟ چی گفتی؟ محمد قاشقش رو داخل برنج زد و گفت: -هیچی فراموشش کن. _دیگه از این چیزا نشنوم ها! محمد: نکنه میخوای زن ذلیل باشم؟ _مگه زن ذلیلی چشه؟ محمد قاشق رو توی دهنش گذاشت و گفت: _هیچی فقط... محمد از توی جیبش جعبه‌ای در آورد، جعبه رو روی میز گذاشت و ادامه داد: -فقط باید هرشب یدونه از این کادو ها به شما بدم. لبخندی زدم و جعبه رو از روی میز برداشتم. در جعبه رو باز کردم که زنجیر نازک داخل جعبه نگاهم رو گرفت. زنجیر رو از داخل جعبه در آوردم و دور مچم پیچیدم. با اینکه نازک بود اما باز شدنش راحت نبود. از چند طرف بهش نگاه کردم و گفتم: _اگه مامان بفهمه اینو برام خریدی می‌کشه منو.! محمد: اتفاقا اینو برای همین خریدم، وقتی برگشتیم به زن‌عمو میگم مجبورم کردی اینو برات بخرم. ادامـه‌دارد . . . بھ‌قلـم‌✍🏻⁩"محمد‌محمدۍ🧡" 💚 🌱💚 💚🌱💚🌱 🌱💚🌱💚🌱💚 💚🌱💚🌱💚🌱💚🌱

💚🌱💚🌱💚🌱💚🌱 🌱💚🌱💚🌱💚 💚🌱💚🌱 🌱💚 💚 #𝙿𝙰𝚁𝚃_60 🧡 #رمـٰان‌ع‌ـشق‌پـٰاڪ🎻 محمد: اتفاقا اینو برای همین خریدم، وقتی برگشتیم به زن‌عمو میگم مجبورم کردی اینو برات بخرم. لبخندی زدم و گفتم: _دیوونه! با صدای زنگ گوشیم به صفحه گوشی نگاه کردم. حامد بود، جواب دادم و زدم روی اسپیکر: _سلام حامد.! حامد: سلام آبجی، خوبی؟ _اوهوم تو چطوری؟! حامد: منم خوبم، کجایی؟ نگاهی به محمد کردم که محمد آروم گفت: -بگو نجفیم! لحظه ای مکث کردم و گفتم: _نجف، مامان بابا خوبن؟ حامد: اونا هم خوبن.! مهدیار: نامرد احوال مارو نمی‌پرسی؟ لبخندی زدم و گفتم: _آقا مهدیار خوبه؟ مهدیار: هعی بدک نیستم. رو به محمد کردم و گفتم: _نگا کن گیر چه دیوونه هایی افتادم. محمد گوشی رو سمت خودش گرفت و گفت: -چیه دو نفری ریختید سر خانم من؟ حامد: هنوز خانمت نشده ها، فعلا خواهر ماست. محمد: چه خبرا؟ حامد: سلامتی، چرا نمی‌رین کربلا؟ از پشت میز بلند شدم و ظرف های روی میز رو جمع کردم. به سمت روشویی رفتم تا دست هام رو بشورم. محمد روی تختش نشسته بود و هنوز داشت با حامد صحبت می‌کرد. کنار پنجره ایستادم و دوباره به شهر نگاه کردم. ساختمون هایی که اکثرا شبیه برج بودند اطراف هتل رو گرفته بود. دستم روی شیشه پنجره گذاشتم و نفس عمیقی کشیدم. با حس کردن اینکه محمد کنارم ایستاده به سمت راستم نگاه کردم. محمد یک قدم عقب تر از من کنارم ایستاده بود. _قطع کرد؟ محمد سرش رو به نشانه تأیید تکون داد و گفت: -آره! لبخندی زدم و نگاهم رو از پنجره به بیرون انداختم که محمد گفت: -یادته شب خواستگاری، بهت گفتم هنوز حست نسبت به من همونیه که جلوی پاساژ بهم گفتی؟ بعد تو گفتی نه! بدون اینکه به محمد نگاه کنم گفتم: _آره یادمه! محمد: راست گفتی؟ نگاهم رو به زمین دوختم و گفتم: _آره ادامـه‌دارد . . . بھ‌قلـم⁦✍🏻⁩"محمد‌محمدۍ🧡" 💚 🌱💚 💚🌱💚🌱 🌱💚🌱💚🌱💚 💚🌱💚🌱💚🌱💚🌱

²پارت تقدیم نگاهتون🌷

💛 🛵💛 💛🛵💛🛵 🛵💛🛵💛🛵💛 💛🛵💛🛵💛🛵💛 🛵💛🛵💛🛵💛🛵💛 بس‌ـم‌ربّ‌الزهـرا﴿ﷺ﴾ #قسمت_نهم #رمان_تنها_میان_داعش آمرلی در زبان ترکمن یعنی امیری علی؛ امیر من علی (ع)است! - -- --- ----‹آغ‌ـاز‌👇🏻⁩›---- --- -- - خندهام را پنهان کنم و او میخواست دلواپسیاش را پشت این شیطنتها پنهان کند و آخر نتوانست که دوباره نگاهش را به زمین انداخت و با صدایی که از تپشهای قلبش میلرزید، پرسید :»دخترعمو! قبولم می- کنی؟« حاال من هم در کشاکش پاک احساسش، در عالم عشقم انقالبی به پا شده و میتوانستم به چشم همسر به او نگاه کنم که نه به زبان، بلکه با همه قلبم قبولش کردم. از سکوت سر به زیرم، عمق رضایتم را حس کرد که نفس بلندی کشید و مردانه ضمانت داد :»نرجس! قول میدم تا لحظهای که زندهام، با خون و جونم ازت حمایت کنم!« او همچنان عاشقانه عهد میبست و من در عالم عشق امیرالمؤمنین علیهالسالم خوش بودم که امداد حیدریاش را برایم به کمال رساند و نهتنها آن روز که تا آخر عمرم، آغوش مطمئن حیدر را برایم انتخاب کرد. به یُمن همین هدیه حیدری، ۳۱ رجب عقد کردیم و قرار شد نیمه شعبان جشن عروسیمان باشد و حاال تنها سه روز مانده به نیمه شعبان، شبح عدنان دوباره به سراغم آمده بود. نمیدانستم شمارهام را از کجا پیدا کرده و اصالً از جانم چه میخواهد؟ گوشی در دستانم ثابت مانده و نگاهم یخ زده بود که پیامی دیگر فرستاد :»من هنوز هر شب خوابتو میبینم! قسم خوردم تو بیداری تو رو به دست بیارم و میارم!« نگاهم تا آخر پیام نرسیده، دلم از وحشت پر شد نویسنده✍🏻 : "فاطمه ولی نژاد💛" 💛 🛵💛 💛🛵💛 🛵💛🛵💛🛵 💛🛵💛🛵💛🛵💛 🛵💛🛵💛🛵💛🛵💛🛵

💛 🛵💛 💛🛵💛🛵 🛵💛🛵💛🛵💛 💛🛵💛🛵💛🛵💛 🛵💛🛵💛🛵💛🛵💛 بس‌ـم‌ربّ‌الزهـرا﴿ﷺ﴾ #قسمت_دهم #رمان_تنها_میان_داعش آمرلی در زبان ترکمن یعنی امیری علی؛ امیر من علی (ع)است! - -- --- ----‹آغ‌ـاز‌👇🏻⁩›---- --- -- - از وحشت پُر شد که همزمان دستی بازویم را گرفت و جیغم در گلو خفه شد. وحشتزده چرخیدم و در تاریکی اتاق، چهره روشن حیدر را دیدم. از حالت وحشتزده و جیغی که کشیدم، جا خورد. خنده روی صورتش خشک شد و متعجب پرسید :»چرا ترسیدی عزیزم؟ من که گفتم سر کوچهام دارم میام!« پیام هوسبازانه عدنان روی گوشی و حیدر مقابلم ایستاده بود و همین کافی بود تا همه بدنم بلرزد. دستش را از روی بازویم پایین آورد، فهمید به هم ریختهام که نگران حالم، عذر خواست :»ببخشید نرجس جان! نمیخواستم بترسونمت!« همزمان چراغ اتاق را روشن کرد و تازه دید رنگم چطور پریده که خیره نگاهم کرد. سرم را پایین انداختم تا از خط نگاهم چیزی نخواند اما با دستش زیر چانهام را گرفت و صورتم را باال آورد. نگاهم که به نگاه مهربانش افتاد، طوفان ترسم قطره اشکی شد و روی مژگانم نشست. لرزش چانهام را روی انگشتانش حس میکرد که رنگ نگرانی نگاهش بیشتر شد و با دلواپسی پرسید :»چی شده عزیزم؟« و سوالش به آخر نرسیده، پیامگیر گوشی دوباره به صدا درآمد و تنم را آشکارا لرزاند. رد تردید نگاهش از چشمانم تا صفحه روشن گوشی در دستم کشیده شد و جان من داشت به لبم میرسید که صدای گریه زنعمو فرشته نجاتم شد. حیدر به سمت در اتاق چرخید و هر دو دیدیم زنعمو میان حیاط روی زمین نشسته و با بیقراری گریه میکند. عمو هم مقابلش ایستاده و با آهسته دلداریاش میداد که حیدر از اتاق بیرون رفت و از روی ایوان صدا بلند کرد :»چی شده مامان؟« هنوز بدنم سست بود و بهسختی دنبال حیدر به ایوان رفتم که دیدم دخترعموها هم گوشه حیاط کِز کرده و بیصدا گریه میکنند. دیگر ترس عدنان فراموشم شده و محو عزاخانهای که در حیاط برپا شده بود، خشکم زد. عباس هنوز کنار در حیاط ایستاده و ظاهراً خبر را او آورده بود که با صدایی گرفته به من و حیدر هم اطالع داد :»موصل سقوط کرده! داعش امشب شهر رو گرفت!« من هنوز گیج خبر بودم که حیدر از پلههای ایوان پایین دوید و وحشتزده پرسید :»تلعفر چی؟!« با شنیدن نام تلعفر تازه یاد فاطمه افتادم. بزرگترین دخترِ عمو که پس از ازدواج با یکی از ترکمنهای شیعه تلعفر، در آن شهر زندگی میکرد. تلعفر فاصله زیادی با موصل نداشت و نمیدانستیم تا االن چه بالیی سر فاطمه و همسر و کودکانش آمده است. عباس سری تکان داد و در جواب دل- نگرانی حیدر حرفی زد که چهارچوب بدنم لرزید :»داعش داره میره سمت تلعفر. هر چی هم زنگ میزنیم جواب نمیدن.« گریه زنعمو بلندتر شد و عمو زیر لب زمزمه کرد :»این حرومزادهها به تلعفر برسن یه شیعه رو زنده نمیذارن!« حیدر مثل اینکه پاهایش سست شده باشد، همانجا روی زمین نشست و سرش را با هر دو دستش گرفت. دیگر نفس کسی باال نمیآمد که در تاریک و روشن هوا، آوای اذان مغرب در آسمان پیچید و به »أشْهَدُ أنَ عَلِی اً وَلِیُّ اهلل« که رسید، حیدر از جا بلند شد. همه نگاهش میکردند و من از خون غیرتی که در صورتش پاشیده بود، حرف دلش را خواندم که پیش از آنکه چیزی بگوید، گریهام گرفت. رو به عمو کرد و با صدایی که به سختی باال میآمد، مردانگیاش را نشان داد :»من میرم میارمشون.« زنعمو ناباورانه نگاهش کرد، عمو به صورت گندمگونش که از ناراحتی گل انداخته بود، خیره شد و عباس اعتراض کرد :»داعش داره شخم میزنه میاد جلو! تا تو برسی، حتماً تلعفر هم سقوط کرده! فقط خودتو به کشتن میدی!« اعتراض عباس قلبم را آتش زد و نفس زنعمو را از شدت گریه بند آورد. زهرا با هر دو دست مقابل صورتش را گرفته بود و باز صدای گریهاش بهوضوح شنیده میشد. زینب کوچکترین دخترِ عمو بود و شیرین- زبان ترینشان که چند قدمی جلو آمد و با گریه به حیدر التماس کرد :»داداش تو رو خدا نرو! اگه تو بری، ما خیلی تنها میشیم!« و طوری معصومانه تمنا میکرد که شکیباییام از دست رفت و اشک از چشمانم فواره زد. حیدر حال همه را میدید و زندگی فاطمه در خطر بود که با صدایی بلند رو به عباس نهیب زد :»نمیبینی این زن و دخترا چه وضعی دارن؟ چرا دلشون رو بیشتر خالی میکنی؟ من زنده باشم و خواهرم اسیر داعشیها بشه؟« و عمو به رفتنش راضی بود که پدرانه التماسش کرد :»پس اگه میخوای بری، زودتر برو بابا!« انگار حیدر منتظر همین رخصت بود نویسنده✍🏻 : "فاطمه ولی نژاد💛" 💛 🛵💛 💛🛵💛 🛵💛🛵💛🛵 💛🛵💛🛵💛🛵💛 🛵💛🛵💛🛵💛🛵💛🛵

²پارت تقدیم نگاهتون🌷