eitaa logo
🇱🇧🇵🇸"کانال کمیل"
2.9هزار دنبال‌کننده
7هزار عکس
1.9هزار ویدیو
202 فایل
شهیدان راه درست روانتخاب کردند خدا هم برایِ رسیدن به مقصداونا رو انتخاب کرد:))✨ . "اومدیم تا درکناره هم مبارزه به سبک شهدا رو یادبگیریم:((😉🔥 . در صف لشکر علی منتظر اشاره ایم منتظر فدا شدن در حرم سه ساله ایم((❤️‍🩹 پشت خاکریز: @Sarbazharm
مشاهده در ایتا
دانلود
✍🏻 ‏به نظرم آدمایی که با هرکسی دوست نمی شن، هر مهمونی رو نمی رن، هر لباسی رو نمی پوشن، هر حرفی رو نمی زنن، هر چیزیو تجربه نمی کنن، ‏و در کل برای خودشون چارچوب دارن، ‏خیلی جذابن و آدمایین که نشون می دن درسته که آزادی قشنگه؛ منتها نه به هر قیمتی و نه به هر ارزشی.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
😍 💥چرا پسرا برای دوستی سمت دخترای معمولی نمیرن ؟؟ ➕حتما ببینید بچه ها👍🏻
:)))))❤️‍🩹
⭕️نقش دین در فلسطین‌ستیزی و دروغ روشنفکران غربی 🔔 برخی از روشنفکران داخلی با ترجمه ناقص و جهت‌دار از روند مدرنیزاسیون در غرب، آن را نتیجه کنار زدن دین از ساحت جامعه می‌دانند؛ این در حالی است که در بزنگاه‌های تاریخی همچون جنگ غزه و اسرائیل، ما شاهد تصمیماتی خون‌بار و فاجعه‌آمیز از سوی آمریکا هستیم که دلیل آن آموزه‌های مسیحیت صهیونیست و آنجلیست دانسته می‌شود. پارادوکسی از بودن یا نبودن دین که دروغ بزرگ روشنفکران غرب‌گرا را آشکار می‌کند. 🔹 سال‌هاست که مجامع غربی و نو اندیشان سکولار، با یک پمپاژ وسیع فکری به صورت مستمر در حال القای این هستند که با رشد عقل‌گرایی و پیشرفت منزلت انسانی با علم و تجربه، دیگر در ساحت بشری جایگاهی برای دینِ وحی‌مدار وجود ندارد. 👈🏻 این جریان با یورش مدام به سنت و بن‌مایه‌های دینی همانند فقه و معرفت دینی در تلاش است که مکاتب تولید شده توسط بشر در طی چند قرن اخیر را یک نسخه نهایی و نجات‌بخش معرفی کند. غرب به عنوان مهد و زادگاه این نگاه دین‌ستیز، قبله‌گاه روشنفکرانی است که با پیوستن به احزابی پنهان همچون فراماسونری به دنبال پروژه حذف دین هستند.
فارسی: م‍‌ائده‍‌ ‍م‍ائد‍ه‍ ܩߊ‌ئࡅ‌ܣ م‍‌ری‍‌م‍‌ ‍م‍ر‍ی‍‍م‍ ܩܝ‌ܢߺ࡙ܩ زه‍‌را ز‍ه‍را ܝ۬‌ܣܝ‌ߊ‌ ف‍‌اط‍‌م‍‌ه‍‌ ‍‍ف‍ا‍ط‍‍م‍‍ه‍ ܦ߭ߊ‌ࡈߊߺܩܣ آن‍‌اه‍‌ی‍‌ت‍‌ا آ‍ن‍ا‍ه‍‍ی‍‍ت‍ا آܢߺ߭ߊ‌ܣܢߺ࡙ܝߺ‌ߺߺߊ‌ ن‍‌ازن‍‌ی‍‌ن‍‌ ‍ن‍از‍ن‍‍ی‍‍ن‍ ܢߺ߭ߊ‌ܝ۬‌ܢߺ߭ܢߺ࡙ܢߺ߭ م‍‌ل‍‌ی‍‌س‍‌ا ‍م‍‍ل‍‍ی‍‍س‍ا ܩࡋܢߺ࡙ࡄߊ‌ ح‍‌ن‍‌ی‍‌ف‍‌ا ‍ح‍‍ن‍‍ی‍‍‍ف‍ا ܟߺܢߺ߭ܢߺ࡙ܦ߭ߊ‌ س‍‌ت‍‌اره‍‌ ‍س‍‍ت‍ار‍ه‍ ࡄܝߺ‌ߺߺߊ‌ܝ‌ܣ م‍‌ه‍‌ت‍‌اب‍‌ ‍م‍‍ه‍‍ت‍ا‍ب‍ ܩܣܝߺ‌ߺߺߊ‌ࡅߺ߲ دل‍‌وی‍‌ن‍‌ د‍ل‍و‍ی‍‍ن‍ ࡅ‌ࡋ၄‌ܢߺ࡙ܢߺ߭ ن‍‌ورا ‍ن‍ورا ܢߺ߭၄‌ܝ‌ߊ‌ آی‍‌ل‍‌ی‍‌ن‍‌ آ‍ی‍‍ل‍‍ی‍‍ن‍ آܢߺ࡙ࡋܢߺ࡙ܢߺ߭ آی‍‌ن‍‌از آ‍ی‍‍ن‍از آܢߺ࡙ܢߺ߭ߊ‌ܝ۬‌ ال‍‌ه‍‌ام‍‌ ا‍ل‍‍ه‍ا‍م‍ ߊ‌ࡋܣߊ‌ܩ س‍‌اج‍‌ده‍‌ ‍س‍ا‍جد‍ه‍ ࡄߊ‌ܟ᳝ߺࡅ‌ܣ ری‍‌ح‍‌ان‍‌ه‍‌ ر‍ی‍‍ح‍ا‍ن‍‍ه‍ ܝ‌ܢߺ࡙ܟߺߊ‌ܢߺ߭ܣ ع‍‌ش‍‌ق‍‌م‍‌ ‍ع‍‍ش‍ق‍‍م‍ ࡃ‌ࡄࡐ߳ܩ ص‍‌ب‍‌ا ‍ص‍‍ب‍ا ࡎࡅߺ߲ߊ‌ م‍‌ه‍‌دی‍‌ه‍‌ ‍م‍‍ه‍د‍ی‍‍ه‍ ܩܣࡅ‌ܢߺ࡙ܣ ارش‍‌ ار‍ش ߊ‌ܝ‌‌ࡄ ی‍‌اس‍‌ ‍ی‍ا‍س‍ ܢߺ࡙ߊ‌س س‍‌اج‍‌ده‍‌ ‍س‍ا‍جد‍ه‍ ࡄߊ‌ܟ᳝ߺࡅ‌ܣ ج‍‌ُوْن‍‌ خ‍‌ادم‍‌ ال‍‌م‍‌ه‍‌دی‍‌(ع‍‌ج‍‌) ‍جُوْ‍ن‍ ‍خ‍اد‍م‍ ا‍ل‍‍م‍‍ه‍د‍ی‍(‍ع‍‍ج) ܟ᳝ߺُ၄‌ْܢߺ߭ ܟ۬ߺߊ‌ࡅ‌ܩ ߊ‌ࡋܩܣࡅ‌ܢߺ࡙(ࡃܟ᳝ߺ) ‍م‍‍ح‍د‍ثه ܩܟߺࡅ‌ܝ‌ߺܣ ح‍‌ن‍‌ان‍‌ه‍‌ ‍ح‍‍ن‍ا‍ن‍‍ه‍ ܟߺܢߺ߭ߊ‌ܢߺ߭ܣ ه‍‌س‍‌ت‍‌ی‍‌ ‍ه‍‍س‍‍ت‍‍ی‍ ܣࡄܝߺ‌ߺߺܢߺ࡙ م‍‌ب‍‌ی‍‌ن‍‌ا ‍م‍‍ب‍‍ی‍‍ن‍ا ܩࡅߺ߲ܢߺ࡙ܢߺ߭ߊ‌ اس‍‌م‍‌ا ا‍س‍‍م‍ا ߊ‌ࡄܩߊ‌ ه‍‌ان‍‌ی‍‌ه‍‌ ‍ه‍ا‍ن‍‍ی‍‍ه‍ ܣߊ‌ܢߺ߭ܢߺ࡙ܣ ف‍‌ائزه‍‌ ‍‍ف‍ائز‍ه‍ ܦ߭ߊ‌ئܝ۬‌ܣ ‍ث‍‍ن‍ا ܝ‌ߺܢߺ߭ߊ‌ م‍‌ه‍‌دوی‍‌ت‍‌ ‍م‍‍ه‍دو‍ی‍‍ت‍ ܩܣࡅ‌၄‌ܢߺ࡙ܝߺ‌ߺߺ س‍‌م‍‌ت‍‌ خ‍‌دا ‍س‍‍م‍‍ت‍ ‍خ‍دا ࡄܩܝߺ‌ߺߺ ܟ۬ߺࡅ‌ߊ‌ خ‍‌واه‍‌ری‍‌ ‍خ‍وا‍ه‍ر‍ی‍ ܟ۬ߺ၄‌ߊ‌ܣܝ‌ܢߺ࡙ انگلیسی: 𝘔𝘢𝘦𝘥𝘦 ℳ𝒶ℯ𝒹ℯ 𝑀𝑎𝑒𝑑𝑒 𝐌𝐚𝐞𝐝𝐞 𝙼𝚊𝚎𝚍𝚎 𝘔𝘢𝘳𝘺𝘢𝘮 ℳ𝒶𝓇𝓎𝒶𝓂 𝑀𝑎𝑟𝑦𝑎𝑚 𝐌𝐚𝐫𝐲𝐚𝐦 𝙼𝚊𝚛𝚢𝚊𝚖 𝘡𝘢𝘩𝘳𝘢 𝒵𝒶𝒽𝓇𝒶 𝑍𝑎ℎ𝑟𝑎 𝐙𝐚𝐡𝐫𝐚 𝚉𝚊𝚑𝚛𝚊 𝘍𝘢𝘵𝘦𝘮𝘦𝘩 ℱ𝒶𝓉ℯ𝓂ℯ𝒽 𝐹𝑎𝑡𝑒𝑚𝑒ℎ 𝘈𝘯𝘢𝘩𝘪𝘵𝘢 𝒜𝓃𝒶𝒽𝒾𝓉𝒶 𝐴𝑛𝑎ℎ𝑖𝑡𝑎 𝐀𝐧𝐚𝐡𝐢𝐭𝐚 𝙰𝚗𝚊𝚑𝚒𝚝𝚊 𝘕𝘢𝘻𝘢𝘯𝘪𝘯 𝒩𝒶𝓏𝒶𝓃𝒾𝓃 𝑁𝑎𝑧𝑎𝑛𝑖𝑛 𝐍𝐚𝐳𝐚𝐧𝐢𝐧 𝙽𝚊𝚣𝚊𝚗𝚒𝚗 𝘔𝘦𝘭𝘪𝘴𝘢 ℳℯ𝓁𝒾𝓈𝒶 𝑀𝑒𝑙𝑖𝑠𝑎 𝐌𝐞𝐥𝐢𝐬𝐚 𝙼𝚎𝚕𝚒𝚜𝚊 𝘏𝘰𝘯𝘪𝘧𝘢 ℋℴ𝓃𝒾𝒻𝒶 𝐻𝑜𝑛𝑖𝑓𝑎 𝐇𝐨𝐧𝐢𝐟𝐚 𝙷𝚘𝚗𝚒𝚏𝚊 𝘚𝘦𝘵𝘢𝘳𝘦𝘩 𝒮ℯ𝓉𝒶𝓇ℯ𝒽 𝑆𝑒𝑡𝑎𝑟𝑒ℎ 𝐒𝐞𝐭𝐚𝐫𝐞𝐡 𝚂𝚎𝚝𝚊𝚛𝚎𝚑 𝘔𝘢𝘩𝘵𝘢𝘣 ℳ𝒶𝒽𝓉𝒶𝒷 𝑀𝑎ℎ𝑡𝑎𝑏 𝐌𝐚𝐡𝐭𝐚𝐛 𝙼𝚊𝚑𝚝𝚊𝚋 𝘋𝘦𝘭𝘷𝘪𝘯 𝒟ℯ𝓁𝓋𝒾𝓃 𝐷𝑒𝑙𝑣𝑖𝑛 𝐃𝐞𝐥𝐯𝐢𝐧 𝙳𝚎𝚕𝚟𝚒𝚗 𝘕𝘰𝘳𝘢 𝒩ℴ𝓇𝒶 𝑁𝑜𝑟𝑎 𝐍𝐨𝐫𝐚 𝙽𝚘𝚛𝚊 𝘈𝘪𝘭𝘪𝘯 𝒜𝒾𝓁𝒾𝓃 𝐴𝑖𝑙𝑖𝑛 𝐀𝐢𝐥𝐢𝐧 𝙰𝚒𝚕𝚒𝚗 𝘈𝘪𝘯𝘢𝘻 𝒜𝒾𝓃𝒶𝓏 𝐴𝑖𝑛𝑎𝑧 𝐀𝐢𝐧𝐚𝐳 𝙰𝚒𝚗𝚊𝚣 𝘌𝘭𝘩𝘢𝘮 ℰ𝓁𝒽𝒶𝓂 𝐸𝑙ℎ𝑎𝑚 𝐄𝐥𝐡𝐚𝐦 𝙴𝚕𝚑𝚊𝚖 𝘚𝘢𝘨𝘦𝘥𝘦 𝒮𝒶ℊℯ𝒹ℯ 𝑆𝑎𝑔𝑒𝑑𝑒 𝐒𝐚𝐠𝐞𝐝𝐞 𝚂𝚊𝚐𝚎𝚍𝚎 𝘙𝘦𝘺𝘩𝘢𝘯𝘦𝘩 ℛℯ𝓎𝒽𝒶𝓃ℯ𝒽 𝑅𝑒𝑦ℎ𝑎𝑛𝑒ℎ 𝐑𝐞𝐲𝐡𝐚𝐧𝐞𝐡 𝚁𝚎𝚢𝚑𝚊𝚗𝚎𝚑 𝘮𝘺 𝘭𝘰𝘷𝘦 𝓂𝓎 𝓁ℴ𝓋ℯ 𝑚𝑦 𝑙𝑜𝑣𝑒 𝐦𝐲 𝐥𝐨𝐯𝐞 𝚖𝚢 𝚕𝚘𝚟𝚎 𝘚𝘢𝘣𝘢 𝒮𝒶𝒷𝒶 𝑆𝑎𝑏𝑎 𝐒𝐚𝐛𝐚 𝚂𝚊𝚋𝚊 𝘔𝘢𝘩𝘥𝘪𝘦 ℳ𝒶𝒽𝒹𝒾ℯ 𝑀𝑎ℎ𝑑𝑖𝑒 𝐌𝐚𝐡𝐝𝐢𝐞 𝙼𝚊𝚑𝚍𝚒𝚎 𝘈𝘳𝘢𝘴𝘩 𝒜𝓇𝒶𝓈𝒽 𝐴𝑟𝑎𝑠ℎ 𝐀𝐫𝐚𝐬𝐡 𝙰𝚛𝚊𝚜𝚑 𝘠𝘢𝘴 𝒴𝒶𝓈 𝑌𝑎𝑠 𝐘𝐚𝐬 𝚈𝚊𝚜 𝘚𝘢𝘨𝘦𝘥𝘦 𝒮𝒶ℊℯ𝒹ℯ 𝑆𝑎𝑔𝑒𝑑𝑒 𝐒𝐚𝐠𝐞𝐝𝐞 𝚂𝚊𝚐𝚎𝚍𝚎 𝘵𝘢𝘩𝘦𝘳𝘦𝘩 𝓉𝒶𝒽ℯ𝓇ℯ𝒽 𝑡𝑎ℎ𝑒𝑟𝑒ℎ 𝐭𝐚𝐡𝐞𝐫𝐞𝐡 𝚝𝚊𝚑𝚎𝚛𝚎𝚑 𝘔𝘰𝘩𝘢𝘥𝘦𝘴𝘦 ℳℴ𝒽𝒶𝒹ℯ𝓈ℯ 𝑀𝑜ℎ𝑎𝑑𝑒𝑠𝑒 𝐌𝐨𝐡𝐚𝐝𝐞𝐬𝐞 𝙼𝚘𝚑𝚊𝚍𝚎𝚜𝚎 𝘏𝘢𝘯𝘢𝘯𝘦 ℋ𝒶𝓃𝒶𝓃ℯ 𝐻𝑎𝑛𝑎𝑛𝑒 𝐇𝐚𝐧𝐚𝐧𝐞 𝙷𝚊𝚗𝚊𝚗𝚎 𝘏𝘢𝘴𝘵𝘪 ℋ𝒶𝓈𝓉𝒾 𝐻𝑎𝑠𝑡𝑖 𝐇𝐚𝐬𝐭𝐢 𝙷𝚊𝚜𝚝𝚒 𝘮𝘰𝘣𝘪𝘯𝘢 𝓂ℴ𝒷𝒾𝓃𝒶 𝑚𝑜𝑏𝑖𝑛𝑎 𝐦𝐨𝐛𝐢𝐧𝐚 𝚖𝚘𝚋𝚒𝚗𝚊 𝘈𝘴𝘮𝘢 𝒜𝓈𝓂𝒶 𝐴𝑠𝑚𝑎 𝐀𝐬𝐦𝐚 𝙰𝚜𝚖𝚊 𝘏𝘢𝘯𝘪𝘦 ℋ𝒶𝓃𝒾ℯ 𝐻𝑎𝑛𝑖𝑒 𝐇𝐚𝐧𝐢𝐞 𝙷𝚊𝚗𝚒𝚎 𝘍𝘢𝘦𝘻𝘦 ℱ𝒶ℯ𝓏ℯ 𝐹𝑎𝑒𝑧𝑒 𝐅𝐚𝐞𝐳𝐞 𝙵𝚊𝚎𝚣𝚎 𝘡𝘦𝘥.𝘨𝘩𝘢𝘧𝘢𝘳𝘪 𝒵ℯ𝒹.ℊ𝒽𝒶𝒻𝒶𝓇𝒾 𝑍𝑒𝑑.𝑔ℎ𝑎𝑓𝑎𝑟𝑖 𝐙𝐞𝐝.𝐠𝐡𝐚𝐟𝐚𝐫𝐢 𝚉𝚎𝚍.𝚐𝚑𝚊𝚏𝚊𝚛𝚒 𝘚𝘢𝘯𝘢 𝒮𝒶𝓃𝒶 𝑆𝑎𝑛𝑎 𝐒𝐚𝐧𝐚 𝚂𝚊𝚗𝚊 𝘏𝘢𝘯𝘢𝘯𝘦𝘩 ℋ𝒶𝓃𝒶𝓃ℯ𝒽 𝐻𝑎𝑛𝑎𝑛𝑒ℎ 𝐇𝐚𝐧𝐚𝐧𝐞𝐡 𝙷𝚊𝚗𝚊𝚗𝚎𝚑 𝘔𝘢𝘩𝘥𝘪𝘴𝘮 ℳ𝒶𝒽𝒹𝒾𝓈𝓂 𝑀𝑎ℎ𝑑𝑖𝑠𝑚 𝐌𝐚𝐡𝐝𝐢𝐬𝐦 𝙼𝚊𝚑𝚍𝚒𝚜𝚖 𝘵𝘰𝘸𝘢𝘳𝘥𝘴 𝘎𝘰𝘥 𝓉ℴ𝓌𝒶𝓇𝒹𝓈 𝒢ℴ𝒹 𝑡𝑜𝑤𝑎𝑟𝑑𝑠 𝐺𝑜𝑑 𝐭𝐨𝐰𝐚𝐫𝐝𝐬 𝐆𝐨𝐝 𝚝𝚘𝚠𝚊𝚛𝚍𝚜 𝙶𝚘𝚍 𝘢 𝘴𝘪𝘴𝘵𝘦𝘳𝘩𝘰𝘰𝘥 𝒶 𝓈𝒾𝓈𝓉ℯ𝓇𝒽ℴℴ𝒹 𝑎 𝑠𝑖𝑠𝑡𝑒𝑟ℎ𝑜𝑜𝑑 𝐚 𝐬𝐢𝐬𝐭𝐞𝐫𝐡𝐨𝐨𝐝 𝚊 𝚜𝚒𝚜𝚝𝚎𝚛𝚑𝚘𝚘𝚍 هر اسمی رو ننوشتم یا فونت ها دیگه ای میخواید ناشناس بگید✨👇🏻 https://harfeto.timefriend.net/17002145405446
67 قسمت شصت و هفت ؛ "۴۶ تماس بی پاسخ" 🔹 نزدیکِ نیمه شب بود که به حال اومدم ... سرگیجه ام قطع شده بود ... تبم هم خیلی پایین اومده بود ... امّا هنوز به شدت بی حس و جون بودم😞 از جا بلند شدم تا برم طبقه پایین و برای خودم یه سوپِ ساده درست کنم ... 🍜 🔸بلند که شدم ... دیدم تلفنم روی زمین افتاده ...  باورم نمی شد ... ۴۶ تماسِ بی پاسخ از دکتر دایسون...‼️😳 💡با همون بی حس و حالی ... رفتم سمت پریز و چراغ رو روشن کردم ... تا چراغ رو روشن کردم صدای زنگِ در بلند شد پتوی سبکی رو که روی شونه هام بود ... مثل چادر کشیدم روی سرم و از پله ها رفتم پایین ... از حال گذشتم و تا به درِ ورودی رسیدم ...🚪 انگار نصفِ جونم پریده بود... 🔷 در رو باز کردم ... باورم نمی شد ... یان دایسون پشتِ در بود... در حالی که ناراحتی توی صورتش موج می زد ... با حالتِ خاصی بهم نگاه کرد ... اومد جلو و یه پلاستیکِ بزرگ رو گذاشت جلوی پام... 🛍 👨‍⚕–با پدرت حرف زدم ... گفت از صبح چیزی نخوردی ... مطمئن شو تا آخرش رو می خوری... این رو گفت و بی معطلی رفت.... ✳️ خم شدم از روی زمین برش داشتم و برگشتم داخل ... توش رو که نگاه کردم ... چند تا ظرفِ غذا بود...🍱 با یه کاغذ ... روش نوشته بود... 📃–از یه رستورانِ اسلامی گرفتم ... کلی گشتم تا پیداش کردم ... دیگه هیچ بهانه ای برای نخوردنش نداری... نشستم روی مبل....ناخودآگاه خنده ام گرفت....☺️ 📝(نوشته همسر وفرزند شهید سیدعلی حسینی)🥀
68 قسمت شصت و هشت ؛ "احساست را نشان بده" 🏩 برگشتم بیمارستان ... باهام سرسنگین بود ... غیر از صحبت در مورد عمل و بیمار ... حرف دیگه ای نمی زد... ⭕️ هر کدوم از بچه ها که بهم می رسید ... اولین چیزی که می پرسید این بود... –با هم دعواتون شده؟ ... با هم قهر کردید؟... ❇️ تا اینکه اون روز توی آسانسور با هم مواجه شدیم ... چند بار زیرچشمی بهم نگاه کرد ... و بالاخره سکوتِ دو ماهه اش رو شکست... 👨‍⚕ –واقعاً از پزشکی با سطحِ توانایی شما بعیده اینقدر خرافاتی باشه.... 🔹 –از شخصی مثل شما هم بعیده ... در یه جامعه مسیحی حتی به خدا ایمان نداشته باشه.... 👨‍⚕ –من چیزی رو که نمی بینم قبول نمی کنم... 🔸–پس چطور انتظار دارید ... من احساسِ شما رو قبول کنم؟... منم احساسِ شما رو نمی بینم... 🖱آسانسور ایستاد ... این رو گفتم و رفتم بیرون... 💢 تمام روز از شدتِ عصبانیت، صورتش سرخ بود... 😡 چنان بهم ریخته و عصبانی ... که احدی جرات نمی کرد بهش نزدیک بشه... 🚷 سه روز هم اصلاً بیمارستان نیومد ... تمام عمل هاش رو هم کنسل کرد... 📳 گوشیم زنگ زد ... دکتر دایسون بود... –دکتر حسینی ... همین الان می خوام باهاتون صحبت کنم... بیاید توی حیاط بیمارستان... ⛲️ رفتم توی حیاط ... خیلی جدی توی صورتم نگاه کرد ... بعد از سه روز ... بدون هیچ مقدمه ای... 👨‍⚕ –چطور تونستید بگید محبت و احساسم رو نسبت به خودتون ندیدید؟ ... من دیگه چطور می تونستم خودم رو به شما نشون بدم؟ ... - حتی اون شب ... ساعت ها پشت در ایستادم تا بیدار شدید و چراغِ اتاق تون روشن شد ...💡 که فقط بهتون غذا بدم ...🍱❤️ - حالا چطور می تونید چشم تون رو روی احساسِ من ... و تمام کارهایی که براتون انجام دادم ببندید؟...⁉️ 📝(نوشته همسر وفرزند شهید سیدعلی حسینی)🥀
²پارت تقدیم نگاهتون🌷
کجا یه گناه رو به خاطر روی گلِ یوسفِ زهرا ترک کردی و ضرر کردی؟!🙂 - حاج حسین یکتا
خیلےبہ‌بحث‌حجـٰاب‌اهمـیت‌میداد...👌🏻 وقتےچہارشنبہ‌هاازحوزه‌بیرون‌میزدیـم‌ تابرویم‌خانہ‌،مصطفےسرش‌راپایین‌مینـداخت‌ واخمهایـش‌را‌درهم‌میڪرد... میپرسـیدم:چےشده‌باز؟! بادلـخورۍمیگفـت:این‌همہ‌شہـیدندادیم‌ک ناموس‌مملڪت‌بااین‌سرووضع‌بیـرون‌بیاد! "@Sarbazeharamm"  _کَِاَِنَِالَِ ̨ڪــمۭــٻۧــڸ
... حتۍنخواست‌بھ‌اندازه‌نامۍ ازدنیاسهم‌داشتھ‌باشد‌.🕊✨️ 🌱
⁉️توجیهِ گناه رو چطور پاسخ بدیم؟!👇🤔 ❌(من اصلا مسلمون نیستم...!)🤥 پاسخِ ما👇 ✅_مخلوقِ خدا که هستی!انسان که هستی ، کارِ شما زشته! ✅_مسلمون نباشی هم باید قوانین کشور رو رعایت کنی! ✅_هر دینی هم که داشته باشی نمیتونی حق بقیه رو پایمال کنی!
💙 ❄💙 💙❄💙❄ ❄💙❄💙❄💙 💙❄💙❄💙❄💙❄ ــ بسلامت باباجان! به شهاب سلام برسون. ــ سلامت باشید. امروز، طبق قولی که شهاب به او داده بود؛ باید بیرون می رفتند. در را باز کرد. شهاب را دید، که در ماشین کلافه به ساعتش نگاه می کرد. به طرف ماشین رفت. در را باز کرد و سوار شد. ــ سلام! ـ علیک سلام! خسته نباشید. یه ساعت دیگه تشریف می آوردید... مهیا، سبد را جلوی پاهایش گذاشت. ــ خب چیکار کنم دیگه... روسریم درست نمیشد. شهاب دنده را عوض کرد. ــ نمیدونم شام دخترا، غیر از این بهونه چیز دیگه ای ندارید؟!؟ مهیا با اخم به سمت شهاب برگشت. ــ ما دخترا؟؟ وایسا ببینم تو از کجا میدونی این بهونه ی ماست؟! مگه کی بهت گفته؟! هان؟! ــ خب تو بهم گفتی... زن سابقم هم میگفت. میدونی چند بار هم نامزد کردم؛ که بعدبهم خورد. اونا هم این بهونه رو میگفنت... مهیا، مشت محکمی به بازوی شهاب زد. ــ خیلی بدی شهاب! شهاب بلند خندید. ــ خب عزیز دلم! مثلا غیر از تو، مریم دیگه! قراره تا کی من این بهونه رو بشنوم! مهیا چشم غره ای برای شهاب رفت. ــ اگه بفهمم، زنی غیر از من، تو زندگیت هست؛ هم تورو هم اونو میکشم. ــ خب راستش هست. مهیا با صدای بلندی گفت: ــ شهاب!! ــ خب عزیز دلم! مامانم و مریم چه کارند پس تو زندگیم؟! ــ شهاب خیلی داری حرصم میدی ها! شهاب دست مهیا را گرفت و روی دنده گذاشت. ــ حرص می خوری با مزه میشی! مهیا، به علامت قهر رویش را به سمت مخالف برد. شهاب ماشین را روبه روی رستوران نگه داشت. ــ خانومی پیاده شو شام بخوریم. دارم از گشنگی تلف میشم. هردو از ماشین پیاده شدند. شهاب به سمت مهیا رفت و دستش را گرفت و وارد رستوران شدند. گارسون آن ها را راهنمایی کرد و روی یک میز نشستند. بعد از سفارش شام، شهاب، دوباره شروع کردبه سر به سر گذاشتن مهیا... شامشان را با کلی شوخی وخنده خوردند. بعد از حساب کردن میز، از رستوران خارج شدند. مکان بعدی، به انتخاب مهیا، مسجد علی ابن مهزیار بود. مهیا، با دیدن مناره ها لبخندی زد. شهاب ماشین را پارک کرد. بعد به سمت مهیا آمد و سبد را از او گرفت؛ و دست به دست هم به سمت امامزاده رفتند. کنار در ورودی از هم جدا شدند. بعد از ورود، شهاب به سمت مهیا رفت. سلامی دادند و به سمت مزار شهدای مدافع حرم، رفتند. کنار مزار شهید علی ظهیری، نشستند. بعد از خواندن فاتحه، شهاب بوسه ای بر سنگ مزار زد و سرش را روی مزار گذاشت. مهیا احساس کرد باید شهاب را کمی تنها بگذار. آرام گفت: .ــ شهاب! من یکم میرم اونور... ــ باشه عزیزم. شهاب، به این تنهایی نیاز داشت و چه خوب که مهیا اورا درک کرد. مهیا، همان جای قبلی فرش را پهن کرد و نشست. فلاکس چایی و لیوان ها را گذاشت و ظرف خرما و کیک خرمایی را درآورد. به عقب برگشت و نگاهی به شهاب انداخت. از دیدن شهاب کنار مزار شهدای مدافع حرم، دوباره دلش لرزید. لبخند غمگینی زد و به کارش ادامه داد. چشمانش را بست و به گذشته برگشت... ــ به چی فکر میکنی؟! مهیا لبخندی به شهاب زد. ــ قبول باشه! شهاب کنار مهیا نشست. ــ قبول حق حاج خانوم! نگفتی به چی فکر می کردی، که اینقدر غرق شده بودی؟! مهیا، لیوان چایی را برداشت و مشغول ریختن چایی شد. ــ به این فکر می کردم که آخرین بار با چه آشفتگی، اومدم اینجا؛ والان با،چه آرامشی 🌝نویسنده : فاطمه امیری🌝 💙 ❄💙 💙❄💙❄ ❄💙❄💙❄💙 💙❄💙❄💙❄💙❄
💙 ❄💙 💙❄💙❄ ❄💙❄💙❄💙 💙❄💙❄💙❄💙❄ چه آرامشی... لیوان را به سمت شهاب گرفت. شهاب چایی را از دستش گرفت. اما دستش را رها نکرد. ــ دوست داری بازم تنبیه بشی؟! مهیا با تعجب به شهاب نگاه کرد. ــ چیه؟! چرا اینجوری نگاه میکنی! گفتم بازم دوس داری تنبیه بشی؟! ــ چ... چرا؟! من که کاری نکردم! شهاب نگاهی به دستش کرد ــ که باچاقو برید...؟! مهیا نگاهی به دستش انداخت. ــ باور کن با چاقو برید! ــ بعد چون مامانت حساسه، اینجوری برات پانسمان کرده؛ نه به خاطر اینکه رفتی بیمارستان و دستت بخیه خورده! مهیا، بغض در گلویش نشست. فکر اینکه شهاب با بخواهد با او بد رفتار کند، عذابش می داد. ــ شهاب! من فقط نمی خواستم نگران بشی... ــ ولی باید حقیقت رو بهم میگفتی. بهم میگفتی که زن عموم چه حرفایی بهت زده! تو باید این حرف ها رو به من میگفتی؛ نه مریم! مهیا سرش را پایین انداخت. شهاب نگاهی به مهیا انداخت. فقط خدا می دانست وقتی مریم برایش تعریف کرده بود؛ چقدر عصبی شده بود و چقدر نگران مهیا شده بود. همسرش تمام زندگیش، بیمارستان بوده و دستش، بخیه خورده بود ــ مهیا! خانمی! سرت رو بالا بگیر ببینم. مهیا، سرش را بالا برد و در چشمان شهاب، خیره شد. ــ قول بده؛ دیگه از من چیزی مخفی نکنی... تو زن منی! یعنی الان من از همه به تو نزدیکترم. تو هم همینطور. تو مشکلاتت و اتفاقاتی که برات اتفاق میفته رو، به من نگی؛ به کی بگی؟! خود من چند بار اومدم و باتو دردودل کردم یادته؟! مهیا سری تکان داد. ــ خب؛ من نمی خوام ذهنت رو مشغول کنم. تو سرت شلوغه، کارت سخته... ــ مهیا جان! خانمی؛ هر چقدر سرم شلوغ باشه و کارم سخت، سخت باشه؛ وظیفمه وقت برای همسرم بزارم. اگه وقتش رو نداشتم؛ هیچوقت جلو نمیومدم وازت خواستگاری نمی کردم. قول بده که چیزی از من مخفی نکنی! ــ قول میدم! ــ خداروشکر...? شهاب، مشغول نوشیدن چایی اش شد. مهیا، ذهنش مشغول اتفاق چند روز پیش بود. نمی دانست در مورد حرف های نازنین چیزی به او بگویید یا نه؟! میترسید به او نگوید و دوباره اتفاقات قبل پیش بیاید.... او تازه قول داده بود، که چیزی را مخفی نکند. ـــ شهاب! ــ جانم؟! ــ من یه چیزی رو ازت مخفی کردم. شهاب، اخمی کرد. ــ نه...نه... یعنی تازه اتفاق افتاده. وقت نشد بگم. شهاب با دیدن استرس مهیا، دستان سردش را در دست گرفت. ــ بگو خانمی؟! ــ چند روز پیش، یکی از دوستام رو، دیدم. دوستم نازنین. نمیدونم میشناسیش یا نه؟! باآمدن اسم نازنین اخمی بین ابروهای شهاب افتاد. ــ خب؟! ــ اون، به خاطر یه اتفاقی، مجبور شد بره کرج! ولی اون رو بهم گفت، که به خاطر نجات زندگی من، اومده بود اهواز! ــ نجات زندگی تو؟! ــ آره! اومد کلی چرت وپرت گفت و رفت. ــ چی گفت؟ ــ مهم نیست چی گ... ــ مهیا! چی گفت؟! مهیا، دوست نداشت، این حرف ها را به زبان بیاورد؛ اما مجبور بود. ــ گفت که... تو به درد من نمیخوری... تو اون آدمی که نشون میدی نیستی... و از این حرفا... ــ تو باور کردی؟! ــ این چه حرفیه شهاب! من فقط کنجکاو شدم که، نازی برای چی این حرفا رو زده؟! اصلا مگه تورو میشناسه؟! شهاب نفس عمیقی کشید. ــ یه روز همه چیز رو برات تعریف میکنم. مهیا، با نگرانی به شهاب، چشم دوخت. شهاب لبخندی زد ــ اینجوری نگام نکن... من بهت نگفتم؛ چون دوست نداشتم ذهنیتت نسبت به دوستت خراب بشه. ولی ازت یه خواهشی دارم؛ مهیا... ــ چی؟؟ ــ نه جواب تلفن هاش رو بده... نه حضوری ببینش! اصلا نمی خوام باهاش ارتباطی داشته باشی... مهیا، سرش را به شانه ی شهاب تکیه داد. ــ خودم هم، دیگه دوست ندارم ببینمش... مهیا، قلم ها و برگه ها را، روی پیشخوان گذاشت. ــ بی زحمت؛ اینارو حساب کنید. ــ قابلتون رو نداره خانم مهدوی. مهیا، از اینکه او را به فامیل شهاب صدا زد؛ لبخندی زد. ــ خیلی ممنون! لطف دارید شما! ــ 3۱تومن، قابل شمارو هم نداره. ــ خیلی ممنون. مهیا پول را روی پیشخوان گذاشت، که موبایلش زنگ خورد. شماره ناشناس بود ــ بله بفرمایید؟! صدای گریه ی دختری، از پشت خط می آمد. ــ الو خانم چیزی شده؟! ــ مهیا به دادم برس! مهیا احساس می کرد، این صدا برایش آشنا است. با تعجب گفت: ــ زهرا خودتی؟! ــ آره خودمم! مهیا، نگران شده بود. ــ چی شده چرا گریه میکنی؟! ــ مهیا بدبخت شدم. به دادم برس... ــ آروم باش! گریه نکن، بگو چی شده؟! ــ مهیا، بیا پیشم! میای؟! ــ آره عزیزم، میام. تو کجایی؟! ــ الان برات آدرس رو میفرستم. ــ باشه گلم! الان میام. ــ مهیا؟! ــ جانم؟! ــ منو ببخش... ــ نه بابا این چه حرفیه؟! دارم میام. تلفن را قطع کرد. ــ چیزی شده خانم مهدوی؟! ــ نه علی آقا! فقط بی زحمت وسایلم پیشتون بمونند؛ من یه جایی برم، برمیگردم، میبرمشون. ــ باشه! هر جور راحتید. 🌝نویسنده : فاطمه امیری🌝 💙 ❄💙 💙❄💙❄ ❄💙❄💙❄💙 💙❄💙❄💙❄💙❄
💙 ❄💙 💙❄💙❄ ❄💙❄💙❄💙 💙❄💙❄💙❄💙❄ مهیا، سریع از مغازه بیرون آمد و به سمت جاده دوید. سریع دستی برای تاکسی تکان داد؛ تاکسی کمی جلوتر، ایستاد. مهیا، سریع به سمت ماشین رفت و سوار شد و آدرسی که زهرا برایش پیامک کرده بود؛ به راننده جوان گفت. راننده با تعجب به او نگاه کرد و سری تکان داد. مهیا، سرش را به صندلی تکیه داد و چشمانش را بست. قلبش، تند تند می زد. اضطراب شدیدی داشت . نمی دانست چه به سر زهرا آمده؛ که اینگونه گریه می کرد. بعد نیم ساعتی چشمانش را باز کرد. به اطراف نگاه کرد. از شهر خارج شده بود. ــ آقا، اینجا کجاست؟! دارید کجا میرید؟! ــ خانم همون آدرسی که بهم دادید دیگه... مهیا سری تکان داد. نگرانیش بیشتر شد. بعد از ده دقیقه ماشین ایستاد. ــ بفرمایید خواهرم. رسیدیم. مهیا، با تعجب نگاهی به ساختمان نیمه ساز که اطرافش زمین خالی و خرابه بود؛ انداخت. ــ مطمئنید آدرس رو درست اومدید؟! ــ بله خانوم اینجا خیلی پرته. ولی چون ما خونمون تو یه روستایی نزدیک اینجاست؛ اینجارو میشناسم. مهیا، کرایه را داد. تشکری کرد و پیاده شد. ــ خانم؟! ــ بله؟! ـ می خواید، من بمونم خدایی نکرده اتفاقی نیفته براتون؟! مهیا لبخندی زد. ــ نه! خیلی ممنون! راننده جوان، سری تکان داد و رفت. مهیا رو به ساختمان ایستاد. ــ زهرا! آخه برای چی اومدی اینجا؟! غروب بود و هوا کم کم تاریک می شد. مهیا، وحشت کرده بود. اما مجبور بود؛ به خاطر زهرا اینکار را بکند.وارد شد. از بین آجر و کیسه های گچ و سیمان گذشت، فریاد زد: ــ زهرا کجایی؟! صدا در ساختمان پیچید و همان باعث شد، مهیا بیشتر بترسد. زیر لب صلوات می فرستاد. آرام آرام از پله های نیمه کاره را بالا رفت. ــ زهرا؟! کجایی؟! بخدا الان سکته میکنم. صدایی نشنید. هوا تاریک شده بود. به طبقه اول رسید. کلی اتاق بود. با صدای لرزونی گفت: ـــ زهرا؟! توروخدا جواب بده. دارم میمیرم. مهیا، دیگر از ترس اشک هایش روی گونه اش، سرازیر شده بود. تصمیم گرفت که به شهاب زنگ بزند، تا خواست موبایلش را دربیاورد، صدای گریه ی زهرا را، از یکی از اتاق ها شنید. با خوشحالی به طرف اتاق رفت. ــ زهرا! عزیزم کجایی؟! تک تک اتاق ها را سرک کشید. ــ زهرا کدوم اتاقی؟! صدا از اتاق آخری بود. سریع به طرف اتاق آخری رفت، که پایش به آجرها گیر کرد و افتاد. ـــ آخ... دستش را به دیوار تکیه داد و بلند شد. وارد اتاق شد. ولی از چیزی که دید، شوکه شد. به ظبط صوتی، که صدای گریه از آن پخش می شد، نگاهی کرد؛ که با بسته شدن در، با جیغ بلندی به سمت در چرخید. با دیدن شخص روبرویش احساس کرد، که قلبش دیگر نبض نمی زد. آرام زمزمه کرد. ـــ مهران.. مهران، با لبخند شیطانی به سمتش آمد. ــ اسمم هنوز یادته؟! من فک کردم با وجود این اخوی؛ دیگه اسمم رو یادت بره!! مهران، هر چقدر نزدیک تر می آمد؛ مهیا به عقب می رفت، تا به دیوار برخورد کرد. خودش را در کنج اتاق پنهان کرد. ساختمان نیمه ساز و هوایی که دیگرکامل تاریک شده۳ بود و حضور مهران... همه دست به دست داده بودند، که مهیا را به حد مرگ، برتسانند! مهیا کنترلی بر اشک هایش و دستان لرزانش نداشت. ــ خب، این همه فرار کردی، جواب تلفنم رو ندادی، بهم بی محلی کردی... که چی؟! دیدی الان روبه روم ایستادی! نه می تونی کاری کنی؛ نه شهاب جونت میتونه نجاتت بده! مهران نزدیک تر آمد. دهان مهیا، از ترس خشک شده بود. ــ نزدیکم نشو! بخدا جیغ میزنم. مهران بلند خندید. مهیا با وحشت به خنده بلند و شیطانیش نگاه می کرد. ــ جیغ بزن! اصلا می خوای من به جای تو دادو بیداد کنم؟! مهران شروع کرد به فریاد زدن... ـــ آهای به دادم برسید. مهران، من رو با نقشه کشونده اینجا... الان یه بلایی سرم میاره!! شهااااب کجایی؟! آخ... عزیز دلم کجایی که بیای نجاتم بدی!! مهران شانه هایش را بالا داد. ــ دیدی کسی نیومد! مهیا، بلند زیر گریه زد. خودش را لعنت کرد، که چرا به شهاب خبر نداد. چرا حرف زهرا را باور کرد و آمد.هر چه مهران به او نزدیک تر می شد، گریه ی مهیا بیشتر می شد. و شهاب را زیر لب صدا می کرد؛ دیگر فاصله ای بین آن ها نمانده بود. که مهیا بلند جیغ زد: ـــ شهاااااب... ــ ولش کن! مهیا از شنیدن صدای زنانه ای، شوکه شد. احساس کرد که مهران از او دور شد. آرام چشماش را باز کرد، که با دیدن کسی که روبه رویش بود نالید. _ نازنین... مهران اخمی به نازنین کرد. ــ قرارمون این نبود... 🌝نویسنده : فاطمه امیری 🌝 💙 ❄💙 💙❄💙❄ ❄💙❄💙❄💙 💙❄💙❄💙❄💙❄
💙 ❄💙 💙❄💙❄ ❄💙❄💙❄💙 💙❄💙❄💙❄💙❄ نازی با اخم نگاهی به مهران انداخت. ــ قرار چی؟! اگه می خواستم به قولمون عمل کنم که بعد این قضیه شهاب زنده ات نمی گذاشت. احمق به فکر تو بودم من... حالا هم برو بیرون! الانم برو بیرون تا صدات کنم. مهران، با اخم از اتاق بیرون رفت. مهیا، که دیگر تحمل این چیز ها را نداشت؛ روی زمین نشست. ــ چرا؟! دلیلش چی بود نازی... فریاد زد: ــ هان؟! جوابم رو بده لعنتی... دلیلش چی بود؟! نازنین، صندلی ای که در گوشه اتاق بود را، با فاصله روبه رو مهیا گذاشت؛ و روی آن نشست. ــ خب اگه گریه هات تموم شد، خبرم کن تا دلیلم رو بهت بگم.$ مهیا، اشک هایش را پاک کرد و با عصبانیت به نازنین خیره شد. ــ چرا دستات میلرزه؟! مهیا، به دست های لرزانش نگاهی انداخت. آنقدر ترسیده بود، که کنترلی بر دستانش نداشت. نازنین موهایش را از جلوی چشمانش، کنار زد. ــ اشکال نداره! ترسیدی! الان خوب میشی. خب از کجا برات تعریف کنم؟! یا اصلا بیا برات داستان تعریف کنم. نظرت چیه؟! مهیا با تعجب به حرف های نازی گوش می داد. احساس می کرد، نازی دیوانه شده است... ــ یکی بود؛ یکی نبود! یه دخرت به اصطلاح شما بسیجیا، جلف، میره یه مهمونی با دوستاش... مهمونی، نه مهمونیه شما، نه... پارتی منظورمه! میدونی چی هست دیگه... آخه خودتم از ما بودی! مهیا، گیج شده بود و سردرگم به نازی نگاه می کرد. ــ ولی از بدشانسی دختره، پارتی لو میره و کلی پلیس و بسیجی، میریزه تو مهمونی و بدتر از این، اینه که دختره دستگیر میشه! ولی نمیتونست بزاره همینطوری ببرندش.... پس شروع کرد به التماس و گریه زاری! که اولین بارم بودش... دوستم گولم زد... خالصه اون بسیجیه هم، دلش میسوزه و از دختره قول میگیره، دیگه اینجاها پیداش نشه و میسپاره به یکی از سربازا برسونتش... مهیا با صدای لرزونی فریاد زد: ـــ این چرندیات به من چه ربطی داره؟! ــ آروم باش عزیزم! الان میفهمی ربطش به تو چیه! نازنین، سیگاری را از جعبه سیگار که در جیب مانتویش بود؛ بیرون آورد. سیگار را روشن کرد. ــ خب کجا بودیم؟! آها! خب میگفتم این بار هم به خیر گذشت. اما این دختره بدبخت خیلی بدشناس، بود. چون یه بار دیگه، همون پسره، تو یه پارتی دیگه، اونو گرفت. اینباردیگه بیخیال قضیه نشد و.. . بازداشتش کرد. پدر دختره وقتی اومد کلانتری؛ می خواست همونجا دخترشو بکشه! اما دوباره اون پسره، قهرمان بازی درآورد و دختره رو نجات داد. پک محکمی از سیگار کشید. ــ گذشت و گذشت... تا اینکه، اون دختره، عاشق پسره شد. ولی اون کجا و، پسره ی مسجدی و نظامی کجا؟! پسره، هم محلی اونا بود و مطمئن بود، که پسرای محله همه چیز رو درباره ی دختره به اون میگفتند؛ ولی دختره تسلیم نشد. هر کاری کرد، که پسره بهش وابسته بشه؛ اما نشد! هر بار، با بدترین حالت، پسش می زد. دختره حتی یه مدت شایعه درست کرده بود که خودش و پسره باهم دوستند! با اینکه کسی باور نمی کرد. اما اون می خواست، که فقط به معشوقه ش نزدیک بشه... مهیا، گیج شده بود. چیز هایی حدس می زد، ولی دعا می کرد، که آن طور نباشد... ــ بعد اون شایعه؛ معلوم بود اخوی خیلی عصبی شده بود. چون اومد و موضوع رو با پدر دختره، در جریان گذاشت... د بدبختی دختره شروع شد! پدرش تا چند ماه اونو تو خونه زندانی کرد. دختره افسرده شد، تا موقعی که دوستاش به دادش رسیدند. مهیا، با تعجب به او نگاه کرد. به ذهنش رسید، که این داستان چقدر شبیه داستان زندگی نازنین بود. مخصوصا آن قسمت افسردگی و زندانی شدنش در خانه و ... ــ زیاد فکر نکن! آره! اون احمق من بودم نازنین از جایش بلند شد و به سمت مهیا رفت. ــ واون سنگدلی که منو عاشق خودش کرد؛ شهاب... شوهر تِوعه... مهیا، از شوکی که به او وارد شد، احساس می کرد تمام بدنش یخ کرده است. منی توانست این چیز ها را هضم کند. ــ تعجب نکن! من خر، عاشق جناب سرگرد، پاسدار، شهاب مهدوی، شدم. خندید و رو به مهیا گفت: ــ مسخره است! نه؟! شروع کرد به قدم زدن. ــ ولی من میتونستم، بیشتر بهش نزدیک بشم؛ ولی تو نزاشتی. آره! اینجوری نگام نکن. تو نزاشتی؛ بعد چاقو خوردن شهاب به خاطر تو! با رفت وآمدای خانوادگیتون برای من زنگ خطر به صدا در اومد. باید دست به کار میشدم. از بابام پول دزدیدم. به یکی سپردم که بهت پیام بده و یه جورایی مخت رو، بزنه! ولی اون بی عرضه! پولم رو بالا کشید و رفت. دیگه ناامید شده بودم و دست به دامان، مهران شدم. مهران، که البته پول بیشتری می خواست؛ اما بهتر از اون ساسان احمق، میتونست کاری کنه. بعد رفتنت به راهیان نور و قضیه جاموندت، دیگه نظرم رو نسبت به قضیه عوض کرد. قبلا فقط می خواستم تو رو از اون جدا کنم، 🌝نویسنده : فاطمه امیری🌝 💙 ❄💙 💙❄💙❄ ❄💙❄💙❄💙 💙❄💙❄💙❄💙❄
⁴پارت تقدیم نگاهتون 🌷
!...✋🏻مـی گـفـت' هـر کـسـی روزی "3"مـرتـبــه خـطـاب بــه مـهـــــدی "عــج "بــگـه بــابــی انـت و امـی یـاابــاصـالـح الـمـهـدی حـضـرت یـه جـور خـاصـی بــراش دعـا مـیـکـنـن(:..! ••شـهـیـد بــابــک نـوری.....••
••🥀" شھادت‌یعنـے متفاوت‌بہ‌آخر‌برسیم و‌گرنھ؛ مرگ‌پایان‌همہ‌ےِ‌قصھ‌هاست💔! 🌿:)' "@Sarbazeharamm"  _کَِاَِنَِالَِ ̨ڪــمۭــٻۧــڸ
ڪنفرانس غیبت👇🏽 موضوع : بردن آبروے مؤمن رئیس جلسه : شیطان الرجیم دبیر جلسه : نفس امّاره منشے جلسه : هواے نفس حاضرین جلسه : مسلمانان بے تقوا پذیرایے : گوشت برادر مرده زمان : وقت بیڪاری مڪان: هر جایے ڪه خداوند فراموش شود نتیجه ے جلسه: جهنّم دسته جمعی خدایا ما رو از اینچنین مجالسے محافظت بفرما.،🥲🤲🏻 ـ ـ ـ ـــــ❁ـــــ ـ ـ ـ ִֶָ