تازه میتونی پرده‌ای کنار بزنی از حجابهای روحی ای که بین تو و امامت قرار گرفته..

تازه میتونی به رفتارها و سبک زندگی ای منقطعانه برسی که هیچ بادی نتونه ایمانت رو بلرزونه و بلغزونه...

غیر اینم بود میتونستیا... اما یه تابلوی دور برگردونِ شب‌رنگیِ توی جاده و مسیرت، میتونست به همین راحتی و سادگی رأی‌ات رو بزنه...

باید اونقدری به مسیر الهیت ایمان پیدا کنی که مثلا ترس و ناامیدی و نگرانی از آینده و... اینها که همه‌اش سرمنشأ اش تماماً از غیر خداست هیچکدوم نتونه راهزنِ خودت و وجودت و ایمانِ وجودیت بشه...

تو دوست داری همین الان که مُردی، وقتی سریعا دارن به تو و اعمالت در دنیا رسیدگی میکنن تورو با چه خصیصه ها و عنوانی توی همون دنیا یاد کنن؟

میخوام بگم اگه میخوای یه تغییراتی چه ظاهری چه باطنی بکنی... تغییرات مثبت درونی و بیرونی فرقی هم نداره چه تغییراتی باشه تغییرات مثبت تغییراتیه که در جهت رضایت خدا و قرب به خدا باشه...

اگر مطمئن شدی برای خداست و برای قرب به خداست، بجای تاخیر و تعلل، اهل معامله با خود خدا باش...

چون اون کاری که میخوای بکنی مال خداست.. برای خداست.. به نام خداست.. چون برای رضایت خودش و قرب به خودش داری انجام میدی...

اما تا جایی که تعقل بهت اجازه میده به تبعات و آثار و جوانب کار فکر کن.. بعدش خالصانه ترین تصمیمِ از صافی بیرون کشیده شده رو انجام بده...