💎شیخ رجبعلــی خیاط:
🔸چشمت به نامحرم میافتد، اگر خوشت نیاید که مریضی!!
اما اگر خوشت آمد، فوراً چشمت را ببند و سرت را پایین بینداز و بگو:
((یـــــا خیر حبیب و محبوب... ))
یعنی: خدایا من تو را میخواهم، اینها چیه؟! ، اینها دوست داشتنی نیستند...
•• هر چه که نَپاید دلبستگی نشاید ••
#حیا
#حجاب چشم
╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮
@ShahidToorajii
╰━━⊰❀♥️❀⊱━━╯
🔴 آخرین عمل روز عید غدیر
🔵 سید بن طاووس مینویسد:
در پایان روز غدیر، عظمت این روز را به یاد بیاور و مانند عاشقی که از معشوقش جدا افتاده، از فراق این روز تاسف بخور.
و حسرت این را به دل داشته باش
که خدا تو را شایسته دیدن روز ظهور اسرار الهی قرار دهد،
و تو را از یاران مولایی قرار دهد که برای سرافرازی دین ذخیرهاش کرده، و نام تو را در دیوان یاران او ثبت کند.
📚 اقبال الاعمال، ذیل اعمال روز غدیر
#امام_زمان
#غدیر_مهدوی
╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮
@ShahidToorajii
╰━━⊰❀♥️❀⊱━━╯
فرزندانتان را باشهدا آشنا کنید🌼 بگین اون ها کی بودند؟ وچقدر برای خاک میهن مان زحمت کشیدن که به دست بیگانه نیفتد 🥹
🌸🌸🌸🌸🌸
بگرد نگاه کن
پارت295
یاد حرف هلما افتادم برای قول دو هفتهای که قرار بود برای دور ماندن از علی به او بدهم.
برای همین گفتم:
–شایدم اگه واقعا دو هفته از هم دور باشیم همه چی درست بشه و مامانم آروم تر بشه.
–توام داری به حرفای هلما پناه می بری؟ اگه این چیزایی که گفتی نشد چی؟ نمیدونم ربطی داره یا نه، ولی تقریبا دو هفته ی دیگه محرمیت مون تموم می شه.
نگاه مستاصلم را به چشمهایش دادم.
–آره، راست میگی، من حرفای هلما برام مهم نیست. گفتم اگر، اگرم نشد، اون وقت دیگه هر کاری تو بگی همون کار رو میکنیم.
جلو آمد.
–واقعا می گی؟
کمی به حرفی که زده بودم فکر کردم.
–مگه می خوای بگی چیکار کنم؟
لبخندی زد.
–می خوام بگم عقد کنیم و بریم سر خونه و زندگی مون.
با تردید پرسیدم:
–بدون پدر و مادرم؟! بدون خونواده م؟!
–خب وقتی موافق نیستن چی کار می شه کرد؟
–یعنی بشم مثل ساره؟ اونم به زور رضایت خونواده ش رو گرفت و بعد از عقد اونا ولش کردن.
–ولی اوضاع ما فرق می کنه.
سرم را تکان دادم.
–من بدون خونواده م نمیتونم. دلشون می شکنه.
اخم کرد.
–منم بدون تو نمیتونم. من که نمی گم اونا رو ول کنی، بعدش می ریم دلشون رو بدست میاریم.
من واقعا نمیدونم اونا چشون شده، قبول کن که دلایلشون قانع کننده نیست. به نظر من اونا توکل به خدا ندارن، این حرفاشون وسوسههای شیطانه. یعنی چی که می گن هلما آدم خطرناکیه به خاطر همین نمیخواهیم این وصلت سر بگیره، اونا دقیقا دارن کاری که هلما میخواد رو انجام میدن.
بعد دستش را لای موهایش برد و با اخم ادامه داد.
–تلما ما مجبوریم عقد کنیم، اگه این کار رو نکنیم ممکنه این وسط خیلی اتفاقها بیفته. ولی اگر عقد کنیم و بریم سر زندگیمون هلما دیگه دست از سر ما برمیداره.
با تردید گفتم:
–نگران نباش، ما هنوز یه شانس دیگه داریم؛ اونم رستا خواهرمه. اصلا موافق کارای مامان و بابا نیست. صبح با مامان یه کم صحبت کرد شاید اگه صبر کنیم اون بتونه منصرفشون کنه. آخه ماماناینا خیلی حرفش رو قبول دارن.
سرش را تکان داد.
–منم قبلا این جوری فکر میکردم ولی حالا فهمیدم با صبر کردن اوضاع بدترم می شه. چون این جور وقتا شیطان خیلی فعالیت می کنه و من رو تو ذهن اونا منفور می کنه. ما که کار بدی نمیخوایم بکنیم، تو کار خیر که صبر معنا نداره، من اصلا به این دو هفته صبر کردن خوش بین نیستم.
اگه اون روز بودی و حرفای پدر و مادرت رو می شنیدی متوجهی حرفم می شدی. اونا کلا شمشیرشون رو از رو بستن.
شرمنده پرسیدم:
–مگه چی گفتن؟
عقب رفت و به دیوار تکیه داد.
–اون روز که رفته بودم خونه تون تا خونواده ت رو آروم کنم، چون از پشت تلفن همه ش گریه و ناله میشنیدم. اونا یه جوری باهام حرف زدن، انگار من با هلما هم دست بودم.
همه ش می گفتن چرا هلما تو رو نبرده و دختر ما رو برداشته برده. خلاصه از این جور تهمتا و خیلی حرفای دیگه.
شرمنده پرسیدم:
–همون موقع که گفتی از خونهی ما بیرون اومدی موتوری بهت زد، نه؟!
–آره، اون قدر عصبی شده بودم که اصلا متوجهی موتوری نشدم.
زمزمه کردم:
–شاید خونواده م باید از اول، در جریان همه چی قرار می گرفتن، منظورم جریان چاقو خوردنت توسط نامزد هلما و خلاصه همه چی.
نگاهش را به کفش هایش داد.
–اتفاقا وقتی براشون تعریف کردم عصبانیتر شدن. گفتن چرا تلما این اتفاقا رو برای ما تعریف نکرده، بعدم گفتن حتما من مجبورت کردم که چیزی بهشون نگی.
لبم را به دندان گرفتم.
–من خودم نخواستم که اونا بدونن، ترسیدم بعدها رو تصمیمشون در مورد ازدواجمون تاثیر بذاره.
پوفی کرد.
–این حرف نزدنای تو آخرش یه بلایی سر ما میاره. الان مطمئنی همه چیز رو در مورد اتفاقای دیروز بهم گفتی؟
اعتراضآمیز گفتم:
لیلافتحیپور
╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮
@ShahidToorajii
╰━━⊰❀♥️❀⊱━━╯
🌸🌸🌸🌸🌸🌸
بگرد نگاه کن
پارت296
–اتفاقا تو نباید قضیهی چاقو رو میگفتی، الان اونا میترسن من تا سر کوچه تنها برم. فکر کنم برای همین بود که، وقتی به مامانم گفتم میخوام برم خونه ی رستا اجازه نداد و گفت باهم می ریم.
جلو آمد و صورتم را با دست هایش قاب کرد.
–پس معلومه تو خونه تون خیلی حرفا شده، درسته؟
–آره خب.
–اون وقت تو همه رو به من گفتی دیگه؟
کمی این پا و اون پا کردم.
–اون که آره، فقط یه چیز رو بهت نگفتم.
نگران دست هایش را کنار کشید.
–چی؟
سرم را زیر انداختم.
–این که دیروز هلما ازم عکس گرفت؛ یعنی شالم رو باز کرد و بعد عکس گرفت. من به خاطر این که اوضاع بدتر نشه، به خونواده م نگفتم.
سکوتش باعث شد سرم را بالا بیاورم.
صورتش قرمز شده بود.
با صدایی که از لای دندان هایش بیرون می آمد گفت:
–چرا اجازه دادی؟
با ترس نگاهش کردم.
–دستام بسته بود. ولی تا اون جایی که می شد سرم رو پایین بردم و چشمهام رو بستم.
رگ گردنش برجسته شد.
–برای چی این کار رو کرد؟
نفسم را بیرون دادم.
–فکر کنم برای تهدید و آتو داشتن.
این بار با خشم نگاهم کرد.
–الان باید بگی؟ چرا دیشب نگفتی؟ پلیسم باید این چیزا رو بدونه.
–ببخشید، اصلا حواسم نبود.
دستش را لای موهایش برد و با خودش گفت:
–اون از جون من چی می خواد؟
عقب عقب رفت و چسبید به دیوار و بعد روی زمین نشست. من هم کنارش نشستم و دستش را گرفتم و برای این که موضوع صحبت را عوض کنم گفتم:
–اون، یه سری عکسایی که با هم داشتید رو چاپ کرده بود و به در کمدش چسبونده بود. فکر کنم از طلاقش پشیمون شده.
پوزخند زد.
–غلط کرده، خودش قبلا می گفت هر روز که به عکست نگاه می کنم و حرفات رو تو ذهنم مرور میکنم مطمئن می شم که با تو زندگی خوبی نداشتم و طلاق بهترین انتخابم بوده.
–ولی اون گفت می خواد یه چیزی رو بهت ثابت کنه.
دستم را شروع به نوازش کرد.
–لابد می خواد بهم ثابت کنه که میتونه تو ذهن افراد دخل و تصرف کنه و این کار رو می خواد با من انجام بده. آخه اون روزا وقتی این حرفا رو می زد من می گفتم اگه آدما ایمان داشته باشن، شیطون نمیتونه هیچ تصرفی کنه. اونم میگفت کار ما همه ش ایمانه، ما با شیطون کاری نداریم. پس ما میتونیم.
نوچ نوچ کردم.
–داشتی با یه دیوونه زندگی میکردی. کار و زندگیش رو ول کرده که این چیزا رو ثابت کنه؟ که چی بشه؟
سرش را بلند کرد و غمگین نگاهم کرد.
–همیشه همین طوری بود، باید حرفش رو عملی میکرد، وگرنه آروم نمیگرفت. اون قدر خودش رو به آب و آتیش می زد که به ستوه میومدم و هر چی که میگفت قبول میکردم.
دلم برایش سوخت.
از جایم بلند شدم.
–پس با این حساب باید به پدر و مادرم حق بدم که نگران باشن. انگار اونا بهتر از من هلما رو شناختن.
او هم از جایش بلند شد و با هم به طرف در آشپزخانه هم قدم شدیم.
دست هایش را داخل جیب شلوارش فرو برد.
لیلافتحیپور
╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮
@ShahidToorajii
╰━━⊰❀♥️❀⊱━━╯
🌸🌸🌸🌸🌸🌸
بگرد نگاه کن
پارت297
–ریشهی هر انسانی فهم و شعورشه، اگر ریشه نباشه با اشیا فرقی نداره.
دیدی وقتی یه شیء رو از یه سطح شیب دار می خوای هول بدی، همین که ولش می کنی میوفته، حالا هر چقدرم که بالا برده باشیش فرقی نداره، ولش کنی دوباره میاد سرجای اولش چون ریشه نداره. حتما یکی باید حرکتش بده مثل یه توپ.
ولی یه گیاه چون ریشه داره از دل سنگ و خاک و حتی آسفالت بیرون می زنه و می ره بالا و سعی می کنه خودش رو به طرف نور بکشه.
با رضایت نگاهش کردم.
–اهوم، ولی ریشه دار بودن آدما رو به راحتی نمی شه تشخیص داد.
با چشمهای خستهاش نگاهم کرد.
–فقط کافیه بفهمی تمایل داره به طرف نور بره یا نه. بعضی از آدما همین که رها می شن سقوط می کنن چون ریشه ندارن.
صدای محمد امین حواس هردویمان را پرت کرد.
–تلما، کوله پر شده، بقیهش جا نمی شه، چی کار کنم؟
علی جای من جواب داد.
–بقیهش رو خودم جمع میکنم میارم.
محمد امین با تردید نگاهم کرد.
–آخه بابا گفت همه رو جمع کنم ببرم.
اخم ریزی کردم و همان طور که کوله را از دستش میگرفتم گفتم:
–الان همهی مشکل ما جمع کردن همین چهار تا جنسه؟
محمد امین شانهای بالا انداخت و زمزمه کرد:
–اصلا به من چه.
علی گفت:
–صبح رفتین کلانتری؟
–نه، از خواب بلند شدم بابا خونه نبود. اون قدر حرف بود که کسی کلانتری یادش نبود.
–ولی باید بری، اون حرفایی که به من زدی رو باید به اونا هم بگی.
محمد امین فوری گفت:
–قراره با بابام بره.
علی نگاهم کرد.
–اگه پدرت کار داره می خوای باهم بریم؟
سرم را به علامت مثبت تکان دادم.
علی کوله را از دستم گرفت.
–پس زودتر راه بیفتیم بریم. بعدش خودمم می رسونمتون.
محمد امین جوری نگاهم کرد که انگار موافق نبود، ولی وقتی سکوت مرا دید او هم دیگر حرفی نزد.
روی صندلی که جای گرفتم برگشتم به محمد امین که روی صندلی عقب نشسته بود نگاه کردم.
تند تند با گوشیاش در حال تایپ کردن چیزی بود.
بعد از چند دقیقهگوشیام زنگ خورد.
مادر بود. اول برای این که سوار ماشین علی شده بودم مواخذهام کرد بعد هم گفت که زودتر به خانه برگردم، چون پدر از کارش زده و به خانه رفته که مرا به کلانتری ببرد.
حرف آخرش برایم قابل هضم نبود برای همین گفتم:
–چه فرقی داره مامان، ما الان با علی آقا داریم می ریم کلانتری دیگه.
مادر عصبانی شد.
–تو چرا متوجه نمی شی دختر؟
گنگ پرسیدم:
–یعنی چی مامان؟! پس چطوری برمیگشتم؟ ماشین نامزدمه...
–دختر تو چرا این قدر گیجی؟ صبح این همه حرف زدیم، تو چرا خودت رو زدی به اون راه؟ فکر کردی شوخیه؟ نامزد چیه؟ دیگه شما هیچ نسبتی با هم ندارید.
مثل این که خیلی دلت می خواد مثل همین دوستت کج و کوله بشی ها.
باورم نمی شد مادر با این لحن حرف بزند.
با بهت و حیرت یک نگاهم به علی بود که خیره به رو به رو نگاه میکرد و میدانستم گوشش پیش من است و یک نگاهم از آینه به محمد امین بود
لیلا فتحی پور
╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮
@ShahidToorajii
╰━━⊰❀♥️❀⊱━━╯
🌸🌸🌸🌸🌸🌸
بگرد نگاه کن
پارت298
–مامان، هیچ اتفاقی نمیوفته. هر چی بشه پای خودمه شما نگران نباشید. ببینید رستا هم با تصمیم شما مخالفه، شما که همیشه به حرف اون گوش میکردید، پس چرا...
مادر با حرص وسط حرفم گفت:
–گوشی، گوشی...
انگار جایش را عوض کرد و مسیر طولانی را طی کرد. با شنیدن صدای در شیشهای فهمیدم که به حیاط رفت. بعد صحبت کرد.
–تو خونه نمیتونم داد بزنم؛
اتفاقا چند دقیقه بعد از این که تو رفتی رستا حرف من رو تایید کرد و گفت زودتر باید این اتفاق بیفته.
با دهان باز به امیرزاده نگاه کردم.
–چرا آخه؟!
–چون اون زنیکه، یه عکس از تو براش فرستاده و نوشته بود که اگر میخواید جلوی همچین اتفاقاتی گرفته بشه بیشتر مواظب تلما باشید.
–اون شمارهی رستا رو از کجا آورده؟
علی که رگ گردنش نمایان شده بود لب زد:
–احتمالا از گوشی خود تو برداشته، زمانی که دستش بوده.
یادم آمد که من نام رستا را با عنوان خواهرم در گوشیام ذخیره کردهام.
مادر گفت:
–نمیدونم، فقط میدونم تو، اگه علی رو ول کنی همه به آرامش می رسن.
–مامان، هلما به زودی دستگیر می شه و همه چی تموم می شه، شما نگران نباشید.
مادر با صدای بلند گفت:
–من نمیدونم تو چرا این قدر ما رو اذیت می کنی؟ الان اعصاب رستا به هم ریخته. اون بدبخت مثلا زائوئه باید الان استراحت کنه، نه این که شیر بیاعصابی بده به اون بچه.
چند دقیقه دیگه شوهرش می رسه، ما چه جوابی داریم بهش بگیم؟
تو این وضعیت تو می گی دستگیر می شه، همه چی تموم می شه. اصلا دستگیرم بشه، تو جنس این جور زنا رو نمی شناسی تا زهرشون رو نریزن ول نمی کنن.
کلافه گفتم:
–لابد اونم تقصیر منه که اون واسه رستا عکس فرستاده؟
مادر داد زد:
–تلما داری یه کاری میکنی که واقعا زندانیت کنما، الان فقط خودت مطرح نیستی، تو که این قدر خودخواه نبودی.
بغضم گرفت و دیگر سکوت کردم.
مادر ادامه داد:
–زود بیا خونه، پدرت منتظره. بعد هم تلفن را قطع کرد.
مادر خیلی عوض شده بود.
زمزمه کردم:
" کِی هلما رو می گیرن تا ما یه نفس راحت بکشیم؟"
امیرزاده با ناراحتی نگاهم کرد و با صدای خش داری گفت:
حتی بگیرنش هم بعد از یه مدت آزادش می کنن.
مثلا ساره چه مدرکی داره که اونا این بلا رو سرش آوردن؟ مگه نگفتی هیچ مدرک پزشکی نیست که بگه اون مشکل جسمی داره.
فوقش واسه گروگان گیری تو زندان میفته و بعدشم آزاد می شه، تازه اونم اگه شما شکایت کنید، که احتمالا باز یه تهدیدی چیزی می کنه که پدر و مادرت منصرف می شن.
چند سال پیش رئیسشون رو گرفتن دیگه، آخرش چی شد؟ بعد از چند سال زندان، آزادش کردن. الانم رفته خارج از کشور، هر غلطی دلش می خواد از طریق همین فضای مجازی سر مردم در میاره.
محمد امین که تا آن موقع ساکت بود اعتراض آمیز پرسید:
–چرا آزادش کردن؟
علی نگاهش را به آینه داد.
–همین مردم، یعنی شاگرداش این قدر اعتراض کردن و رفتن و اومدن و تحصن کردن که باعث آزادیش شدن.
–خب چرا؟ مگه ندیدن چیکار کرده؟
علی نفسش را بیرون داد.
–آخه سر همه که این بلاهای ناراحت کننده نیومده بود. خیلیها همین الانم براش میمیرن بخصوص قشر خانمها. آقایونم چون بعضیهاشون واقعا توانایی بعضی کارها رو پیدا کرده بودن دلشون نمیخواست بساطشون به هم بریزه.
محمد امین کنجکاوتر شد.
–یعنی اونا میتونن فکر آدمها رو بخونن؟ یا وادارشون کنن که آدمها اون کاری که اونا میخوان رو انجام بدن؟
علی لبخند تلخی زد.
–چیه؟ برات جالب شده؟
وقتی سکوت محمد امین رو دید ادامه داد:
–فکر آدمها رو خوندن کار چندان سختی نیست ولی وادار کردنشون به کاری رو اگرم بتونن حتما قبلش مقدماتی انجام دادن که میتونن، مثل همین ماجرای عکس فرستادن و آماده کردن ذهن طرف مقابل. یعنی پیش زمینه به وجود آوردن، وگرنه انسانها با ارادهی خودشون هر کاری رو میکنن.
لیلافتحیپور
╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮
@ShahidToorajii
╰━━⊰❀♥️❀⊱━━╯
🍃🌸در این روز زیبا
صلواتی ختم کنیم
به نیت تعجیل در فرج
حضرت مهدی
عجل الله تعالی فرجه الشریف 💚
و آمرزش گناهمان🙏
عاقبت بخیری جوانان
و سلامتی عزیزانمان🌸🍃
🌸اَللّٰهُــمَّ صَلِّ عَلی ٰمُحَمَّدٍ
وَّ آلِ محمد وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ 🌸
╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮
@ShahidToorajii
╰━━⊰❀♥️❀⊱━━╯
جملاتی زیبا از امام على(ع)
1 - مردم را با لقب صدا نکنید.
2 - روزانه از خدا معذرت خواهی کنید.
3 - خدا را همیشه ناظر خود ببینید.
4 - لذت گناه را فانی و رنج آن را طولانی بدانید.
5 - بدون تحقیق قضاوت نکنید.
6 - اجازه ندهید نزد شما از کسی غیبت شود.
7 - صدقه دهید، چشم به جیب مردم ندوزید.
8 - شجاع باشید، مرگ یکبار به سراغتان می آید.
9 - سعی کنید بعد از خود، نام نیک بجای بگذارید.
10- دین را زیاد سخت نگیرید.
11 - با علما و دانشمندان با عمل ارتباط برقرار کنید.
12 - انتقاد پذیر باشید.
13. مکار و حیله گر نباشید.
14 - حامی مستضعفان باشید.
15 - اگر میدانید کسی به شما وام نمیدهد، از او تقاضا نکنید.
16 - نیکوکار بمیرید.
17 - خود را نماینده خدا در امر دین بدانید.
18 - فحّاش نباشید.
19 - بیشتر از طاقت خود عبادت نکنید.
20 - رحم دل باشید.
21 - با قرآن آشنا شوید.
22 - تا میتوانید بدنبال حل گره مردم باشید.
23 - گریه نکردن از سختی دل است.
24 - سختی دل از گناه زیاد است.
25 - گناه زیاد از آرزوهای زیاد است.
26 - آرزوی زیاد از فراموشی مرگ است.
27 - فراموشی مرگ از محبت به مال دنیاست.
28 - محبت به مال دنیا سرآغاز همه خطاهاست.
╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮
@ShahidToorajii
╰━━⊰❀♥️❀⊱━━╯
راه ترک #گناه 👆🍃
راه ترک گناه تقویت نماز است.
راه تقویت نماز، اول وقت خواندن نماز است.
نمازت را دو دستی بگیر!
یعنی در وقت نماز مشغول هیچ چیز نشو غیر نماز!
چهره ی پیامبر وقت نماز دگرگون می شد.
حاج آقای حق شناس انقدر محو نماز می شد در اول وقت که درس و بحث را نمی فهمید.
نماز نماز نماز
اذکار نماز را باید از زبان به قلب منتقل کرد تا وقتی نماز می خوانی کل وجودت ذکر گوید.
✍استاد اخلاق آیت الله جاودان
╭━━⊰❀🇮🇷❀⊱━━╮
@ShahidToorajii
╰━━⊰❀♥️❀⊱━━╯