دیدی تو این دنیا کسی حواسش بهت نبود ؟

بیا دمِ در خونه خودم... من حواسم هست بهت ...

کاش می شد صدای امام رو شنید ...

ما که تنها دلخوشیمون اینه که چون بچه های شماییم و امام علی بابامون و حضرت زهرا مادرمونن ، شما ما رو مثل بقیه رها نمی کنین (:💔

یه نفر اون وسطا چه دادی میزنه ... کاش من جاش بودم ...

یه مناجات دیگه گوش بدیم ؟!

دلامون تو روزمرگیا چه قدر صفت و سخت شده ...

شاید چون با دوری عادت کردیم برامون عادی شده ...

نمی دونم ...

فقط ... خدایا ... نذار عادت بشه این دوری ... من هر بار کم اوردم خودت این دوری رو کم کردی و من دلم دوباره زنده شد ... ولی دوباره تا برگشتم و دوری دوباره اومد ورِ دلم شدم همون ادم قبلی ...

راستش دیگه کار از دلتنگ حرم بودن گذشته ... من دلم می خواد برم حرم بمیرم و از این خیالم راحت باشه که برگشتی نیست دیگه (((:💔

من دلم می خواد برم نجف ... یادمه ماه رمضون مهدی رسولی تو همون مناجاتای نابی که هممون بهش عادت کرده بودیم می گفت ... دلم می خواد برم نجف پیش بابام شکایت کنم ...