#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_احیاگری #پیامهای_احیاگری_عاشورا #جواد_محدثی نماز نهضت حسینی برای احیاء دین در همه مظاهر و جلوه هایش از جمله «نماز» بود. بُعد معنوی و عبادی زندگی، برترین بعد حیات است و نماز، بارزترین نشانه حیات معنوی مسلمانان است. با توجّه به اثرات سازنده و تربیتی و بازدارنده این ارتباط با خدا از مفاسد و منكرات، در اسلام اهمیت ویژه ای دارد. امام حسین علیه السلام در نهضت عاشورا اهتمام بسیاری به نماز می داد. مهلت شب عاشورا را آن حضرت و یارانش به نماز و تضرّع به درگاه خداوند گذراندند و از تكیه گاه خدایی برای نبرد عاشورا، مدد گرفتند. عشق به نماز و نیایش و تلاوت قرآن و استغفار و دعا در دل امام آن چنان بود كه به برادرش عباس گفت: «از این گروه بخواه تا نبرد را به فردا بیندازند و امشب به تأخیر افتد، باشد كه به نماز و دعا و استغفار بپردازیم. خدا می داند كه من پیوسته علاقه به نماز و تلاوت آیات الهی داشته ام؛ لَعلَّنا نُصَلّی لِرَبِّنَا اللَّیلَةَ وَ نَدْعوُهُ ونَسْتَغْفِرُهُ فَهُوَ یعْلَمُ اَنّی كُنْتُ اُحِبُّ الصَّلاةَ لَهُ وَ تَلاوَةَ كِتابِهِ وَ كَثْرَةَ الدُّعاءِ وَالاْسْتِغْفارَ.»[ ارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 91]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_احیاگری #پیامهای_احیاگری_عاشورا #جواد_محدثی نماز به نقل تواریخ، شب عاشورا از خیمه اصحاب امام حسین علیه السلام، آوای مناجات و زمزمه دعا و تلاوت به گوش می رسید. روز عاشورا پس از نماز صبح، با یاران سخن گفت و آماده نبرد شدند. ظهر عاشورا وقتی ابوثمامه صائدی وقت نماز را به یاد او آورد، حضرت فرمود: «نماز را به یاد آوردی! خداوند تو را از نمازگزاران و ذاكران قرار دهد.» آری اینك اوّل وقت نماز است. سپس فرمود: «از اینان بخواهید تا دست از جنگ بردارند تا نماز بگزاریم.» [اعیان الشیعه، ج 1، ص 606]. سعید بن عبدالله حنفی نیز هنگام نماز امام، جلوی او ایستاد و همه تیرهای دشمن را كه به سوی امام می آمد به جان خرید تا آنجا كه نماز امام پایان یافت و او غرق در خون شد و اوّلین شهید نماز در جبهه كربلا شد. [وقعة الطّف، ص 232]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_احیاگری #پیامهای_احیاگری_عاشورا #جواد_محدثی نماز عشق به نماز، در پیروان راستین اباعبداللّه الحسین علیه السلام بود. عبدالله بن عفیف ازدی كه در كوفه می زیست و در مسجد كوفه آن اعتراض تند را علیه ابن زیاد، نسبت به كشتن امام حسین علیه السلام كرد و در نهایت هم در راه این دفاع، به شهادت رسید، به نقل مورّخان پیوسته در مسجد بزرگ كوفه بود و تا شب نماز می خواند. [همان، ص 266]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_احیاگری #پیامهای_احیاگری_عاشورا #جواد_محدثی نماز اگر امام حسین علیه السلام را احیاگر فرهنگ نماز راستین بدانیم آنگونه كه در زیارتنامه های آن حضرت آمده است سخنی بجاست. امام، هم خودش عبادتی مخلصانه داشت و هم شعائر دین را اقامه می كرد. در زیارت او می خوانیم: «اَشهدُ اَنَّكَ قدْ اَقمتَ الصَّلاةَ و آتیتَ الزَّكاةَ... وَ عبدْتهُ مخلِصاً حتی اَتاكَ الْیقینُ» [التهذیب، ج 6، ص 67]. در زیارت مسلم بن عقیل نیز این تعبیر دیده می شود. [مفاتیح الجنان، ص 401] همچنین در بسیاری از زیارت های سیدالشهدا علیه السلام به این نكته برمی خوریم. این جایگاه والای نماز را در نهضت عاشورا و حماسه آفرینان آن نشان می دهد. پیام عاشورا، پیام اقامه نماز و تربیت نسلی نماز خوان و خدادوست و اهل تهجّد و عرفان است. عزاداران حسینی نیز باید اقامه نماز را در درجه نخست اهتمام خویش قرار دهند تا تبعیت و پیروی خویش را از مولایشان نشان دهند. امام خمینی رحمه الله در تأكید بر همین مسأله، از عاشورای حسینی این گونه یاد می كند: «سیدالشهدا علیه السلام در همان ظهر عاشورا كه جنگ بود و آن جنگ بزرگ بود و همه در معرض خطر بودند، وقتی یكی از اصحاب گفت كه ظهر شده است، فرمود كه یاد من آوردید نماز را و خدا تو را از نمازگزاران حساب كند و ایستاد در همان جا نماز خواند. نگفت كه ما می خواهیم جنگ بكنیم، خیر، جنگ را برای نماز كردند.» [صحیفه نور، ج 12، ص 148]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_احیاگری #پیامهای_احیاگری_عاشورا #جواد_محدثی هجرت آنچه مانع حركت انقلابی و مبارزاتی انسان می شود، تعلّق و دلبستگی به خانه، زن و فرزند، زندگی و زادگاه، وضع موجود و ... است. افراد هدفدار به خاطر ایمان و اهدافشان رنج خانه به دوشی و دوری از وطن و اقوام را بر جان می خرند، یا برای دست یافتن به اهداف، سرزمین ها، محیط ها و زمینه های مناسب تری را جستجو می كنند. این است كه «هجرت تحمیلی» و «هجرت اختیاری» در زندگی انسان های متعهّد و باهمّت، نقش مهمّی دارد. پیامبران، برای رساندن پیام خدا، مهاجرت می كردند. عیسای مسیح، به خاطر هجرت های فراوانش، مسیح «كثیر السیاحه» لقب گرفته است. در بسیاری از نهضت ها نیز ردّپای هجرت دیده می شود. قرآن كریم از «مهاجران» به عظمت یاد می كند. در تاریخ اسلام نیز مهاجرانِ به حبشه و مهاجران به یثرب، موقعیت و احترام داشتند و هجرت، یك ارزش مكتبی به حساب می آمد و در تاریخ مسلمین، مبداء تاریخ قرار گرفت. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_احیاگری #پیامهای_احیاگری_عاشورا #جواد_محدثی هجرت در نهضت عاشورا، امام حسین علیه السلام برای مقابله با حكومت جور، برای امر به معروف و نهی از منكر و در راه احیای دین دست به هجرت زد و مدینه را به قصد مكه، و مكّه را به سمت كوفه پشت سر نهاد. هجرت آن حضرت نیز در حیات مجدّد اسلام سهم ویژه ای داشت. سیدالشهدا علیه السلام هنگام خروج از مدینه و وداع قبر رسول خدا آیه ای از قرآن را تلاوت می كرد كه به هجرتِ حضرت موسی علیه السلام و گریز از ستم فرعونی مربوط می شد. [قصص، آیه 22] «فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً یتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّنی مِنَ الْقَوْمِ الظّالِمینَ». [ارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 35]. دل كندن از مدینه، برای امام بسیار دشوار بود، اما در راه هدف قابل تحمّل بود. وقتی به مكّه رسید، پس از چند ماه اقامت، هم برای خنثی كردن توطئه یزید برای ترور او در كنار خانه خدا، هم برای اجابت دعوتنامه های شیعیان كوفه، به هجرتی دیگر پرداخت و راه كوفه را در پیش گرفت. هجرتی به سوی شهادت، كه آگاهانه بود و برای فداكاری در راه تكلیفی كه خون و جان می طلبید. از شهادت طلبان عاشق خدا نیز دعوت كرد كه در این هجرت همراه او شوند. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_احیاگری #پیامهای_احیاگری_عاشورا #جواد_محدثی هجرت خطبه حضرت در آستانه خروج از مكّه به سوی عراق، كه با «خُطَّ الْمَوْتُ عَلی وُلْدِ آدَمَ...» شروع می شود، در بردارنده این فراخوانی به هجرت است: «منْ كانَ باذِلاً فینا مُهْجَتَهُ، مُوَطِّناً عَلی لِقاءِ اللّهِ نَفْسَهُ فَلْیرْحَلْ مَعَنا فَاِنّی راحِلٌ مُصْبِحاً اِنْ شاءَاللّهُ» [بحارالانوار، ج 44، ص 367]. در این دعوت، دو مشخّصه برای این كوچندگان مطرح فرمود كه تحقّق این دو شرط، زمینه ساز این هجرت مقدّس است: آمادگی برای بذل خون، آمادگی برای دیدارِ خدا. هر كه این دو صفت را دارد، با من كوچ كند، كه من سحرگاه كوچ می كنم. همراهان او نیز در راستای ادای تكلیف و نصرت امام، هجرت به مكّه و كوفه كردند. آنان هم كه از مكه همراه او شدند، یا وقتی حركت او را به سوی كوفه شنیدند، به هر قیمت خود را به او رساندند و دست از خانه و زندگی و وطن كشیدند و به كربلا آمدند، همه درس آموخته «هجرت» بودند. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_احیاگری #پیامهای_احیاگری_عاشورا #جواد_محدثی هجرت پس از شهادت امام حسین علیه السلام، یكی از تعالیم دین برای زنده نگهداشتن فرهنگ شهادت وعاشورا، «زیارت كربلا» بود كه امامان علیه السلام توصیه اكید داشتند. بویژه برای آنان كه از راه های دورتر، آهنگ تربت سیدالشهدا علیه السلام كنند، ثواب بسیار دارد. در دوره های خفقان اموی و عباسی، این هجرت برای زیارت، نقش مهمتری داشت و خیلی ها تن به پیامدهای آن می دادند و زائر كربلا می شدند. برخی هم از بیم جان، از آن چشم می پوشیدند. از این رو در یكی از زیارتنامه ها، زائر، خود را وارد بر ساحتِ آن حضرت و منزلت خواه نزد خدا می داند و خواستار ثبات قدم در راه هجرت به سوی مزار امام و مرام او می شود: «... وَ ثُباتَ الْقَدَمِ فِی الْهِجْرَةِ اِلَیكَ» [مفاتیح الجنان، زیارت اول از زیارات مطلقه امام حسین علیه السلام، ص 423]. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_احیاگری #پیامهای_احیاگری_عاشورا #جواد_محدثی هجرت هجرت، پیام عاشوراست، چه برای دفاع از دین و بسط مكتب، چه در راه مبارزه با ستم و یاری مظلومان در هر جای عالم، چه برای فرار از محیط های فاسد برای در امان ماندن از آلودگی ها. پختگی یك انسان در دامان هجرت است و شكل گیری تمدّن ها نیز رهاورد هجرت های سرنوشت ساز است. در طول سال های دفاع مقدّس نیز، رزمندگان اسلام به فرمان امام امّت، برای ادای تكلیف دست از خانه و تعلّقات زندگی می كشیدند و به سوی جبهه ها هجرت می كردند، آنگونه كه خود امام راحل رحمه الله با هجرتِ تحمیلی از ایران به تركیه، سپس به نجف و از نجف به پاریس، و هجرتی مجدّد برای بازگشت به میهن اسلامی ایران، درس آموز مهاجران در راه خدا شد. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_احیاگری #پیامهای_احیاگری_عاشورا #جواد_محدثی احیای عاشورا از محورهای عمده احیاگری نسبت به اصل عاشورا، برنامه های گسترده و یادآورانه ای است كه از سوی امامان شیعه علیه السلام نسبت به این حادثه انجام می گرفت یا توصیه می شد. امویان برای پوشاندن رسوایی خویش از آن جنایت بزرگ، پیوسته سعی در كتمان و فراموشاندن آن داشتند. ائمه شیعه نیز برای افشای چهره دشمن و بیان مظلومیت اهل بیت و توجّه دادن به فرهنگ سازنده جهاد و شهادت كه در قیام عاشورا نهفته بود، همواره آن را زنده نگاه می داشتند. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_احیاگری #پیامهای_احیاگری_عاشورا #جواد_محدثی احیای عاشورا تأكید فراوان بر زیارت سیدالشهدا علیه السلام، بیان فضیلت بسیار برای گریستن در سوگ امام حسین علیه السلام و شهدای كربلا، برگزاری مجالس عزا و گریه از سوی خود امامان برای كشتگان كربلا، تشویق به سرودنِ شعر و خواندن مرثیه و مراسمی از این قبیل، هر یك سهمی عمده داشت تا آن حادثه الهام بخش برای همیشه زنده بماند و به فراموشی سپرده نشود. 🆔 @ShamimeOfoq

#بصیرت_عاشورایی_1400 #سبک_زندگی_حسینی #پیامهای_احیاگری #پیامهای_احیاگری_عاشورا #جواد_محدثی احیای عاشورا امام صادق علیه السلام به جعفر بن عفان طایی فرمود: شنیده ام درباره حسین بن علی علیه السلام شعر و مرثیه می گویی و خوب هم می سرایی. گفت: آری. سپس برخی از اشعارش را در محضر امام صادق علیه السلام خواند. آن حضرت و حاضران بشدّت گریه كردند و اشكهاشان بر صورت ها جاری شد. امام فرمود: ای جعفر! سوگند به خدا، در این لحظه كه مرثیه حسین علیه السلام را می خواندی، فرشتگان خدا شاهد و شنوای سخن تو بودند. آنان نیز همچون ما گریستند. خداوند بهشت را بر تو لازم كرد و تو را آمرزید. سپس امام صادق علیه السلام فرمود: «ما منْ اَحدٍ قالَ فی الْحسینِ شعراً فبكی وَ ابكی بِهِ اِلاّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الجَّنَة و غَفَرَ لَهُ؛ هیچ كس نیست كه برای حسین بن علی علیه السلام شعری بگوید و بگرید و بگریاند، مگر آنكه خداوند بهشت را بر او واجب سازد و او را بیامرزد.» [وسائل الشیعه، ج 10، ص 464]. این همه ستایش و ثواب برای گریاندن و گریستن و نوحه خوانی و مرثیه، برای آثار احیاگرانه آن نسبت به حادثه عاشورا است. به تعبیر امام خمینی رحمه الله: «با این هیاهو، با این گریه، با این نوحه خوانی، با این شعر خوانی، با این نثرخوانی، ما می خواهیم این مكتب را حفظ كنیم، چنانچه تا حالاهم حفظ شده»[صحیفه نور، ج 8، ص 71]. 🆔 @ShamimeOfoq