چرا چهارشنبه؟ چرا دوشنبه نه؟! از یکشنبه(روز سقوط دمشق) تا چهارشنبه چه اتفاقی باید می‌افتاد؟ نمی‌دانم!! عبدالله‌بن‌سَعْد‌بن‌اَبی‌سَرْح از کاتبان وحی بود که مرتد شد و به مکه گریخت. عبدالله جزو معدود کسانی بود که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در فتح مکه، خون آن‌ها را هَدَر دانستند و فرمودند: حتی اگر به پردۀ کعبه دخیل بسته بودند بکشیدشان! عبدالله‌بن‌ابی به برادر رضاعی‌اش عثمان بن عفان(خلیفۀ سوم اهل سنت) پناه برد. عثمان او را مخفی کرد و در فرصتی مناسب نزد رسول خدا برد و در دایرۀ اصحاب و یاران، از پیامبر برای او درخواست امان و بخشش کرد. پیامبر به مدت طولانی مکث نمودند در این مدت عثمان پیوسته شفاعت ابی سرح را می‌کرد، همۀ اصحاب و یاران از سکوت پیامبر ساکت بودند و جو سنگینی حکم‌فرما بود. پیامبر رحمت پس از آن مکث طولانی، فرمودند: چنین باشد(به معنای بخشش). بعد از خروج عثمان و عبدالله، اصحاب از پیامبر دلیل سکوت و مکث طولانیشان را جویا شدند. حضرت فرمودند: من سکوت کردم تا یکی از شما بلند شود و سرش را بزند! (پیامبر فرمان داده بودند که هرکس عبدالله را در هرکجا دید به قتل برساند، حال عبدالله وسط جمع اصحاب بود و فرمان پیامبر لازم‌الأجرا...) نکتۀ مهم: امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در آن مجلس حضور نداشتند یکی از انصار به نام عباد‌بن‌بشر گفت: یا رسول‌الله پس چرا به من اشاره‌ای نکردی تا سرش را قطع کنم؟ حضرت پاسخ دادند: «پیامبر با اشاره کسی را نمی‌کشد!» او را نکشتند، پس پیامبر مجبور شده و امانش دادند! #خط_تحمیل حکایت امروز ماست که با انفعال خود و با #تحمیل شرایط، امام جامعه را وادار به عقب‌نشینی و مصلحت‌اندیشی می‌کنیم... و انفعال خود را وقیحانه به رهبری نسبت میدهیم. وعده صادق ٣ 🇮🇷@Shiitee