درحال حاضر فقط یه آبسشن شدید دیگه مثل چک میت میتونه زندگیمو نجات بده
ازم میپرسید چرا زمستون رو دوست دارم؟ چه دلیلی بزرگتر از اینکه یهو بیدار میشی و میبینی کل شب برف باریده و هنوزم هوا برفی ـه .
امروزم با وجود ساناز حتی زیباتر از وقتی شد که برف رو دیدم 🤍
~ خاطرات اولین دونههای برف روی درختهای خشکیده زمستون ☃️ ʽ
وقتایی که شب زود میخوام، صبح به موقع بیدار میشم و آب بیشتری میخورم واقعا حس بهتری دارم ㅎㅎ
هدایت شده از دوستتون دارم، شاید وقت خداحافظی بود :>
در باب امید و امید، این عطش خاموش در میان ما و این درنای تنها.
درنای سپید در حال انقراض من، لطفا درون تلاطم وجودم زنده بمون.
التماس میکنم هر سال و هر روز و هر ثانیه به تالاب قلبم برگرد، حتی اگه خشک شدم. حتی اگه فراموش شدم، تو من رو به یادِ خودم بیار امید.
"آرزو" سالهاست که در مسیر پرواز مدفون شده، حتی بقیه میگن تو هم از چرخهی بیرحم طبیعت کنار گذاشته شدی. ولی چیکار کنم که هنوز بین جمجمهی خالی و ابری من میچرخی؟ خودت بگو چند سال باید بگذره تا باور کنم برای همیشه از این شورهزار پر کشیدی و رفتی؟
من هنوز منتظرشم، منتظرتم درنا.
امید، شوخی بسه، جدی میگم. ایران بدون تو دیگه منتظر پاییز نیست، منتظر شادی نیست. دست آرزومون رو بگیر و به ما برگرد، به این چشمها برگرد که گریه میکنن تا با اشکهای شورشون برات دوباره خانواده بشن. برات همدرد بشن.
درنای سیبری من، زیبای مازندران، به محل تعلقت برگرد. من وجب به وجب جهان رو به دنبال شنیدن صدای رسای تو مهاجرت کردم... پس چرا تو رو پیدا نمیکنم، پرندهی مهاجر؟ راستش حتی امید درون قلب خودم رو هم نمیبینم. تو برام معنای نجات بودی، لطفا به من و ایران برگرد.
درنا برگرد، امید از بین ابرهای تیره و تار پیدا شو. ایران بدون درنا خاموشه، ایران بدون این شور و امید مرده.