eitaa logo
طلبه‌تراز | فرهنگ‌ورسانه
382 دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
648 ویدیو
61 فایل
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄ بحث #فرهنگ است، بحث ذهن است، بحث قوّه درّاکهٔ انسانی است؛ بحث سازندگی شخصیت انسان هاست و خلاصه بحث #دل است. «رهبر معظم انقلاب_۱۳۷۵٫۰۲٫۳۱» 👤 خادم کانال ===== @k_alavi313 👁️‍🗨️ خادم تبادل ===== @Tabadol_VA
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📹 ابتذال و هرج‌‌ومرج اخلاقی: جاهلیت مدرن غرب 🔻رهبرانقلاب‌اسلامی: 🔸علم و فنّاوری در خدمت کشتار مردم است. یک وقتی از علم استفاده میکنند مثلاً فرض کنید که برای واکسن یا فلان دارو که عدّه‌ای را نجات میدهد، امّا [گاهی] از همین علم استفاده میکنند برای [ساخت] سلاحهای کشتار جمعی، سلاحهای شیمیایی، سلاحهای اتمی، که صدها برابرِ آن تعداد مردم را از بین میبرد، نابود میکند؛ و این اتّفاق در دنیا افتاده است و الان هم دارد می‌افتد. 🔸غارت کشورهای ضعیف؛ ابتذال اخلاقی. ابتذال اخلاقی و هرج و مرج اخلاقی بشدّت [وجود دارد]. مسئله‌ی هم‌جنس‌گرایی و امثال اینها -که دیگر واقعاً شرم‌آور است، که آدم از تکرار کردنش و گفتنش هم شرم میکند- هرج و مرج عجیب جنسی؛ اینها امروز در دنیا وجود دارد. اینها همان چیزهایی است که آن روز بود، امروز هم همانها هست؛ منتها آن روز محدود بود، امروز گسترده است، سازماندهی‌‌‌شده است. 🔸پشت خیلی از این فسادها و مفاسد، منطقهای مصنوعی درست شده، یعنی پشتوانه‌های منطقی و فکری برایش درست کرده‌اند، مبنای فکری برایش درست میکنند و به بشریّت ارائه میکنند. 🗓 ۱۴۰۰/۱۲/۱۰ 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang
🌀برکات دنیوی و اخروی یاد خداوند 🔻ادامه بیانات اخلاقی آیت الله مظاهری انسان باید با ارزش‌های معنوی و با عالم غیر ناسوت سر و کار داشته باشد و به عبارت دیگر، غرق در معنویّات باشد. افرادی هستند که با ارتباط با خدا و معنویّات و با مداومت بر ذکر، توانسته‌اند در همین دنیا با ملائکه ارتباط برقرار کنند. قرآن کریم می‌فرماید: «إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتي‏ كُنْتُمْ تُوعَدُون، نَحْنُ أَوْلِياؤُكُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَة»[فصلت، ۳۰و۳۱] تعجب نکنید، همۀ ما باید چنین باشیم. حالا دل ما، محیط ما، اعمال ما، اقتضا نمی‌کند، حرف دیگری است؛ ولی باید چنین باشیم. برخی از مفسّرین چنین ارتباطی با ملائکه را مربوط به موقع مرگ می‌دانند. امّا آنچه آیۀ شریفه می‌گوید، مهم‌تر از این حرف‌ها است. کسی که بگوید: «الله» و بر روی آن پا برجا باشد و استقامت ورزد، یعنی کسی که همه‌جا را، چه در خلوت و چه در جلوت، محضر خدا بداند و ادب حضور را مراعات کند، «تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ»؛ با ملائکه سر و کار خواهد داشت و اگر مثلاً یک خوفی یا غصّه‌ای برای او پیدا شده است، ملائکه می‌آیند، او را دلداری می‌دهند و می‌گویند: «أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتي‏ كُنْتُمْ تُوعَدُون». غم و غصه در دنیا برای کسی که آخرت را با همۀ آن مقام‌ها دارد، یعنی چه؟ کسی که خدا را دارد، ترس برای او چه معنایی دارد؟ «أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا»؛ بعد هم می‌گویند: ما کمک کار تو هستیم: «نَحْنُ أَوْلِياؤُكُمْ»؛ خدا ما را خلق کرده است که یار و یاور تو باشیم. دو آیه در قرآن است، من از شما تقاضا دارم به این دو آیه خیلی توجه کنید، خیلی مهّم است. آیۀ اوّل می‌فرماید: «وَ كانَ حَقًّا عَلَيْنا نَصْرُ الْمُؤْمِنين‏»[روم، ۴۷]؛ مؤمن به ما حتماً حق دارد، شک نکنید حق چه چیز را دارد؟ حق دارد که او را کمک کنیم. آیۀ دوم راجع به گرفتاری‌ها است، نه اینکه فقط گرفتاری در زندگی دنیوی او باشد، مثلاً اگر شبهه برای او پیدا شده است و نمی‌تواند آن را حل کند یا مثلاً حال قبض پیدا کرده و حال یقظه را از دست داده شده است، در نماز شب بی‌حال است و نمی‌تواند آن را رفع کند. قرآن می‌فرماید می‌خواهید من داروی آن را بگویم؟ می‌فرماید: «كَذلِكَ حَقًّا عَلَيْنا نُنْجِ الْمُؤْمِنين‏»[یونس، ۱۰۳] حتماً در گرفتاری‌ها مشکل را حل می‌کند، حال قبض او را به حال بسط برمی‌گرداند. زمزمه‌ها در نماز شب می‌دهد. بیداری در دل شب به او می‌دهد. نمی‌شود کسی با خدا باشد، امّا نماز شب او تعطیل شود، اگر کسی نماز شب و سوز و گداز در شب ندارد، باید بداند که هرچه هست، از قامت ناساز بی‌اندام خود اوست. پروردگار عالم روی ذکر تأکید فراوانی دارد. قرآن کریم می‌فرماید: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثيراً وَ سَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ أَصيلاً»[الاحزاب، ۴۱و۴۲] 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang
🌀غفلت از خود و خدای متعال، درد بزرگ بشریت امروز همه‌ی عبادات، فرصت بازیابی خویشتنِ انسان هستند. انسانها بر اثر غفلت از خدای متعال - که روح هستی و حقیقت هستی است - از خودشان، از دلشان و از حقیقتشان غافل می‌شوند؛ «نسوااللَّه فانساهم انفسهم»(۱). امروز درد بزرگ بشریت این است. انسانها با غفلت از خدای متعال، از خودشان هم غافل شده‌اند. نیازهای انسان، حقیقت انسان و اهداف خلقت انسان در میان چرخ و پر دستگاه‌های مادی بکلی از یاد رفته است. آنچه انسان را به خدا، و در سایه‌ی توجه به خدا، به خود و حقیقت خود و نیاز خود و دل خود متوجه می‌کند، دعا و عبادت و تضرع است. 🔺بیانات در دیدار کارگزاران حج‌ - ۱۳۸۳/۰۹/۳۰ 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang
🌀نسیان نفس؛ خطرناک تر ازهمه لغزش ها و انحرافات نتیجه‌ی لغزش این است که اوّل عمل انسان ناقص میشود؛ بعد اخلاقیّات و خُلقیّات در او متزلزل میگردد و تحت تأثیر قرار میگیرد و انسان صادقِ وفىِ‌ّ دارای احساس مسؤولیت، بتدریج به انسان مذبذب و بیوفایی که مسؤولیت سرش نمیشود، تبدیل میگردد و خُلقیّات او عوض میشود. در مرحله‌ی بعد هم اعتقادات انسان عوض میشود. همین فساد عملی که یک روز به چشم خیلی کوچک به آن نگاه کردیم، بتدریج هویّت ما را تغییر میدهد و اخلاق و اعتقاد ما را خراب میکند. 🔺بیانات در دیدار کارگزاران نظام - ۱۳۸۰/۰۹/۲۱ 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang
🌀اصل احترام و نیکی به والدین 📍آیت الله مصباح یزدی می گوید: پدر مقام معظم رهبری یکی از ائمه جماعت مشهد بودند. ایشان به دلیل یک عارضه چشمی در معرض نابینایی قرار می گیرند و برای معالجه و درمان لازم بود به تهران منتقل شوند، در ضمن ایشان به یک پرستار نیاز داشتند، از طرفی این پدر و فرزندش علاقه وافری نسبت به همدیگر ابراز می کردند، همانند انس و علاقه ما بین حضرت یعقوب و يوسف. در این شرایط مقام معظم رهبری مردد بودند که بمانند و درسشان را در قم ادامه دهند یا اینکه از پیشرفت علمی خود صرف نظر کنند و پرستاری پدر را بر عهده گیرند. این شبهه برای ایشان پیش می آید که شاید خدمت به پدر واجب تر باشد. با یکی از دوستانشان (که اهل معرفت بوده) مشورت می کنند. او می گوید: عقیده من این است که شما برای خدمت به پدر به مشهد بروید، خدا قم را به مشهد می آورد؛ یعنی آنچه خدا می خواهد در قم به شما بدهد در مشهد به شما می دهد. این حرف به دل ایشان می نشیند از تحصیل در قم و آن شرایط ممتازی که در قم پیش آمده بود صرف نظر می کنند و با پدر به مشهد برمی گردند. امام خامنه ای (مدظله العالی) در این باره می فرمایند: «اگر بنده در زندگی توفیقی داشتم اعتقادم به این است که ناشی از همان برّی (نیکی) است که به پدر، بلکه به پدر و مادرم انجام داده ام». 🔺آب، آینه، آفتاب - ص ۱۰ 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang
💠احکام رسانه و فضای مجازی ❓ سوال:ملاک تمییز موسیقی حلال از حرام چیست؟و آیا موسیقی کلاسیک حلال است؟بسیار مناسب است که معیار آن را بفرمایید. 📮 جواب:هر موسیقی که به نظر عرف موسیقی لهوی مضل عن سبیل الله که مناسب با مجالس عیش و نوش باشد موسیقی حرام محسوب می‌شود و فرقی نمی‌کند که موسیقی کلاسیک باشد یا غیر کلاسیک تشخیص موضوع هم موکول به نظر عرفی مکلف است و اگر موسیقی این گونه نباشد به خودی خود اشکال ندارد. 📚منبع:سایت مقام معظم رهبری 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang
🌀برکات دنیوی و اخروی یاد خداوند 🔻ادامه بیانات اخلاقی آیت الله مظاهری امام‌صادق«سلام‌الله‌علیه» در روایتی فرمودند: خدا هر چیزی که از بنده‌هایش خواسته است، مقیّد خواسته، به غیر یک چیز؛ خدا گفته‌ است نماز بخوانید، هفده رکعت با نافله‌های آن پنجاه‌ویک رکعت می‌شود، بالاخره محدود است. خدا گفته است یک ماه روزه بگیرید، خدا گفته است خمس و زکات بدهید، یک حدی دارد، خدا گفته است مکه بروید، یک ماه می‌شود و بالأخره همۀ واجبات و مستحبات حدی دارند، به غیر از یک چیز که از نظر قرآن حد ندارد، بلکه همیشگی می‌خواهد و آن ذکر است. سپس آیۀ شریفه را تلاوت کردند: [الكافى، ج ۲، ص ۴۹۸]«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثيراً وَ سَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ أَصيلاً»[الاحزاب، ۴۱و۴۲] جملۀ «بُكْرَةً وَ أَصيلاً» در این آیه، بر کثرت ذکر تأکید دارد. و معنای آن این است که بنده، همیشه و به طور دائم باید به یاد خدا باشد. یعنی به اصطلاح دائم‌الذّکر باشد. من دیده‌ام افرادی که اینها در کما هستند، امّا اهل ذکرند، موقع مرگ آنها است، امّا اهل ذکر هستند و هیچ توجه ندارند به هیچ چیز، امّا به «لااله‌الاالله» و به «یاالله» توجه دارند. من زیاد دیده‌ام که دائم‌الذّکر است، حتی در کما، لذا این افراد اگر جلو بروند در خواب هم اهل ذکر می‌شوند و می‌توانند نفی خواطر بکنند. خوشا به حال آنها که در خواب یا در بیداری، می‌توانند نفی خواطر کنند؛ وسوسه‌ها، تخیّل‌ها و فکرهای بی‌جا نمی‌تواند به سراغ آنها بیاید. این افراد دل دارند و دل آنها درب دارد. وقتی چشم و گوش و زبان آنها درب داشته باشد، دل آنها نیز درب پیدا می‌کند و آن درب به روی وسوسه‌ها، تخیّل‌ها و توهّم‌های بی‌اساس بسته می‌شود. به این نفی خواطر می‌گویند که خیلی مشکل است، امّا گروهی راه را رفته‌اند و شده است و علاوه بر بیداری، در خواب هم نفی خواطر دارند. خدا از ما می‌خواهد جداً دائم الذکر باشیم. استاد بزرگوار ما علامه طباطبایی«رحمت‌الله‌علیه» روزهای آخر عمرشان را سپری می‌کردند که عدّه‌ای از ما شاگردها خدمت ایشان رسیدیم. در حالی که حال ایشان بد بود، با یک ادب و خضوعی در مقابل ما نشسته بودند. من به ایشان گفتم: آقا! یک نصیحت به ما کنید تا مرخص شویم، ایشان فرمود: «فَاذْكُرُوني‏ أَذْكُرْكُم‏»[البقره، ۱۵۲] چند روز بعد در بیمارستان به ملاقات ایشان رفتیم. خانم ایشان گفتند: حالی پیدا کرد و چند مرتبه گفت: توجه، توجه، توجه، تا از دنیا رفت. این «فَاذْكُرُوني‏ أَذْكُرْكُم‏» را از چند روز قبل به ما گفتند و بعد هم موقع مرگ یک پیام عمومی به همه دادند و گفتند: «توجه، توجه، توجه». ذکر مراتبی دارد؛ مرتبۀ اول آن ذکر لفظی یا ذکر زبانی است. هرکسی باید یک ذکری انتخاب کند و مرتّب بگوید. مثلاً سفارش می‌کنند کسانی که هنوز به جایی نرسیده‌اند، ذکر یونسیّه را بگویند: «لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ»[الانبیاء، ۸۷]؛ مخصوصاً به معنای آن توجه کنند. حضرت یونس«سلام‌الله‌علیه»، پیامبر خدا بود، امّا حرکتی که به شأن او نمی‌خورد، از او سر زد. پروردگار عالم او را زندان کرد. قرآن می‌گوید: اگر اهل ذکر نبود، تا روز قیامت باید در دل ماهی می‌ماند: «فَلَوْ لا أَنَّهُ كانَ مِنَ الْمُسَبِّحينَ‏ لَلَبِثَ في‏ بَطْنِهِ إِلى‏ يَوْمِ يُبْعَثُونَ»[صافات، ۱۴۳و۱۴۴] 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang
🌀همگانی شدن نماز در جامعه مهمترین نشانه حقگزاری نماز ناسپاسی بزرگی است که کسی در محیط اسلامی به سر برد و نماز را که برترین وظیفه‌ی هر مسلمان است، به جا نیاورد. چنین کسی نزد خدا و نزد بندگان خدا روسیاه و در حقّ خود، مقصر است، چرا که خویش را از برکات نماز محروم ساخته و درباره‌ی نماز کوتاهی کرده است. آن‌گاه که در جامعه‌ی اسلامی همگان از پیر و جوان و نوجوان و در هر موقعیت اجتماعی یا خانوادگی، و در همه‌ی شرائط زمانی و مکانی و جوّی، و در آسایش و در رنج و شادی و غم، نماز را چون پایه‌ی دین و بخشی از زندگی یک مسلمان، بجای آوردند و به هیچ بهانه، عمداً آن را ترک نکردند، مهمترین نشانه‌ی حقگزاری نماز آشکار شده است. 🔺پیام به مناسبت گردهمایی سالیانه‌ی نماز در شیراز - ۱۳۷۳/۰۶/۱۰ 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang
🌀دغدغه های فرهنگی 🔻رهبر معظم انقلاب: وقتی ما از فرهنگ حرف می زنیم، در درجه اول، از شعر، از داستان، از نویسندگی، از بخش های مختلف هنری و نظیر آن حرف می زنیم. اینهاست که در ذهنیت و مردم تأثیراتی دارد. حتی فرهنگ عامیانه، یعنی آن بخش دیگر از فرهنگ هم - که از لحاظ گسترش کمّی وسیع ترین انواع فرهنگ است - محصول و شکل گرفته به وسیله همین ادبیات و هنر است. ۷۵/۰۶/۲۸ 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang
🌀نماز اول وقت گرماگرم تک و پاتک، اونجا که از زمین و آسمون آتیش می ریخت، ایستاد برای نماز. کسی باور نمی کرد جایی که عراقیا داشتند با تانک می چسبیدند به خاکریز ما، یکی پیدا بشه و نماز اول وقت بخونه. 🔺راوی: سید محمود طباطبایی، هم رزم 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 مرگ از دیدگاه آیت الله بهجت (ره) 📍هم مومن هم کافر وقتی میمیرند می‌گویند ای کاش زودتر آماده بودیم 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang
🌀شاخصه های حقگزاری نماز در جامعه: 2️⃣نیکو به جای آوردن نماز نشانه‌ی دیگر، نیکو به جای آوردن نماز است، یعنی با توجه به معنی و مفهوم کلمات نماز و همراه با خشوع و حضور. و این روح نماز است که بدون آن، نماز کالبدی است بی‌جان، و اگر چه ساقط کننده‌ی اقّل تکلیف، ولی نه برآورنده‌ی همه‌ی هدفها و مقاصد تشریع، این یک، البته نیازمند آموزش و نیز تمرین است و اگر به کمک الهی، تأمین شود، عمق روحیه‌ی دینی و برکات فراوان ایمان و عمل را با خود تأمین خواهد کرد. 🔺پیام به مناسبت گردهمایی سالیانه‌ی نماز در شیراز - ۱۳۷۳/۰۶/۱۰ 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang
🌀 دغدغه‌های فرهنگی 🔻رهبر معظم انقلاب؛ اگر بخواهد تحولی در یک کشور انجام گیرد، فرهنگ کارگشاست. اگر ملتی بخواهد - فرض بفرمایید - در یک دوران اشغال بیگانه، خود را از اشغال بیگانه نجات دهد، بیش از ثروت و توانایی های صنعتی و ذخایر زیرزمینی آن ملت و بقيه معیارها و شاخص هایی که وجود دارد، باز فرهنگ آن ملت به کار می آید تا بتواند خودش را از اشغال بیگانگان نجات دهد. فرض بفرمایید جنگی پیش بیاید. برای اینکه یک ملت بتواند آن جنگ را درست اداره کند یا نتواند، بیش از سلاح و وجود فرماندهان کارآزموده و کثرت سپاهیان و لشکریانی که در اختیار دارد، فرهنگ ملت است که می تواند به کمک بیاید و آن ملت را به میدان جنگ بکشاند، در میدان جنگ نگه دارد، به خوب جنگیدن وادار کند و پیروزی را در اختیارش بگذارد. ۷۵/۰۶/۲۸ 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang
🌀شهید علی چیت سازیان شهدا افتاده بودند حد فاصل خاکریز ما و خاکریز عراقيا. باید شبونه می رفتیم برای انتقالشون. دو بار رفتیم و متوجه شدیم که عراقیا مین تله ای گذاشته اند زیر اجساد شهدا. برگشتیم؛ نا امید و خسته. خبر به علی آقا رسید. صورتش برافروخته شد. گفت: «وفا، مروّت، جوون مردی!» و چند بار تکرار کرد. تیم شناسایی خجالت زده برگشت. شب اول با تکون دادن پیکر اولین شهید دست یکی از بچه ها قطع شد، اما بقیه متوجه شدند که مین ها از کجا تله شده اند. شب دوم هشت شهید رو عقب آوردیم. 🔺 راوی: حسین توکلی، همرزم 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang
🌀برکات دنیوی و اخروی یاد خداوند 🔻ادامه بیانات اخلاقی آیت الله مظاهری بالأخره این مرتبۀ اول ذکر است که همه باید داشته باشیم. اذکاری مانند صلوات، «لااله‌الاالله» و «لاحول‌ولاقوه‌الاباالله» را که هر کدام خصوصیّتی دارد، مرتب بگوییم. امّا بر ذکر یونسیّه خیلی سفارش شده است. لازم هم نیست که دو زانو و رو به قبله باشیم یا آداب خاصّی به‌جا آوریم، بلکه آنکه اهل ذکر است، در راه ذکر می‌گوید. انسان می‌تواند در راه یا در بین کارهای روزانه، مثلاً صد مرتبه سورۀ توحید را بخواند یا هزار مرتبه صلوات بفرستد. اگر کسی این مرتبه از ذکر را ندارد، بداند خسارت عجیبی دارد. مرتبۀ دوم، ذکر قلبی است، آن هم نه به این معنا که بنشیند و ذکر را در دل بگوید، در اسلام چنین روشی نداریم. ذکر قلبی آن است که قلب انسان به دنبال زبان بگوید: «لااله‌الاالله» تا کم‌کم به آنجا برسد که در مجلس شام مؤذن گفت: «اشهد ان لااله‌الاالله»، امام سجاد«سلام‌الله‌علیه» فرمودند: پوست، گوشت و خون من هم می‌گوید: «اشهد ان لااله‌الاالله».[بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۱۳۹] مرتبۀ سوم، ذکر عملی است که از مراتب اول و دوم مهم‌تر است. امام صادق«سلام‌الله‌علیه» می‌فرمایند: اگرچه اذکار لفظی نظیر تسبیحات اربعه، ذکر است، امّا قرآن یک چیز دیگر می‌خواهد و آن ذکر عملی است، به این معنا که انسان موقع انجام هر عملی، ببیند حلال است یا حرام و محرمات را ترک کند و واجبات را به‌جا آورد. [الكافى، ج ۲، ص ۸۰] حضرت امام«قدّس‌سرّه» بارها می‌گفتند و این اواخر دیگر در رسانه‌ها هم می‌گفتند که: همه‌جا محضر خدا است، ما در محضر خدا هستیم، ادب حضور باید مراعات شود. این همان ذکر عملی است. 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang
🌀 که از بیانات رهبر معظم انقلاب امام خامنه ای مدظله العالی، که تا این هفته خدمت عزیزان ارائه شد. 🔻لینک برگه های ارائه شده در کانال: 1️⃣نماز؛ سرچشمه جوشان https://eitaa.com/VA_Farhang/3449 2️⃣محتاج بلکه محتاج تر https://eitaa.com/VA_Farhang/3456 3️⃣اسرار الصلوة https://eitaa.com/VA_Farhang/3460 4️⃣استفاده از هنر برای معرفی اسرار نماز به همگان https://eitaa.com/VA_Farhang/3469 5️⃣آسان‌ کردن‌ انجام ‌نماز https://eitaa.com/VA_Farhang/3485 6️⃣تأمل و ژرف نگری در فهم عظمت نماز https://eitaa.com/VA_Farhang/3502 7️⃣نماز بی حضور، کالبدی بی روح https://eitaa.com/VA_Farhang/3530 8️⃣قدر دانستن حقیقت نماز https://eitaa.com/VA_Farhang/3546 9️⃣نماز مایه آرامش دلها https://eitaa.com/VA_Farhang/3585 0⃣1️⃣مهمترین نشانه حقگزاری نماز https://eitaa.com/VA_Farhang/3602 1️⃣1️⃣نیکو به جای آوردن نماز https://eitaa.com/VA_Farhang/3606 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang
🌀عواقب تعییر و سرزنش، در دنیا و آخرت 🔻بیان نهمین حدیث از جلسات اخلاقی آیت الله مظاهری 🔹بسْمِ‏ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم🔸‏ «رَبِّ اشْرَحْ لي صَدْري‏ وَ يَسِّرْ لي أَمْري وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِساني يَفْقَهُوا قَوْلي‏» مرحوم کلینی«رحمت‌الله‌علیه» در اصول کافی، بابی راجع به تعییر و سرزنش دارد. در آن باب روایتی از امام صادق«سلام‌الله‌علیه» نقل می کند که می فرمایند: «مَنْ‏ عَيَّرَ مُؤْمِناً بِذَنْبٍ لَمْ يَمُتْ حَتَّى يَرْكَبَه‏»[الکافی، ج ۲، ص ۳۵۶]؛ هرکه مؤمنى را به گناهى سرزنش كند، نمی‌ميرد تا خودش آن گناه را مرتكب شود. سرزنش دیگران، چه در معصیت آنان باشد، چه در عیوب دیگر، از گناهان بزرگ است. قرآن شريف با كلمۀ «وَيْل» سرزنش‌كننده و غيبت‌كننده را تهديد کرده و فرموده است: «وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَة».[همزه، ۱] واژۀ «ويل» دو معنا دارد؛ يک معنای آن، «وای‌ به تو» است که به افرادی که بدی می‌کنند خطاب می‌شود. معناي دیگر، بر اساس روایات، چاهی‌ در جهنّم است.[تفسير القمي، ج‏۲، ص۴۱۰] علاوه بر این نکوهش قرآنی، در روایتی آمده است که خداوند متعال سرزنش کننده را در دنیا و درس اخلاق؛ شرح چهل حدیث، حدیث هشتم؛ عواقب تعییر و سرزنش، در دنیا و آخرت آخرت سرزنش خواهد کرد.[الکافی، ج ۲، ص ۳۵۶] اثر وضعی تعییر و سرزنش نیز طبق روایت نورانی امام صادق«سلام‌الله‌علیه» این است که سرزنش کننده در همین دنیا به آنچه برای آن دیگران را سرزنش کرده، مبتلا خواهد شد. سرزنش دیگران برای اعمالی که معصیت محسوب نمی‌شود نیز قبیح است و همین اثر وضعی را دارد، یعنی سرزنش کننده خواه ناخواه مرتکب آن عمل خواهد شد: «مَنْ‏ عَيَّرَ بِشَيْ‏ءٍ بُلِيَ‏ بِهِ‏».[غرر الحكم و درر الكلم، ص ۵۸۳] قبیح‌تر از آنچه بیان شد، این است که انسان کسی را به ‌واسطۀ عيبى كه در او نیست سرزنش کند؛ در اين صورت علاوه بر گناه سرزنش، گناه تهمت را نيز دارد. گاهی نیز سرزنش به ضمیمۀ استهزاء يا اهانت صورت می‌پذیرد که این گناهان نیز به گناه سرزنش افزوده خواهد شد. خلاصه آنکه اگر انسان در رو، کسی را آزرده خاطر کند، به تعبیر قرآن، «لمزه» است و چنانچه در پشت سر بگوید و اگر آن شخص بفهمد ناراحت شود، غیبت است که در آیۀ شریفۀ: «وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَة»[همزه، ۱]، به آن «همزه» می‌گوید. قرآن کریم، «همزه» و «لمزه» را در کنار هم بیان کرده و می‌فرماید: وای به کسی که در پشت سر یا در رو، عیب‌جویی کند. در باب غیبت، در روایت می‌خوانیم که از پیامبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» پرسیدند: غیبت چیست؟ فرمودند: « ذِكْرُكَ‏ أَخَاكَ‏ بِمَا يَكْرَهه»[امالی الطوسی، ص ۵۳۷]، یعنی چیزی از برادرت بگویی که او خوش ندارد. حتی استاد بزرگوار ما حضرت امام خمینی«قدّس‌سرّه» می‌گفتند: «یَکره» نخوانیم، «یُکره» بخوانیم و بگوییم: غیبت آن است که هرچه بد و مکروه است، پشت سر دیگری گفته شود، ولو او بدش نیاید و ناراحت نشود. 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang
🌀پایه‌های اصلی شکر نعمت؛ از خدا دانستن و شناخت نعمت 🔻رهبر معظم انقلاب؛ شکر این است که بداند -ما بِکُم مِن نِعمَ‌ـةٍ فَمِنَ الله-(سوره مبارکه النحل آیه ۵۳) اگر استعدادی هم انسان دارد، مال خدا است؛ اگر همتی هم به خرج داده، متعلّق به ذات اقدس باریتعالی است؛ اگر امکانات جور شده است، اگر توفیقی هم پیش آمده است -توفیق، یعنی جور شدن امکانات، پیش آمدن امکانات؛ چون گاهی انسان همه‌ی هنرها را هم به خرج میدهد امّا امکانات جور نمیشود، توفیق پیش نمی‌آید- باز متعلّق به خدا است، صُنع الله است؛ [اگر] اینها را انسان بداند -به حقیقت دانستن و عَن ظهر القلب- همین که انسان بداند این نعمت مال خدا است و «من» وجود ندارد، پایه‌ی اوّل شکر است. این خُیَلاء است، تصوّر باطل است که انسان گمان کند که او است که با هنر خودش این موفّقیّت را، این امکان را، این پول را، این مقام را، این وجهه را، این محبوبیّت را، این علم را، به دست آورده است؛ نخیر، از خدا است. 🔺شرح حدیث در ابتدای جلسه درس خارج فقه - ۱۳۷۹/۱۰/۱۹ 🔰وارثان انبیاء | فرهنگ و رسانه @VA_farhang