قرآن ترجمه المیزان
سوره 4
سوره مبارکه النساء
صفحه 94
لَا يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ ۚ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةً ۚ وَكُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَىٰ ۚ وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرًا عَظِيمًا (95)
مؤمنانى که آسيب مند نباشند و [از جهاد ]خوددارى کنند با آنان که در راه خدا با نيروى مالى و بدنى خود جهاد مى کنند مساوى نيستند. خدا کسانى را که با مالشان و خودشان جهاد مى کنند بر کسانى که [از جهاد ]خوددارى مى کنند از جهت رتبه برترى داده است، و خدا به هر کدام [پاداش ]نيکو را وعده داده است، و خدا مجاهدان را بر ترک کنندگان [جهاد ]به اجرى بزرگ برترى داده است. (95)
دَرَجَاتٍ مِنْهُ وَمَغْفِرَةً وَرَحْمَةً ۚ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا (96)
[اجرى بزرگ ]که رتبه هايى است از جانب او و آمرزش و رحمتى، و خدا بسيار آمرزنده و رحيم است. (96)
إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنْتُمْ ۖ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ ۚ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا ۚ فَأُولَٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا (97)
همانا کسانى که فرشتگان جانشان را در حالى مى گيرند که به خود ستم کرده اند [به آنان ]مى گويند: در چه حالى بوديد؟ مى گويند: ما در اين سرزمين مستضعف بوديم. مى گويند: آيا زمين خدا وسيع نبود تا در آن هجرت کنيد؟ پس اينان جايشان جهنّم است و چه بد بازگشتگاهى است; (97)
إِلَّا الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ لَا يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَلَا يَهْتَدُونَ سَبِيلًا (98)
مگر آن مردان و زنان و کودکان مستضعفى که هيچ چاره اى ندارند و راهى [براى نجات ]نمى يابند. (98)
فَأُولَٰئِكَ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَعْفُوَ عَنْهُمْ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَفُوًّا غَفُورًا (99)
که اينان اميد است خدا ببخشدشان; و خدا بسيار با گذشت و آمرزنده است. (99)
۞ وَمَنْ يُهَاجِرْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يَجِدْ فِي الْأَرْضِ مُرَاغَمًا كَثِيرًا وَسَعَةً ۚ وَمَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا (100)
و هر کس در راه خدا هجرت کند در زمين جاهاى مناسب بسيار و گشايشى [مطلوب ]خواهد يافت و هر کس از خانه اش به سوى خدا و رسول او هجرت کنان بيرون رود، سپس مرگ او را دريابد، قطعاً اجرش بر عهده خدا خواهد بود، و خدا بسيار آمرزنده و رحيم است. (100)
وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلَاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُبِينًا (101)
و هنگامى که سفر کرديد، اگر بيم داشتيد که کافران به شما آسيب برسانند بر شما گناهى نيست که نماز را کوتاه کنيد، همانا کافران براى شما دشمنانى آشکارند. (101)
#تلاوتروزانهیکصفحهقرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
التماس دعا برای همه ملتمسین به دعا
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_94
❇️#هجرت يك دستور سازنده اسلامی
💠وَ مَنْ يُهاجِرْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ يَجِدْ فِي الْأَرْضِ مُراغَماً كَثِيراً وَ سَعَةً وَ مَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهاجِراً إِلَى اللَّـهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّـهِ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً
🌱هر کس در راه خدا مهاجرت کند، جایگاههای امن بسیار و گشایشی (در رزق و روزی) خواهد یافت، و هر کس هجرت کنان از خانهی خویش بهسوی (دیاری که دین) خدا و پیامبرش (در آن برقرار است،) خارج شود، آنگاه (در راه،) مرگ، او را دریابد، بیشک اجرش بر عهدهی خداست. (آری،) خداوند همواره بسیار آمرزنده و مهربان است.
نساء - ۱۰۰
🔷✨دنبال بحث درباره افرادی كه بر اثر كوتاهی در انجام فريضه مهاجرت، به انواع ذلتها و بدبختيها تن در میدهند، در اين آيه با قاطعيت تمام درباره اهميت هجرت در دو قسمت بحث شده است:
👈 نخست اشاره به آثار و بركات هجرت در زندگی اين جهان كرده، میفرمايد:" كسانی كه در راه خدا و برای خدا مهاجرت كنند، در اين جهان پهناور خدا، نقاط امن فراوان و وسيع پيدا میكنند كه میتوانند حق را در آنجا اجرا كنند و بينی مخالفان را به خاك بمالند".
(وَ مَنْ يُهاجِرْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ يَجِدْ فِي الْأَرْضِ مُراغَماً كَثِيراً وَ سَعَةً).
بايد توجه داشت كه" مراغم" از ماده رغام (بر وزن كلام) به معنی" خاك" گرفته شده و ارغام به معنی بخاك ماليدن و ذليل كردن است و" مراغم" هم صيغه اسم مفعول است و هم اسم مكان و در آيه فوق به معنی اسم مكان آمده يعنی مكانی كه میتوانند در آن حق را اجرا كنند و اگر كسی با حق از روی عناد مخالفت كند، او را محكوم سازند و بينی او را به خاك بمالند! سپس به جنبه معنوی و اخروی مهاجرت اشاره كرده میفرمايد:" اگر كسانی از خانه و وطن خود به قصد مهاجرت به سوی خدا و پيامبر ص خارج شوند و پيش از رسيدن به هجرتگاه، مرگ آنها را فرا گيرد، اجر و پاداششان بر خدا است، و خداوند گناهان آنها را میبخشد".
(وَ مَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهاجِراً إِلَی اللَّـهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَی اللَّـهِ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً).
👈 بنا بر اين مهاجران در هر صورت به پيروزی بزرگی نائل میگردند، چه بتوانند خود را به مقصد برسانند و از آزادی و حريت در انجام وظائف بهره گيرند، و چه نتوانند و جان خود را در اين راه از دست بدهند، و با اينكه تمام پاداشهای نيكوكاران بر خدا است، ولی در اينجا به خصوص تصريح به اين موضوع شده است كه فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَی اللَّـهِ:" پاداش او بر خدا لازم شده است" و اين نهايت عظمت و اهميت پاداش مهاجران را روشن میسازد.
📚تفسیر نمونه
༻🍃🌸🍃༺
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_94
❇️#آیه101نساء
💠وَ إِذا ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنَّ الْكافِرِينَ كانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُبِيناً ۱۰۱/نساء
🌱و هرگاه كه در زمين سفر كنيد، گناهی بر شما نيست كه نماز را كوتاه كنيد، اگر بيم داريد كه كافران به شما آزار و ضرر رسانند. همانا كافران همواره دشمن آشكار شمايند.
💬نكتهها🔻
👈پس از سخن درباره جهاد وهجرت، اين آيه حكم نماز مسافر را بيان میكند.
«ضرب فی الارض» كنايه از سفر است، چون مسافر هنگام سفر، زمين را زير پای خود میكوبد.
🔷✨در قرآن، گاهی به جای «وجوب» تعبير «مانعی ندارد» به كار رفته، كه اين آيه نيز يكی از آن موارد است. گويا مسلمانان صدر اسلام به قدری به نماز علاقمند بودند كه كوتاه كردن آن را گناه میپنداشتند.
🔷✨نماز قصر، مخصوص موارد ترس از دشمن نيست. ولی چون معمولًا در سفرها، بيم و نگرانی هست، يا اينكه چون قانون نماز قصر، ابتدا در موارد ترس بوده و بعدها نسبت به هر سفر تعميم يافته، قيد «إِنْ خِفْتُمْ» آمده است.
👌در روايات مقدار سفری كه در آن نماز كوتاه و شكسته میشود، مسير يك روز (هشت فرسخ) مشخّص شده است.
تمام نمازهای مسافر جز نماز مغرب دو ركعتی است. و مراد از كوتاه كردن نماز، دو ركعتی شدن نمازهای چهار ركعتی است.
💬پيامها🔻
🔹واقع بينی و انعطافپذيری، يك اصل در قوانين الهی است. «تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلاةِ إِنْ خِفْتُمْ ...»
🔹در حال نماز هم از دشمن غافل نباشيد. سياست و ديانت، عبادت و فطانت از هم جدا نيست. «إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ»
🔹در مواردی يقين لازم نيست. احتمال توطئه و فتنه برای تصميم و تغيير برنامه كافی است. «إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ»
🔹حتّی به هنگام احتمال خطر، اقامه نماز واجب است. إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ ...
🔹كفر و ايمان با هم در تضادّند. «إِنَّ الْكافِرِينَ كانُوا لَكُمْ عَدُوًّا»
🔹كفّار، در دشمنی با شما متّحدند. «عدو» بجای «اعداء»
🔹دشمنی كفّار با شما ريشهدار و پرسابقه و دائمی است. «كانُوا لَكُمْ عَدُوًّا»
📚تفسیر نور
༻🍃🌸🍃༺
نکته تفسیری صفحه ۹۴:
ستون دین:
در میان دستورهای اسلام، پس از پیروی از امامان معصوم (ع) و پذیرش ولایت ایشان، به چیزی به اندازه ی نماز سفارش نشده است.[1] اقامه ی نماز، سفارش خدا به تمام پیامبران و پیروانشان بوده و هست. حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) در ابتدای نبوّت خویش به نماز سفارش شدند،[2] و پیامبر ما پس از بعثت، همراه نخستین مسلمانان به نماز می ایستاد[3]. نماز، نشانه ی اسلام است و با دیدن نماز خواندن یک نفر، مسلمان بودن او مشخص می شود. پیامبر اسلام‹ در مورد اهمیت این عبادت فرموده است: «فاصله ی بندگان خدا و کفر، ترک نماز است.»[4] امام صادق (ع) نیز در این باره فرموده است: «محبوب ترین اعمال نزد خدا، نماز، است. نماز، آخرین سفارش پیامبران است... و هنگامی که بندهی خدا سجده اش را طولانی می کند، ابلیس [از ناراحتی] فریاد می کشد.»[5] در روایت دیگری از همان حضرت می خوانیم:
«هنگامی که بنده ی مؤمن خدا به نماز می ایستد، تا وقتی که رویش را برنگردانده، خدا به او توجّه [ویژه ای] می کند و رحمت [الهی] از بالای سرش تا کرانهی آسمان سایه می افکند و فرشتگان تا کرانه ی آسمان اطرافش را فرا می گیرند و خدا فرشته ای را مأمور می کند تا بالای سرش بایستد و بگوید: ای نمازگزار، اگر می دانستی که چه کسی به تو توجّه می کند و با چه کسی مناجات می کنی، هرگز رویت را برنمی گرداندی و جایت را ترک نمی کردی.» [6]
آیات مورد بحث به ما یادآوری می کند که نماز، عبادتی زماندار است و باید آن را در وقت خود به جای آوریم. حتّی در هنگام جنگ و درگیری با دشمن، این عبادتِ واجب حذف نمی شود؛ بلکه کوتاه تر و به صورت «نماز خوف» انجام می شود.[7] در تاریخ آمده است که امام حسین علیه السلام در روز عاشورا، نماز ظهر و عصـر را به جماعت و بدین صورت برپا کرد.[8] لزوم خواندن نماز در میدان جنگ، نشانگر اهمیت برپا داشتن نماز در وقت مشخص شدهی آن است. نمازهای پنجگانه، اوقات مشخص و مخصوصی دارند و البته پاداش خواندن نماز در اوّل وقت، بسیار بیشتر است. از امام صادق علیه السلام روایت شده است: «برتری نماز اول وقت بر نماز آخر وقت، مانند برتری آخرت بر دنیاست.»[9] همچنین آن حضـرت فرموده است: «شیعیان ما را با اوقات نمازشان آزمایش کنید؛ اینکه چقدر بر نماز اول وقت مراقبت می کنند.»[10]
[1] - برای اطلاع بیشتر ر.ک به : الکافی، ج 2، ص 18، باب دعائم الاسلام
[2] - آیات 14 سورة طه و 31 سورة مریم
[3] - بحارالانوار، ج 18، ص 179
[4] - همان، ج 79، ص 202
[5] - الکافی، ج 3، ص 263
[6] - الکافی، ج 3، ص 265
[7] - برای اطلاع بیشتر ر.ک به: تفسیر نمونه، ج 4، ص 104
[8] - همان، ج 4، ص102
[9] - الکافی، ج 3، ص 274
[10] - وسائل الشیعه، ج 4، ص 114
#تلاوتروزانهیکصفحهقرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
اول هفته همه ما و شما پراز خیر برکت 🤲
┗━━━♥️═🍃━━━┛
✍ #نکات و #پیامهایی از #جزء_بیست_و_چهارم
📎#قسمت_اول
جزء ۲۴ قرآن از ایه ۳۲ تا انتهای سوره زمر، سوره غافر و ایات ۴۶-۱ سوره فصلت تشکیل شده است.
✅ انسان، #ناشکر و نمک نشناس
فَإِذَا مَسَّ الْانسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثمَُّ إِذَا خَوَّلْنَهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِیتُهُ عَلىَ عِلْمِ بَلْ هِىَ فِتْنَةٌ وَ لَاكِنَّ أَكْثرََهُمْ لَا یَعْلَمُونَ(۴۹- زمر)
وقتى انسان گرفتار زیان مىشود، ما را مىخواند و هنگامى كه ما از جانب خود نعمتى به او مى دهیم [به جای شکر گزاری] مى گوید: این با تلاش و درایت خودم به دست آمده است؛ در حالی که آن نعمت وسیله ای برای امتحان او بود و بیشتر مردم از واقعیت بی خبرند.
این آیه به یکی از ویژگیهای طبیعت انسانی اشاره می کند كه به پیروى هواى نفس گرایش دارد و به نعمتهاى مادى و اسباب ظاهرى پیرامونش مغرور است و فراموشكار نیز هست؛ که هر وقت دچار گرفتارى می شود رو به خدا کرده و او را به خلوص مىخواند ولی همینکه پروردگارش نعمتى به او داده و او را از گرفتاری خلاص می کند فورا آن نعمت را به خودش نسبت مى دهد و مىگوید: «هنر خودم بود» و پروردگار را فراموش مىكند و نمى داند كه همین خود وسیله ای است كه با آن امتحانش مىكنند.
✅ نيكوترين روش برخورد با مخالفان
وَ لا تَسْتَوِي اَلْحَسَنَةُ وَ لاَ اَلسَّيِّئَةُ اِدْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا اَلَّذِي بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَداوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ (٣٤)فصلت
هرگز خوبى و بدى يكسان نيست، بدى را با خوبى دفع كن تا دشمنان سرسخت همچون دوستان گرم و صميمى شوند.
"-دفع بدىهاى دشمن با روش نيكو كافى نيست، بلكه به #نيكوترين روشها و برترين #رفتارهاىاخلاقى نياز است.
-كيمياى واقعى، برخوردى است كه دشمنى را به محّبت تبديل نمايد. (روز فتح مكّه شعار بعضى از مسلمانان «انتقام، انتقام» بود ولى پيامبر ص فرمود: امروز روز انتقام نيست بلكه روز رحمت و مرحمت است).
-با رفتارهاى شايسته، لااقل شرمندگى در او به وجود مىآيد و او را به رفتار دوستانه وادار مىكند."تفسیر نور
👈 وقتي قرآن، چنين توصيه اي براي مواجهه با دشمن دارد، چرا در مواجهه با غيرهمفكران مان كه مسلمان و هم ميهن اند، از بدترين روشها استفاده مي كنيم؟!!!😔
جهت مطالعه سایر نکات جزء بيست و چهار به لینک زیر مراجعه نمایید
https://b2n.ir/joze24
༻🍃🌸🍃༺
✍ #نکات و #پیامهایی از #جزء_بیست_و_چهارم
📎#قسمت_دوم
✅ بندگان خدا! از #رحمت او #مأیوس نشوید
قُلْ یَاعِبَادِىَ الَّذِینَ أَسْرَفُواْ عَلىَ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُواْ مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ(۵۳- زمر)
بگو: اى بندگان من كه [با ارتكاب گناه] بر خود ستم کرده اید! از رحمت خدا نومید نشوید که یقیناً خدا همه گناهان را مى آمرزد زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است
وَأَنِيبُوا إِلَى رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ ﴿۵۴﴾
و پيش از آنكه شما را عذاب در رسد و ديگر يارى نشويد به سوى پروردگارتان بازگرديد و تسليم او شويد
وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿۵۵﴾
و از نیکوترین چیزی که از طرف پروردگارتان به سوی شما نازل شده است پیروی کنید، پیش از آنکه ناگهان و در حالی که بی خبرید، عذاب به شما رسد؛
خداوند متعال در این آیات راه بازگشت را توأم با امیدوارى به روى همه گنه كاران مى گشاید و با لحنى آكنده از نهایت لطف و محبت آغوش رحمتش را به رویشان باز كرده و فرمان عفو آنها را صادر نموده است. دقت در تعبیرات این آیه نشان مىدهد كه از امیدبخش ترین آیات قرآن مجید نسبت به همه گنهكاران است.
✅ #شفاعت، قدرت و عزت همه از آن خداست. چرا سراغ دیگران میروید؟
قُلْ لِلّهِ الشَّفاعَهُ جَمِیعاً لَهُ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ «44»زمر
:(ای پیامبر! به آنان)بگو:«تمام شفاعت ها(در دنیا و آخرت)برای خداست، برای اوست حکومت و فرمانروائی آسمان ها و زمین،سپس به سوی او برگردانده می شوید.»
سؤال: مگر مهر و محبّت دیگران بیش از خداوند است که خداوند اراده ی عذاب کند ولی شفاعت کنندگان مانند دایه ی مهربان تر از مادر شفاعت نمایند؟
پاسخ: این آیه می فرماید:همه ی شفاعت ها مخصوص خداست و اگر پیامبر و امامی شفاعت و دلسوزی و مهربانی می کند،سرچشمه ی همه ی لطف ها و مهرها از ذات مقدّس او و به اذن اوست، «ما مِنْ شَفِیعٍ إِلاّ مِنْ بَعْدِ إِذْنِهِ»[و مسیر آن لطف ها از طریق اولیای الهی است.
:روش تربیتی قرآن،آن است که تمام انگیزه های فاسد را از بین ببرد و همه ی انگیزه ها را در خداجویی متمرکز کند.لذا به کسانی که اطراف این و آن می روند تا عزیز شوند می فرماید: «إِنَّ الْعِزَّهَ لِلّهِ جَمِیعاً»تمام عزّت ها از آنِ خداست،چرا گرد دیگری می گردید؟! به کسانی که اطراف این و آن می روند تا قدرتی پیدا کنند،می فرماید: «أَنَّ الْقُوَّهَ لِلّهِ جَمِیعاً به کسانی که اطراف این و آن می روند تا آنان برایشان واسطه ای باشند،می فرماید: «قُلْ لِلّهِ الشَّفاعَهُ جَمِیعاً»
📚تفسیرنور
جهت مطالعه سایر نکات جزء بيست و چهار به لینک زیر مراجعه نمایید
https://b2n.ir/joze24
༻🍃🌸🍃༺
✍ #نکات و #پیامهایی از #جزء_بیست_و_چهارم
📎#قسمت_سوم
✅ مرا بخوانید تا #اجابت کنم شما را
وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ ﴿۶۰﴾ غافر
و پروردگارتان گفت: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم، آنان که از عبادت من تکبّر ورزند، به زودی خوار و رسوا به دوزخ درآیند.
اگر دعايى مستجاب نشد لابد به سود ما نبوده است، چون فرمود: «أَسْتَجِبْ لَكُمْ» آنچه را به نفع شما باشد مستجاب مىكنم.
🍃 ،#دعا نكردن، نشانهى تكبّر است. «يَسْتَكْبِرُونَ»
🍃 دعا عبادتى مخصوص و الهى است. «عِبادَتِي»
✅ #تفويض امور به خدا
فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ «44» فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا وَ حاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذابِ «45» غافر
:پس به زودى آن چه را براى شما مىگويم متذكّر خواهيد شد و من كارم را به خدا واگذار مىكنم زيرا كه او به (احوال) بندگان بيناست.
پس خداوند(مؤمن آل فرعون ) را از بدىهاى آن چه #نيرنگ نمودند حفظ كرد و عذاب سختى آل فرعون را فراگرفت.
#تفويض، واگذار كردن كارها به خداست و اين حالت بالاتر از توكّل است. چون در وكالت، موكّل مىتواند بر كار وكيل نظارت كند، ولى در تفويض همهى كارها را به خدا مىسپاريم. البتّه تفويض و سپردن كارها به خدا كه شعار مؤمن آل فرعون بود، بعد از بكار بردن تمام تلاش خود در راه نجات موسى از قتل و بيدار كردن و هشدار دادن و تبليغ كردن بود. اين گونه تفويض است كه انواع حمايتهاى الهى را به دنبال دارد.
در برابر #تهديدها و #توطئهها «مَكَرُوا» بايد به #خدا پناه برد. «أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ» تفسیر نور
جهت مطالعه سایر نکات جزء بيست و چهار به لینک زیر مراجعه نمایید
https://b2n.ir/joze24
༻🍃🌸🍃༺
4_293413254921716479.mp3
4M
4_5924582530685600236.mp3
8.67M