🔹 بیانات استاد آیت الله سیدمحمدعلی مدرسی طباطبایی پیرامون وقایع اخیر در درس خارج ایشان (ویژه ماه مبارک رمضان) باسمه تبارک و تعالی در مورد برخورد اخیر در درمانگاهی در قم که عنوان مقدس قرآن و عترت را دارد و پیامدهای آن، چند مطلب که عمدتا کلی است عرض می شود. 1⃣ مبارزه با بی حجابی و بد حجابی در سطح کلان یک کار چند بعدی است که اقدامات جامع و علمی می طلبد و نیاز به بحث مفصل دارد. 2⃣ بی تردید امر به معروف در مورد حجاب و غیر حجاب تکلیفی الهی است که باید همواره زنده و فعال باشد. همچنین باید از کسانی که در شرایط سخت اقدام به انجام وظیفه می کنند تشکر مضاعف کرد. البته امر به معروف شرائطی دارد که از جمله آنها شرائط اجتماعی است. خصوصا أمر به معروف در مورد حجاب در وضعیت فعلی نیازمند ظرافت و شناخت شرایط محیطی است. 3⃣ قاعدتا هر اندازه شرایط امر به معروف بر آمر سخت تر باشد و فشار روحی آن سنگین تر أجر و پاداش آن نیز به نسبت افزون تر و خشنودی خداوند بیشتر خواهد بود. 4⃣ یکی از مطالبی علمی که در رابطه با همین قضیه مطرح شده اینکه نهی از منکر مشروط به احتمال تاثیر است. اگر احتمال اثر گذاری نباشد وجوب امر به معروف منتفی می شود. اولا، ( از نظر مصداقی) شاید آمر معروف در این ماجرا خود احتمال تاثیر می داده و با همین احساس و بر اساس تجربه احتمالی که داشته، خود را اهل وظیفه می دانسته. روشن است امر به معروف با احتمال تاثیر همیشه همراه با تاثیر فعلی نیست؛ گاه به دلایلی بی نتیجه می ماند و یا ناخواسته و بر خلاف پیش بینی، نتیجه معکوس می دهد. ثانیا، به نظر امام راحل ره مواردی که خوف آن است که سکوت عالمان منجر به منکر شدن معروف و معروف شدن منکر شود امر به معروف مطلقا (حتی با علم به عدم تاثیر) واجب است. ثالثا نهى از منکر زبانی و مانند آن با علم به بی اثر بودن ، به خودی خود حرام نیست. حد اکثر واجب نیست. بنابر این نمی توان فاعل آن را محکوم و خلافکار دانست ( مگر عناوین دیگری بر آن مترتب شود). 5⃣ نکته مهمی که در همین رابطه باید به آن توجه کرد بعد اجتماعی قضیه است. شکستن علنی حرمت احکام و عادی سازی منکر در عرصه اجتماع، خود منکر تلخ دیگری است. این مهم نباید کم اهمیت تلقی شود. نهی از منکر ممکن است بر شخص مرتکب گناه اثر نگذارد، اما اگر مکرر و با توجه به شرائط نهی شود گناه، آسان و بی هزینه تلقی نمی شود و این در تقلیل گناه در سطح اجتماع موثر است. در تحریر الوسیله امام راحل ره آمده است: لو علم او احتمل تأثير الأمر او النهى فى تقليل المعصية، لا قلعها، وجب . هر چند ظاهرا این سخن در تقلیل فردی منکر است اما آیا ملاک آن شامل تقلیل اجتماعی گناه نمی شود؟. 6⃣ استدلال به اصل حریم خصوصی به نظر وجاهت فقهی ندارد. در متون دینی به جای حریم خصوصی از عناوین متعدد دیگری استفاده شده ( مثل افشاء سر، تجسس و...). بنا بر این باید چنین عناوینی صدق کند تا خلاف شرع انگاشته شود. حتی اگر پذیرفته شود عکس گرفتن از یک شخص، حق شخصی عرفی آن فرد است و... باید توجه داشت ملاک شخصی بودن آن چندان قوی نیست؛لذا با وجود مصالح دیگر از اعتبار ساقط می شود. از این رو به غیر از اماکن خصوصی در اماکن عمومی نیز ( به خاطر مصالحی) دوربین نصب می کنند. آیا شخص متجاهر به گناه و خلاف که راهی برای منع وی توسط آمر به معروف جز عکس گرفتن نباشد از این سنخ موارد به شمار نمی رود؟ 7⃣ نگاه به زن مکشفه بدون شهوت و ریبه بنا بر مبنای کسانی که دلالت حدیث" إذا نُهینَ لا یَنتَهین" را تمام می دانند مجاز است. 8⃣ این مطلب که گفته می شود مُنکَر، منحصر به بدحجابی نیست، بلکه شامل بد عملی کارگزاران حکومتی و فساد اداری نیز می شود ، سخنی درست و به جا است. این یک اصل مسلم و افتخار آمیز اسلام است که متصدیان و مسئولان خطا کار نیز باید امر به معروف و نهی از منکر شوند و بدین طریق ضریب سلامت و کارایی نظام افزایش یابد. این سخن هم صحیح است که قصور و تقصیر مسئولان، در حکومت دینی، چه بسا منکر را در سطح عموم افزون کند و از طرفی کار آمران به معروف را از جهاتی مشکل و کم پشتیبان نماید. بنا بر این مسئولان در این زمینه مسئولیت مضاعف دارند. همچنین این مطلب نیز درست است که پس زمینه اجتماعی این ناهنجاری ها باید مورد توجه بایسته و تحلیل جامع قرار گیرد. 9⃣ همه آنچه گفته شد هرگز به معنی نفی ضرورت کار فرهنگی و اقناعی، خصوصا در عصر ما و شرایط فعلی، نیست. هر یک به جای خود و با شرایط خود لازم است. هر اندازه کار اقناعی بیشتر باشد دایره منکر تنگ تر، وظیفه آمران به معروف سبک تر و برخورد نهادها ی حکومتی محدودتر و در یک کلام، جامعه سالم تر خواهد شد. ادامه👇👇👇 @Tanbiholomah

ادامه👆👆👆 ❇️ در پایان از فرصت استفاده می کنم و تشکر و تحسین خود را از حرکت متین،زيبا و هوشمندانه افراد غیور و متدین در شیراز که با پرپایی نماز جماعت و قرائت قرآن و... در برخی بوستان ها که گویا برخی به عمد آن را محل تظاهر به گناه و آلودگی در ماه مبارک کرده بودند، اعلام می کنم. حقیر پیشانی آنان را که مؤمنانه در این مراسم بر زمین عبودیت ساییدند و در همان حال امر به معروف عملی را به زیبایی به نمایش گذاشتند می بوسم. أجر عظيم مجاهدان روزی شان و مقام اقامه گران نماز ارزانی شان باد! *متن فوق عین سخنان استاد نیست و مورد ویرایش قرار گرفته و به تأئید ایشان رسیده است. @Tanbiholomah

🏴 اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا اُمَّ المُؤْمِنينَ؛ وَ أيْنَ مِثْلُ خَديجَةَ؟ مثل خدیجه کجا پیدا می‌شود؟ @Tanbiholomah

❇️ وحدت ملی، راهبرد قطعی نظام 🖊 حسین محمودزاده یکی از محورهای مورد تاکید در بیانات نوروزی رهبر معظم انقلاب، «سیاست قطعی نظام در حفظ و تقویت اتحاد ملی» و «عقب‌افتادگی‌ها» و «غفلت‌»‌ در این موضوع است: «نکته‌ی بعدی در باب منافع ملی مساله‌ی اتحاد دل‌های مردم است. ... ما در این زمینه متاسفانه مشکلاتی داریم. عقب افتادگی‌هایی داریم ... در این زمینه دچار غفلت شده‌ایم خودمان به دست خودمان وحدت ملی‌مان را درش اختلال ایجاد می‌کنیم. همه‌مان در این غفلت شریکیم. همه‌مان وظیفه داریم وحدت ملی را، اتحاد مردم را، اتحاد مردم و مسئولین را حفظ کنیم. این سیاست قطعی جمهوری اسلامی از روز اول بوده است.» ⬅️ در این زمینه سه نکته قابل توجه است: 1⃣ استفاده‌ی فروتنانه‌ی پدر و بزرگتر خانواده از صیغه‌ی متکلم مع الغیر (همه‌ی ما در این غفلت شریک هستیم)، حامل اشارات و درس‌های بزرگی برای دیگران است. افرادی که هنگام تذکر وحدت، به جای قبول مسئولیت و رعایت وحدت ملی، با فرافکنی و روحیه‌ای بچه‌گانه این بار بلندتر فریاد می‌زنند «تقصیر فلانی بود ... اول او شروع کرد ...» 2⃣ این ضمیر جمع، مرجع‌های متعددی دارد. مناسب است همه‌ی ما، از شهروندان معمولی گرفته تا کنشگران سیاسی و فرهنگی، موثرین اجتماعی و هدایتگران دینی، چهره‌های هنری و الگوهای ورزشی، هر کدام که دل در گروی پیشرفت و آبادانی ایران دارند، در خلوت خود و فارغ از مسئولیت‌گریزی‌های بچه‌گانه، رفتار خود را در موقعیت‌های مختلف (انتخابات، تب‌های رسانه‌ای در موضوعات فرهنگی و ...) ارزیابی کنیم و ملاحظه کنیم چه مقدار به ضرورت وحدت ملی توجه داشته‌ایم و چه مقدار از آن غفلت کرده‌ایم. 3⃣ کلید‌واژه‌ی «سیاست قطعی» را شاید باید به عنوان «سیاست تنظیم کننده سیاست‌های دیگر» فهمید. این راهبرد کلی، سیاست‌های جزئی را تعطیل نمی‌کند، بلکه آن‌ها را جهت‌دهی می‌نماید. در فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی و اجتماعی، دو گزینه‌ی ساده وجود دارد: ۱- رفتارهای هیجانی و احساسی که معمولا ضد وحدت هستند؛ ۲- تعطیل کردن کنشگری و به انفعال کشیده شدن از ترس اختلاف. ✅ اما انتخاب سخت‌تر، کنشگری آگاهانه و با استقامت بر اساس تبیین و روشنگری‌ست. این معنای تقدم وحدت بر سیاست‌های دیگر و لزوم سوگیری آن‌ها با راهبرد کلی وحدت ملی‌ست. @Tanbiholomah

🔹 گزارش حجت الاسلام رضازاده از گفتگو با اساتید معظم آقایان فاضل لنکرانی و قائنی پیرامون حواشی مرتبط با درمانگاه قم حجت الاسلام رضازاده طی مصاحبه‌ای ابراز داشت: 🎤 ... حتی در جریان اغتشاشات سال 1401 که هجمه های سنگینی علیه حجاب و امر به معروف و مانند آن شکل گرفت و حتی برخی از افرادی که لباس روحانیت بر تن دارند متأسفانه ... مواضع منفعلانه و بعضاً التقاطی داشتند، حضرت استاد فاضل لنکرانی با قاطعیت و صلابت تحسین برانگیزی از این احکام الهی دفاع کردند و به تبیین مسئله پرداختند. 🎤 حضرت استاد قائنی تأکید کردند که دل مؤمنین از برخی مظاهر ولنگاری خون است ... نکته جالب توجه در فرمایشات ایشان این بود که فرمودند انقلاب اسلامی و نظام اسلامی ثمره مجاهدت هزار و چند صد ساله علمای شیعه است که به توفیق الهی توسط مرحوم امام خمینی در ایران امکان تحقق پیدا کرد و لذا همانطور که باید اصل این انقلاب حفظ شود باید مسئولین نیز با درایت کامل سعی خود را در جهت حفظ و نشر و تحقق احکام شریعت داشته باشند متن کامل مصاحبه👇 بخش اول بخش دوم ✅ دفتر امور اجتماعی و سیاسی حوزه‌های علمیه 👇 https://eitaa.com/joinchat/1406075456Cc23175814d

گروه حامی یکی از گروه‌های اجتماعی، «گروه حامی» است، یعنی کسانی که از یک فرد، یا یک گروه یا یک هنجار حمایت می‌کنند، نقشی که گروه حامی دارد حمایت از این افراد و هنجارهاست. در صدر اسلام نیز عده‌ای نقش گروه حامی را ایفاء می‌کردند، علی‌ابن‌ابیطالب، خدیجه کبری، ابوطالب، حمزه سیدالشهداء حامیان پیامبر بودند، از این‌رو سالی که ابوطالب و پس از آن خدیجه رحلت کرد، برای پیامبر «عام‌الحزن» نام گرفت و خدا به پیامبر وحی کرد؛ «از مکه بیرون برو! ناصر تو از دنیا رفت!» و پس از مدتی، پیامبر از مکه بیرون رفت! درباره‌ مالک اشتر نیز این جمله نقل شده که؛ «تا مالک زنده بود امور علی‌ابن‌ابیطالب استحکام داشت وقتی مالک به شهادت رسید، امور علی آشفته گشت!»، و بر علی همان رفت که رفت! حسین بن علی نیز وقتی عباس بر زمین افتاد، گفت: «الان کمرم شکست!» امام صادق نیز از دیدن هشام بن حکم شاد می‌شد و درباره او می‌گفت: «ناصرنا بقلبه و لسانه و یده!». حضرت مهدی نیز به فرزند عثمان بن سعید فرمود: «عاش أبوك سعيداً ومات حميداً، فألحقه بأوليائه ومواليه فلم یزل مجتهدا فی امرهم» خدیجه نیز حامی پیامبر بود آن‌هنگامی که همه او را ترک کردند، وقتی خدیجه رحلت کرد پیامبر نیز او را در عبای خود، و جبرئیل نیز به‌دستور خدا، تنها برای خدیجه کفنی از بهشت آورد که همراه با آن‌عبا، او را کفن و دفن کرد. امیرمؤمنان علی علیه‌السلام فرمود: «هر کس ما را با قلبش دوست بدارد و با زبانش ما را یاری دهد و با دشمنان ما بجنگد، در بهشت همراه با ما، در همان درجاتی است که ما هستیم!» https://eitaa.com/farbehi @Tanbiholomah

🔴حرکت عفیفانه و موثر سیاسی فرهنگی زنان مسلمان در اجتماع با خدیجه آغاز شد. خدیجه به یاری بنای اسلام آمد فاطمه غبار از چهره ولایت زدود زینب رسالت کربلا را رساند معصومه به دنبال ولی رفت سوسن مانع از انحراف مسیر امامت شد حکیمه حدیث تولد منجی را روایت کرد و بی‌شمار بزنگاه که زنان به پای کار اسلام آمده‌اند. ✍عالیه سادات کانال شکوه زن و زنانگی https://eitaa.com/joinchat/2336751715C0fba986b70 @Tanbiholomah

🔹نوشته ای از یکی از دوستان غزه ای ساکن ایران همیشه ما فلسطینی‌ها رومون نمیشد تجاوز به خانم‌هامون رو جنجال کنیم، به خاطر فرهنگمون و سنگینی این موضوع برای ما، تکذیبیه‌های که الآنم داره منتشر میشه به این دلیل هست. ولی دیگه این جنگ خط آخر است. باید کل دنیا بفهمه چه چیزهایی از دست دادیم در این هفت دهه اشغالگری، باید مسلمانان بفهمند چطور برادرانشون تنها وایستادن جلوی دشمنشون و حتی حاضر بودن نه فقط خون و جون وخانه کاشانه از دست بدند تا پرچم سفید رو بلند نکنند بلکه یهودیانم به ناموسشونم رحم نکردن. صدها خانم مسلمان تو زندان یهودیان حضور دارن که هیچ مسلمانی به آزادیشون از دست دشمن مطالبه نکرد، تا غزه وایستاد و رودهای خون فرزندانش جاری کرد تا اسرا از زندان‌های یهود آزاد کنه. خدا لعنت کنه انگلیس که این امت رو هزارتا ملت کرد، مگر خانم‌های فلسطینی ناموس این امت نیستن؟ مگر مردان فلسطینی فرزندان این امت نیستن؟ مگر خود فلسطين مال این امت نیست؟ آي مسلمانان دنیا مسلمان نیستید اگر بگذرید، اگر کنار بیایید اگر در دل خودتون سازش کنید. به والله نه امام زمان ظهور میکنه نه ما پیروز میشیم اگر هممون به این کشورها و این مرزها راضی شدیم و حداقل در دل خودمون آرزوی امت عظیم اسلام و کشور بزرگ آن نداشته باشیم. چرا فکر میکنیم در امانیم. غزه که تموم شد سراغ تکتکمون میان، همون آش و همون کاسه به هرکشوری که حمله میکنن بقیه در سکوت خواهند موند. چرا ابراز انزجار نکنیم؟ چرا بعضی‌ها دعوت به سکوت میکنن؟ آقا نمیتونیم بریم بجنگیم حدا اقل مثل تماشاچیان فوتبال یک واکنشی نشون بدیم؟ چرا تظاهراتی جلوی همه سفارتها و کنسولگری های دنیا برگزار نکنیم؟ این از روی محبت و دوستی با ملت ایران بگم، حیف است ایرانی که از اول انقلاب علمدار مساله فلسطین بود واکنش ضعیفی نسبت به این مساله نشون بده و پرچم دار دفاع از ناموس خانم‌های مسلمان نباشه. من که کسی نیستم چیزی به شما پیشنهاد بدم ولی همینطور که فلسطینی هستم ایرانی، عراقی لبنانی مصری سوري ترکی افغانستانی و... هم هستم و در انتظار روزی که هممون اگر در یکجا نبودیم در یک زمان و به خاطر یک مساله متحد شویم. اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج @Tanbiholomah