...

چرا انقدر دلتنگم؟ چرا انقدر دلگیرم؟ چرا من زنده ام بی تو؟ چرا آخر نمی میرم؟

عجب صدایی داره لامصب... عجیب تر شعریه که #سید_تقی_سیدی داره...

از سر، گذشت آنچه که باید نمی گذشت باقی فدای جان پر از زخم های ما...

دلتنگ روز هایی می شوم که دیگر نمی آیند... که زمان می رود که نیاید و با خود می بَرَد هر آنچه که نباید ببرد... این وسط ما می مانیم و دلی که تنگ است و خاطراتی که چنگ می اندازند به دلِ تنگ ما... چه کنیم؟... چاره‌ای جز دوام داریم؟... آری دوام داریم ولی دیگر نایی برای ذوق کردن نداریم... که فقط می ایستیم و نگاه می کنیم که بگذرد...

امصبح_ دهم_ سیاه_ صفر یک 🌑❄️

ولی من دیگه بعد از شنیدن این دکلمه و این شعر، اون آدم قبلی نمیشم... 🥲💔

اگر داغم، اگر سوزم، اگر آهم، اگر دردم بر این آتش که میسوزاندم خود هیزم آوردم خودم تقدیر را تغییر دادم با دعاهایم زمین خوردم به سختی با تمام ادعاهایم اگرچه عاشقان در عشق از من ایده می گیرند ولی چشمان تو راحت مرا نادیده می گیرند نميدانم كه باز اين دو چه چيزى زير سر دارند به چشمانت بگو دست از سر دنیام بر دارند من از اين آسمان تيره بارانی نمى‌خواهم براى زندگى عشق فراوانى نمى‌خواهم سرم با زندگی گرم است اگر این زندگی باشد اگر این روزهای سرد غمگین زندگی باشد چرا شرحی به معنای فراموشی نمی‌بینم؟ تنم محتاج آغوش است و آغوشی نمی‌بینم چرا انقدر دلتنگم؟ چرا انقدر دلگیرم؟ چرا من زنده ام بی تو؟ چرا آخر نمی میرم؟ چرا؟ شاید دلیل کوچک بی منطقی دارم اگر چه عاقلم همواره عقل عاشقی دارم پس از شب های تلخ بی کسی صبح سپیدی هست مرا در اوج ناامید بودن ها امیدی هست امیدی هست و می‌گویم، اگر شاید فقط شاید اگر دنیا شود زیر و زِبَر، شاید فقط شاید تو هم شاید مرا در یاد می‌آری به دشواری و از من خاطرات مبهمی داری به دشواری تو شاید عاشقم هستی و مغروری، نمی‌گویی تو مغروی که از دلتنگی و دوری نمی‌گویی تو هم دلتنگی و هم بی‌قراری در خیالاتم تو من را دوست داری عاشق این احتمالاتم نمی گویم که چشمانت فقط دنبال من باشد ولى اى كاش می‌شد دست‌هايت مال من باشد پس از دست تو، دست دیگری هرگز نمی‌گیرم که مردم زنده از عشقند و من با عشق می‌میرم اگر چه من به یادت هستم و همواره می‌مانم ولیکن تو مرا از ياد خواهى برد، مى‌دانم... - مثنوی «عقل عاشق» / سیدتقی سیدی.

سرم با زندگی گرم است اگر این زندگی باشد اگر این روزهای سرد غمگین، زندگی باشد... ای داد بیداد...🥲🚶

قصه آن است چه اندازه کبوتر باشی... #استوری #پرواز #آسمان

🙂

#شهید_گفت #استوری