eitaa logo
تاملی در تاریخ اسلام
2.1هزار دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
207 ویدیو
346 فایل
﴾﷽﴿ 🕌امام علی(علیه السلام) خطاب به امام حسن(علیه السلام): «وَاعْرِضْ عَلَیْهِ أَخْبَارَ الْمَاضِینَ..» 📚نهج البلاغه، نامه۳۱ ✅روزی نه چندان دورِ دور، ماهم در تاریخ، ورق خواهیم خورد. @hosseinifazel نشر و کپی بدون ذکر منبع🚫 📚مقتل : @AsnadolMasaeb
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍ 6️⃣0️⃣2⃣ :📚 کتاب «مسیر هجرت رسول خدا(ص)» بازیابی و بیان نقطه به نقطه مسیر حرکت حضرت رسول اکرم(ص) هنگام هجرت؛ اثر عاتق بن غیث بلادی📚 @TarikhEslam
hejrat.pdf
حجم: 2.66M
📚✍📚✍📚✍📚✍📚 کتاب «مسیر هجرت رسول خدا(ص)» @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سوال2⃣8⃣1⃣:منظور از جنگ های «رَدّه» که بعد از شهادت حضرت رسول اکرم(ص) در زمان خلافت «ابوبکر بن ابی قحافه» به راه افتاد، چه بود؟👇 @TarikhEslam
✍پاسخ : منظور از «حروب ردّه» يا «جنگ‌ های ارتداد» سلسله جنگ‌هايی بودند كه توسط خليفه اول، «ابوبکر» به راه افتاد. بهانه او نيز مبارزه با افرادی بود كه پس از رحلت رسول اکرم(ص) دست از دين اسلام برداشته بودند. در اين جنگ‌ها عده بی شماری از مسلمانان بی گناه كشته و زنان و كودكان آنان به بردگی کشیده شدند. با استناد به منابع تاریخی مي‌توان علت را در سركوب طرفداران اميرالمومنين علی(ع)، كسب درآمد از طريق جمع‌آوری غنايم و وجوهات برای تداوم حكومت‌ و انحراف اذهان اعراب كم درآمد و گرسنه از مسئله جانشينی امام(ص) و در نهایت ایجاد رعب و تهدید در عین حال مشروعیت بخشیدن به حکومت خود جستجو نمود. پس به اين نتيجه می رسيم كه در واقع همه آن‌ها جنگ‌ با مرتد شدگان نبوده است بلكه بايد آن‌ها را به چند گروه تقسيم كرد : 1⃣گروهی كه ادعای نبوت كرده بودند، مانند : «مسيلمه کذاب» و «سجاح بنت حارث» که از اين دسته بودند. 2⃣كسانی كه دين اسلام را رها كرده و به آيين جاهلی خود بازگشته بودند. اين گروه با انتشار خبر رحلت رسول اکرم(ص) ميان قبايل عرب، دست از اسلام برداشتند. مانند مردم بحرين آن زمان که دين اسلام را پس از رحلت رسول اکرم(ص) رها كرده و مرتد شدند.(۱)(۲) 3⃣مسلمانانی كه فقط با مسئله زكات مشكل داشتند. گروه اخير خود به سه دسته تقسيم مي‌شدند : ۱)دسته‌اي كه مايل به پرداخت زكات نبودند، نه به ابوبكر و نه به هيچ كس ديگر! ۲)دسته‌اي كه منكر حكم فقهی زكات نبودند، بلكه پرداخت آن را به ابوبكر نمی پذيرفتند و مي‌گفتند : ما زكات را از اغنيايپی خود گرفته و به فقرايمان می دهيم، اما به كسی كه كتاب و سنت پرداخت چيزی را از جانب ما به او، لازم نشمرده نخواهيم داد. ۳)دسته‌ای كه مايل به پرداخت زكات به حكومت مدينه نبودند، اما حاضر به پرداخت آن به اهل‌بيت رسول اکرم(ص) بودند. باور اين دسته آن بود كه مهاجرين و انصار به دليل حسادت مانع روی كار آمدن اهل بيت(ع) شده‌اند. مانند طايفه‌اي از كنده ساكن در «حضرموت» بودند و به عامل جمع آوري زكات گفتند : «تا رسول خدا(ص) زنده بود از ایشان اطاعت مي‌كرديم. اكنون نيز اگر مردی از خاندان او زمام امور را در دست گيرد از او اطاعت خواهيم نمود. اما ابن ابي‌قحافه، نه با او بيعت كرده‌ايم و نه از او اطاعت خواهيم كرد.» اين گروه به طور آشكار از خلافت اميرالمومنين(ع) حمايت می كردند كه به شدت سركوب شدند. برای نمونه؛ «مالک بن نویره» از صحابه رسول خدا(ص) و از اشراف و بزرگان جاهلیت و اسلام محسوب می شد. او نماینده رسول اکرم(ص) در گرفتن صدقات و زکات قبیله اش بود. پس از رحلت رسول اکرم(ص) با خودداری از بیعت با ابوبکر، خالد بن ولید به سوی قبیله‌ اش رفت و با اینکه مالک آهنگ جنگ نداشت، خالد دستور داد گردنش را زدند و همسرش را اسیر کرد و همان شب با همسرش همبستر شد. در پی این اقدام ابوبکر با خالد برخوردی نکرد و گفت : خالد در اجتهاد خود خطا کرده و دیه مالک را از بیت المال پرداخت.(۳) این عمل تا جایی شنیع و ناشایست بود که حتی عمر بن خطاب نیز به آن عکس العمل نشان داد و به خالد اعتراض کرد. طبری می نویسد : عمر بعد از بازگشت خالد، به او گفت : 《قَتَلتَ اِمرَءَاً مُسلِمَاً ثُمَّ نَزوتَ عَلَى اِمرَأتِهِ؟ وَاللهِ لَأَرجُمَنَّكَ بِأَحجَارِكَ!》 مرد مسلمانی را می‌کشی و سپس با همسرش هم بستر می‌شوی و اکنون خود را قهرمان اسلام می‌دانی؟! به خدا قسم سنگسارت می‌کنم.(۴) 📚منابع : ۱)كتاب الردّه واقدی، صص۴۸-۵۱ ۲)فتوح‏ البلدان بلاذری، ص۱۲۱ ۳)اسد الغابة ابن اثیر، ج۴، ص۴۰ ۴)تاريخ الطبری، ج۲، ص۵۰۴ @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📜حفظ و صیانت از اصل حکومت اسلامی؛ سیره ائمه(ع) پس از رحلت حضرت رسول اکرم(ص) در بیان :👇 @TarikhEslam
✅از زمان رحلت حضرت رسول اکرم(ص) همواره سیره ائمه اطهار(علیهم السلام) بر این بوده است که «خان‌ سالاری» به وجود نیاید. حضرت امیرالمومنین(ع) در جریان جنگ‌های ردّه، هیچ دخالتی نکرد؛ جنگ‌هایی که به دلیل امتناع برخی از شهرها از دادن زکات به غاصبان خلافت، به وجود آمده بود. در جریان جنگ با ایران نیز حضرت(ع) در مقام مشورت، خلیفه دوم را از خارج ‌شدن از شهر نهی کرد؛ زیرا باعث تضعیف حکومت مرکزی می‌شد. در زمان امام حسن مجتبی(ع) نیز حضرت(ع) اگر چه با معاویه در جنگ بود، اما هرگز خوارجِ مخالف با معاویه را تأیید و تقویت نکرد. در جریان حرکت‌ها و قیام‌های پس از کربلا نیز حضرت سجاد(ع) همین موضع‌گیری را داشت. ایده حضرات معصومین(علیهم السلام) در این درگیری‌ها، دفع افسد به فاسد بود. آن‌ها با حفظ اتحاد، دو مقصود را پیگیری می‌کردند : ۱)اولا؛ صیانت از اصل حکومت اسلامی و جلوگیری از تقویت دشمنان اسلام. ۲)ثانیا؛ هنگامی که فرصت حکومت برای اهل‌بیت(علیهم السلام) پیش بیاید، ایشان با در دست ‌گرفتن زمام حکومت مرکزی، برای ادامه کار مشکلی نخواهند داشت. اما درصورتی‌که هرج‌ و مرج در جامعه به وجود بیاید، کار بسیار دشوار خواهد بود. 📚منبع : تبار انحراف طائب(پژوهشی در جریان‌شناسی انحرافات تاریخی)، ص۱۸۱ @TarikhEslam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📆پنجم ربیع الاول سال ۱۱۷ هجری قمری، درگذشت در مدینه :👇 @TarikhEslam