✅ابن فتال نیشابوری می نویسد :
📋《فَلَمَّا أَنْ هَدَأَتِ الْعُیُونُ وَ مَضَى مِنَ اللَّیْلِ أَخْرَجَهَا عَلِیٌّ(ع) وَ الْحَسَنُ(ع) وَ الْحُسَیْنُ(ع) وَ عَمَّارٌ وَ الْمِقْدَادُ وَ عَقِیلٌ وَ الزُّبَیْرُ وَ أَبُوذَرٍّ وَ سَلْمَانُ وَ بُرَیْدَهُ وَ نَفَرٌ مِنْ بَنِی هَاشِمٍ وَ خَوَاصِّهِ صَلُّوا عَلَیْهَا وَ دَفَنُوهَا فِی جَوْفِ اللَّیْلِ وَ سَوَّى عَلِیٌّ حَوَالَیْهَا قُبُوراً مُزَوَّرَهً مِقْدَارَ سَبْعَهٍ حَتَّى لَا یُعْرَفَ قَبْرُهَا》
♦️وقتی شهر آرام گرفت و پاسى از شب گذشت، امام على(ع) به همراه حسن(ع) و حسین(ع) و عمار و مقداد و عقیل و زبیر و ابو ذر و سلمان و بریده و تنى چند از بنى هاشم و خواص دوستان على(ع) جنازه را بیرون آوردند و بر آن نماز گزاردند و در دل شب به خاک سپردند و امام على (ع) اطراف آرامگاه فاطمه(س) صورت هفت گور دیگر هم پدید آورد تا آرامگاه آن حضرت شناخته نشود.(۱)
به نقل از ابن شهرآشوب، آمده است که؛ طبری نقل می کند؛
📋《إِنَّ فَاطِمَةَ(س) دُفِنَتْ لَیْلًا وَ لَمْ یَحْضُرْهَا إِلَّا الْعَبَّاسُ وَ عَلِیٌّ وَ الْمِقْدَادُ وَ الزُّبَیْرُ》
♦️حضرت فاطمه زهرا(س) شبانه دفن شد، و غیر از عبّاس و على(ع) و مقداد و زبیر كسى در تشیع جنازه آن بانو حاضر نشد.(۲)
و در روایات ما نیز وارد شده است که؛
📋《صَلَّى عَلَیْهَا أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ(ع) وَ الْحَسَنُ(ع) وَ الْحُسَیْنُ(ع) وَ عَقِیلٌ وَ سَلْمَانُ وَ أَبُوذَرٍّ وَ الْمِقْدَادُ وَ عَمَّارٌ وَ بُرَیْدَةُ》
♦️حضرت على(ع)، حسن(ع)، حسین(ع)، عقیل، سلمان، ابوذر، مقداد، عمار و بریده بر حضرت فاطمه(س) نماز خواندند.(۳)
و در روایتی دیگر علاوه بر اینان؛
نام عبّاس و پسرش فضل و حذیفه و ابن مسعود دیده می شود.(۴)
در روایتی آمده است که اصبغ بن نباته؛
📋《سَأَلَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ(ع) عَنْ دَفْنِهَا لَیْلًا فَقَالَ إِنَّهَا كَانَتْ سَاخِطَةً عَلَى قَوْمٍ كَرِهَتْ حُضُورَهُمْ جِنَازَتَهَا》
♦️از امام على(ع) درباره اینكه فاطمه(س) شبانه دفن گردید جویا شد، که ایشان فرمود :
به علّت اینكه فاطمه(س) بر گروهى خشمناك بود و راضى نبود كه آنان براى تشییع جنازه اش حاضر شوند.(۵)
📚منابع :
۱)روضة الواعظین ابن فتّال نیشابوری، ج۱، صص۱۵۱-۱۵۰
۲-۳-۴)مناقب ابن شهرآشوب، ج۳، ص۳۶۳
۵)امالی شیخ صدوق، ص۶۵۸
@TarikhEslam
1️⃣6️⃣خاکسپاری #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها توسط #امام_علی_علیه_السلام :👇
✅در روایتی دیگر آمده است که؛
هنگامی که تابوت حضرت فاطمه(س) را برای خاکسپاری مهیا کردند؛
📋《فَإِذَا هِيَ بِقَبْرٍ مَحْفُورٍ فَحَمَلُوا السَّرِيرَ إِلَيْهَا فَدَفَنُوهَا》
♦️ناگهان در آنجا با قبرى حفر شده و آماده مواجه شدند و تابوت را به سوى آن قبر بردند و جنازه را در آن دفن نمودند.
📋《فَجَلَسَ عَلِيٌّ(ع) عَلَى شَفِيرِ الْقَبْرِ فَقَالَ :
يَا أَرْضُ! اسْتَوْدَعْتُكِ وَدِيعَتِي! هَذِهِ بِنْتُ رَسُولِ اللَّهِ(ص)》
♦️سپس حضرت(ع) بر فراز قبر نشست و فرمود :
اى قبر! من امانت خود را به تو مى سپارم، اين جنازه دختر رسول خدا(ص) است.
📋《فَنُودِيَ مِنْهَا يَا عَلِيُّ(ع)! أَنَا أَرْفَقُ بِهَا مِنْكَ فَارْجِعْ وَ لَا تَهْتَمَّ》
♦️ناگاه ندايى شنيدند كه مى گفت :
يا على(ع)! من از تو به او مهربانترم.
برگرد و مغموم و مهموم مباش!
📋《فَرَجَعَ وَ انْسَدَّ الْقَبْرُ وَ اسْتَوَى بِالْأَرْضِ》
♦️امام على(ع) بازگشت و روی قبر را پوشانید و با زمين هم سطح نمود.(۱)
#روز_شمار_فاطمیه
#وقایع_ماه_جمادی_الثانی
📚منبع :
۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۲۱۴
@TarikhEslam
✅ابن شهر آشوب می نویسد :
هنگام دفن حضرت فاطمه(س)؛
📋《أَنَّهُ لَمَّا صَارَ بِهَا إِلَى الْقَبْرِ الْمُبَارَکِ خَرَجَتْ یَدٌ فَتَنَاوَلَهَا وَ انْصَرَفَ!》
♦️هنگامی که فاطمه(س) را در قبر گذاشتند، دستی بیرون آمد و جنازه را گرفته، درون قبر نهاد و ناپدید گشت.(۱)
👤شیخ طوسی می نویسد :
📋 《فَلَمَّا نَفَضَ يَدَهُ مِنْ تُرَابِ الْقَبْرِ هَاجَ بِهِ الْحُزْنُ، وَ أَرْسَلَ دُمُوعَهُ عَلَى خَدَّيْهِ، وَ حَوَّلَ وَجْهَهُ إِلَى قَبْرِ رَسُولِ الله(ص) فَقَالَ :
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ الله(ص) عَنِّي وَ عَنِ ابْنَتِكَ وَ حَبِيبَتِكَ، وَ قُرَّةِ عَيْنِكَ وَ زَائِرَتِكَ، وَ الثَّابِتَةِ فِي الثَّرَى بِبُقْعَتِكَ، الْمُخْتَارِ اللَّهُ لَهَا سُرْعَةَ اللِّحَاقِ بِكَ، قَلَّ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَنْ صَفِيَّتِكَ صَبْرِي، وَ ضَعُفَ عَنْ سَيِّدَةِ النِّسَاءِ تَجَلُّدِي، إِلَّا أَنَّ فِي التَّأَسِّي لِي بِسُنَّتِكَ وَ الْحُزْنِ الَّذِي حَلَّ بِي لِفِرَاقِكَ لَمَوْضِعَ التَّعَزِّي، وَ لَقَدْ وَسَّدْتُكَ فِي مَلْحُودِ قَبْرِكَ بَعْدَ أَنْ فَاضَتْ نَفْسُكَ عَلَى صَدْرِي، وَ غَمَضْتُكَ بِيَدِي، وَ تَوَلَّيْتُ أَمْرَكَ بِنَفْسِي، نَعَمْ وَ فِي كِتَابِ اللَّهِ نِعْمَ الْقَبُولُ، وَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ》
♦️هنگامی که حضرت علی(ع) فاطمه(س) را دفن نمود، وقتی دست مبارك از خاك قبر برافشاند، اندوه و غم بر دلش هجوم آورد و سيلاب اشك را بر گونه هایش جارى ساخت، سپس رو به جانب قبر رسول اکرم(ص) گرداند و گفت :
اى رسول خدا از من بر تو سلام باد، و سلام باد بر تو از جانب دخترت و حبيبه ات و نور ديده ات و زائرت و كسى كه در آرامگاه تو در ميان خاك آرمیده است. همان كسی كه خداوند زود رسيدن به تو را برايش برگزيده است.
يا رسول الله(ص) صبرم در فراق دختر برگزيده ات كم شده، و تاب و توانم در فراق سرور زنان به سستى گرائيده، جز اينكه در تأسى من به سنّت تو و در اندوهى كه با جدائى تو بر من فرود آمد جاى صبر و بردبارى باقى است.
هنگام جان دادن سرت به سينه من چسبيده بود و من تو را در لحد آرامگاهت نهادم و تو را با دست خود به زير خاك پنهان نمودم، و خودم شخصا امورت را به عهده گرفتم، آرى در كتاب خدا آيه اى است كه سبب می شود مصيبتها را با آغوش باز بپذيريم.
ما همه از آن خدائيم و همه بسوى او باز خواهيم گشت.(۲)
سپس حضرت(ع) عرضه داشت :
📋《قَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِيعَةُ، وَ أُخِذَتِ الرَّهِينَةُ، وَ اخْتُلِسَتِ الزَّهْرَاءُ، فَمَا أَقْبَحَ الْخَضْرَاءَ وَ الْغَبْرَاءَ، يَا رَسُولَ الله(ص)!
أَمَّا حُزْنِي فَسَرْمَدٌ، وَ أَمَّا لَيْلِي فَمُسَهَّدٌ، لَا يَبْرَحْ الْحُزْنُ مِنْ قَلْبِي أَوْ يَخْتَارَ اللَّهُ لِي دَارَكَ الَّتِي فِيهَا أَنْتَ مُقِيمٌ، كَمَدٌ مُقَيِّحٌ، وَ هَمٌّ مُهَيِّجٌ، سَرْعَانَ مَا فَرَّقَ بَيْنَنَا وَ إِلَى اللَّهِ أَشْكُو، وَ سَتُنْبِئُكَ ابْنَتُكَ بِتَظَاهُرِ أُمَّتِكَ عَلَيَّ وَ عَلَى هَضْمِهَا حَقَّهَا، فَاسْتَخْبِرْهَا الْحَالَ، فَكَمْ مِنْ غَلِيلٍ مُعْتَلِجٍ بِصَدْرِهَا لَمْ تَجِدْ إِلَى بَثِّهِ سَبِيلًا، وَ سَتَقُولُ وَ يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنا وَ هُوَ خَيْرُ الْحاكِمِينَ》
♦️به راستى كه امانت پس گرفته شد، و گروگان دريافت گشت، و زهرا(س) خيلى سريع از دستم ربوده شد.
اى رسول خدا(ص) اكنون ديگر چقدر اين آسمان نيلگون و زمين تيره در نظرم زشت جلوه مى كند!
امّا اندوهم هميشگى گشته، و شبم به بيدارى كشيده، اندوه هرگز از دلم رخت نبندد تا آنگاه كه خداوند همان سرايى را كه تو در آن مقيم گشته اى برايم برگزيند.
غصّه اى دارم بس دلخراش، و اندوهى دارم هيجان انگيز، چه زود ميان ما جدائى افتاد، من به خداوند شكوه مى برم.
و به زودى دختر تو از همدستى امّتت عليه من و غصب حقّ خودش به تو گزارش مى دهد، پس احوال را از او جويا شو، كه بسى غمهاى سوزانى كه در سينه داشت و راهى براى پخش آن نمى يافت، اما به زودى بازگو خواهد نمود، و البتّه خداوند داورى مى كند و او بهترين داوران است.(۳)
📋《أَنَّهُ سَوَّى قَبْرَهَا مَعَ الْأَرْضِ مُسْتَوِیَاً وَ قَالُوا سَوَّى حَوَالَیْهَا قُبُوراً مُزَوَّرَةً مِقْدَارَ سَبْعَةٍ حَتَّى لَا یُعْرَفَ قَبْرُهَا》
♦️امام على(ع) قبر فاطمه(س) را با زمین یكسان نمود و تعداد هفت قبر شبیه به قبر فاطمه(س) درست کرد تا قبر آن بانو شناخته نشود.(۴)
و در روایتی؛
📋《أَنَّهُ رَشَّ أَرْبَعِینَ قَبْراً حَتَّى لَا یَبِینَ قَبْرُهَا مِنْ غَیْرِهِ مِنَ الْقُبُورِ فَیُصَلُّوا عَلَیْهَا》
♦️امام علی(ع) چهل قبر براى حضرت فاطمه(س) ترتیب داد، تا قبر واقعى آن بانو تشخیص داده نشود و كسى حتى بر قبر او نماز نخواند.(۵)
📚منابع :
۱-۴-۵)مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۳۶۵
۲)أمالی شیخ طوسی، ص۱۰۹
۳)الکافی شیخ کلینی، ج۱، ص۴۵۹
@TarikhEslam
✅بعد از شهادت حضرت فاطمه(سلام اله علیها)، شعری است منسوب به امام على(علیه السلام) که در فراق ایشان این شعر را سرود :
«كُنَّا كَزَوجٍ حَامَّةٍ فِى أَيكَةٍ
مُتَمتِّعينِ بِصِحَّةٍ و شَبَابٍ
دَخَلَ الزَّمَانُ وَ فَرَّقَ بَينَنَا
إِنَّ الزَّمَانَ مُفَرِّقُ الأَحبَابِ»
♦️ما همانند یک جفت کبوتر در یک آشیانه بودیم که از نشاط، سلامت و جوانی برخوردار بودیم.
روزگار آمد و ميان ما جدايى انداخت.
و این عادتِ روزگار است که بین دوستان جدایی می افکند.
گاهى امام على(علیه السلام) از تاريكی شب بهره می برد و به زیارت قبر مطهر حضرت فاطمه(سلام الله علیها) می رفت و از دور مى ايستاد و با ایشان سخن مى گفت، و سلام مى كرد، سپس از خودش گله مى كرد و بعد گله ی خودش را از زبان حضرت زهرا(سلام الله علیها) جواب مى داد :
«مَا لِى وَقَفتُ عَلى القُبوُرِ مُسَلِّمَاً
قَبرَ الحَبِيْبِ فَلَمْ يَرُدَّ جَوَابِي»
♦️چرا من ايستاده ام به قبر حبيبم سلام مى كنم، درحالی که او به من جواب نمى دهد؟
«حَبِيبُ مَا لَكِ لا تَردُّ جَوَابَنَا
أَنسَيتَ بَعدِى خُلَّةَ أَلأَحبابِ؟»
♦️اى دوست! چرا جواب ما را نمى دهى؟
آيا وقتی از پيش ما رفتى دوستى را فراموش كردى؟
ديگر ما در دل تو جايى نداريم؟
سپس خود ایشان، از زبان حضرت زهرا(سلام الله علیها) جواب مى دهد :
«قَالَ الحَبِيبُ : وَكَيفَ لِى بِجَوَابِكُم؟
وَ أَنَا رَهِينُ جَنَادِلٍ و تُرَابٍ»
♦️دوست به من پاسخ گفت : اين چه انتظارى است كه از من دارى؟
مگر نمى دانى كه من در زير صخره ها و خاك محبوس هستم؟
«أَكلُ التُرَابُ مَحَاسِني فَنَسِيتُكُم
وَ حَجَبتُ عَن أَهلِي وَ عَن أَبرَابِي»
♦️خاك همه خوبيها و زيبايي هايم را پوشانيد تا جايی كه شما را فراموش كردم و از خانواده و همسالان خود پنهان گشتم.(۱)
در جایی دیگر نقل است که وقتی امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) از دفن دختر رسول اکرم(ص) فراغت یافت، بر سر قبر ایشان ایستاد و این دو بیت را خواند :
«لِكُلِّ إِجْتِمَاعٍ مِنْ خَلِيْلَينِ فُرْقَةً
وَ كُلُِّ ألذِيْ دُوْنَ المَمَاتِ قَلِيْلُ
وَ إِنَّ أفْتِقَادِي فَاطِمَاً بَعْدَ أَحْمَدِ
دَلِيْلٌ عَلَى أَنْ لَا يَدُومُ خَلِيْلُ»
♦️برای هر دوستی جدایی و فراقی است و این دوری ها و فراق است که پایان ناپذیر است.
فقدان فاطمه(سلام الله علیها) بعد از رحلت رسول خدا(ص) تنها دلیل برای کوتاه بودن دوستی ها است.(۲)
امام علی(علیه السلام) در جایی دیگر سروده است :
«حَبِیبٌ لَیسَ یَعدِلُهُ حَبِیبٌ
وَ مَا لِسَواهُ فِی قَلبِی نَصِیبٌ
حَبِیبٌ غَابَ عَن عَینی وَ جِسمِی
وَ عَن قـَــــلبِی حَبِـــیبِی لَا یَغیِبُ»
♦️معشوق من كسیست كه همانندش پيدا نمی شود.
و جز او هيچ كس سهمی از قلبم ندارد.
اگرچه كسی كه دوستش داشتم از كنارم رفت.
اما هرگز از قلبم بيرون نخواهد رفت!(۳)
📚منابع :
۱)دیوان امام علی(ع)، ص۱۵
۲)الاخبار الموفقیات ابن بکار، ص۱۹۴
۳)دیوان امام علی(ع)، ص۸۹
@TarikhEslam
✅حضرت فاطمه زهرا(سلام‌الله علیها) آن چنانند که در زمان خودشان، نه فقط پدر و همسر و فرزندان و شیعیان خاصّشان، بلکه حتّی کسانی که شاید رابطه صمیمانه و گرمی هم با ایشان نداشتند، زبان به مدح آن بزرگوار گشودند.
اگر به کتابهایی که درباره فاطمه زهرا(س) به‌وسیله محدّثین اهل سنّت نوشته شده است، نگاه کنید، روایات بسیاری را می بینید که بسیاری از این روایات، از زبان کسانی است که از آن قبیل بوده‌اند؛ مثل بعضی از زوجات پیغمبر و دیگران.
این حدیث معروف از عایشه است که گفت :
📋《وَاللهِ مَا رَأَیتُ فِی سَمتِهِ وَ هَدیِهِ اَشبَهَ بِرَسُول‌ِ اللهِ(ص) مِن َفاطِمَةَ(س)》
♦️هیچ کس را از لحاظ هیأت، چهره، سیما، درخشندگی و حرکات و رفتار، شبیه‌تر از فاطمه(س) به پیغمبر اکرم(ص) ندیدم.
📋《وَکَانَ اِذَا دَخَلَت اِلَیهِ، اِذَا دَخَلَت عَلَی رَسُولِ اللهِ(ص) قَامَت قَامَ اِلَیهَا》
♦️وقتی که فاطمه زهرا(س) بر پیغمبر(ص) وارد می شد، آن حضرت(ص) برمی خاست و مشتاقانه به سمت او می رفت.
این معنای تعبیرِ «قَامَ اِلَیهَا» است.
این طور نبود که وقتی فاطمه زهرا(س) وارد اتاق می شود، پیغمبر جلو پای او فقط بلند شود.
《قَامَ اِلَیهَا》بر می خاست و به سمت او می رفت.
در بعضی از این نقلها، باز از همین راوی این‌گونه آمده است :
📋《وَ کَانَ یُقَبِّلُهَا وَ یَجلِسُهَا مَجلِسَةً》
♦️فاطمه زهرا(س) را می بوسید، دست او را می گرفت و می آورد در جای خودش می نشاند.(۱)
این مقام فاطمه زهرا(سلام الله علیها) است.
انسان درباره این دختر چه بگوید؟
درباره این موجود باعظمت چه بگوید؟(۲)
📚منابع :
۱)سنن ابی داوود، ج۲، ص۵۲۲/
سنن ترمذی، ج۵، ص۳۶۱
۲)بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با مادحین اهل بیت(ع)
┏━━━ °•✍•°━━┓
@TarikhEslam
┗━━━ °•📚•°━━┛