8⃣ایثار و فداکاری #حضرت_عباس_علیه_السلام :👇 ✅در کربلا، در روز عاشورا، آنچه در مقاتل آمده است؛ همه یاران و اصحاب امام حسین(ع) به شهادت رسیدند، 📋《وَ بَقِیَ الْعَبّاسُ بْنُ عَلیٍّ(ع) قَائِماً لإِِمَامِ الحُسَینِ(ع) یُقاتِلُ دُونَهُ وَ یَمِیلُ مَعَهُ حَیْثُ مَالَ》 ♦️فقط عباس بن علی(ع) مانده بود که همچنان پیش روی امام حسین(ع) بود و نزد او می جنگید و به هر سو که امام(ع) می رفت.(۱) نقل است که؛ در روز عاشورا یاران و اصحاب امام حسین(ع) یکی پس از دیگری، به شهادت رسیدند، تا اینکه نوبت جانبازی حضرت عباس(ع) رسید. پس خدمت امام(ع) رسید و اذن میدان خواست و گفت : 📋《يَا أَخِي! هَل مِن رُخصَةِِ؟》 ♦️برادر! آيا رخصت جهاد به من مى‏ دهى؟ اما امام(ع) ابتدا به او اجازه میدان رفتن نداد. تا اینکه عباس(ع) عرضه داشت : 📋《قَدْ ضَاقَ صَدْرِي وَ سَئِمْتُ مِنَ الْحَيَاةِ》 ♦️عباس(ع) عرضه داشت : مولای من! سينه ام تنگ شده و از زندگى خسته شده ام. بعد از اصرار زیاد، امام(ع) موافقت کرد. در این هنگام؛ 📋《فَسَمَعَ الأَطفَالُ يُنادُونَ : العَطَشَ! اَلعَطَشَ!》 ♦️ناگاه شنيد كه كودكان فرياد مي زنند : العطَش! العطَش!  پس امام حسین(ع) فرمود : 📋《فَاطْلُبْ لِهَؤُلَاءِ الْأَطْفَالِ قَلِيلًا مِنَ الْمَاء》 ♦️پس مقدارى آب براى اين كودكان تهیه کن.(۲) در این هنگام؛ عباس(ع) به سوی شریعه فرات حرکت کرد، در حالی که این گونه رجز می خواند : 📋《أُقْسِمْتُ بِاللَّهِ الأَعَزُّ الأَعْظَمِ وَبِالْحُجونِ صادِقاً وَزَمْزَمِ‌ وَبِالْحَطیمِ وَالْفَنَا الْمُحَرَّمِ لِیَخْضِبَّنَ الْیَومِ جِسْمی‌ بِدَمی‌ دُونَ الْحُسَینِ ذِی الفِخارِ الأَقْدَمِ إِمامِ أَهْلِ الْفَضْلِ وَالتَکُّرمِ‌》 ♦️سوگند راستین به خدای بزرگ و ارجمند و به حجون و زمزم و به حطیم و آستانه آن خانه ‌ای که‌ مورد احترام است؛ هر آینه تن خود را به خون خود رنگین می‌سازم و در راه دفاع از حسین(ع) که پیوسته با افتخار بوده و پیشوای اهل فضل و کرم است.(۳) در مقاتل آمده است که؛ 📋《فَأَحَاطَ بِهِ أَربَعَةُ آلَافِِ مِمَّن كَانُوُا مُوَكِّلِينَ بِالفُرَاتِ》  ♦️تعداد چهار هزار نفر كه موكل آب فرات بودند، عباس(ع) را محاصره كردند.  📋《وَ رَمَوُهُ بِالنِبَالِ فَكَشَفَهُم》 ♦️او را تير باران می کردند، ولى او لشكر را شكافت. سرانجام، توانست محاصره دشمن را بشکند و خود را وارد شریعه برساند. سپس مشک را پر از آب کرد، در حالی که خود نیز تشنه بود، وقتی خواست آب بنوشد : 📋《ذَکَرَ عَطَشَ الحُسین(ع) وَ أهلِ بَیتِه(ع) وَ قالَ : وَ اللهِ لَا أَشرِبُهُ!》 ♦️او به یاد تشنگی حسین(ع) و همراهان و کودکان او افتاد، و گفت : به خدا سوگند! آب را نمی نوشم. 📋《وَ رَمَی المَاءَ عَلَی المَاءِ》 ♦️سپس آب را روی آب ریخت.(۴) و در نقلی دیگر آمده است که عباس(ع) در این لحظه بر خود خطاب کرد و فرمود : 📋《یا نَفْسُ مِنْ بَعْدِ الْحُسَیْنِ هُونِی، وَبَعْدَهُ لا کُنْتِ أَنْ تَکُونِی، هذا حُسَیْنٌ وارِدُ الْمَنُونِ، وَتَشْرَبینَ بارِدَ الْمَعینِ، هَیْهاتُ ما هذا فِعالُ دینِی، وَلا فِعالُ صادِقِ الْیَقینِ》 ♦️ای نفس! بعد از حسین(ع)خواری و ذلت بر تو باد و بعد از حسین(ع) تو نباید باشی تا زنده بمانی، حسین(ع) در آستانه مرگ قرار گرفته و تو آب خنک و گوارا می نوشی؟ به خدا قسم این کار دین و آیین من نیست.(۵) آنگاه فریاد برآورد : 📋《وَاللهِ لَا اَذُوقُ المَاءَ وَ سَیِّدِی الحُسَینِ(ع) عَطشَانُ》 ♦️به خدا قسم آب نمی نوشم در حالی که آقای من حسین(ع) تشنه است.(۶) پس عباس(ع) بند مشک را بر دوش خود انداخت و قصد بازگشت به سمت خیمه ها را کرد. 📚منابع： ۱)اخبار الطوال دینوری، ص۲۵۷ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۱ ۳)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۳۴ ۴)۵)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۲ ۶)مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۵۸ @TarikhEslam

9⃣جانبازی و شهادت #حضرت_عباس_علیه_السلام :👇 ✅امام سجاد(ع) در طی روایتی می فرماید : 📋《رَحِمَ اللهُ عَمّی العَبَّاسَ فَلَقَد اَثَرَ وَاَبلَی وَ فَدَی اَخاهُ بِنَفسِهِ حَتَّی قَطَعَت یَدَاهُ》 ♦️خدا رحمت کند عمویم عباس(ع) را که حثیثت ایثار و جانبازی نمود و جانش را فدای برادر نمود تا آنجا که دستهایش قطع شد.(۱) در روز عاشورا؛ هنگامی که عباس(ع) وارد شریعه فرات شد، مشکش را پر از آب کرد و به اميد رساندن به لبان تشنه، بدون قصد درگيری به طرف خيمه‏ ها حرکت کرد، اما دشمن مانع او شد. 📋《وَ اَحَاطُوا بِهِ مِن کُلِّ جَانِبِِ فَحَارَبَهُم مُحَارِبَةَ الاَبطَالِ فَاَخَذُوا يَرمُونَهُ بِالنِّبَالِ مِن کُلِّ جَانِبِِ حَتَّی صَارَ دَرعُهُ کَالقُنفُذِ مِن کَثرَةِ السِّهَامِ》 ♦️پس دشمن سر راه او قرار گرفت و مانع از رسيدن عباس(ع) نزد امام حسين(ع) شد و او را محاصره کردند. عباس(ع) هم با قهرمانانی که نامدار بودند و از خيل دشمنان محسوب مي‏ شدند، درگير شد. دشمنان دسته جمعی او را تيرباران کردند به حدی که زره او مانند خارپشت شد.(۲) در نقلی آمده است که؛ 📋《اقْتَطَعُوا الْعَبَّاسَ(ع) عَنْهُ وَ أَحَاطُوا بِهِ مِنْ کُلِّ جَانِبٍ حَتَّى قَتَلُوهُ قَدَّسَ اللَّهُ رُوحَهُ فَبَکَى الْحُسَیْنُ(ع) لِقَتْلِهِ بُکَاءً شَدِیدَاً》 ♦️عبّاس(ع) را از امام حسین(ع) جدا کردند و او را احاطه نمودند تا آن که وى را شهید نمودند، امام حسین(ع) در مرگ برادر به شدّت گریست.(۳) پس دستور تیراندازی مجدد داده شد و از هر ناحیه تیری سمت عباس(ع) حواله می شد. 📋《فَجَاءَه سَهمُ فَأَصَابَ القُربَةَ وَ أَريِقَ مَاؤَهُا》 ♦️ناگاه تيرى به طرف او آمد و به مشك آب اصابت نموده آب روى زمين ريخت. 📋《ثُمَّ جَاءَهُ سَهمُ آخَرُ فَأَصَابَ صَدرَهُ》 ♦️سپس تير ديگرى آمد و بر سينه مباركش جاى گرفت! در این هنگام؛ مردى از قبیله تمیم با عمود آهنین بر فرق مبارکش زد. 📋《فَانقَلبَ عَن فَرَسِهِ》 ♦️پس عباس(ع) از بالاى اسب خود به زمين سقوط كرد. 📋《وَ صَاحَ إِلَى أَخِيِه الحُسَينِ(ع) أَدرِكنِي!》 ♦️در حالی که فرياد می زد : ای برادر مرا دریاب!(۴) امام(ع) بعد از شنیدن صدای عباس(ع) خود را نزد او رساند. لشکر دشمن، با آمدن امام(ع) پا به فرار گذاشتند. 📋《فَلَمَّا أَتَاهُ رَآهُ صَرِيعَاً فَبَكَى》 ♦️وقتى امام حسين(ع) آمد و عباس(ع) را ديد كه از پاى در آمده است، گريان شد و فرمود : 📋《الْآنَ انْكَسَرَ ظَهْرِي وَ قَلَّتْ حِيلَتِي》 ♦️هم اکنون پشتم شكست و راه چاره‏ ام اندك شد.(۵) حسین(ع) اکنون نظاره گر، عباسی است که توسط دشمن قطعه قطعه شده بود. نقل شده است که؛ 📋《وَ قَطَعوا يَدَيهِ ورِجلَيهِ حَنَقَاً عَلَيهِ، ولِما أبلى فيهِم وقَتَلَ مِنهُم》 ♦️همچنين دشمن، دست ها و پاهاي عباس(ع) را از سرِ كينه ورزى با او و به سبب گرفتارى هايى كه برايشان به وجود آورده بود و كُشتارى كه از آنها كرده بود ، قطع كردند.(۶) در نقلی دیگر آمده است که؛ 📋《وَ ضَرَبَهُ مَلعُونُ بِعَمُودِِ مِن حَدِيدِِ فَقَتَلَه‏ُ》 ♦️در این هنگام شخصی با عمود آهنی بر سرش کوبید و او از مرکب بر زمین افتاد.(۷) پس حضرت(ع) دیگر سوار مرکب نشد، گویا طاقت نداشت، عنان مرکب را به دست گرفت و به سوی خیمه ها حرکت کرد و وقتی زنان و دختران دیدند امام(ع) می آید، از همه زودتر حضرت سکینه(س) به جانب پدر آمد و گفت : 📋《أَبَتَا هَل لَکَ عِلمٌ بِعَمِّی العَبّاسِ(ع)؟!!》 ♦️پدر جان! از عمویم عباس(ع) خبر داری؟ امام حسین(ع) با شنیدن سخنان حضرت سکینه(س) گریه کرد، سپس فرمود : 📋《یَا بِنتَاهُ! اِنَّ عَمَّکَ قَد قُتِل!》 ♦️دخترم! همانا عمویت عباس(ع) کشته شد.(۸) 📚منابع : ۱)أمالی شیخ صدوق، ص۴۶۲ ۲)مناهج البكاء حويزی، ج۱، ص۱۴۰ ۳)اللهوف ابن طاووس، ص۱۱۸ ۴)بحارلانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۱ ۵)بحارلانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۱ ۶)شرح الأخبار نعمان مغربی، ج۳، ص۱۹۳ ۷)بحارلانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۲ ۸)ترجمه مثیر الاحزان ابن نمای حلی، ص۲۶۰ @TarikhEslam

🔟مورد غبطه شهیدان :👇 ✅امام سجاد(ع) فرمود : 📋《رَحِمَ اللّه ُالعَبّاسَ! فَلَقَد آثَرَ وأبلى وفَدى أخاهُ بِنَفسِهِ حَتّى قُطِعَت يَداهُ، فَأَبدَلَهُ اللّه بِهِما جَناحَينِ يَطيرُ بِهِما مَعَ المَلائِكَةِ فِي الجَنَّةِ، كَما جَعَلَ لِجَعفَرِ بنِ أبي طالِبٍ، وإنَّ لِلعَبّاسِ عِندَ اللّه ِ تَبارَكَ وتَعالى مَنزِلَةً يَغبِطُهُ بِها جَميعُ الشُّهَداءِ يَومَ القِيامَةِ》 ♦️خداوند، عبّاس(ع) را رحمت كند! بى هيچ ترديدى، ايثار كرد و آزمايش نيكويى شد و خود را فداىِ برادرش كرد تا آن كه دستانش قطع شد و خداوند عزّوجل به جاى آنها، دو بال برايش قرار داد كه با آنها، همراه فرشتگان در بهشت، پرواز مى كند ، همان گونه كه براى جعفر بن ابى طالب، قرار داد. عبّاس(ع) نزد خداوند تبارك و تعالى منزلتى دارد كه همه شهيدان در روز قيامت، به آن، رَشك مى برند.(۱) 📚منبع : ۱)أمالی شیخ صدوق، ص۴۶۲ @TarikhEslam

📜وصیتی که عملی شد!👇 #حضرت_عباس_علیه_السلام #امام_علی_علیه_السلام @TarikhEslam

👤احمد بن علی به معروف به ابن‌ عِنَبه‌(متوفای سال ۸۲۸ قمری) می نویسد : روزی امام علی(ع) به برادرشان عقیل که آگاه به انساب عرب بود، فرمود : 📋《اُنظُر اِلَىَّ اِمرَأَةً قَد وَلَدَتهَا الفُحُولَةُ مِن العَرَبِ لِأَتَزَوَّجَهَا》 ♦️برای من زنی را انتخاب کن که او را به ازدواج خویش در بیاورم، تا اینکه برای من فرزندانی همچون شیرانی از نسل عرب به دنیا بیاورد. که عقیل، فاطمه کلابیّه را به امام علی(ع) معرفی کرد و گفت :  📋《تَزَوَّجْ اُمَّ البَنِینَ الْکَلابیَّةَ، فَإِنَّهُ لَیسَ فِی الْعَرَبِ أَشْجَعُ مِن آبَائِهَا》 ♦️با امّ البنین ازدواج کن که در عرب از اجداد او شجاع تر نیست.(۱) به نقل تاریخ؛ ابوبراء عامر بن مالك جدّ دوم فاطمه كلابيه در شجاعت در ميان قبايل عرب بی نظير بود، از اين رو او را بازي كننده با شمشيرها (مُلاعِبُ الاَسِنَّةِ) مي نامند.(۲) به این ترتیب، ام البنین(س) وارد منزل امام علی(ع) شد و برای فرزندان ایشان همچون مادری دلسوز باشد و با ورود‌ ام البنین به خانه امیر مؤمنان، او ضمن پرستاری از کودکان امام، همانند مادر واقعی با آنان رفتار می کرد. در تاریخ زنی همچون ام البنین(س) دیده نشده که نسبت به فرزندان هووی خود محبتی خالصانه ورزد و آنان را بر فرزندان خویش مقدم بدارد. ثمره این ازدواج چهار پسر به نامهای عباس(ع) و عبدالله و جعفر و عثمان شد که همه در کربلا در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسیدند.(۳) 👤مرحوم یزدی در کتاب شَعشعة الحسینی می نویسد : حضرت امیرالمؤمنین امام علی(علیه السلام) در آخرین شب حیات مبارکشان یعنی شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان سال چهل هجری، بعد از آن که آخرین وصایای خود را برای فرزندان خویش بازگو کرد و امام حسن مجتبی(ع) را به عنوان جانشین خود انتخاب کرد و سپس به جمعیت حاضر خیره شد و نگاهش را بین جمعیت تقسیم کرد. 📋《ثُمَّ نَظَرَ إِلَى العَبَّاسِ فَرَأَى أَنَّ بُكَاءَهُ أَشَدُّ مِنَ الآخِرِينَ فَدَعَاهُ إِلَيهِ》 ♦️سپس نگاهشان روی عباس(ع) متوقف شد و دید که گریه ی عباس(ع) بیشتر از دیگران است. پس او را نزد خود فرا خواند. 📋《فَصَاحَ صِيَاحَاً عَالِيَاً وَ بَكَى بُكَاءً طَوِيلَاً》 ♦️پس حضرت(ع) در این هنگام بلند بلند و طولانی گریستند. 📋《وَ اَخَذَ العَبّاسَ(ع) و ضَمَّه اِلَی صَدرِهِ》 ♦️عباس رو به آغوش کشیدند و به سینه مبارکشان چسباندند. سپس فرمودند : 📋《وَلَدِی! مُهجَتِی! سَتَقُرُّ عَیْنِی بِکَ فِی یَوْمِ الْقِیٰامَةِ》 ♦️پسرم! عزیز دلم! به زودی در روز قیامت به وسیله تو چشم من روشن می گردد. 📋《عَلَیکَ بِالحُسَینِ(ع)》 ♦️حسین را به تو سپردم. 📋《فَإِنَّهُ أَمَانَةُ اللَّه‌ وَ أَمَانَةُ رَسُولِهِ وَ أَمَانَةُ فَاطِمَةَ وَ أَمَانَتِی عِندَکَ! كُن عَضدَاً وَ تَرسَاً لَهُ وَافِدِ نَفسَكَ لَهُ》 ♦️همانا حسین(ع) امانت خدا و رسول خدا و امانت فاطمه(س) و امانت من در نزد توست. پس کمک کار و حامی و فدایی او باش.(۴) بیست سال از این جریان گذشت و از طرفی عمل به وصیت واجب است و عباس(ع) باید اکنون در دهم محرم سال ۶۱ هجری قمری به وصیت پدر عمل کند. 👤دینوری(متوفی سال۲۷۶ ق) می نویسد : در روز عاشورا حضرت عباس(ع) برادرانش را فراخواند و با آنها سخن گفت و فرمود : 📋《تُقدِّمُوا! بِنَفسِی أَنتُم! فَحَامُوا عَن سَیّدِکُم حَتَّی تَمُوتُوا دُونَه فَتَقَدَّمُوا جَمِيعَاً! فَصَارُوا اَمَامَ الحُسَينِ(ع) يَقُونَهُ بِوُجُوهِهِم وَنُحُورِهِم》 ♦️پیش بیایید! فدایتان شوم! از مولایتان حسین(ع) حمایت کنید تا در این راه به همراه او شهادت برسید. سپس اينان از برابر امام حسين(ع) عبور كردند و سر و گردن را سپر بلای او قرار دادند و به شهادت رسیدند.(۵) 📚منابع : ۱)عمدة الطالب ابن عنبه، ص۳۵۷ ۲)تنقیح المقال مامقانی، ج۲، ص۱۲۸ ۳)مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی، ص۸۲ ۴)شعشعة الحسینی یزدی، ج۲، ص۶۰ ۵)اخبار الطوال دینوری، ص۲۵۷ @TarikhEslam

📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍ 6️⃣4️⃣1️⃣ #معرفی_کتاب :📚 کتاب «حضرت عباس(علیه السلام)» مروری بر تاریخ و سیره زندگانی قمر بنی هاشم #حضرت_عباس_علیه_السلام؛ اثر مرحوم شیخ باقر شریف قرشی✍📚 @TarikhEslam

📚✍📚✍📚✍📚✍📚 کتاب «حضرت عباس(ع)» @TarikhEslam

🌺✨🌺⚡️🌺✨🌺⚡️🌺 📆پنجم شعبان سال ۳۸ هجری قمری سالروز #ولادت با سعادت چهارمین اختر تابناک امامت و ولایت #امام_سجاد_علیه_السلام بر شما عزیزان و دوستداران خاندان اهل بیت(ع) تبریک و تهنیت باد. «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ سَیِّدِ الْعَابِدِینَ‏ الَّذِی اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِکَ وَ جَعَلْتَ مِنْهُ أَئِمَّةَ الْهُدَی الَّذِینَ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلُونَ‏ اخْتَرْتَهُ لِنَفْسِکَ وَ طَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ وَ اصْطَفَیْتَهُ وَ جَعَلْتَهُ هَادِیاً مَهْدِیّاً اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَیْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَی أَحَدٍ مِنْ ذُرِّیَّةِ أَنْبِیَائِکَ‏ حَتَّی یَبْلُغَ بِهِ مَا تَقَرُّ بِهِ عَیْنُهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِنَّکَ عَزِیزٌ حَکِیم» #وقایع_ماه_شعبان_المعظم @TarikhEslam

#زندگینامه_اهل_بیت_علیهم_السلام 🔹لقب ایشان زین العابدین، سجاد می باشد. 🔹کنیه ایشان ابوالحسن است. 🔹زادروز：۵ شعبان سال ۳۸ قمری 🔹زادگاه：مدینه 🔹مدت امامت：۳۵ سال (از سال ۶۰ تا ۹۵) قمری ♦️شهادت：۲۵ محرم سال ۹۵ قمری در سن ۵۷ سالگی. 🔹مدفن：بقیع(مدینه) ✨💠✨💠✨💠✨💠✨💠✨💠✨ امام سجاد(ع) چهارمین امام شیعیان است می باشد. مادر ایشان شهربانو دختر یزدگرد سوم ساسانی است. همسر ایشان فاطمه، دختر امام حسن مجتبی(ع) می باشد. هنگام شهادت امام علی(ع)، ایشان سه سال داشتند. ایشان در واقعه ی کربلا حاضر بودند، ولی به علت بیماری در جنگ شرکت نداشت. لشکر عمر بن سعد پس از شهادت امام حسین(ع) او را همراه اسیران کربلا به کوفه و شام بردند. خطبه ی امام سجاد(ع) در شام باعث آگاهی مردم از جایگاه اهل بیت(ع) شد. واقعه حرّه، نهضت توابین و قیام مختار، هر سه در زمان امام سجاد(ع) اتفاق افتاده است. از ایشان آثار گرانبهایی به یادگار مانده است که می توان به کتاب صحیفه سجادیه، رسالة الحقوق، مناجات خمس عشر و دعای ابوحمزه ثمالی و زیارت امین الله اشاره کرد. امامت امام سجاد(ع) با شهادت امام حسین(ع) در عاشورای سال ۶۱ ه‍جری قمری آغاز می‌شود و تا زمان شهادت ایشان یعنی سال ۹۴ یا ۹۵ ه‍جری قمری ادامه می‌یابد. ایشان با زمان حکومت تنی چند از حاکمان بنی امیه معاصر بود، از قبیل؛ ۱)یزید بن معاویه (۶۱- ۶۴ ق) ۲)عبد الله بن زبیر (۶۱- ۷۳ ق) که به صورت مستقل حاکم مکه بود. ۳)معاویه بن یزید(چند ماه از سال ۶۴ ق) ۴)مروان بن حکم (نه ماه از سال ۶۵ ق) ۵)عبدالملک بن مروان (۶۵- ۸۶ ق) ۵)ولید بن عبد الملک (۸۶- ۹۶ ق) برخی از شاگردان و یاران حضرت(ع)： ابوحمزه ثُمالی، ابو خالد کابلی، أبان بن تغلب، جابر بن عبدالله انصاری، سُلَیم بن قیس هلالی، سعید بن مسیب قرشی، حسن بن محمد بن حنفیه، یحیی بن اُمّ طُوَیل در منابع تاریخی تعداد فرزندان امام سجاد(ع) ۱۵ نفر ذکر شده که ۱۱ نفر آنها پسر و ۴ نفر دختر بوده‌اند. 🎙سخنان بزرگان اهل سنت درباره ایشان： 👤محمد بن مسلم زهری : نه هاشمی‌ای را برتر از او و نه کسی را فقیه‌تر از او دیدم. 👤شافعی : او فقیه‌ترین مردم مدینه بود. 👤جاحظ : کسی را ندیدم که در فضیلت او شک داشته باشد و یا در مقدم بودن او سخنی گوید. پس از واقعه کربلا، اهل بیت امام حسین(ع) را به اسیری گرفتند و روانه کوفه و شام کردند. امام سجاد(ع) در مسجد شام سخنانی فرمود و خود و پدر و جد خویش را به مردم شناساند و به شامیان گفت که آنچه یزید و کارگزاران او بر زبان‌ها انداخته‌اند درست نیست. بنابر روایات شیعه، امام سجاد(ع) به دستور ولید بن عبد الملک با سمّ به شهادت رسید. محل دفن ایشان در قبرستان بقیع کنار قبر امام حسن مجتبی(ع)، امام محمد باقر(ع) و امام جعفر صادق(ع) می باشد. 📚منبع： سیره پیشوایان مهدی پیشوایی، از ص۲۳۱ تا ص۳۰۰ @TarikhEslam

👤ویژگی های اخلاقی و اجتماعی و عبادی #امام_سجاد_علیه_السلام :👇 @TarikhEslam

1⃣عبادت و تهجد شبانه روزی #امام_سجاد_علیه_السلام :👇 @TarikhEslam

✅درباره عبادت و تهجد حضرت(ع) بسیاری از علمای شیعه و اهل تسنن در این رابطه اظهارنظرهایی دارند. 👤مالک بن انس می‌ نویسد : علی بن حسین(ع) در شبانه روز هزار رکعت نماز می‌خواند تا اینکه از دنیا رحلت کرد، لذا به ایشان «زین العابدین» می‌گویند.(۱) 👤ابن عبد ربّه می‌نویسد : هنگامی که علی بن حسین(ع) آماده نماز می‌شد، لرزه عجیبی وجودش را فرا می‌گرفت. از ایشان در این باره سؤال شد، فرمود : وای بر شما! آیا می‌دانید که من در برابر چه کسی می‌خواهم بایستم و در برابر چه کسی می‌خواهم مناجات کنم؟!(۲) 👤مالک بن انس می‌گوید : هنگامی که علی بن حسین(ع) احرام بست، لبیک اللّهمّ لبیک را قرائت کرد و در همان لحظه، بیهوش شده و از مرکب خود به زمین افتاد.(۳) 📚منابع : ۱)العِبَر ذهبی، ج۱، ص۸۳ ۲)عقدالفرید ابن عبد ربه، ج۳، ص۱۶۹ ۳)سیر اعلام النبلاء ذهبی، ج۴، ص۳۹۲ @TarikhEslam

2⃣کمک به فقراء و ایتام در سیره #امام_سجاد_علیه_السلام :👇 @TarikhEslam

✅همانطور که می دانید امام سجاد(ع) همواره به فقیران و مسکینان مدینه کمک می کردند. 👤ابوحمزه ثمالی می‌گوید : علی بن حسین(ع) شبانه مقداری غذا بر دوش خود می‌گذاشت و در تاریکی شب به صورت مخفیانه به فقرا می‌رساند و می‌فرمود : 📋《إِنَّ الصَّدَقَةَ فِي سَوَادِ اللَّيْلِ تُطْفِئُ غَضَبَ الرَّبِّ》 ♦️صدقه ای که در تاریکی شب داده شود، غضب خداوند را خاموش می‌کند.(۱) 👤محمد بن اسحاق می‌گوید : مردمی در مدینه زندگی می‌کردند و نمی‌دانستند معاش آنها از کجا تأمین می‌شود؛ با شهادت علی بن الحسین(ع) غذای شبانه آنان قطع شد.(۲) 👤ابو حمزۀ ثمالى می گويد : 📋《كَانَ زَيْنُ الْعَابِدِينَ(ع) يَحْمِلُ جِرَابَ الْخُبْزِ عَلَى ظَهْرِهِ بِاللَّيْلِ فَيَتَصَدَّقُ بِهِ وَ لَمَّا مَاتَ وَ غَسَّلُوهُ جَعَلُوا يَنْظُرُونَ إِلَى آثَارٍ فِي ظَهْرِهِ!》 ♦️امام زين العابدين(ع) کیسه های آرد و نان را بر پشت مبارک خود می گذاشت و در دل شب با آن برای فقرای مدینه تصدق مي دادند. وقتی که ایشان رحلت فرمودند، در وقت غسل دادن ایشان، ديدند كه آثار كشيدن بار بر پشت مبارك آن حضرت(ع) ظاهر است.(۳) 👤ابن سعد می نویسد : وقتی مستمندی نزد علی بن حسین(ع) می‌آمد، بر می‌خواست و حاجت او را روا می‌کرد و می‌ فرمود : صدقه پیش از آنکه به دست خواهنده برسد، به دست خدا می‌رسد.(۴) 👤در نقلی آمده است که امام سجاد(ع) در سالی، قصد حج کرد. خواهرش سکینه(س) توشه‌ای به ارزش هزار درهم برای وی آماده ساخت. چون به حرّه رسید، آن توشه را نزد او بردند. امام(ع) همه آن را میان مستمندان و فقیران پخش فرمود.(۵) 👤در روایتی آمده است : امام سجاد(ع) پسر عموئی مستمند داشت. شب هنگام، چنانکه وی او را نشناسد، نزدش می‌رفت و چند دینار به او می‌بخشید. آن مرد می‌گفت : علی بن حسین(ع) رعایت خویشاوندی را نمی‌کند، خدا او را سزا دهد. امام(ع) این سخنان را می‌شنید و شکیبائی و بردباری می‌کرد و خود را بدان خویشاوند نمی‌شناساند. وقتی امام سجاد(ع) به شهادت رسید، آن احسان از آن مرد بریده شد و دانست که آن مرد نیکوکار امام سجاد(ع) بوده است، پس بر سر مزار او می رفت و گریه می کرد.(۶) 👤ابونعیم می نویسد : دو بار مال خود را با مستمندان قسمت کرد و فرمود : خداوند بنده مؤمن گناهکار توبه‌کننده را دوست دارد.(۷) 👤ابونعیم در جایی دیگر می نویسد : مردم او را بخیل می‌دانستند و وقتی به جوار حق رفت دانستند که هزینه صد خانوار را عهده‌ دار بوده است.(۸) 👤در روایتی دیگر آمده است که ؛ وقتی گدائی نزد او می‌آمد، می‌ فرمود : مرحبا به کسی که توشه مرا به آخرت می‌برد.(۹) 📚منابع : ۱)سیر اعلام النبلاء ذهبی، ج۴، ص۳۹۳ ۲)سیر اعلام النبلاء ذهبی، ج۴، ص۳۹۳ ۳)کشف الغمه اربلی، ج۲، ص۷۷ ۴)طبقات الکبری ابن سعد، ج۵ ،ص۱۶۰ ۵)کشف الغمه اربلی، ج۲، ص۷۸ ۶)زندگانی علی بن الحسین(ع) شهیدی، ص۱۴۸ ۷)حلیة الاولیاء اصفهانی، ج۳، ص۱۴۰ ۸)مناقب ابن شهر آشوب، ج۴ ص۱۵۴ ۹)حلیة الاولیاء اصفهانی، ج۳، ص۱۳۶ @TarikhEslam

3⃣رفتار با بردگان در سیره #امام_سجاد_علیه_السلام :👇 @TarikhEslam

✅از تلاش‌های امام سجاد(ع)، که هم جنبه دینی داشت و هم جنبه سیاسی، توجه به بردگان بود؛ قشری که بخصوص از زمان خلیفه دوم (عمر بن خطاب) به بعد و مخصوصا در عصر امویان، مورد شدیدترین فشارهای اجتماعی بودند و از محروم‌ترین طبقات جامعه اسلامی در قرون اولیه به‌شمار می‌رفتند. امام سجاد(ع)، مانند حضرت امیر المؤمنین علی(ع) که با برخورد اسلامی خویش بخشی از موالی عراق را به سمت خویش جذب کرد، کوشید تا حیثیت اجتماعی این قشر را بالا ببرد. سید الاهل نوشته است : امام سجاد(ع) در حالی که نیازی به بردگان نداشت، آنها را می‌خرید. این خریدن تنها برای آزاد کردن آنها بود. بردگان که چنین نیتی از امام(ع) می‌دیدند، خود را در معرض او می‌نهادند تا امام(ع) آنها را بخرد. امام سجاد(ع) در هر زمان و موقعیتی به آزادی آنها می‌پرداخت، به طوری که در شهر مدینه عده زیادی، همچون یک لشکر از موالی آزاد شده، از زن و مرد، به چشم می‌خورد که همگی از موالی امام سجاد(علیه السلام) بودند.(۱) 📚منابع : ۱)کتاب زین العابدین(ع) سید الاهل، ص۷ @TarikhEslam

💍به فرموده #امام_رضا_علیه_السلام نقش نگین انگشتر #امام_سجاد_علیه_السلام عبارت؛ «خَزِیٌ و شَقِیٌ قَاتِلُ الْحُسَینِ بْنِ عَلِیِِِّ(ع)» بود. یعنی؛ قاتل حسین بن علی(ع) رسوا و بدبخت است.(۱) 📚منبع : ۱)امالی شیخ صدوق، ص۱۳۱ @TarikhEslam

✍جریان ارتداد اکثر شیعیان پس از شهادت #امام_حسین_علیه_السلام در زمان امامت #امام_سجاد_علیه_السلام در بیانات #مقام_معظم_رهبری :👇 @TarikhEslam

✅امام صادق(علیه السلام) در حدیثی، وضع و حال امام چهارم و نقش سازنده او را چنین ترسیم کرده است : 📋《ارْتَدَّ النَّاسُ بَعْدَ الْحُسَيْنِ(ع) إِلَّا ثَلَاثَةً : أَبُوخَالِدٍ الْكَابُلِيُّ، يَحْيَى ابْنُ أُمِّ‌الطَّوِيلِ وَ جُبَيْرُ بْنُ مُطْعِمٍ! ثُمَّ إِنَّ النَّاسَ لَحِقُوا وَ كَثُرُوا وَ كَانَ يَحْيَى ابْنُ أُمِّ‌الطَّوِيلِ يَدْخُلُ مَسْجِدَ رَسُولِ‌الله(ص) وَ يَقُولُ :‏ كَفَرْنا بِكُمْ وَ بَدا بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةُ وَ الْبَغْضاء》 ♦️پس از حسین بن علی(ع) همه از راه برگشتند، مگر سه نفر : ابوخالد کابلی، یحیی بن ام‌طویل و جبیر بن مطعم! بعدها مردم دیگر به آن‌ها پیوستند و جمع شیعیان، انبوه گشت. یحیی بن ام طویل به مسجد پیامبر(ص) در مدینه می‌آمد و خطاب به مردم می‌گفت : ما به شما(و راه و آیین شما) کافریم و میان ما و شما دشمنی و خشم و کینه قرار دارد.(۱) 👤چه حادثه شگفت‌انگیزی! پس از واقعه عاشورا همه رفتند؛ همه از راه برگشتند؛ همه از آینده جذاب و دلگرم‌کننده‌ای که آن‌ها را به خود می‌کشید، مأیوس شدند؛ از همه آرزوها و آرمان‌های تشیع صرف نظر کردند؛ فقط به نام تشیع و به این‌که در دل به امامان عقیده و محبت داشته باشند، قناعت ورزیدند.و می‌دانیم که این‌گونه شیعیان، همیشه در تاریخ بوده‌اند و هنوز هم اکثریت مهم شیعه را تشکیل می‌دهند. در میان چندین‌هزار شیعه زمان امام سجاد(ع) فقط سه نفر در راه ماندند؛ فقط سه نفر وفاداری خود را نسبت به راه امامان حفظ کردند؛ تنها این سه نفر بودند که از دیدن چهره واقعی و درنده‌خویی و ددمنشی حکومت بنی‌امیه که همیشه در زیر نقابی از تظاهر به مسلمانی پنهان بود، وحشت نکردند؛ دست و پای خود را گم نکردند؛ چیزی بر خلاف انتظار نیافتند و با همان عزم پولادین، راه خود را تعقیب کردند.(۲) 📚منابع : ۱)بحارالأنوار مجلسی، ج۴۶، ص۱۴۴ ۲)کتاب پیشوای صادق(مجموعه سخنرانی های گردآوری شده مقام معظم رهبری) ،ص۲۰ @TarikhEslam