تهران - ایرنا - مدیر دپارتمان طب فراگیر و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پژوهشکده معتمد جهاددانشگاهی گفت: در حال حاضر طب سنتی ایرانی راه حل اثبات شده‌ای برای درمان سرطان نداشته و تحقیقات و بررسی‌ها هم این موضوع را تائید می‌کند اما این روش درمانی در کاهش عوارض سرطان، خدمات قابل قبولی انجام می‌دهد. دکتر علیرضا مجیدانصاری روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا افزود: بررسی ها و تحقیقات نشان داده است که طب سنتی ایرانی در پیشگیری و حل برخی مشکلات بیماران مبتلا به سرطان، می‌تواند اقدامات بسیار خوبی انجام دهد. وی، عوارض درمان را مهمترین چالش بیماران مبتلا به سرطان اعلام کرد و گفت: در برخی مواقع درمان بیماران از سوی پزشکان به دلیل عوارض آن، قطع می‌شود و طب سنتی ایرانی می‌تواند این عوارض را برطرف کند تا خللی در روند درمان بیماران به وجود نیاید. مجیدانصاری ادامه داد: تاکنون شواهد آکادمیک و علمی پذیرفته شده یا نظرات قطعی جامعه علمی در مورد استفاده از طب سنتی یا روش های دیگر برای درمان موثر سرطان، ارائه نشده است. راهکارهای موثر طب سنتی برای کاهش عوارض سرطان وی بیان داشت: بیماران معمولا در طول دوره درمان با معضلاتی مواجه می‌شوند که پزشکی رایج یا اصلا تعریفی برای آن ندارد یا نمی تواند راه حلی برای آن ارائه کند اما طب سنتی خدماتی را در کلینیک‌های طب فراگیر ارائه می‌دهد که می‌تواند برخی از این مشکلات را برطرف کند. مدیر دپارتمان طب فراگیر و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پژوهشکده معتمد جهاد دانشگاهی، سندرم خستگی مزمن را از جمله مشکلات طول دوره درمان اعلام کرد و گفت: بیمار سرطانی معمولا بعد از انجام شیمی‌درمانی، توان لازم حتی برای بلند شدن از روی صندلی را ندارد و احساس خستگی دائم دارد. پزشکی رایج نمی‌تواند برای این موضوع کاری کند، ولی طب سنتی ایرانی برای آن راه حل دارد. مجیدانصاری، خشکی مخاط یا زخم های دهانی را از جمله عوارض شیمی درمانی بیان کرد و افزود: التهاب دهان، مقعد و دستگاه تناسلی از مهمترین عوارض شیمی درمانی و رادیوتراپی است. این موارد هم در پزشکی رایج راه حلی ندارد اما با تجویز غذایی یا برخی داروهای مکمل گیاهی و سنتی به راحتی می‌توان این عوارض را برطرف کرد. وی تاکید کرد: در این زمینه مقالات متعددی منتشر شده و از لحاظ علمی هم گزارش زیادی ارایه شده که مورد پذیرش صاحب نظران علمی حوزه پزشکی قرار گرفته است، همچنین متخصصان مربوطه اعم از آنکولوژیست و جراح با همکاری متخصص طب سنتی از این موارد برای کاهش عوارض بیماری استفاده می‌کنند. قرار نیست طب سنتی جایگزین طب رایج برای درمان سرطان شود وی با اشاره به اینکه روش‌های طب سنتی را باید با روش‌های طب رایج تلفیق کرد، گفت: قرار نیست روش‌های طب سنتی ایرانی جایگزین روش‌های معمول در طب رایج برای درمان سرطان شوند. مجیدانصاری ادامه داد: ما نمی‌گوییم بیماران درمان‌های معمول خود را مانند جراحی یا شیمی درمانی دنبال نکنند و به جای آن از روش‌های طب سنتی ایرانی استفاده کنند. روش های طب سنتی پس از بررسی دقیق شواهد مورد و بدون ایجاد تداخل مخرب با درمان های معمول بیمار، به خدمت گرفته می شود تا کیفیت زندگی بیمار ارتقا پیدا کند. مدیر دپارتمان طب فراگیر و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پژوهشکده معتمد جهاد دانشگاهی گفت: در آینده (حدود ۵ تا ۱۰ سال دیگر) پس از اثبات علمی، بخش هایی از روش طب سنتی را می توان برای افزایش طول عمر استفاده کرد. وی افزود: مطالعاتی در طب سنتی ایرانی در دست انجام است که برخی از آن‌ها در مرحله مقدماتی هستند که امیدواریم با به نتیجه رسیدن آن‌ها، بتوان خدماتی مناسب در حوزه درمان به این بیماران ارائه کرد.

هر ترکیب گیاهی را نمی‌توان به بیمار تحت درمان سرطان تجویز کرد مجیدانصاری تاکید کرد که هر ترکیب گیاهی را نمی توان به بیمار تحت درمان سرطان تجویز کرد، این اقدام می‌تواند مشکلات جدی برای مبتلایان به سرطان ایجاد کند. وی گفت: هرچند اغلب داروهای معروف که در درمان سرطان استفاده می شوند، ریشه گیاهی دارند اما آنها، مدت ها قبل در درمان های طبیعی یا بومی استفاده می‌شدند و پس از انجام مطالعات دقیق، وارد عرصه درمانی این بیماری شدند. مجیدانصاری افزود: یکی از معضلاتی که در کشور با آن مواجه هستیم این است که برخی افراد غیر کادمیک ادعای اد آکادمیک ادعادی درمان سرطان را دارند و می‌گویند که داروی گیاهی، مشکلی برای افراد به وجود نمی‌آورد که این موضوع غلط است. وی افزود: برخی از داروهای گیاهی با درمان رایج تداخل دارند، مصرف همزمان آنها ممکن است اثر دارو یا شیمی درمانی را از بین ببرد یا برخی اوقات اثرات جانبی در پیشرفت تومور یا وخیم تر شدن بیماری ایجاد کنند. لذا مصرف مکمل ها یا ترکیبات طبیعی باید با هماهنگی متخصصان آنکولوژی و طبق نظر پزشک طبی سنتی ایرانی در کلینیک‌های طب فراگیر در سرطان انجام گیرد.

عوارض های مرگبار طب شیمیایی

شیمیایی در «طب استعماری» کتاب «طب استعماری؛ عوارض تغذیه ناسالم و دارو‌های شیمیایی» گوشه‌هایی از عوارض داروهای شیمیایی را با توجه به ابعاد همسازی‌ها و چالش‌های طب مدرن و طب سنتی به تصویر می‌کشد.

. یک‌هزار و 700 نفر دیگر از آن‌ها رفتار و اخلاقشان به کلی عوض شده، حالت زشت و بدی به خود گرفته و 837 نفر دیگر، به‌طور کامل تغییر شخصیت داده، سخت و خشن شده بودند.» حیات طیبه در سایه تغذیه درمانی فصل دوازدهم این اثر با عنوان «تغذیه درمانی بهترین گزینه برای درمان بیماری‌ها» به موضوع «حیات طیبه در پرتو غذای سالم» پرداخته است. مولف در این‌باره اشاره کرده که در حوزه مسایل تغذیه و بهداشت،‌ بشر امروز گرفتار حصار‌ها و زندان‌ها و قید و بند‌های بی‌شماری است. نخستین حصار‌ها،‌ حصار هوی و هوس در عرصه شکم است؛ این‌که بشر هر چه دید، بخورد و بیاشامد و بی‌‌اندیشه در عواقب کار، آن‌را به انبان شکم تحویل دهد، عوارضی دارد که منجر به مصرف دارو‌های شیمیایی شده و خود عوارضی مضاعف را به‌وجود می‌آورد.» نویسنده در ادامه فصل با اشاره به ضرب‌المثل «غذای تو، دوای تو؛ دوای تو، غذای تو است» آورده که بر براساس موازین طب اسلامی، بیمار نباید به محض بروز علایم بیماری،‌ اقدام به مصرف دارو کند و از آنجایی که هر دارویی حتی در صورت مصرف صحیح، مضراتی را همراه دارد، تنها در صورت غلبه بیماری، مجاز به مصرف آن است. به گفته حضرت علی (ع) «مسلمان معالجه نمی‌کند تا بیما‌ریش بر سلامتی‌اش غلبه کند.» پاسخ به یک پرسش دریایی در مقام نویسنده این کتاب، در فصل پانزدهم با عنوان «پس چه باید کرد؟» با سرفصل وظایف و تکالیف ما، آورده است که حضرت امام خمینی (ره) در کتاب «کشف‌‌الاسرار» ضمن بیان برخی حقایق تاریخی به ناتوانی طب رایج اشاره و ناخرسندی خود را از برچیده شدن طب بو‌علی و حاکمیت طب رایج بیان فرمود‌ه‌اند. این سخنان به روشنی وظیفه و تکلیف ما را مشخص کرده است: «در کشوری که دانشگاهی مانند جندی شاپور داشته که تحصیل کرده‌های آن پزشک پادشاهان بودند، کار به جایی رسید که پزشکانش یا از یهود‌ی‌ها شدند و یا از کسانی که پیش خود، تحفه حکیم مومنی را خوانده بودند.» نویسنده همچنین در این فصل در مطلبی با عنوان «مبارزه با خود‌باختگی و شبیخون فرهنگی دشمن» نیز از سخنان حضرت امام خمینی (ره) استفاده کرده است. امام خمینی (ره) :«یکی از مصیبت‌های بزرگی که برای این ملت بار آوردند این‌که ملت را نسبت به خودشان هم بد‌بین کردند. اگر کسی الان هم مرضی پیدا کند، می‌گویند اینجا نمی‌شود معالجه کرد، بروید مثلا انگلستان یا پاریس، این یک مطلبی است که از دست آن‌ها برای ما پیدا شده است. یعنی ما خودمان را در مقابل آن‌ها باختیم.» نخستین چاپ کتاب «طب استعماری؛ عوارض تغذیه ناسالم و دارو‌های شیمیایی» با شمارگان 550 نسخه در 728 صفحه، به بهای 30 هزار تومان به همت انتشارات سفیر اردهال منتشر شده است.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) نخستین چاپ کتاب «طب استعماری؛ عوارض تغذیه ناسالم و دارو‌های شیمیایی» نوشته دکتر محمد دریایی، متخصص علوم زیستی و گیاهان دارویی، در 22 فصل، از سوی انتشارات سفیر اردهال به بازار نشر عرضه شده است. «بازنگری در طب استعماری»، «علل افزایش تعداد بیماری‌ها در اجتماعات بشری»، «داروهای شیمیایی و سودهای کلان صنایع داروسازی»، «انحراف دانش طب از مسیر اصلی»، «داروی گیاهی یا داروی شیمیایی»، «امتیازات و دلایلی برتری طب اسلامی و سنتی» و «جلوه‌هایی از درمان‌های طبیعی در طب سنتی و گیاهان دارویی» عناوین برخی از 22 فصل‌ کتاب حاضر را شامل می‌شوند. از برجسته‌ترین فصل‌های این اثر می‌توان به فصل‌های سوم «اثرات جانبی و بیماریزای دارو‌های شیمیایی»، یازدهم «فاجعه‌ای مدرن به‌نام بیما‌ری‌‌های عصبی»، دوازدهم «تغذیه درمانی بهترین گزینه برای درمان بیماری‌ها» و پانزدهم «پس چه باید کرد؟» اشاره کرد. ابتلا به بیماری با نسخه‌ پزشکان مدرن «اثرات جانبی و بیماریزای دارو‌های شیمیایی» عنوان فصل سوم کتاب است. مولف در این فصل در یک مقدمه کوتاه آورده است که بسیاری از پزشکان طب جدید (خارجی و داخلی) معتقدند که بیماری‌هایی هستند که با نسخه پزشک طب جدید به وجود می‌آیند، یعنی پزشک ‌داروهای شیمیایی را برای بیماری تجویز می‌کند که دارای اثرات جانبی و بیماری‌زایی است. نویسنده در این فصل به ارایه آماری از مرگ و میر ناشی از عوارض استفاده از دارو‌های شیمیایی پرداخته است. بر این اساس، سالیانه از هر 228 بیمار یک نفر به علت مصرف دارو جان ‌می‌سپارد. در بیمار‌ستان‌ها فقط در اثر مصرف دارو‌ها سالیانه در حدود 60 تا 140 هزار نفر به کام مرگ می‌روند و سه میلیون و 500 هزار نفر نیز به‌گونه وخیمی دچار بیماری می‌شوند. جریان عوارض دارو‌های شیمیایی موجب شد سازمان بهداشت جهانی، در فوریه سال 1968 یک موسسه بین‌المللی تاسیس کند که هدف آن جمع‌آوری مدارک مربوط به اثرات نامطلوب دارو‌ها است. دریایی در مقام مولف، در اشاره‌ای کوتاه یعنی دلایل تاریخی چگونگی حذف طب سنتی ایران و جایگزینی دارو‌های شیمیایی به جای درمان‌های طبیعی به دست یک کیمیاگر فرصت‌طلب به نام «پاراسلسوس» مخاطب را به کتاب «طب شیعه میراث گران‌بهای اسلام» ارجاع و بحث را با سرفصلی با عنوان گزارش‌های تکان‌دهنده در باره عوارض دارو‌ها ادامه می‌دهد. در ادامه این فصل مولف آورده است: «به علت عوارض زیاد دارو‌های شیمیایی و ناتوانی این دارو‌ها در درمان قطعی بسیاری از بیما‌ری‌ها به‌ویژه بیما‌ری‌های مزمن، مردم جهان روز به روز نسبت به طب رایج بد‌بین‌‌تر شده و به ‌سوی طب سنتی و در‌مان‌های طبیعی روی می‌آورند و این واقعیتی است که در مجلد سازمان جهانی بهداشت مورخه ژییه 1978 به آن اعتراف شده است.» مولف در فصل سوم کتاب به این موضوع نیز اشاره کرده که جمهوری اسلامی ایران در زمینه عوارض دارو‌های شیمیایی از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، هشدار‌هایی در قالب برگزاری همایش‌هایی در این حوزه اعلام کرده است. از سال 1377 مسئولان ارشد وزارت بهداشت، به منظور کاهش عوارض و شناخت مشکلات بخش دارویی کشور، مرکز شناسایی عوارض دارو‌ها را در وزارت بهداشت ساماندهی نمودند. این مجموعه هم ‌‌اکنون عضو سازمان جهانی بهداشت است و توانسته فعالانه در عرصه درمان کشور نقش ایفا کند. فاجعه دنیای مدرن «فاجعه‌ای مدرن به‌نام بیما‌ری‌‌های عصبی» عنوان یازدهمین فصل این اثر علمی است. دریایی در فصل یازدهم کتاب برای بحث نخست، موضوع «بیما‌ری‌های روان و اعصاب محصول کمپانی‌های دارویی» را انتخاب کرده است. مولف در این فصل نیز در یک مقدمه اشاره کرده: «از نیم قرن پیش تا‌کنون، برخی لابراتوار‌های داروسازی جهان دارو‌هایی ساخته‌اند که به حق باید گفت که جان میلیون‌ها نفر را از مرگ حتمی نجات داده است. ما این دارو‌ها را گرامی‌ می‌داریم و بر کاشفان و سازندگان آن‌ها درود می‌فرستیم. اما تعداد این دارو‌ها هرگز از عدد انگشتان دو دست تجاوز نمی‌کند و دارو‌‌های دیگری که تعداد آن‌ها 80 تا 90 قلم بیشتر نیست، تاکنون از طرف گروه محققان دارو‌سازی برای درمان بیما‌ری‌ها ساخته شده است، گرچه همه آن‌ها دارای عوارض جانبی و سمیت هستند.» اعلام خطر روانپزشکان در مورد قرص‌های خواب‌آور نویسنده کتاب در ادامه این فصل می‌نویسد: «نخستین گزارش مهم روزنامه جامعه پزشکی آمریکا، ‌در فوریه سال 1957 با عنوان «خطرات قرص‌های خواب‌‌آور و مخدر در معالجه پریشانی‌ها» انتشار یافت. «روانپزشکان دانشگاه «اورگون» 8200 نفر از بیمارانی که وضع جسمی آن‌ها خوب و استعداد دفاعی آن‌ها در حد میانگین بود و در عین حال،‌ از پریشان‌حالی شکایت داشتند، مورد مطالعه قرار دادند. از هفت‌هزار و 500 بیماری که با این قرص‌ها معالجه شده بودند، 374 نفر به نارا‌حتی‌های شدیدی که عکس‌العمل حساسیت‌های کبدی بود، مبتلا شده بودند

ترکیب کدام داروها با الکل خطرناک است؟ تداخل‌های مرگبار مصرف الکل موجب تشدید خطرناک اثر داروها روی بدن انسان می‌شود آوین آزادی یک استامینوفن ساده گاهی می‌تواند کار دست‌تان بدهد. بزرگ‌ترین تداخل دارویی با الکل به عقیده داروسازان و پزشکان، استامینوفن است؛ تداخلی که شاید لزوما مرگبار نباشد اما می‌تواند کبد انسان را دچار مشکل جدی کند یا از کار بیندازد. اما وقتی از تداخل‌های خطرناک حرف می‌زنیم منظور، مصرف همزمان الکل با دارو یا غذا نیست. از آنجا که اثر الکل یا دارو ممکن است بیش از 24ساعت در بدن بماند، مصرف کردن هر کدام از داروهای ممنوعه با فواصل زمانی کوتاه و چند ساعته با الکل می‌تواند مصرف‌کننده را به دردسر بیندازد یا حتی منجر به مرگ او شود. به‌طور کلی الکل سرعت تجزیه ترکیبات شیمیایی در کبد را افزایش می‌دهد و سبب کاهش اثر داروها  و افزایش عوارض آنها می‌شود. الکل همچنین اثرات نامطلوبی روی سیستم عصبی می‌گذارد و شرایط طبیعی بدن را به هم می‌زند. همین آشوب باعث می‌شود رفتاری که بدن از خود نشان می‌دهد در بسیاری از موارد غیرقابل پیش‌بینی باشد. معروف‌ترین تداخل دارویی؛ استامینوفن  مصرف مزمن الکل و استامینوفن کبد را از کار می‌اندازد. دکتر محدثه مرجانی به همشهری می‌گوید: مسکنی مانند استامینوفن که در بدن به راحتی تجزیه می‌شود، متابولیت‌های سمی تولید می‌کند؛ متابولیت‌هایی که کم‌کم در کبد جمع می‌شوند و به آن آسیب‌های جدی می‌زنند. خونریزی مرگبار؛ آسپرین و الکل  وارفارین و آسپرین از مهم‌ترین داروهایی هستند که مصرف آنها به همراه الکل می‌تواند منجر به مرگ شود.  مرجانی در این‌باره توضیح می‌دهد: مصرف حاد الکل اثر ضد‌انعقادی سینرزیک دارد و مصرف‌کننده در اثر این تداخل دارویی دچار خونریزی‌های مرگبار می‌شود. حملات قلبی؛‌ دکسترومتروفان و الکل دکسترومتروفان یک ترکیب فعال است که در بیش از 100داروی OTC و سرماخوردگی مشاهده می‌شود. آمارها در آمریکا نشان می‌دهد که از هر 10نوجوان یک نفر دچار سوءمصرف این دارو می‌شود. مصرف دوز بالای این دارو سبب بروز سرخوشی، اغراق در تشخیص رنگ و صدا و توهم می‌شود که این عوارض بیش از 6ساعت ادامه می‌یابد. این دارو هم درصورت مصرف همراه با مشروبات الکلی یا سایر داروها، در دوزهای بالا خطر مرگ در پی دارد و دوزهای پایین‌ترآن سبب بروز مشکلات جدی یا شکل‌گیری حملات قلبی می‌شود. سرکوب سیستم عصبی مرکزی فهرست داروهایی که با الکل موجب مسمومیت می‌شود عریض و طویل است. مرجانی از داروهایی تحت عنوان کلرپرومازین، تیوریدازین، هالوپریدول، الانزاپین، کلوزاپین، رسپیدون، پرفنازین، تیوتیکسن و تری فلوپرازین نام می‌برد و درباره این رسته دارویی توضیح می‌دهد: داروهایی که نام بردم، سرکوب‌کننده سیستم عصبی بدن به شمار می‌روند که مشروبات الکلی اثر آنها را چندین برابر می‌کند و در نتیجه این واکنش، سیستم عصبی مرکزی مصرف‌کننده چندین برابر بیشتر سرکوب شده و مشکلات جدی عصبی برای او ایجاد می‌کند. خواب ابدی با طعم پوکساید و الکل  این‌بار هم الکل در نقش تشدید‌کننده منجر به ایجاد تداخل دارویی می‌شود. کسانی که مدام از قرص‌خواب‌هایی مانند دیازپام، لورازپام، فلورازپام، کلردیازپوکساید و زولپیدم استفاده می‌کنند نباید همزمان الکل را به هر شکلی وارد بدن خود کنند؛ چرا که ممکن است بعد از خواب، دیگر بیدار نشوند. مترونیدازول، الکل و تشنج ترکیب مترونیدازول با الکل منجر به عارضه‌ای به نام سندروم شبه دی سولفیرام در بدن می‌شود. مرجانی این عارضه را هم به‌شدت خطرناک و علائم آن را تهوع، استفراغ و تشنج شدید می‌داند. ترکیب خطرناک انسولین و الکل  انسولین برای تنظیم قند خون تزریق می‌شود؛ ماده دارویی‌ای که صرفا با تجویز پزشک مورد استفاده افراد، به‌خصوص بیماران دیابتی قرار می‌گیرد. تداخل دارویی انسولین با موادی که به هر شکلی حاوی الکل خوراکی هستند، اثر هایپوگلیسمی دارو در بدن بیمار را چند برابر می‌کند که در نتیجه آن شوک عظیمی به بیمار وارد می‌شود، به‌خصوص اگر فرد ناشتا باشد. ویتامین A را با الکل مصرف نکنید  تداخل‌های غذایی با الکل معمولا تداخل‌های خطرناکی نیستند اما پزشکان در رسانه‌های مختلف بارها توصیه کرده‌اند که ویتامین A یا غذاهایی که به مقدار زیاد ویتامین A دارند، همراه با الکل مصرف نشوند؛ چرا که مصرف زیاد الکل باعث تجزیه ویتامین A می‌شود. از طرفی مصرف دوز بالای این ویتامین در زنان باردار باعث بروز نقایص مادر‌زادی می‌شود که الکل تشدید‌کننده این فرایند است.

عواقب مرگبار یک قرص معروف!

ر ۱۳۹۹ 20 December 2020 پیش بینی مرگ از طریق آزمایش خون بیماران کرونایی 7 نوع کرونا ویروس کشف شد معجزه یک نوشیدنی آسان برای پاکسازی کبد و کاهش وزن اگر نفخ دارید این دمنوش مخصوص شماست اگر این خوراکی‌ها را بخورید، آلزایمر می‌گیرید الان بیشتر قدر عزیزانمان را می‌دانیم/ به لطف کرونا در خانه هستیم تهران ابری 7.91 خانه روی خط رسانه ها A کدخبر: 636182 ارسال به دیگران پرینت ۱۳۹۶/۰۸/۲۱ ۱۷:۵۲:۲۵ عواقب مرگبار یک قرص معروف! ایبوپروفن یک مسکن بسیار قوی و موثر است که بیشتر بیماران از آن جهت کاهش درد استفاده می کنند. اما این مسکن خطر ابتلا به بیماری های قلبی و سکته مغزی را چندین برابر افزایش می دهد و عواقب مرگباری به همراه دارد. به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ احتمالا درباره عوارض ایبوپروفن و البته قدرت ضد درد آن شنیده اید.بیماری هایی همچون آرتریت که درد زیادی را برای بیمار به همراه دارند با استفاده از مسکن هایی مانند ایبوپروفن کاهش درد خواهند داشت و بیمار آرام تر می شود. می دانیم که داروهای شیمیایی هر چه مثمر ثمر باشند و بتوانند درد را کاهش دهند در نهایت مضراتی کم یا زیاد برای بدن همراه خواهد داشت.  ایبوپروفن نیز به همین صورت است. از عوارض ایبوپروفن می‌توان به تحقیقاتی که بر روی این دارو انجام شده است اشاره نمود، خطر ابتلا به بیماری های قلبی و همچنین سکته مغزی، با مصرف قرص ایبوپروفن چندین برابر می شود و مضرات بسیاری را به همراه دارد. در کنگره انجمن قلب و عروق که در بارسلونا انجام شد، از بین ۴۴۴ نفر شرکت کننده در سه نوع آزمایش به نتایج جالبی دست پیدا کردند. شرکت کنندگان در این آزمایش از سه نوع داروی مسکن و ضد درد استفاده کردند. داروهای مصرفی آن ها،  سلکوکسیب و ایبوپروفن و همچنین ناپروکسن بود. این افراد یا مبتلا بیمار قلبی و یا اینکه دارای شواهدی در این زمینه بودند. محققان دریافتند که سلکوکسیب یا همان Celebrex  ، در طی چهار ماه مصرف می تواند فشار خون را کاهش دهد. در صورتی که ناپروکسن و ایبوپروفن فشار خون شرکت کنندگان را افزایش داده و خطر ابتلا به بیماری قلبی و همچنین سکته را بالا بردند. بیشتر بخوانید: مضرات هولناک استامینوفن ! این میوه راز جلوگیری از بیماری‌هاست! فشار خون بالا با مصرف ایبوپروفن مطالعات به وضوح نشان می دهد که داروهای ضد التهابی و غیر استروئیدی به خصوص قرص های ایبوپروفن سبب افزایش فشار خون می شوند. افرادی که از ایبوپروفن استفاده می کنند تا ۶۱ درصد بیشتر از افرادی که از سلکوکسیب استفاده می کنند در معرض خطر افزایش فشار خون هستند. با کاهش مصرف ایبوپروفن میزان سکته مغزی و مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی را به ترتیب ۱۰ و ۷ درصد می توان کاهش داد. استفاده طولانی مدت از مسکن هایی همچون ایبوپروفن می تواند سبب ابتلا به مشکلات قلبی و گردش خون شود. این به آن معنا است که جهت درد های طولانی مدت،  ایبوپروفن داروی مناسبی نخواهد بود. هر چند که این مسکن از رایج ترین داروها در این زمینه می باشد ولی عوارض آن خیلی بیشتر از مزایای آن است.