⏳#مدیریت_زمان⌛️ #جلسه_هشتم

ما هم در «مکانی» به نام دنیا داریم زندگی می‌کنیم، هم در «زمانی» که ظرف عمر ما رو تشکیل میده، و بخشی از دنیا و حیات ماست.🌀 «مکانی» که ما در اون داریم زندگی می‌کنیم ارزشش شاید کمتر باشه از «زمانی» که ما در اختیار داریم برای زندگی کردن.🌇🗓 ارزش زمان و فرصت، شاید بیشتر باشه از ارزش مکان و فضایی که داریم در اون تنفس می‌کنیم و گذرانِ عمر می‌کنیم. ✅ ظرف زمان برای حیات ما اهمیتش فوق‌العاده بالاست به حدی که هر یک از ما باید یه مقدار خسیس باشیم درباره‌ی مصرف کردن زمان. 🔷

باید یه مقدار مراقبت داشته باشیم که مبادا این زمان رو به بطالت بگذرونیم، 🎛 زمانِ بسیار کوتاهی نسبت به زمان‌هایی که در آینده در اختیار ما قرار خواهد گرفت، الآن در اختیار ما قرار داره با تأثیرات عجیب و غریب.✔️ با یک لحظه‌ی زمان شما می‌تونید چه خریدهای با عظمتی داشته باشید برای آخرت. با یک لحظه از زمان چه رضایتی رو از پروردگار عالم می‌تونید جلب بکنید، اصلاً قابل تصور نیست. 💧💧

بذارید یه روایتی از امیرالمومنین علی علیه‌السلام رو درباره‌ی ارزش زمان براتون بخونم 👌 که این روایت نشون میده زمان باید نزد انسان مؤمن این‌قدر قیمتی باشه که به‌خاطر از دست دادن زمان‌های گذشته‌ی عمرش، که خوب ازش استفاده نکرده، حقّشه بشینه زار زار گریه کنه. 💠

می‌فرماید: یکی از علائم کرامت و بزرگواری و شایستگیِ یک انسان، «مِن کَرَمِ المَرءِ» از علائم کرم یک مرد؛ ✔️ کرم و کرامت یعنی بزرگواری شخصیت، چه تعابیری ما امروز به کار می‌بریم، از علائم انسانیت یک انسان این است که، «بُکاءُهُ عَلی ما مَضی مِن زَمانِه»، گریه کند بر زمانی که از او گذشته است😳😭

🔶خودِ امیرالمومنین علی علیه‌السلام در مناجات شعبانیه می‌فرماید: «أَفْنَيْتُ عُمُرِي فِي شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْكََ» یا «وَ أَبْلَيْتُ شَبَابِي» از عمر گذشته‌ی خودشون و از جوانی از دست داده‌ی خودشون چه جور ناله می‌زنند درِ خانه‌ی خداوند متعال. قیمت زمان انقدر باید نزد ما بالا باشه، به‌خاطر از دست دادنش باید گریه کنیم.😪

آدم زیاد نباید برای از دست رفتن فرزندش گریه بکنه، البته یه مقدار گریه طبیعیه و خودِ پیغمبر اکرم هم حضرت ابراهیم، فرزندشون، گریه می‌کردند و می‌فرمودند من عاطفه دارم.🌀 بحث این نیست که آدم قساوت قلب داشته باشه، سرد برخورد کنه ولی راضی بودن به رضای الهی هم اینجا شرطه و یه مقدار تسکین پیدا کرد از نظر عاطفی، نباید زیادتر گریه کنه که علامت شکایت از مقدرات الهی باشه و صبر او رو، اجرش رو از بین ببره 🔸ولی برای زمان از دست رفته‌ی خودت هرچقدر می‌خوای، بشین گریه کن.🔸

🔸روایتی رو عرض کردم خدمت شما که امام سجاد علیه‌السلام می‌فرماید: برای از دست دادن پول نباید بشینی ناراحت بشی، ولی برای از دست دادن یک روز از عمرت در پایان هر روز باید بشینی غصه بخوری چون این روز دیگه به تو برنخواهد گشت. زمان قیمتش برای انسان عجیبه؛🍃 «مِن کَرَمِ المَرء بکائهُ علی ما مَضی مِن زَمانِه»، علامت شخصیت یک انسان اینه.

البته دو ویژگیِ دیگه هم در همین روایت مطرح می‌فرمایند یکی حُبّ الوطن هست، 🇮🇷 یکی حفظ رفقای قدیمی.👬 این‌ها نشانه‌ی شخصیت یک انسانه. حفظ رفقای قدیمی چقدر علامت مروتِ انسانه؟ علامت مردونگیِ آدمه؟ یا آقا! دوست داشتن وطن چقدر قیمتیه؟ خب مسلّماً خیلی قیمتش بالاست، گاهی از اوقات موجب میشه انسان جانش رو بده در راه وطن. در کنار این دوتا ویژگی بسیار معلوم از نظر ارزش بخشی به انسان، گریه کردن برای زمان‌هایی که از دست رفته هم یکی از ویژگی‌هاست. 🔶

. انسان باید گریه بکنه، برای زمان‌هایی که از دست رفته و نتونسته براش اون‌جوری که باید و شاید برنامه‌ریزی کنه و ازش استفاده کنه. زمانی رو ما از دست دادیم.💣 پیرمردها، بزرگ‌ترها زمان طولانی رو از دست دادند. 👴👵 البته کل عمر ما زیاد طولانی نیست ولی بالاخره بابت این زمان از دست رفته باید اشک ریخت. این موجب میشه زمان آینده رو قدرش رو بدونیم.👌 اگر کسی تونست برای زمان از دست رفته‌ی گذشته‌اش اشک بریزه، می‌تونه اهتمام بِوَرزه به حفظ زمان آینده.📅

نمیشه که آدم بخواد ادعا کنه الکی، من برای زمان ارزش قائلم. 🔸 خب ارزش قائلی برای آینده‌ی خودت یه فکری بکن، زمان‌هات رو از دست ندی. ا گر کسی واقعاً ارزش قائل باشه، علامتش اینه، گریه بکنه برای زمان گذشته‌اش. وقت نداره. من اون‌جوری که باید و شاید استفاده نکردم.😟

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم •══•◈• 🌹 •◈•══•