الان شدیدا به یک رفیق جدید نیاز دارم که میشه به راحتی همه اتفاق‌های روزانه براش گفت و خسته نشد حتی اون درد و دلای شبانه اون گله کردن از زندگی و اون غر زدن و گریه کردن تو پیویش حتی اون حرفای خنده‌دار که با ذوق و شوق بشینه به تک تک پیاما جواب بده و در آخر نه عوض میشه و نه خسته و نه حتی تورو بفروشته، واقعا همچین کسی هست ؟

وقتی سخت‌ترین روزا رو تنها گذروندی چرا باید بود و نبودنشون برات مهم باشه ؟

بعضی وقتا تنهایی بهترین راهی برای آرامشی که دنبالش هستی ..

-

: )

دلم رفتن به کافه با یک آدم پولدار میخواد.

من واقعا گوشیمو دوس دارم و حتی اون رو به ۷۰درصد آدمای دورم ترجیح میدم.

خیلی وقتا آدما تو قسمت تاریک زندگی شونن که ما از اتفاقایی که براشون افتاده خبر نداریم. باهامون حرف میزنن، میخندن و به روی خودشون نمیارن ولی ممکنه در حال تجربه بدترین روزای زندگیشون باشن و ما نتونیم حتی ذره‌ای حال اونا رو درک کنیم :)

خیلی طول می‌کشه که آدم یاد میگیره فقط دوست داشتن برا موندن پیش یک آدم کافی نیست.