#به_وقت_طلوع "دعای عاقبت بخیری" ⚡️همه نگرانِ پایانِ قصّه‌اند! • بعضی نگرانِ پایان قصّه‌ی خور و خواب و شغل و مقام و مال و مَنـــال ! • و بعضی دلواپسِ لحظه‌ی تولّد، لحظه‌ی باشکوهِ چشم گشودن به زیستنی که دگر پایانی ندارد! • و گاهی ترسِ اینان، نگرانیِ به حقِّ کُشنده‌ای می‌شود، و تنها معجونی که می‌تواند آرامشان کند، ✦ چنگ انداختن به عفو و مهربانیِ خداست؛ •••••• - و إِذا انْقَضَتْ أَيّامُ حَيَاتِنَا / وقتی قصّه‌ی زندگی‌مان به آخر رسید، - وَ تَصَرّمَتْ مُدَدُ أَعْمارِنَا / و مدّت عمرمان تمام شد، - وَ اسْتَحْضَرَتْنَا دَعْوَتُكَ الَّتي لا بُدَّ مِنْها وَ من إِجَابَتِهَا / و وقت لبیک به دعوتی رسید که گریزی از آن نیست، - فصل على محَمد و آله / بر محمّد و آلش درود فرست - وَ اجعَل خِتَامَ ما تُحْصي عَلَيْنَا كَتَبَةُ أعمالنَا تَوبَةً مَقْبُولَةً، لا تُوقِفُنَا بَعْدَها عَلى ذَنْبٍ اجْتَرَحْنَاهُ ، وَ لَا مَعْصِيَةٍ اقْتَرَفْنَاهَا / و پایان‌نامه‌ی ما را، با توبه‌ی مقبولی که محاسبه‌ای برای کج رفتن‌هایمان به دنبالش نیست، مُهر کن! ※ دریافت صوت و متن کامل دعا b2n.ir/f90249

دعای یازدهم صحیفه سجادیه دعای آنحضرت برای عاقبت بخیری @quranruzane

معرفی دو کتاب: 1 - " #روان_خوانی و صحت #قرائت_در_نماز" 2 - "#تجوید قرآن کریم" یکی از کاملترین مجموعه‌های آموزشی برای تصحیح قرائت قرآن کاری از دفتر تدوین متون درسی حوزه علمیه مناسب برای افراد مبتدی و حتی مربیان قرآنی به دلیل قطور بودن و کیفیت بالای این دو کتاب به حجم فایل ها برای دانلود دقت شود.

کتاب: آموزش قرائت قرآن 1 روان خوانی و صحت قرائت در نماز ناظر علمی: استاد محمد رضا شهیدی پور مؤلف: علی قاسمی

کتاب: آموزش قرائت قرآن 2 تجوید قرآن کریم ناظر علمی: استاد محمد رضا شهیدی پور مؤلف: علی قاسمی

🕋 اگر کسی بدون عذر شرعی، حجّ واجب خود را ترک کند (1) (1) رَوَى مُحَمَّدُ بْنُ الْفُضَيْلِ قَالَ‏: سَأَلْتُ أَبَاالْحَسَنِ علیه السلام عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ:‏ «وَ مَنْ‏ كانَ‏ فِي‏ هذِهِ‏ أَعْمى‏ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمى‏ وَ أَضَلُّ سَبِيلًا»، فَقَالَ: نَزَلَتْ فِيمَنْ سَوَّفَ الْحَجَ‏ حَجَّةَ الْإِسْلَامِ وَ عِنْدَهُ مَا يَحُجُّ بِهِف فَقَالَ الْعَامَ أَحُجُّ، الْعَامَ أَحُجُّ حَتَّى يَمُوتَ قَبْلَ أَنْ يَحُجَّ. ‏(من لا يحضره الفقيه، ج‏2، ص447) محمد بن فضيل گفت: از حضرت کاظم علیه السلام در باره فرموده خداى عزّ و جلّ: «وَ مَنْ كانَ فِي هذِهِ أَعْمى‏ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمى‏ وَ أَضَلُّ سَبِيلًا» (سوره اسراء، آیه72) ، یعنی: «و هر كه در اين دنيا كور دل‏ باشد، در آخرت هم‏ كور دل‏ و گمراه‌تر خواهد بود» سؤال كردم. فرمود: اين آيه در باره كسى نازل شده است كه حجّة الاسلام (حجّ واجب) را به تعويق مى ‏اندازد، در صورتى كه سرمايه و امكان اين سفر را در اختيار دارد. چنین شخصی در تعلّل و به آینده انداختن حجّ خود می ‌گويد: امسال حجّ می ‌كنم، امسال حجّ می ‌كنم. و اين تعلّل را همچنان ادامه می ‌دهد، تا پيش از آنكه حجّ را انجام دهد، مى ‏ميرد. (2) عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ‏: سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنْ رَجُلٍ لَمْ يَحُجَّ قَطُّ وَ لَهُ مَالٌ. فَقَالَ: هُوَ مِمَّنْ قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَ‏: «وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمَى»‏ فَقُلْتُ: سُبْحَانَ اللَّهِ! أَعْمَى؟ فَقَالَ: أَعْمَاهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْ طَرِيقِ الْخَيْر. (من لا يحضره الفقيه، ج‏2، ص447) معاوية بن عمّار گفت: از حضرت صادق علیه السلام در باره مردى سؤال كردم كه هرگز حجّ نكرده است، در حالی‌که ثروتمند می‌باشد. فرمود: او از كساني است كه خداى عزّ و جلّ در باره ايشان فرموده است: «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْري فَإِنَّ لَهُ مَعيشَةً ضَنْكاً وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمَى» (سوره طه، آیه124) ، یعنی: «و هر كس از ياد من روى گرداند، حتماً براى او زندگى تنگى خواهد بود و روز قيامت او را كور محشور می ‌كنيم» پس‏ گفتم: سبحان اللَّه! كور محشور می‌شود؟ فرمود: خداى عزّ و جلّ او را از طیّ راه خير كور كرده است. (3) رَوَى مُحَمَّدُ بْنُ الْفَضْلِ عَنِ الْكَاظِمِ علیه السلام‏ فِي قَوْلِهِ تَعَالَى:‏ «هَلْ‏ نُنَبِّئُكُمْ‏ بِالْأَخْسَرِينَ‏ أَعْمالًا»، قَالَ: إِنَّهُمُ الَّذِينَ يَتَمَادَوْنَ بِحَجِّ الْإِسْلَامِ وَ يُسَوِّفُونَه. (عوالي اللئالي، ج‏2، ص86)‏ حضرت كاظم علیه السلام در تفسير آيه: «هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمالاً» (سوره کهف، آیه 103) ، یعنی: «آيا به شما خبر دهيم كه زيانکارترين افراد، چه کسانی هستند؟»، آنان كسانى‏ اند كه حجّ واجب را به تأخير مى ‏اندازند و امروز و فردا مى ‏كنند (تا از دست برود). ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

🕋 اگر کسی بدون عذر شرعی، حجّ واجب خود را ترک کند (2) (4) عَنْ ذَرِيحٍ الْمُحَارِبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ‏: مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَحُجَّ حَجَّةَ الْإِسْلَامِ وَ لَمْ يَمْنَعْهُ مِنْ ذَلِكَ حَاجَةٌ تُجْحِفُ بِهِ، أَوْ مَرَضٌ لَا يُطِيقُ مِنْهُ الْحَجَ‏، أَوْ سُلْطَانٌ يَمْنَعُهُ مِنْهُ، فَلْيَمُتْ يَهُودِيّاً أَوْ نَصْرَانِيّاً.( من لا يحضره الفقيه، ج‏2، ص447) حضرت صادق علیه السلام فرمود: كسى كه بميرد، و حجّة الاسلام (حجّ واجب) را به جا نياورده باشد، در حالی‌که مانع او از انجام حج، احتياجى مبرم، يا مرضى طاقت فرسا يا سلطانى بازدارنده از حجّ نباشد، پس بايد به مرگ يهودى يا نصرانى بميرد. (5) قَالَ رسُولُ اللهِ صلّی الله علیه و آله: يَا عَلِيُّ! تَارِكُ الْحَجِّ وَ هُوَ مُسْتَطِيعٌ كَافِرٌ، يَقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى: «وَ لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا، وَ مَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعالَمِينَ‏»، يَا عَلِيُّ! مَنْ سَوَّفَ الْحَجَّ حَتَّى يَمُوتَ بَعَثَهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَهُودِيّاً أَوْ نَصْرَانِيّاً. (من لا يحضره الفقيه، ج‏4، ص 368) رسول خدا صلّی الله علیه و آله به امیرالمؤمنین علیه السلام چنین وصيّت فرمود: اى على! ترك كننده حج در حال استطاعت، كافر است، زیرا خداى متعال مى‏ فرمايد: «وَلِلهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ‏ إِلَيْهِ سَبِيلًا وَ مَن كَفَرَ فَإِنَّ اللهَ غَنِىٌّ عَنِ الْعالَمِينَ» (سوره آل عمران، آیه97) ؛ یعنی: «براى خداست، به عهده مردم که حجّ خانه خدا را هر كس كه بتواند راهى بِدان بيابد، انجام دهد؛ و هركه كفر ورزد، همانا خداوند از جهانيان، بى‏ نياز است». اى على! هر كس حجّ را آنقدر تأخير بيندازد تا مرگش فرا رسد، خداوند در روز قيامت، او را يهودى يا نصرانى برمى ‏انگيزد. (6) قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ علیه السلام:‏ مَا مِنْ عَبْدٍ يُؤْثِرُ عَلَى الْحَجِّ حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْيَا إِلَّا نَظَرَ إِلَى الْمُحَلِّقِينَ قَدِ انْصَرَفُوا قَبْلَ أَنْ تُقْضَى لَهُ تِلْكَ الْحَاجَة. (من لا يحضره الفقيه، ج‏2، ص220) حضرت باقر علیه السلام فرمود: هیچ بنده ‌ای نیست که حجّ را به خاطر کاری از کارهای دنیا ترک کند، مگر آن که حاجیانی سرتراشیده را خواهد دید (که ازحجّ برگشته‌اند)، امّا هنوز کارش انجام نشده است. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

💎💎 اگر چنین کاری انجام دهی، یقین بدان مالت فراوان خواهد شد قَالَ إِسْحَاقُ بْنُ عَمَّارٍ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: إِنِّي قَدْ وَطَّنْتُ نَفْسِي عَلَى لُزُومِ الْحَجِّ كُلَّ عَامٍ بِنَفْسِي أَوْ بِرَجُلٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي بِمَالِي. فَقَالَ: وَ قَدْ عَزَمْتَ عَلَى ذَلِكَ؟ قُلْتُ: نَعَمْ قَدْ عَزَمْتُ عَلَى ذَلِكَ. فَقَالَ: إِنْ فَعَلْتَ ذَلِكَ، فَأَيْقِنْ بِكَثْرَةِ الْمَالِ أَوْ أَبْشِرْ بِكَثْرَةِ الْمَال.‏( من لا يحضره الفقيه، ج‏2، ص218) اسحاق بن عمّار گفت: به حضرت صادق علیه السلام عرض کردم: تصميم گرفته‏ ام كه هر سال یا خودم به حج بروم يا مردى از خانواده خود را با سرمايه خويش به حج بفرستم. حضرت فرمود: آيا بر اين كار عزم دارى؟ عرض کردم: بله. پس فرمود: اگر چنين کنی، یقین کن (یا بشارت باد بر تو) که مالت فراوان خواهد شد. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»