اودرظاهر ذکرخدا میگوید ولی از پلیدترین وکثیف ترین مردم روزگاراست که درادامه جنایات آنرا ذکرخواهیم کرد. وقتی که خروج میکند به کوفه یانجف میرودوبرمنبران مینشیند.وابتداگروه زیادی را برای استقرار حکومتش فریب میدهدوباخودهمدست میکند وبر پنج منطقه ازشام که عبارتنداز دمشق،حمص،فلسطین،اردن وقنسرین تصرف پیدامیکند

بعداز تصرفش به این پنج شهرهاگروه بسیاری از شیعیان را به قتل میرساند

زمانیکه از ظهورحضرت اطلاع پیدامیکندلشگرانبوهی را به سوی حضرت میفرستداما نمیتوانن به امام دست پیدا کنن ودر نهایت در بیابانی بین مکه ومدینه به دل زمین فرومیروند.

امام صادق علیه السلام میفرماید گویی میبینم که سفیانی درکوفه ودرمیدان شهرشما بساط خویش را پهن کرده وجارچی ها ی او جارمیزنن که هرکس سرشیعه ای را بیاورد هزاردرهم جایزه دارد. انوقت هست که همسایه برهمسایه رحم نمیکنند وبرهمدیگرمیشورند و همدیگررا به جرم شیعه بودن سر میبرند تا که هزار درهم جایزه بگیرد.

صرف نظر از جزئیات وویڗگی ها و چگونگی شورش او،اما سفیانی وخروج ان یک امر مسلم است. ولی اینکه سفیانی کیست وچه ویژگی هایی داردچندان مشخص نیست. در برخی روایات از حضرت علی علیه السلام امده که درمورد نام سفیانی از حضرت سوال شد وان حضرت از نام او خودداری کرد.درحالیکه اگر نام او مشخص بود دلیلی نداشت که ازبردن نامش خودداری کند.

امام سجادنیزمی فرمایدهمانطور که ظهور قائم نزد خدا قطعی است خروج سفیانی نیزقطعی است ودر برابر هر مصلح وقیام کننده ای ،یک سفیانی وجوددارد

امام صادق نیز میفرماید:ماوخاندان ابوسفیان دوخاندانی هستیم که برسردین خداباهم دشمنی داریم . ماسخن خداوندراتصدیق وانها تکذیب میکنند ابوسفیان باپیامبر مبارزه کرد،معاویه با علی وحسن،یزیدباحسین علیهم السلام به مخالفت برخواستند وسفیانی نیزبا حضرت مهدی مباززه خواهدکرد.

سفیانی به قدری بددل وشکاک وسنگدله که همسر خودش را که مادر فرزندانشه را زنده به گور میکنه برای اینكه میترسد جای او را لو بدهد

همانطور که ابتدا عرض کردم سفیانی با ذکرخدا خروج میکندقبل از خروج بااظهارزهدو بی اعتنایی به دنیا وپوشیدن لباسهای کهنه و مندرس و نان ونمک خوردن وبذل اموال فراوان دلهای افراد جاهل واراذل واوباش و همچنین گروهی از علمای ساده لوح را نیز به خود جذب میکند وبااینکار طرفدارانی پیدامیکندوازطرفی دراین زمان سرزمین شام هم میدان تاخت و تاز چندین لشگربایکدیگرهست که معروفترین این لشگرها، لشگر اصهب و ابقع است و لشگرهای دیگر احتمالا حاکمان مناطق مختلف شام و مردمان آن سرزمین هستند.

سفیانی یک لشگربسوی عراق ولشگردیگری به سوی حجاز میفرستد لشگری که بسوی عراق میروددرقرقیسیابالشگری ازکافران روبرو میشود و جنگ بزرگی بین این دو گروه ستمگر بوجودمیاد که به قولی صد هزار و به قولی دیگر شصت هزار کشته بر جای میگذاره این حادثه پدیده ای را بوجود میاره که تا آن هنگام چنین رخدادی برای زمینیان و آسمانیان بوجود نیامده و تا زمانیکه آسمان و زمین هست چنین اتفاقی نخواهد افتاد. کسی از آسمان طلوع میکند و صدا میزند: ای پرندگان آسمان و ای درندگان زمین بشتابید و خود را از گوشت ستمگران سیر کنید.

حضرت علی علیه السلام در خطبه ای میفرماید: سفیانی بخاطر بغض و کینه وعداوتی که با آل محمددارد هرکس را بیابدکه نام او محمد، علی، فاطمه، حسن، حسین، جعفر، موسی، فاطمه، زینب، مریم، خدیجه، سکینه و رقیه و... باشد به قتل میرساند تا جاییکه افرادشررا به شهرها میفرستد وبچه های کوچک و اطفال خردسال را پیشاو جمع می کنند واو دستورمیدهدتاروغن زیتون را به جوش اورن و آن بچه های کوچک به او میگویند اگر پدران ما با تو مخالفت میکنند گناه ما چیست؟ او اعتنا نمیکند و هر کس که آن نامها را داشته باشد میجوشاند

بعداز عراق وارد زوراء -که همان بغداد است میشوند و دست به کشتاروسیعی میزنند. امام صادق(ع) در این رابطه میفرمایند: تا سه روز همه چیز را مباح اعلام می کند و شصت هزار نفر را میکشد و خانه هایشان را ویران میکند و بعد از آن تا هجده روز اموال آنان را بین خود تقسیم میکنند فجایع وجنایتش بقدری استکه حادثه حرّه در برابر جنایلت سفیانی همانند نم در مقابل دریاس