🎬کلیپ: حفظ جان شیعیان، از ثمرات صلح امام حسن علیه‌السلام 👤 #حجت_الاسلام_والمسلمین_کاشانی 🎬کلیپ: حفظ جان شیعیان، از ثمرات صلح امام حسن علیه‌السلام 👤 #حجت_الاسلام_والمسلمین_کاشانی @Yaranmontzar

🏷 اولین سوال قیامت! 🔅 #امام_صادق_علیه_السلام : 🔸«[در قيامت،] آن گاه كه بنده در پيشگاه خداوند مى ايستد، نخستين چيزى كه از او مى پرسند، نمازهاى واجب، زكات و روزه واجب است». 🔹«أوَّلُ ما يُسأَلُ عَنهُ العَبدُ إذا وَقَفَ بَينَ يَدَيِ اللّهِ عز و جل: الصَّلَواتُ المَفروضاتُ، وعَنِ الزَّكاةِ، وعَنِ الصِّيامِ المَفروضِ». 📚 فضائل الأشهر الثلاثة : ص١١٠ ح ١٠٣ @Yaranmontzar

🏷 آرزوی بندگان! 🔅 #پیامبر_اکرم_(ص) : 🔸«اگر بندگان مى دانستند كه در رمضان چه [بركاتى] هست، آرزو مى كردند كه رمضان، يك سال باشد». 🔹«لَو يَعلَمُ العِبادُ ما في رَمَضانَ لَتَمَنَّت أن يَكونَ رَمَضانُ سَنَةً». 📚 فضائل الأشهرالثلاثة ص١٤٠ ح ١٥١ •❀• ذکر امروز : یا حیُّ یا قَیُّوم (۱۰۰ مرتبه) @Yaranmontzar

💠 کارهای پسندیده و مستحب در ماه رمضان بر اساس روایات ❖. کارهای نیک: ▫️#پیامبر_اکرم_(ص) : كسى كه در ماه رمضان، يكى از كارهاى نيك را انجام دهد، همچون كسى است كه هفتاد واجب از واجبات خدا را انجام داده است. ❖. افطارى دادن به روزه‏داران: ▫️#پیامبر_اکرم_(ص): کسی که روزه‏دارى را افطار دهد، برای او (میزبان) پاداشی مثل روزه‏دار است، در حالی که چیزی از پاداش روزه‏دار هم کم نمی‏شود. ❖. بسيار انفاق كردن: ▫️#امام_صادق_علیه_السلام : هر كس در ماه رمضان صدقه‏اى بدهد، خداوندْ هفتاد نوع بلا را از او بر مى‏گرداند. ❖. زياد قرآن خواندن: ▫️#پیامبر_اکرم_(ص) : هر كس در ماه رمضان آيه‏اى بخواند و يا تسبيحى بگويد، برترىِ آن بر غير ماه رمضان، همچون برترىِ پیامبر صلّی الله علیه و آله بر امّتش است. ❖. زياد استغفار كردن: ▫️#امام_علی_علیه_السلام : در ماه رمضان، زياد استغفار كنيد؛ كه به سبب آن، گناهانتان محو مى‏شود. ❖. زياد دعا خواندن و ذكر گفتن: ▫️#پیامبر_اکرم_(ص) : يادكنندۀ خدا در ماه رمضان، آمرزيده است و درخواست کنندۀ از او در اين ماه، محروم نمى‏شود. ❖. زياد نماز خواندن: ▫️#امام_صادق_علیه_السلام : پيامبر خدا در ماه رمضان بر نماز خواندنش مى‏افزود. رمضان، حقّ و حرمتی دارد. تا می‏توانیم در آن، زیاد نماز بخوانیم. ❖. زيارت امام حسين علیه السّلام: ▫️#امام_صادق_علیه_السلام : هر كس با خشوع و به اميد پاداش، عذرخواه و آمرزش‌خواه، به زيارت امام حسین علیه السّلام برود و در يكى از اين سه شب ماه رمضان: شب اوّل، شب نيمه و يا شب آخر، كنار قبر وى باشد، گناهانى كه مرتكب شده است، فرو مى‏ريزند، آن گونه كه برگ‏ها با تندباد فرو مى‏ريزند، و بى‏گناه مى‏شود، همانند روزى كه مادرش او را زاده است. 📚 ماه خدا، ص ۵۵ #روزه #ماه_رمضان @Yaranmontzar

✨ قال امیرالمومنین عليه السّلام: عَلَيْکمْ في شَهْرِ رَمَضانَ بِکثْرَةِ الإسْتِغْفارِ وَ الدُّعاءِ، فَأمَّا الدُّعاءُ فَيَدْفَعُ الْبَلاءَ عَنْکمْ وَ أمَّا الإسْتِغْفارُ فَتُمْحي بِهِ ذُنُوبُکمْ. ▫️بر شما باد که در ماه رمضان زياد دعا و استغفار کنيد ، که دعا بلا را از شما دور می‌سازد و طلب مغفرت و آمرزش گناهان شما را پاک می‌گرداند. 📒وسائل الشيعه، باب۱۸، حدیث ۱۳۴۷۸ #ماه_رمضان ‌ @Yaranmontzar

#شور شهر رویایی اوج کربلایی کربلایی #روح_الله_رحیمیان @Yaranmontzar

⭐️🍃مقام بالای خلیفه خدا امام با احدی قابل قیاس نیست لایقاس بنا احد 🌻🌿اهمیت تسـلیم به مقام حجج الهی علیهم‌السلام به انـدازه ای است که اگر کسـی نسـبت به مقام خدادادی خلفای الهی حتّی شک هم داشـته باشد، از جانب پروردگار مورد هیچ عنایت و توجهی قرار نمیگیرد. در روایت آمده است: 🔖🔖در بنی اسـرائیل خانواده اي بودنـد که اگر هرکـدام از آنها چهل شب به درگاه خـدا دعا میکرد و حاجتی را طلب مینمود، هر گز دست خالی بر نمیگشت؛ تا آنکه یکی از ایشان براي خواسته خود، چهل شب تهجد کرد و دعا نمود ولی حاجتش روا نشد ، خدمت حضرت عیسی علیه السلام رسید و نزد ایشان از حال خود گلایه کرد و از او درخواست دعا نمود. حضرت عیسی هم کسب طهارت فرمود و به نماز ایستاد، آنگاه به درگاه خداوند دعا کرد. خدا در پاسخ پیامبرش چنین فرمود: 〽️یَا عِیسَی إنَّ عَبْدِی أَتَانِی مِنْ غَیْرِ الْبَابِ الَّذِی أُوتَی مِنْهُ، إِنَّهُ دَعَانِی وَفِی قَلْبِهِ شَکٌّ مِنْکَ، فَلَوْ دَعَانِی حَتَّی یَنْقَطِعَ عُنُقُهُ، وَ تَنْتَثِرَ أَنَامِلُهُ؛ مَا اسْتَجَبْتُ لَهُ. #ترجمه : اي عیسی، بنده من از غیر آن دري که میتوان نزد من آمد، آمده است. او در حالی مرا خوانده است که در قلبش نسبت به تو شک دارد. بنابراین اگر آنقدر مرا بخواند تا اینکه گردنش قطع شود و انگشتانش بیفتد، من جواب او را نخواهم داد. 🌲☘عیسی رو به آن شخص کرد و فرمود: پروردگارت را میخوانی در حالیکه درباره پیامبر او شک داري؟ گفت: اي روح خدا و ای کلمه او، قسم به خـدا همانطور بود که گفتی. پس خدا را بخوان تا شک مرا از بین ببرد. عیسـی علیه‌السلام برایش دعا کرد و خدا او را بخشید و از او پذیرفت و (او هم) در رتبه (سایر افراد)خانواده اش قرار گرفت. ملاحظه میشود که همین مقـدار کوتاهی کردن در تسـلیم نسـبت به پیامبر و حّجت خدا، باعث رانده شدن از درگاه خدای بزرگ می‌گردد. 📜 اصول کافی ج2ص400 - کتاب الایمان و الکفر، باب الشک ح۹ 💟✨امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام: فرمودند: الرَّاضِي بِفِعْلِ قَوْمٍ كَالدَّاخِلِ فِيهِ مَعَهُمْ آن کس که از کار مردمی راضی باشد 《درامری ومسئله ای》مانند کسی است که همراه او آن را انجام داده باشد. 📚نهج البلاغه، حکمت ۱۵۴ اللهم عجل لولیک الفرج @Yaranmontzar شیعـہ اهل بیت

⚪️✔️اهل سنت حدیثی متواتر از پیامبر(ص) دارند که فرمودند: 💎✨من تقدم على قوم من المسلمین یرى أن فیهم من هو أفضل منه فقد خان الله ورسوله والمسلمین فی أمثال هذه الأخبار مما قد تواترت على المعنى اگر کسي مقدم شود برديگري در حالي که مي‌داند در جامعه بهتر از او وجود دارد، هم به خدا و هم به پيغمبر و هم به مسلمان‌ها خيانت کرده است👈اين روايت متواتر معنوي هست راستی چرا اشرف مخلوقات امام علی علیه‌السلام از امر ولایت کنار زده شد 📚تمهيد الأوائل وتلخيص الدلائل، ج1 ص486 اللهم عجل لولیک الفرج @Yaranmontzar شیعـہ اهل بیت

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان حم ﴿۱﴾ حاء ميم (۱) تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ ﴿۲﴾ فرو فرستادن اين كتاب از جانب خداى ارجمند حكيم است (۲) مَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُسَمًّى وَالَّذِينَ كَفَرُوا عَمَّا أُنْذِرُوا مُعْرِضُونَ ﴿۳﴾ [ما] آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است جز به حق و [تا] زمانى معين نيافريديم و كسانى كه كافر شده‏ اند از آنچه هشدار داده شده‏ اند رويگردانند (۳) قُلْ أَرَأَيْتُمْ مَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّمَاوَاتِ ائْتُونِي بِكِتَابٍ مِنْ قَبْلِ هَذَا أَوْ أَثَارَةٍ مِنْ عِلْمٍ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿۴﴾ بگو به من خبر دهيد آنچه را به جاى خدا فرا مى‏ خوانيد به من نشان دهيد كه چه چيزى از زمين [را] آفريده يا [مگر] آنان را در [كار] آسمانها مشاركتى است اگر راست مى‏ گوييد كتابى پيش از اين [قرآن] يا بازمانده‏ اى از دانش نزد من آوريد (۴) وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ يَدْعُو مِنْ دُونِ اللَّهِ مَنْ لَا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَهُمْ عَنْ دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ ﴿۵﴾ و كيست گمراه‏ تر از آن كس كه به جاى خدا كسى را مى‏ خواند كه تا روز قيامت او را پاسخ نمى‏ دهد و آنها از دعايشان بى‏ خبرند (۵) وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاءً وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ ﴿۶﴾ و چون مردم محشور گردند دشمنان آنان باشند و به عبادتشان انكار ورزند (۶) وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ هَذَا سِحْرٌ مُبِينٌ ﴿۷﴾ و چون آيات روشن ما بر ايشان خوانده شود آنان كه چون حقيقت به سويشان آمد منكر آن شدند گفتند اين سحرى آشكار است (۷) أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَلَا تَمْلِكُونَ لِي مِنَ اللَّهِ شَيْئًا هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِيضُونَ فِيهِ كَفَى بِهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿۸﴾ يا مى‏ گويند اين [كتاب] را بربافته است بگو اگر آن را بربافته باشم در برابر خدا اختيار چيزى براى من نداريد او آگاه‏ تر است به آنچه [با طعنه] در آن فرو مى ‏رويد گواه بودن او ميان من و شما بس است و اوست آمرزنده مهربان (۸) قُلْ مَا كُنْتُ بِدْعًا مِنَ الرُّسُلِ وَمَا أَدْرِي مَا يُفْعَلُ بِي وَلَا بِكُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ وَمَا أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿۹﴾ بگو من از [ميان] پيامبران نودرآمدى نبودم و نمى‏ دانم با من و با شما چه معامله‏ اى خواهد شد جز آنچه را كه به من وحى مى ‏شود پيروى نمى ‏كنم و من جز هشداردهنده‏ اى آشكار [بيش] نيستم (۹) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ كَانَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَكَفَرْتُمْ بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى مِثْلِهِ فَآمَنَ وَاسْتَكْبَرْتُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿۱۰﴾ بگو به من خبر دهيد اگر اين [قرآن] از نزد خدا باشد و شما بدان كافر شده باشيد و شاهدى از فرزندان اسرائيل به مشابهت آن [با تورات] گواهى داده و ايمان آورده باشد و شما تكبر نموده باشيد [آيا باز هم شما ستمكار نيستيد] البته خدا قوم ستمگر را هدايت نمى ‏كند (۱۰) وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا لَوْ كَانَ خَيْرًا مَا سَبَقُونَا إِلَيْهِ وَإِذْ لَمْ يَهْتَدُوا بِهِ فَسَيَقُولُونَ هَذَا إِفْكٌ قَدِيمٌ ﴿۱۱﴾ و كسانى كه كافر شدند به آنان كه گرويده‏ اند گفتند اگر [اين دين] خوب بود بر ما بدان پيشى نمى‏ گرفتند و چون بدان هدايت نيافته‏ اند به زودى خواهند گفت اين دروغى كهنه است (۱۱) وَمِنْ قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إِمَامًا وَرَحْمَةً وَهَذَا كِتَابٌ مُصَدِّقٌ لِسَانًا عَرَبِيًّا لِيُنْذِرَ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَبُشْرَى لِلْمُحْسِنِينَ ﴿۱۲﴾ و [حال آنكه] پيش از آن كتاب موسى راهبر و [مايه] رحمتى بود و اين [قرآن] كتابى است به زبان عربى كه تصديق‏ كننده [آن] است تا كسانى را كه ستم كرده‏ اند هشدار دهد و براى نيكوكاران مژده‏ اى باشد (۱۲) إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ﴿۱۳﴾ محققا كسانى كه گفتند پروردگار ما خداست‏ سپس ايستادگى كردند بيمى بر آنان نيست و غمگين نخواهند شد (۱۳) أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۱۴﴾ ايشان اهل بهشتند كه به پاداش آنچه انجام مى‏ دادند جاودانه در آن مى‏ مانند (۱۴) وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ إِحْسَانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَوَضَعَتْهُ كُرْهًا وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا حَتَّى إِذَا بَلَغ

َ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَى وَالِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَإِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿۱۵﴾ و انسان را [نسبت] به پدر و مادرش به احسان سفارش كرديم مادرش با تحمل رنج به او باردار شد و با تحمل رنج او را به دنيا آورد و باربرداشتن و از شيرگرفتن او سى ماه است تا آنگاه كه به رشد كامل خود برسد و به چهل سال برسد مى‏ گويد پروردگارا بر دلم بيفكن تا نعمتى را كه به من و به پدر و مادرم ارزانى داشته اى سپاس گويم و كار شايسته‏ اى انجام دهم كه آن را خوش دارى و فرزندانم را برايم شايسته گردان در حقيقت من به درگاه تو توبه آوردم و من از فرمان‏پذيرانم (۱۵) أُولَئِكَ الَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَنَتَجَاوَزُ عَنْ سَيِّئَاتِهِمْ فِي أَصْحَابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ ﴿۱۶﴾ اينانند كسانى كه بهترين آنچه را انجام داده‏ اند از ايشان خواهيم پذيرفت و از بديهايشان درخواهيم گذشت در [زمره] بهشتيانند [همان] وعده راستى كه بدانان وعده داده مى ‏شده است (۱۶) وَالَّذِي قَالَ لِوَالِدَيْهِ أُفٍّ لَكُمَا أَتَعِدَانِنِي أَنْ أُخْرَجَ وَقَدْ خَلَتِ الْقُرُونُ مِنْ قَبْلِي وَهُمَا يَسْتَغِيثَانِ اللَّهَ وَيْلَكَ آمِنْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَيَقُولُ مَا هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۷﴾ و آن كس كه به پدر و مادر خود گويد اف بر شما آيا به من وعده مى‏ دهيد كه زنده خواهم شد و حال آنكه پيش از من نسلها سپرى [و نابود] شدند و آن دو به [درگاه] خدا زارى مى كنند واى بر تو ايمان بياور وعده [و تهديد] خدا حق است و[لى پسر] پاسخ مى‏ دهد اينها جز افسانه ‏هاى گذشتگان نيست (۱۷) أُولَئِكَ الَّذِينَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ ﴿۱۸﴾ آنان كسانى‏ اند كه گفتار [خدا] عليه ايشان همراه با امتهايى از جنيان و آدميان كه پيش از آنان روزگار به سر بردند به حقيقت پيوست بى‏ گمان آنان زيانكار بودند (۱۸) وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِمَّا عَمِلُوا وَلِيُوَفِّيَهُمْ أَعْمَالَهُمْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿۱۹﴾ و براى هر يك در [نتيجه] آنچه انجام داده‏ اند درجاتى است و تا [خدا پاداش] اعمالشان را تمام بدهد و آنان مورد ستم قرار نخواهند گرفت (۱۹) وَيَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَذْهَبْتُمْ طَيِّبَاتِكُمْ فِي حَيَاتِكُمُ الدُّنْيَا وَاسْتَمْتَعْتُمْ بِهَا فَالْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنْتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنْتُمْ تَفْسُقُونَ ﴿۲۰﴾ و آن روز كه آنهايى را كه كفر ورزيده‏ اند بر آتش عرضه مى دارند [به آنان مى گويند] نعمتهاى پاكيزه خود را در زندگى دنيايتان [خودخواهانه] صرف كرديد و از آنها برخوردار شديد پس امروز به [سزاى] آنكه در زمين بناحق سركشى مى ‏نموديد و به سبب آنكه نافرمانى میکرديد به عذاب خفت[آور] كيفر مى‏ يابيد (۲۰) وَاذْكُرْ أَخَا عَادٍ إِذْ أَنْذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقَافِ وَقَدْ خَلَتِ النُّذُرُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ﴿۲۱﴾ و برادر عاديان را به ياد آور آنگاه كه قوم خويش را در ريگستان بيم داد در حالى كه پيش از او و پس از او [نيز] قطعا هشداردهندگانى گذشته بودند كه جز خدا را مپرستيد واقعا من بر شما از عذاب روزى هولناك مى‏ ترسم (۲۱) قَالُوا أَجِئْتَنَا لِتَأْفِكَنَا عَنْ آلِهَتِنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ﴿۲۲﴾ گفتند آيا آمده‏ اى كه ما را از خدايانمان برگردانى پس اگر راست مى‏ گويى آنچه به ما وعده مى‏ دهى [بر سرمان] بياور (۲۲) قَالَ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَأُبَلِّغُكُمْ مَا أُرْسِلْتُ بِهِ وَلَكِنِّي أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ ﴿۲۳﴾ گفت آگاهى فقط نزد خداست و آنچه را بدان فرستاده شده‏ ام به شما مى ‏رسانم ولى من شما را گروهى مى ‏بينم كه در جهل اصرار مى ‏ورزيد (۲۳) فَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ قَالُوا هَذَا عَارِضٌ مُمْطِرُنَا بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ بِهِ رِيحٌ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿۲۴﴾ پس چون آن [عذاب] را [به صورت] ابرى روى‏آورنده به سوى واديهاى خود ديدند گفتند اين ابرى است كه بارش‏دهنده ماست [هود گفت نه] بلكه همان چيزى است كه به شتاب خواستارش بوديد بادى است كه در آن عذابى پر درد [نهفته] است (۲۴) تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْءٍ بِأَمْرِ رَبِّهَا فَأَصْبَحُوا لَا يُرَى إِلَّا مَسَاكِنُهُمْ كَذَلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ ﴿۲۵﴾

همه چیز را به دستور پروردگارش بنيان‏ كن مى ‏كند پس چنان شدند كه جز سراهايشان ديده نمى ‏شد اين چنين گروه بدكاران را سزا مى‏ دهيم (۲۵) وَلَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِيمَا إِنْ مَكَّنَّاكُمْ فِيهِ وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَأَبْصَارًا وَأَفْئِدَةً فَمَا أَغْنَى عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَلَا أَبْصَارُهُمْ وَلَا أَفْئِدَتُهُمْ مِنْ شَيْءٍ إِذْ كَانُوا يَجْحَدُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿۲۶﴾ و به راستى در چيزهايى به آنان امكانات داده بوديم كه به شما در آنها [چنان] امكاناتى نداده‏ ايم و براى آنان گوش و ديده ‏ها و دلهايى [نيرومندتر از شما] قرار داده بوديم و[لى] چون به نشانه‏ هاى خدا انكار ورزيدند [نه] گوششان و نه ديدگانشان و نه دلهايشان به هيچ وجه به دردشان نخورد و آنچه ريشخندش میکردند به سرشان آمد (۲۶) وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا مَا حَوْلَكُمْ مِنَ الْقُرَى وَصَرَّفْنَا الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ﴿۲۷﴾ و بى‏ گمان همه شهرهاى پيرامون شما را هلاك كرده و آيات خود را گونه‏ گون بيان داشته‏ ايم اميد كه آنان بازگردند (۲۷) فَلَوْلَا نَصَرَهُمُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ قُرْبَانًا آلِهَةً بَلْ ضَلُّوا عَنْهُمْ وَذَلِكَ إِفْكُهُمْ وَمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿۲۸﴾ پس چرا آن كسانى را كه غير از خدا به منزله معبودانى براى تقرب [به خدا] اختيار كرده بودند آنان را يارى نكردند بلكه از دستشان دادند و اين بود دروغ آنان و آنچه برمى‏ بافتند (۲۸) وَإِذْ صَرَفْنَا إِلَيْكَ نَفَرًا مِنَ الْجِنِّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوا أَنْصِتُوا فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوْا إِلَى قَوْمِهِمْ مُنْذِرِينَ ﴿۲۹﴾ و چون تنى چند از جن را به سوى تو روانه كرديم كه قرآن را بشنوند پس چون بر آن حاضر شدند [به يكديگر] گفتند گوش فرا دهيد و چون به انجام رسيد هشداردهنده به سوى قوم خود بازگشتند (۲۹) قَالُوا يَا قَوْمَنَا إِنَّا سَمِعْنَا كِتَابًا أُنْزِلَ مِنْ بَعْدِ مُوسَى مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ وَإِلَى طَرِيقٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿۳۰﴾ گفتند اى قوم ما ما كتابى را شنيديم كه بعد از موسى نازل شده [و] تصديق‏ كننده [كتابهاى] پيش از خود است و به سوى حق و به سوى راهى راست راهبرى مى ‏كند (۳۰) يَا قَوْمَنَا أَجِيبُوا دَاعِيَ اللَّهِ وَآمِنُوا بِهِ يَغْفِرْ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ وَيُجِرْكُمْ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿۳۱﴾ اى قوم ما دعوت‏ كننده خدا را پاسخ [مثبت] دهيد و به او ايمان آوريد تا [خدا] برخى از گناهانتان را بر شما ببخشايد و از عذابى پر درد پناهتان دهد (۳۱) وَمَنْ لَا يُجِبْ دَاعِيَ اللَّهِ فَلَيْسَ بِمُعْجِزٍ فِي الْأَرْضِ وَلَيْسَ لَهُ مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءُ أُولَئِكَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ﴿۳۲﴾ و كسى كه دعوت‏ كننده خدا را اجابت نكند در زمين درمانده‏ كننده [خدا] نيست و در برابر او دوستانى ندارد آنان در گمراهى آشكارى‏ اند (۳۲) أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَمْ يَعْيَ بِخَلْقِهِنَّ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَى بَلَى إِنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۳۳﴾ مگر ندانسته‏ اند كه آن خدايى كه آسمانها و زمين را آفريده و در آفريدن آنها درمانده نگرديد مى‏ تواند مردگان را [نيز] زنده كند آرى اوست كه بر همه چيز تواناست (۳۳) وَيَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَلَيْسَ هَذَا بِالْحَقِّ قَالُوا بَلَى وَرَبِّنَا قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ ﴿۳۴﴾ و روزى كه كافران بر آتش عرضه مى ‏شوند [از آنان مى ‏پرسند] آيا اين راست نيست مى‏ گويند سوگند به پروردگارمان كه آرى مى‏ فرمايد پس به [سزاى] آنكه انكار میکرديد عذاب را بچشيد (۳۴) فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَلَا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ مَا يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِنْ نَهَارٍ بَلَاغٌ فَهَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الْفَاسِقُونَ ﴿۳۵﴾ پس همان گونه كه پيامبران نستوه صبر كردند صبر كن و براى آنان شتابزدگى به خرج مده روزى كه آنچه را وعده داده مى ‏شوند بنگرند گويى كه آنان جز ساعتى از روز را [در دنيا] نمانده‏ اند [اين] ابلاغى است پس آيا جز مردم نافرمان هلاكت‏ خواهند يافت (۳۵) @Yaranmontzar

📖 ويَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ ۖ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَمَا أُوتِيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا 🔺و درباره روح از تو مى‌پرسند، بگو: «روح از [سنخ‌] فرمان پروردگار من است، و به شما از دانش جز اندكى داده نشده است.» -﴿اسرا/۸۵﴾- #به_وقت_مغرب #تلاوت_رمضانیه @Yaranmontzar