eitaa logo
زِینَــبیـّـوݩ
127 دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
2هزار ویدیو
199 فایل
°|🦋|° بـہ‌ دلـم‌ پلٰاڪِـہ یآ زیـنَب  #نـفـسـღـم هلاڪـہ یـآ زینب ایـن‌ صداے یڪدل‌ِ شیعہ‌اس •❥ ڪلنآ فِداڪ‌ِ یآ زینب(س) [فدائیان بانوے دمشقـ³¹³ـیم] __♥️__ [ ناشنٰاس پیٰام بدہツ ] 👇https://harfeto.timefriend.net/17316370873676 خادم کانال ✨👇 @Meraatpic
مشاهده در ایتا
دانلود
صبحِ‌زود،دعای‌[عھد]میچسبہ‌ها..🙃✋🏻 باهم‌زمزمہ‌ڪنیم‌؟!🙂⇩🌱
1_95206751.mp3
1.78M
••|🍀|•• ﴿🌿🌼 🌼🌿﴾ با صداۍ‌ اسٺاد ﴿ ﴾ دعای‌عھدو زمزمھ ڪنیم؟!🌻 جواب‌سلآم‌واجبھ(: سلام‌بدیم‌آقا‌جوابمونو‌میدن✨ | @ZeInabiYon313 |
🌼🌱 •~|من صبح ترین حالت یک عاشقم ای دوست تو خنده ترین حالت زیبای لبم باش ... ♥️ @khalvatehdel
ذِکرِ إِمروز: 🍃 {إی‌زنده‌و‌پاینده} ۱۰۰مَرتَبِہ...
{❤} ... واسہ ‌انتخاب ‌همسفرٺ❣فقط ‌‌ملاکٺ ‌ایمانشہ ‌واخلاق ‌‌نہ ‌چیز ‌دیگہ. ... همیشہ قرارٺ با همسفرٺ پابرجاسٺ روز هاےجمعہ مزار شہدایے❣ ... واسہ رفتن بہ ماه عسل تنہا جا هايے ڪ بہ ذهنٺ میرسہ و همیشہ آرزوشو داشتے مشہدوکربلاست❣ ... هر وقٺ از یارٺ بہ هر دلیلے دور و دلتنگش میشے،با یاد خدا آروم میشے و توکلٺ بہ خداسٺ❣ ... همیشہ روے ناموسٺ غیرٺ دارے،نداشتہ باشے یعنے اصلا دوسش ندارے❣ ... عشقتون مستدامہ تا ابد؛ چون خدارو دارین😊 واسہ همینہ ڪ میگن: ❤ • | @ZeInabiYon313 |
•❬ 🌿❭• ° ° °•『 وَالَّذِينَ‌آمَنُواأَشَدُّحُبًّالِّلَّھ 』•° ° ڪسانے‌ڪه‌ایمان‌دارند، عِشقشآن‌بہ‌خــ♡ـــداشدیدتراست…(:🖐🏻 ° ﴿بقره،آیہ¹⁶⁵﴾🌸🍃 °
بار خدایا! تو میدانۍ کھ کار دنیا و آخرتِ مـرا چه چیز به صلاح مۍآورد پس حاجت‏ هایم را عطـا فرما .. - صحیفہ‌سجادیھ -
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
من ڪه میدونم لایق نیستم، اما،تواَم میدونی ڪه دلتنگ هستم؟
😊 سرِ نماز هم بعضی دست بردار نبودند! به محض اینکه قامت می‌بستی، دستت از دنیا کوتاه می شد و نه راه پس داشتی و نه راه پیش پج پج کردن ها شروع می‌شد ... . مثلا می‌خواستند طوری حرف بزنند که معصیت هم نکرده باشند و اگر بعد از نماز اعتراض کردی بگویند ما که با تو نبودیم !! اما مگر می‌شد با آن تکه‌ها که می‌آمدند آدم حواسش جمعِ نماز باشد !؟ . مثلا یکی می گفت: - واقعا که می‌گویند نماز معراجِ مومن است این نمازها را می‌گویند نه نماز من و تو را ... . - دیگری پیِ حرفش را می‌گرفت که : من حاضرم هرچی عملیات رفتم بدهم دو رکعت نماز او را بگیــرم ... و سومی میگفت : مگر می‌دهد پسر؟ و از این قماش حرف ها ... اگر تبسمی گوشه لبمان می نشست بنا می کردند به تفسیر کردن: . ببین! ببین! ملائکه دارند قلقلکش می دهند و این جا بود که دیگر نمی‌توانستیم جلوی خودمان را بگیریم و لبخند به خنده تبدیل می شد... خصوصا آنجا که می‌گفتند« . مگر ملائکه نامحرم نیستند؟ و خودشان جواب می دادند: خوب با دستکش قلقلک می‌دهند ..😂 🌸شادی روح شهدامون صلوات🌸 | @ZeInabiYon313 |
نَفس‌بڪش،زندگۍ‌ڪُن؛ دوست‌بِداࢪ ..[عُمࢪ ..(:] بَࢪف‌است‌وُ آفتاٖب تموُز ✨`° | @ZeInabiYon313 |
16.16
- خداونداقلوبِ‌مـٰارامالامال ازعشقِ‌خویش‌قراردھ؛🍃'
شيعيان ما را در وقت نماز آزمايش کنيد، که چقدر بھ فکر نمازشان هستند! - اِمام‌صادق؏ ؛
147.9K
❲ لحظھ‌ملاقـات🌿' ❳
آخُدا .. میدونی چقدر دوسِت دارم 😔
من عاشقتم میدونم طو هم عاشقمی 🖤
فقط بعضی وقتا بی معرفت میشم
به بزرگی و مهربونیت منو ببخش
‍ 📕 ( براساس داستان واقعے ) 🔸 ⑧④ بی جایی و سرگردانی کتاب هام رو هم که ... از این کارتون به اون کارتون دید ... دستم رو گرفت و برد ... پدرم که از در اومد تو ... با دیدن اون دو تا کتابخونه ... زبونش بند اومد ... دایی با خنده خاصی بهش نگاه کرد ... ـ حمید آقا ... خیلی پذیرایی تون شیک شد ها ... اول، می خواستیم ببریم شون توی اتاق ... سعید نگذاشت ... زمان ثبت نام مدارس بود ... و اون سال تحصیلی به یکی از خاص ترین سال های عمرم تبدیل شد ... من، سوم دبیرستان ... سعید، اول ... اما حاضر نشد اسمش رو توی دبیرستانی که من می رفتم بنویسن ... برام چندان هم عجیب نبود ... پا گذاشته بود جای پای پدر ... و اون هم حسابی تشویقش می کرد و بهش پر و بال می داد ... تا جایی که حاضر نشد به من برای رفتن به کلاس زبان پول بده... اما سعید رو توی یه دوره خصوصی ثبت نام کرد ... اون زمان ... ترم 3 ماهه ... 400 هزار تومن ... با سعید، فقط 6 نفر سر کلاس بودن ... یه دبیرستان غیرانتفاعی ... با شهریه ی چند میلیونی ... همه همکلاسی هاش بچه های پولداری بودن که تفریح شون اسکی کردن بود ... و با کوچک ترین تعطیلات چند روزه ای ... پرواز مستقیم اروپا ... سعی می کرد پا به پای اونها خرج کنه ... تا از ژست و کلاس اونها کم نیاره ... اما شدید احساس تحقیر و کمبود می کرد ... هر بار که برمی گشت ...سعی می کرد به هر طریقی که شده ... فشار روحی ای رو که روش بود رو تخلیه کنه ... الهام که جرات نزدیک شدن بهش رو نداشت ... و من... همچنان هم اتاقیش بودم ... شاید مطالعاتم توی زمینه های روانشناسی و علوم اجتماعی ... تخصصی و حرفه ای نبود ... اما تشخیص حس خلأ و فشار درونی ای رو که تحمل می کرد ... و داشت تبدیل به عقده می شد ... چیزی نبود که فهمیدنش سخت باشه ... بیشتر از اینکه رفتارهاش ... و خالی کردن فشار روحیش سر من ... اذیتم کنه و ناراحت بشم ... دلم از این می سوخت که کاری از دستم براش بر نمی اومد ... هر چند پدرم حاضر نشده بود ... من رو کلاس زبان ثبت نام کنه ... اما من، آدمی نبودم که شرایط سخت ... مانع از رسیدنم به هدف بشه ... این بار که دایی ازم پرسید کتاب چی می خوای؟ ... یه لیست کتاب انگلیسی در آوردم ... با یه دیکشنری ... و از معلم زبان مون هم خواستم خوندن تلفظ ها رو از توی دیکشنری بهم یاد بده ... کتاب ها زودتر از چیزی که فکر می کردم تموم شد ... اما منتظر تماس بعدی دایی نشدم ... رفتم یه روزنامه به زبان انگلیسی خریدم ... از هر جمله 10 کلمه ایش ... شیش تاش رو بلد نبودم ... پر از لغات سخت ... با جمله بندی های سخت تر از اون ... پیدا کردن تک تک کلمات ... خوندن و فهمیدن یک صفحه اش ... یک ماه و نیم طول کشید ... پوستم کنده شده بود ... ناخودآگاه از شدت خوشحالی پریدم بالا و داد زدم ... ـ جانم ... بالاخره تموم شد ... خوشحالی ای که حتی با شنیدن ... خفه شو روانی ... هم خراب نشد ... مادرم روز به روز کم حوصله تر می شد ... اون آدم آرام، با وقار، خوش فکر و شیرین گفتار ... انگار ظرف وجودش پر شده بود ... زود خسته می شد ... گاهی کلافه گی و بی حصولگی تو چهره اش دیده می شد ... و رفتارهای تند و بی پروای سعید هم بهش دامن می زد ... هر چند، با همه وجود سعی می کرد چیزی رو نشون نده ... اما من بهتر از هر شخص دیگه ای ... مادرم رو می شناختم... و خوب می دونستم ... این آدم، دیگه اون آدم قبل نیست ... و این مشغله جدید ذهنی من بود ... چراهای جدید ... و اینکه بیشتر از قبل مراقبش باشم ... دایی که سومین کتابخونه رو برام خرید ... پدرم بلافاصله فرداش برای سعید ... یه لب تاپ خرید ... و در خواست اینترنت داد ... امیدوار بودم حداقل کامپیوتر رو بدن به من ... اما سعید، همچنان مالکیتش رو روی اون حفظ کرد ... و من حق دست زدن بهش رو نداشتم ... ... ▕ @Zeinabiyon313 🌺🍃▕
‍ 📕 ( براساس داستان واقعے ) 🔸 ⑨④ نشسته بود پای لب تاپ به فیلم نگاه کردن ... با صدای بلند... تا خوابم می برد از خواب بیدار می شدم ... - حیف نیست هد ستت، آک بمونه؟ - مشکل داری بیرون بخواب آستانه تحملم بالاتر از این حرف ها شده بود که با این جملات عصبانی بشم ... هر چند واقعا جای یه تذکر رفتاری بود ... اما کو گوش شنوا؟ ... تذکر جایی ارزش داره که گوشی هم برای شنیدنش باشه ... و الا ارزش خودت از بین میره ... اونم با سعید، که پدر دد هر شرایطی پشتش رو می گرفت ... پتو و بالشتم رو برداشتم و اومدم توی حال ... به قول یکی از علما ... وقتی با آدم های این مدلی برخورد می کنی ... مصداق قالوا سلاما باش ... کلی طول کشید تا دوباره خوابم برد ... مبل، برای قد من کوتاه بود ... جای تکان خوردن و چرخیدن هم نداشت ... برای نماز که پا شدم تمام بدنم درد می کرد ... و خستگی دیشب توی تنم مونده بود ... شاید، من توی 24 ساعت ... فقط 3 یا 4 ساعت می خوابیدم ... اما انصافا همون رو باید می خوابیدم... با همون خماری و خستگی، راهی مدرسه شدم ... هوای خنک صبح، خواب آلودگی رو از سرم برد ... اما خستگی و بی حوصلگیش هنوز توی تنم بود ... پام رو که گذاشتم داخل حیاط ... یهو فرامرز دوید سمتم و محکم دستش رو دور گردنم حلقه کرد.. ـ خیلی نامردی مهران ... داشتیم؟ ... نه جان ما ... انصافا داشتیم؟ ... حسابی جا خوردم ... به زحمت خودم رو کشیدم بیرون ... - فرامرز ... به جان خودم خیلی خسته ام ... اذیت نکن ... ـ اذیت رو تو می کنی ... مثلا دوستیم با هم ... کاندید شورا شدی یه کلمه به من چیزی نگفتی ... خندیدم . ـ تو باز قرص هات رو سر و ته خوردی؟ ـ نزن زیرش ... اسمت توی لیسته.. چند تا از بچه ها پای تابلوی توی حیاط جمع شده بودن ... منم دنبال فرامرز راه افتادم ... کاندید شماره 3 ... مهران فضلی ... باورم نمی شد ... رفتم سراغ ناظم ... ـ آقای اعتمادی ... غیر از من، مهران فضلی دیگه ای هم توی مدرسه هست؟ ... خنده اش گرفت ... ـ نه ... آقای مدیر گفت اسمت رو توی لیست بنویسم ... - تو رو خدا اذیت نکنید ... خواهشا درش بیارید ... من، نه وقتش رو دارم ... نه روحیه ام به این کارها می خوره ... از من اصرار ... از مدرسه قبول نکردن ... فایده نداشت ... از دفتر اومدم بیرون و رفتم توی حیاط ... رای گیری اول صبح بود... ـ بیخیال مهران ... آخه کی به تو رای میده؟ ... بقیه بچه ها کلی واسه خودشون تبلیغ کردن ... اما دقیقا همه چیز بر خلاف چیزی که فکر می کردم پیش رفت ... مدیر از بلندگو ... شروع کرد به خوندن اسامی بچه هایی رو که رای آورده بودن ... نفر اول، آقای مهران فضلی با 265 رای ... نفر دوم، آقای ... اسامی خونده شده بیان دفتر ... برق از سرم پرید ... و بچه های کلاس ریختن سرم ... از افراد توی لیست ... من، اولین نفری بودم که وارد دفتر شدم ... تا چشم مدیر بهم افتاد با حالت خاصی بهم نگاه کرد ... ـ فکر می کردم رای بیاری ... اما نه اینطوری ... جز پیش ها که صبحگاه ندارن ... هر کی سر صف بوده بهت رای داده ... جز یه نفر ... خودت بودی؟ ... هر چی التماس کردم فایده نداشت ... و رسما تمام کارهای فرهنگی ـ تربیتی مدرسه ... از برنامه ریزی تا اجرا و ... به ما محول شد ... و مسئولیتش با من بود ... اسمش این بود که تو فقط ایده بده ... اما حقیقتش، جملات آخر آقای مدیر بود... ـ ببین مهران ... تو بین بچه ها نفوذ داری ... قبولت دارن ... بچه ها رو بکش جلو ... لازم نیست تو کاری انجام بدی ... ایده بده و مدیریت شون کن بیان وسط گود ... از برنامه ریزی و اجرای مراسم های ساده ... تا مسابقات فرهنگی و ... نمی دونستم بخندم یا گریه کنم ... ـ آقا در جریان هستید ما امسال ... امتحان نهایی داریم؟ ... این کارها وظیفه مسئول پرورشی مدرسه است ... کار فرهنگی برای من افتخاریه ... اما انصافا انجام این کارها ... برنامه ریزی و راه انداختن بچه ها و ... مدیریت شون و ... خیلی وقت گیره ... ـ نگران نباش ... تو یه جا وایسی بچه ها خودشون میان دورت جمع میشن ... ... ▕ @Zeinabiyon313 🌺🍃▕
23.23