💠 خلاصه درس تفسیر سوره مبارکه #نبأ 🔹 جلسه : 4 تاریخ: 1398/08/21 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 صوت درس خارج فقه #نکاح 🔹 جلسه : 467 تاریخ: 1398/08/22 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 متن درس خارج فقه #نکاح 🔹 جلسه : 467 تاریخ: 1398/08/22 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه #نبأ 🔹 جلسه : 5 تاریخ: 1398/08/22 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه #نبأ 🔹 جلسه : 5 تاریخ: 1398/08/22 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 روز شانزدهم ماه #ربیع الاول 1441 🔹 نائب امام #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 نائب امام 🔹 گاهی تعبیر قرآن این است كه شما باید تجارت كنید، برای اینكه سرمایه ‌ای به نام عمر می‌ دهید، چیزی باید بگیرید، گاهی دارد كشاورزی كنید ﴿وَ اللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَباتاً﴾.[1] اگر انسان در بخش كشاورزی شركت كرد، شجره طیبه ‌ای می‌ شود كه ﴿أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ﴾،[2] اگر در بخش تجارت شركت كرد می ‌شود ﴿یرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ﴾[3] كه دیگر كسادی و خسارتی و ضرری در آن نیست. اما هر دوی این كار یك توجیه لازم دارد، در تجارت انسان چیزی می ‌دهد و یك چیز بهتری می ‌گیرد این معنای تجارت است؛ ولی در تجارت الهی، عِوض و معوّض هر دو را خدا به انسان می‌ دهد، این‌طور نیست كه ما چیزی به خدا بدهیم یا در راهی صرف كنیم و عِوض آن را خدا به ما بدهد، این‌طور نیست. ما در دنیا چیزی می ‌دهیم و در قبال آن چیزی می‌ گیریم، این تجارت می ‌شود؛ ولی اگر با ذات اقدس الهی معامله كردیم، چه تجارت جان، چه تجارت مال، چه تجارت عِرض و آبرو كه ﴿إِنَّ اللَّهَ اشْتَری‏ مِنَ الْمُؤْمِنینَ﴾[4] این عِوض و معوّض هر دو را به ما می ‌دهد، چیزی به سود خدا نیست، چیزی را خدا نگه بدارد نیست و اگر كشاورزی كردیم آن هم روشن است كه همه منافع را می ‌بریم؛ ولی در جریان كشاورزی آن مَثل گویاست كه فرمود آ‌ن‌قدر رشد می ‌كنید كه ﴿أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ﴾ «زمینی به اصل، آسمانی به فرع»، اگر می ‌بینید جناب نظامی این شعرها را گفته است اینها را قرآن و روایات پرورانده است. 🔹 در جریان كشاورزی روشن است كه انسان، شجره طوبا می ‌شود، چیزی نمی ‌دهد تا چیزی بگیرد، چون تجارت نیست؛ اما در جریان تجارت كه مثلاً وقتی صَرف بكند، عمری صَرف كند، مالی بدهد، جانی بدهد، شهید بشود، جانباز بشود، این‌طور نیست كه چیزی بدهد و چیزی بگیرد؛ بلكه عِوض و معوّض هر دو را خدای سبحان به انسان می‌ دهد؛ یعنی اگر برابر بخش پایانی سوره «توبه» فرمود: ﴿إِنَّ اللَّهَ اشْتَری‏ مِنَ الْمُؤْمِنینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ﴾[5]، این جان را كامل می‌ كند و این آبرو را كامل می ‌كند و به ما مرحمت می‌ كند، این‌طور نیست كه چیزی بدهیم و چیزی بگیریم. اما اگر خدای ناكرده كسی با ابلیس معامله كرد، با غیر خدا معامله كرد او عوض و معوّض هر دو را می‌ گیرد، نه چیزی به ما بدهد، اگر كسی خدای ناكرده در راه باطل قدم گذاشت؛ یعنی عمر را صَرف كرد، آبرو را صرف كرد، مال را صرف كرد، این مال و آبرو را آن ابلیس می ‌برد كه اصلِ مبیع است، آن ثمن هم در اختیار اوست؛ آن‌گاه ما را به اسارت می‌ گیرد و از ما سواری طلب می ‌كند. 🔹 انبیا (علیهم السلام) عموماً وجود مبارك حضرت خاتم (علیهم الصلاة و علیهم السلام) خصوصاً و ذوات قدسی اهل بیت (علیهم السلام) عموماً به بركت رئیس مذهب ما وجود مبارك امام صادق خصوصاً كه الیوم وجود مبارك ولیّ عصر است، اینها آمدند به ما گفتند شما می‌ توانید رشد كنید و شجره طوبا باشید، شجره ‌ای باشید كه ﴿أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ﴾ می ‌توانید تجارت كنید، عوض و معوّض هر دو را می ‌برید. 🔹 بعضی از بزرگان كه به مقام والای علمی رسیدند رساله ‌ای نوشتند «رساله عهد»، با خدایشان عهد بستند و عصاره آن عهد را در آن رساله نوشتند، عهد كردم كه كارهای غیر علمی نكنم، عهد كردم كه نوشته ‌های غیر علمی نخوانم، عهد كردم كه قصّه نگویم، عهد كردم كه قصّه نشنوم، چون روح قصه، روح عوامی است؛ روح قصه گفتن، روح قصه پرداختن، روح خواب گفتن، روح خواب شنیدن، این روح وقتی روح عوامی شد، دیگر عالِم نخواهد بود؛ مگر ذهن ما چقدر ظرفیت دارد، تا چه اندازه ما می‌ توانیم به این ذهن واردات بدهیم؟ اگر چهارتا قصه، چهارتا حرف غیر علمی به این روح دادیم دیگر پر می ‌شود. 🔹 مرحوم آخوند صاحب كفایه را خدا غریق رحمت كند! مثالی در كفایه دارد كه فرمود اگر شما یك سطل آب شور پای درخت ریختید این دیگر آب شیرین را نمی ‌پذیرد، دیگر میوه هم نمی‌ دهد؛ مگر این درخت چقدر آب می ‌خواهد؟ یك سطل آب می‌ خواست كه شما هم آب شور دادید، این ذهن مگر چقدر ظرفیت دارد؟! عهد كردم كه حرف غیر علمی نزنم، تعهّد كردم كه عوامانه سخن نگویم، تعهّد كردم كه حرف عوامانه را نشنوم، این شخص محقّق بار می ‌آید و وقتی محقّق بار آمد جامعه ‌ای را می ‌تواند اصلاح كند تا می‌ رسد به جایی كه نایب امام می‌ شود. [1] . سوره نوح،آیه17. [2] . سوره ابراهیم،آیه2. [3] . سوره فاطر،آیه29. [4] . سوره توبه،آیه111. [5] . سوره توبه،آیه111. 📚 سخنرانی عمومی به مناسبت شب ولادت رسول اکرم (ص) تاریخ: 1393/10/18 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه #زخرف 🔹 جلسه: 26 تاریخ: 1394/11/06 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه #زخرف 🔹 جلسه: 26 تاریخ: 1394/11/06 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 روز هفدهم ماه #ربیع_الاول 1441 🔹 علم الوراثه #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 علم‌ الوراثه 🔹 میلاد خاتم انبیا (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) و وجود مبارك امام صادق (علیه السلام) را به پیشگاه ولی عصر(ارواحنا فداه) و عموم علاقه ‌مندان به قرآن و عترت و همه علما و فضلا مخصوصاً شما بزرگواران تهنیت عرض می ‌كنیم! هر اندازه كه به این ذوات قدسی معرفت پیدا كنیم و از علوم، فنون و فضایل آنان بهره ‌ای ببریم، هم به اینها نزدیك می‌ شویم و هم به ذات اقدس الهی. اینها یك علم ‌الدراسه عمومی داشتند كه ﴿وَ یعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ﴾[1] می ‌تواند ناظر به آن باشد, یك علم ‌الوراثه خاص داشتند كه خود اهل بیت (علیهم السلام) شاگردان علم ‌الوراثه رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) هستند و علمای راستین وارثان انبیا عموماً و وارث حضرت ختمی نبوّت (صلّی الله علیه و آله و سلّم) خصوصاً هستند. اینكه فرمود: «إِنَّ الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِیاء»[2] به حسب ظاهر یك جمله خبریه ‌ای است كه باید از آن معنای انشا استفاده كرد و به داعی انشا القا شده است؛ یعنی شما عالمان دین یك سلسله درس ‌های عادی می‌ خوانید كه عالم می ‌شوید، یك چیز روشنی است؛ اما بكوشید كه از انبیا ارث ببرید، وارث آنها بشوید: «إِنَّ الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِیاء». در ارث هم بارها شنیده ‌اید كه اگر آن میراث, مال و امور مادی باشد تا مورِّث نمیرد چیزی به وارث نمی ‌رسد; ولی اگر آن میراث, علوم و معارف باشد تا وارث نمیرد چیزی به او نمی‌ رسد. اینكه گفته شد: «مُوتُوا قَبْلَ‏ أَنْ‏ تَمُوتُوا»[3] همین است. چند دستور به ما دادند گفتند: «حَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ‏ قَبْلَ‏ أَنْ‏ تُحَاسَبُوا وَ زِنُوهَا قَبْلَ أَنْ تُوزَنُوا»[4] و «مُوتُوا قَبْلَ‏ أَنْ‏ تَمُوتُوا»؛ معادی را در درون خود داشته باشیم قبل از اینكه ما را وزن كنند, عقاید و اخلاق و اعمال ما را به حساب بیاورند خودمان را وزن كنیم و خودمان را به حساب بیاوریم در محكمه عقل و شرع خود را محاسبه كنیم. بعد فرمود: «مُوتُوا قَبْلَ‏ أَنْ‏ تَمُوتُوا» اگر بخواهید از علم ‌الوراثه اهل بیت استفاده كنید، تا انسان از اوصاف پَست هجرت نكند چیزی نصیب او نمی‌ شود. مرگ در حقیقت هجرت است مرگ از پوست به در آمدن است نه پوسیدن. 🔹 ما دو گونه می ‌توانیم درس بخوانیم: یك طور كه ـ خدای ناكرده ـ همین علم‌ الدراسه باشد و چهارتا چیز یاد بگیریم و به دنبال القاب باشیم، همین حرف ‎ها و بازی‌ ها كه این یک خسارت است. یك وقت می‌ توانیم به دنبال علم‌ الوراثه باشیم كه ما بشویم پسر پیغمبر, الآن انسان وقتی كنار قبر مرحوم شیخ انصاری یا صاحب جواهر رسیده با اطمینان می‌تواند بگوید: «السلام علیك یابن رسول الله» برای اینكه حضرت فرمود: «أَنَا وَ عَلِی‏ أَبَوَا هَذِهِ‏ الْأُمَّةِ»[5] و اینها هم رفتند بچه ‌های پیغمبر شدند، حالا لازم نیست انسان شجره داشته باشد, اگر فرمود: «أَنَا وَ عَلِی‏ أَبَوَا هَذِهِ‏ الْأُمَّةِ» و اینها رفتند فرزند پیغمبر و علی شدند می شوند «ابن رسول الله»، بعضی‌ ها «مِنَّا أَهْلَ‏ الْبَیتِ‏»[6] می‌ شوند, بعضی‌ ها پسر می‌ شوند, بعضی‌ ها دختر می‌ شوند، آن جامعش «مِنَّا أَهْلَ‏ الْبَیتِ‏» است، پس انسان می‌تواند بچه پیغمبر شود این راه باز است. خود را كمتر از این بفروشیم ضرر كردیم، این راه باز است. آن وقت جامعه را روحانیتِ بیدار و وارسته اداره می ‌كند، مردم با سرمایه خلق شدند، این ﴿فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها﴾[7] هست. ما می ‌توانیم طرزی زندگی كنیم كه كار یك امامزاده را انجام بدهیم، در طبرستان ما این‌طور بود برخی از علما خدا غریق رحمتشان كند! در آن فلاتی كه زندگی می ‌كردند كار یك امامزاده را انجام می‌ دادند، هر كس می ‌رفت نزد اینها متّعظ می ‌شد، می ‌دید این هر چه می ‌گوید عمل می ‌كند و هر چه هم باید عمل كند همان‌ ها را هم می ‌گوید، به فكر القاب و این بازی‌ ها نیست، ما می‌ توانیم این‌طور باشیم. اینها كه به این‌جا رسیدند نه امام بودند نه امامزاده ولی كار امامزاده را می‌ كردند این راه باز است. [1]. سوره بقره، آیه129؛ سوره آل عمران، آیه164؛ سوره جمعه2. [2]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‌1، ص32. [3]. بحارالانوار، ج69, ص59. [4]. محاسبة النفس للسید، ص13. [5]. التفسیر المنسوب إلى الإمام الحسن العسكری علیه السلام، ص330. [6]. تفسیر فرات الكوفی، ص171. [7]. سوره شمس، آیه8. 📚 سخنرانی عمومی به مناسبت روز ولادت رسول اکرم (ص) و امام صادق (ع) تاریخ: 1394/10/08 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه #زخرف 🔹 جلسه: 27 تاریخ: 1394/11/07 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه #زخرف 🔹 جلسه: 27 تاریخ: 1394/11/07 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 روز هجدهم ماه #ربیع الاول 1441 🔹 محبوب الهی #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 محبوب الهی 🔹 اگر کسی دوستی داشته باشد و در سفر دور باشد، آن دوست وارد منزل بشود همگان از ورود آن دوست باخبر می‌ شوند، اما در حد یک آگاهی مفهومی و آگاهی مفهومی هم مسرت ‌بخش نیست؛ اما بستگان آن شخص گذشته از اطلاع مفهومی، لذت می ‌برند، زیرا یک پیوند وجودی بین اینها برقرار است. ما در جریان خداپرستی که قرآن کریم به ما راه نشان می‌ دهد، بعد از استدلال‌ هایی نظیر ﴿أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَیرِ شَی‏ءٍ أَمْ هُمُ الْخالِقُون﴾[1] و سایر ادله توحیدی که می‌ گوید جهان را جهان ‌آفرینی هست، یک راه ‌هایی به ما نشان می‌ دهد که آن راه ‌ها کیفیت پیوند بین انسان و لطف ویژه الهی است. در قرآن کریم از محبت خدا سخن گفته است: ﴿قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی‏ یحْبِبْكُمُ اللَّهُ﴾؛[2] فرمود اگر شما دوست خدایید پیرو حبیب خدا باشید تا منتقل بشوید از محب بودن به محبوب بودن. 🔹 جریان محبت عقل عملی ادراک می ‌کند نه عقل نظری؛ یعنی آن شأنی که از آن به عنوان عقل عملی یاد می‌ شود آن مسئول انگیزه است نه اندیشه. آن عقل نظری است که متولّی اندیشه است، انسان با اندیشه برهان اقامه می ‌کند که خدایی هست، ولی با انگیزه به خدا دل می ‌بندد. برخی ‌ها از دوزخ خدا هراسناک ‌اند، برخی ‌ها به بهشت خدا امیدوارند، گرچه هراس از دوزخ حق است و گرچه امید و شوق به بهشت حق است، اما ادراک محضر خدای سبحان و لقای الهی از همه اینها لذت‌ بخش ‌تر است. فرمود شما با قرآن دو کار کنید: یکی با آن متولّی اندیشه معارف قرآن و استدلال‌ های قرآن را ارزیابی کنید تا روشن بشود خودتان بنده خدایید و نظام هستی مخلوق خداست و انسان ‌های خوب هم مخلوق خدایند و هم می ‌توانید بخش گرایش را تقویت کنید دوست خدا بشوید؛ این گرایش یا هراس از دوزخ اوست یا شوق به بهشت او یا برتر از هر دو، گرایش به لطف الهی و دوستی صفا و وفای الهی است، این امید بخش است، آرام ‌بخش است، طمأنینه ‌آور است، مسرت ‌بخش است و مانند آن. [1]. سوره طور، آیه35. [2]. سوره آل عمران، آیه31. 📚 پیام به جشنواره قرآنی تاریخ: 1394/02/29 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه #شوری 🔹 جلسه: 1 تاریخ: 1394/02/19 #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی 🆔eitaa.com/EsraTvEitaa