💠 حیات انسانی 🔹 وجود مبارک حضرت امیر فرمود بعضی ‌ها زنده ‌اند، اما به حیات گیاهی زنده ‌اند یا به حیات حیوانی زنده ‌اند و از نظر حیات انسانی مرده‌ اند: «فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسَانٍ وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَیوَانٍ .... وَ ذَلِكَ مَیتُ الْأَحْیاء»؛[1] یک جنازه‌ عمودی است بعد هم می ‌شود افقی، این حرف حضرت در نهج البلاغه است. فرمود در بین زنده ‌ها مرده است، برای اینکه غذا خوب می‌ خورد حیوانات هم می ‌خورند، حبّ مقام و ریاست و اینها دارد. در بین این حیوانات جنگلی مگر تقسیم کار نشده؟ مگر ریاست [مشخص] نشده؟ مگر حوزه استحفاظی [مشخص] نشده؟ هر کدام حوزه استحفاظی دارند! این زنبور عسل ملکه دارد، ریاست و زعامت دارد، این که انسان نیست. آن‎ که فرشته ‌خوی است او انسان است، حضرت فرمود: «وَ ذَلِكَ مَیتُ الْأَحْیاء» این یک جنازه عمودی است، بعد می ‌شود افقی. «فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسَانٍ وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَیوَانٍ لَا یعْرِفُ .... وَ ذَلِكَ مَیتُ الْأَحْیاء». 🔹 «عالم اهل بیت» این است که جامعه را به «حیات انسانی» برساند، انسان را زنده کند. آن وقتی که اقبال و ادبار مردم برای انسان یکسان بود، اقبال و ادبار دنیا یکسان بود، اقبال و ادبار عزل و نصب برای او یکسان بود، تازه وارد حوزه انسانیت شده است، حالا تا کجا بخواهد سیر کند! وجود مبارک امام رضا کارش این است! رفتنِ به بارگاه او، توسّل به او، شما ببینید این دعای استغفار بعد از زیارت امام رضا اوّل تا آخر، آخر تا اوّل همه توحید است: «[أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ اَلَّذِی] یا مَنْ لَا یخْلُقُ الْخَلْقَ إِلَّا هُوَ یا مَنْ لَا یغْفِرُ الذَّنْبَ إِلَّا هُوَ»؛[2] یعنی وقتی ما وارد حرم شدیم اگر توسل کردیم، اگر طلب شفاعت کردیم، در محدوده آن است که اینها را وسیله قرار بدهیم، کار اصلی به دست اوست! این استغفار بعد از زیارت امام رضا اوّل تا آخر «برلیان توحید» است، همه‌ «إِلَّا هُو»، «إِلَّا هُو». اینها را همین‌ ها گفتند! گفتند اگر متوسل شدید، بعد این استغفار را بگو، این دعا را بخوان که مبادا ـ خدای ناکرده ـ دیگری خیال کند کسی اینها را بالذات و بالاستقلال منشأ اثر می ‌داند. [1] . نهج البلاغة (للصبحی صالح)، خطبه87. [2] . بحار الأنوار (ط ـ بیروت)، ج‏99، ص56؛ مسند الإمام الجواد، ج1، ص214؛ «یا مَنْ لَا یعْلَمُ الْغَیبَ إِلَّا هُوَ یا مَنْ لَا یصْرِفُ السُّوءَ إِلَّا هُوَ یا مَنْ لَا یدَبِّرُ الْأَمْرَ إِلَّا هُوَ یا مَنْ لَا یغْفِرُ الذَّنْبَ إِلَّا هُوَ یا مَنْ لَا یخْلُقُ الْخَلْقَ إِلَّا هُوَ یا مَنْ لَا ینَزِّلُ الْغَیثَ إِلَّا هُوَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِی یا خَیرَ الْغَافِرِینَ رَبِّ إِنِّی أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ حَیاءٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ رَجَاءٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ إِنَابَةٍ وَ...». #جنازه_عمودی #عالم_اهل_بیت #برلیان_توحید #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/05/19 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa

💠 شاگرد زینب کبری (سلام الله علیها) 🔹 بعضی افراد به تعبیر بعضی از مشایخ ما (رضوان الله علیه) جنازه‌ های عمودی ‌اند [و] فرقشان با مرده این است كه آن افقی است و این عمودی، این مردهٴ ایستاده است. این همان است كه در نهج‌ البلاغه درباره #علمای_بی_‌عمل فرمود این عالم بی‌ عمل «مَیتُ الأحْیاء»؛[1] به تعبیر همان بزرگ و بزرگوار #جنازه_عمودی است. یك عده به تعبیر قرآن ماندنی ‌اند اینها ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾[2] ‌هستند؛ حرف از آنِ اینهاست، فكر از آنِ اینهاست. امام جزء ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ است، ماندنی است! دیدید مقام رهبری درباره امام فرمود که امام یك #حقیقت_همیشه_زنده است، چون این وصل است به اهل بیت [و] آنها چون ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ ‌هستند این به تبع آنها ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ است، اینها ماندنی ‌اند! این است كه زینب كبری كه این ایام زادروز آن #عقیله_بنی_‌هاشم بود سوگند یاد كرد كه «فَوَ اللَّهِ لَا تَمْحُو ذِكْرَنَا وَ لَا تُمِیتُ وَحْینَا»،[3] چون ما ﴿أُولُوا بَقِیةٍ﴾ هستیم! 🔹 می ‌بینید که ابن‌طاووس را زینب كبری چطور تربیت كرد؟! در جریان كوفه وقتی ابن ‌زیاد از زینب كبری (سلام الله علیها) سؤال كرد «كَیفَ‏ رَأَیتِ‏ صُنْعَ‏ اللَّهِ‏ بِأَخِیكِ»؟ او در جواب چه گفت؟ فرمود: «مَا رَأَیتُ إِلَّا جَمِیلًا».[4] سخن از صبر نیست، اینها هم كه عالمهٴ غیر معلّمه و فهمهٴ غیر مفهّمه ‌اند[5] ـ معاذ ‌الله‌ـ اغراق كه نیست؛ نفرمود به ما خوش گذشت فرمود ما #جز_جمال چیزی ندیدیم كربلا خیلی سفر خوبی بود! نفرمود به ما خوش گذشت، بد كه نگذشت، هیچ! خوش هم نگذشت! فرمود جز خوشی چیزی ندیدیم: «مَا رَأَیتُ إِلَّا جَمِیلًا». این زینب كبری شاگردی دارد به نام ابن‌طاووس (رضوان الله علیه) كه در همان مدخل [کتاب] لهوف این ‌‌چنین می‌ گوید ـ همه‌تان مستحضرید ابن‌طاووس در بین علما جزء اوحدی از اینهاست ـ اگر به ما دستور نداده بودند كه جزع كنید و ناله كنید و اشك بریزید، من عصر عاشورا جشن می ‌گرفتم،[6] برای اینكه مولای من به عنوان ﴿أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یرْزَقُونَ﴾[7]، ﴿فَرِحینَ بِما آتاهُمُ اللّهُ﴾[8] و مانند اینها رسید؛ وقتی حسین ‌بن ‌علی به هدف برسد از نظر #احیای_كلمه_حق و به مولای خود بار یابد از نظر ﴿یسْتَبْشِرُونَ﴾[9]، ﴿فَرِحِینَ﴾، خب من چرا خوشحال نباشم؟! من گریه‌ ام برای حسین ‌بن ‌علی است، او كه الآن دارد می‌ خندد! ﴿وَلا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فی سَبیلِ اللّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ﴾[10]، ﴿فَرِحِینَ﴾، ﴿یسْتَبْشِرُونَ﴾، خب او كه دارد می ‌خندد! فرمودند شیعه ما كسی است كه «یفْرَحُونَ‏ بِفَرَحِنَا»[11] خب ما هم باید جشن بگیریم. این همان حرف «مَا رَأَیتُ إِلَّا جَمِیلًا» است. این حرف علمای عادی نیست چه رسد به توده مردم! البته اگر كسی از توده مردم گذشت، از سطح علمای عادی هم گذشت، پا جای پای ابن‌طاووس پا گذاشت و به مقام منیع او بار یافت كه جزء اوحدی از علماست، آن گاه می‌تواند بگوید من معنای سخن زینب كبری (سلام الله علیها) كه فرمود: «مَا رَأَیتُ إِلَّا جَمِیلًا» را فهمیدم. [1]. نهج‌البلاغه، خطبه 87. [2]. سوره هود، آیه 116. [3]. مثیرالاحزان، ص102. [4]. اللهوف على قتلى الطفوف، ص160. [5]. الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسی)، ج2، ص305؛ «... فَقَالَ عَلِی بْنُ الْحُسَینِ یا عَمَّةِ اسْكُتِی فَفِی الْبَاقِی مِنَ الْمَاضِی اعْتِبَارٌ وَ أَنْتِ بِحَمْدِ اللَّهِ عَالِمَةٌ غَیرُ مُعَلَّمَةٍ فَهِمَةٌ غَیرُ مُفَهَّمَةٍ ...». [6]. اللهوف على قتلى الطفوف، ص4؛ «... و تأسفا على ما فاتنا من السعادة و تلهفا على امتثال تلك الشهادة و إلا كنا قد لبسنا لتلك النعمة الكبرى أثواب المسرة و البشرى و حیث فی الجزع رضا لسلطان المعاد و غرض لأبرار العباد فها نحن قد لبسنا سربال الجزوع و آنسنا بإرسال الدموع و قلنا للعیون ...». [7]. سوره آل‌عمران، آیه 169. [8]. سوره آل‌عمران، آیه 170. [9]. سوره آل‌عمران، آیه 170. [10]. سوره آل‌عمران، آیه 169. [11]. تحف العقول، ص123. #سالروز_ولادت_حضرت_زینب_سلام_الله_علیها #حقیقت_همیشه_زنده #احیای_كلمه_حق #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 خطبه های نماز جمعه تاریخ: 1376/05/24 🆔 @a_javadiamoli_doross