eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
12.4هزار دنبال‌کننده
5.5هزار عکس
2هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 استجابت دعا ▪️ روز نوزدهم ماه مبارک رمضان است، فضیلت هایی که برای شب قدر است برای روز قدر هم هست و از طرفی هم سالروز ضربت خوردن امیرالمومنین علی بن ابیطالب (علیه افضل صلوات المصلین) است. بحثی که قبلاً مطرح بود مناسب است که با بیانات حکیمانهٴ آن حضرت ادامه پیدا کند؛ بحث دربارهٴ اسرار عبادات بود که برای هر عبادتی سرّی است. وقتی از امیرالمومنین علیه السلام سوال کردند بین آسمان و زمین چقدر فاصله است؟ فرمود : «مَدُّ الْبَصَرِ وَ دَعْوَةُ الْمَظْلُومِ‏»؛[1] فاصلهٴ بین آسمان و زمین را دو چیز می تواند پر کند و با دو واحد می شود این فاصله را تعیین کرد: یکی نگاه چشم و یکی دعای مظلوم؛ یعنی فاصلهٴ بین آسمان و زمین به اندازه ای است که شما به یک نگاه می بینید «مَدُّ الْبَصَرِ» یعنی پایان دید شما همان آسمان است به مقداری که چشم می بیند این ناظر به آسمان ظاهری، اما دعای مظلوم فاصلهٴ بین زمین و آسمان را یعنی آن سرّ آسمان و باطن آسمان را می پیماید، این راجع به سرّ اوست. همان طوری که در بحث های قبل به عرض رسید هر چیزی یک ظاهری دارد و یک باطنی، فاصلهٴ بین زمین و آسمان یک ظاهری دارد که آن ظاهر را با چشم می توان دید و طی کرد و یک باطنی دارد که آن را باید با عمل دل پیمود، نه با دید بصر! فرمود دعای مظلوم به آسمان می رسد، فاصلهٴ بین زمین و آسمان دعای مظلوم است؛ یعنی دعای مظلوم یقیناً به سماوات می رسد. همان طوری که دید چشم به آسمان ظاهر می رسد، آهِ مظلومانهٴ مظلوم هم به باطن آسمان و سرّ آسمان می رسد. ▪️ ️امیرالمومنین علی بن ابیطالب (سلام الله علیه) در جواب آن سوال که بین زمین و آسمان چقدر فاصله است، هم به آسمان ظاهری اشاره کرد و هم به سرّ آسمان که آسمان باطنی است، فرمود: «مَدُّ الْبَصَرِ وَ دَعْوَةُ الْمَظْلُومِ‏»؛ به مقدار یک نگاه فاصلهٴ بین زمین و آسمان ظاهری است و دعای مظلوم فاصلهٴ بین زمین و آسمان باطنی و معنوی است. ▪️ اگر کسی خواست دعا کند که به باطن آسمان برسد و یقیناً مستجاب بشود، راهش این است که تمام علاقه ها و امیدهایش را که به غیر خدا تعلق گرفته بود قطع کند و هر اندازه که انسان موحّد است دعای او مستجاب است! خدای سبحان دعای موحّد را رد نمی کند. به هر اندازه که انسان موحّد است، به اندازهٴ توحید او دعا مستجاب است. [1] . الغارات (ط - القدیمة)، ج1، ص112. 📚 سخنرانی ماه مبارک رمضان ـ جلسه 15 تاریخ: 1363 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 جایگاه معارف الهی ▪️ وجود مبارک حضرت امیر فرمود دل ‌ها سه طور است: بعضی خالی است، چون قرآن کریم فرمود: ﴿وَ أَفْئِدَتُهُمْ هَواءٌ﴾،[1] دل‌ ها خالی است، چیزی در دلش نیست، دنبال بازی کردن است، کاری به دل ندارد، بازی است؛ حالا یا بازی سیاسی است یا بازی تجاری است، بازی است. «لعب» را «لعب» گفتند چون با لعاب هم‌ خانواده است، هیچ انسان تشنه ‌ای با لعاب دهان سیر نمی‌ شود و این لعاب دهان یک لحظه کف می ‌کند بعد رد می ‌شود، ماندنی نیست! اصلاً «لعب» را «لعب» گفتند، برای همین است. با بازی انسان، غیر از اینکه خسته بشود خواسته‌ اش که تأمین نمی ‌شود. همه چیزها بازی است، حیات دنیا بازی است، مگر رادمردانی که از اینجا رخت بر بستند، نه بی راهه بروند، نه راه کسی را ببندند. این راه باز است. ▪️ حضرت فرمود یک عده دل ‌ها خالی است، برابر این آیه که فرمود: ﴿وَ أَفْئِدَتُهُمْ هَواءٌ﴾ خالی است و چیزی داخل آن نیست. یک عده نه، راه‌ های کج رفتند، هم راه دیگران را بستند هم راه خودشان را کج کردند، این ﴿فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ﴾ است، ﴿فَزَادَهُمُ اللّهُ مَرَضاً﴾[2] این دل پُر از بیماری ‌ها و مار و عقرب است. اگر دل ز یاد تو غافل نشیند ٭٭٭ خدنگ بلا بر دلِ دل نشیند[3] حالا ما چرا چنین دلی داشته باشیم که خدنگ بلا بشیند؟ فرمود: ﴿فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللّهُ مَرَضاً﴾، این گروه دوم هستند. ▪️ اما سفارش بیان نورانی حضرت امیر(سَلامُ الله عَلَیه) که فرمود: «إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ أَوْعِیةٌ فَخَیرُهَا أَوْعَاهَا»؛[4] بسیاری از افراد وقت ملاقات خصوصی از حضرت می‌ خواستند که فرصت نداشت؛ ولی شبی دست کمیل را می ‌گیرد از مسجد کوفه بیرون می ‌برد، در همان بیابان اطراف کوفه این بیانات نورانی را دارد که بخشی از اینها در نهج البلاغه آمده است. فرمود: کمیل! «إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ أَوْعِیةٌ فَخَیرُهَا أَوْعَاهَا»؛ این دل ظرف است، مواظب باش در این ظرف جز معارف الهی چیزی در این دل قرار ندهید! بهترین دل، دلی است که ظرفیتش بیشتر باشد، یک؛ مظروف ارزنده‌ تری تهیه کند، دو. [1]. سورت ابراهیم، آیه43. [2]. سوره بقره، آیه10. [3]. دیوان هاتف اصفهانی. [4]. نهج البلاغه(للصبحی صالح)، حکمت147. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1396/01/22 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 اصلاح و انسجام جامعه ▪️ وصیت ‌نامه حضرت چند صفحه است، این وصیت شَفهی نیست كتبی است، این‌ طور نیست كه حسنین را خواسته باشد و به آنها این فرمایش را فرموده باشد، آن می‌ شد خطبه یا كلام؛ اما این را حضرت با قلم نورانی خودشان مرقوم فرمودند، این وصیت‌ نامه است و در همین متن هم آمده است كه حضرت فرمود هر كس كه كتاب من به او رسیده است او هم جزء «اوصیای من» است. ▪️ صدر وصیت ‌نامه شهادت به توحید، شهادت به رسالت این گونه از معارف دینی هست كه در وصیت ‌نامه باید این‌ چنین باشد: شهادت به وحدانیت خدا، اقرار به وحدانیت خدا، اقرار به رسالت انبیا عموماً، وجود مبارك رسول گرامی (علیهم الصلاة و علیهم السلام) خصوصاً، ولایت اهل بیت علی و اولاد علی(علیهم السلام)، بعد آن مطالب بعدی ذكر می ‌شود. وجود مبارك حضرت امیر مسئله توحید را مطرح فرمود، مسئله رسالت و نبوّت را مطرح فرمود بعد این جمله‌ ها را فرمود، فرمود: «أُوصِیكُمَا بِتَقْوَی اللَّهِ»؛ من شما را به تقوای خدا وصیت می ‌كنم. تقوا بهترین توشه است؛ یعنی آدم سپری، وقایه ‌ای داشته باشد كه گناه به او نخورد، تیر به او نخورد. مستحضرید كه درباره گناهان تعبیر به سِهام و تیرها شده است. ▪️ «وَ أَنْ لاَ تَبْغِیا الدُّنْیا وَ إِنْ بَغَتْكُمَا»؛ دنیا در پنج بخش خلاصه شد كه در سورهٴ مباركهٴ حدید آمده ﴿اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَینَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِی الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلاَدِ﴾[1] همین پنج بخش است، فرمود نه بازی بكنید نه كسی را بازی بدهید، نه سرگرم بشوید نه كسی را سرگرم كنید، نه به زینت بپردازید نه دیگران را به این كار تشویق كنید، نه فخرفروشی كنید نه دیگران را به این كار تشویق كنید، نه به دنبال تكاثر باشید نه دیگران را به تكاثر دعوت كنید، شما وقتی می‌ توانید كوثری باشید چرا به تكاثر می‌ پردازید! این تكاثر شما را به چاه می ‌اندازد. اگر كسی توانست كوثری باشد خب حیف است كه گرفتار تكاثر باشد. فرمود ولو دنیا به طرف شما بیاید شما به طرف دنیا نروید! مستحضرید پرهیز از دنیا نعمت خوبی است نه پرهیز از جامعه، پرهیز از امّت و پرهیز از مردم! خدمت كردن به جامعه، به نظام، به امت از بركات دینی است، اما دنیاطلبی كه حالا من باید باشم و اگر من نباشم مشكل دارد خب این درست نیست، این معلوم می ‌شود دنیاست. ▪️ «وَ كُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً»، این دو وظیفه است؛ فرمود شما كمك مظلوم باشید (یك) دشمن ظالم باشید (دو). «أُوصِیكُمَا وَ جَمْیعَ وَلَدِی وَ أَهْلِی وَ مَنْ بَلَغَهُ كِتَابِی»؛ فرمود من در این وصیت ‌نامه هم شما را هم فرزندانم را هم سایر وابستگان و خاندانم را وصیت می ‌كنم به تقوای الهی، هر كس كه نامه من به او رسیده است او را وصیت می‌ كنم «وَ نَظْمِ أَمْرِكُمْ»؛ كارهایتان را منظم كنید! هم كارهای حكومت را، هم كارهای ملت را، هم كارهای شخصی را، بالأخره كارتان منظم باشد. كسی كه می‌خواهد درس بخواند برنامه ‌ریزی كند چه حوزوی چه دانشگاهی؛ در بخش اقتصاد كارهایتان را منظم كنید «وَ نَظْمِ أَمْرِكُمْ». «وَ صَلاحِ ذَاتِ بَینِكُمْ»؛ بكوشید كه هیچ اختلافی با یكدیگر نداشته باشید، اگر چند نفر با هم اختلاف دارند تلاش و كوشش كنید آنها را متّحد كنید مسئله اتحاد از بهترین نعمت‌ های دینی است. ▪️ در متن وصیت ‌نامه وجود مبارك حضرت امیر آمده است فرمود عظمت اتحاد این است كه «فَإِنِّی سَمِعْتُ جَدَّكُمَا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) یقُولُ صَلاَحُ ذَاتِ الْبَینِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلاَةِ وَالصِّیامِ»؛[2] من از پیامبر شنیدم كه فرمود اصلاح جامعه از بسیاری از نمازها و روزه ‌های مستحبّی بالاتر است؛ یعنی اینكه آدم بتواند جامعه را اصلاح كند، صالح كند، متّحد و منسجم كند. [1] . سوره حدید، آیه 20. [2] . نهج البلاغه، نامه47. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1391/09/16 🆔 @a_javadiamoli_esra
همزمان با ایام و لیالی قدر ؛ تفسیر آیت الله العظمی جوادی آملی در روزهای جمعه و شنبه از شبکه های مختلف سیما پخش می گردد 🔹شبکه قرآن و معارف سیما ساعت ۱۳:۳۰ 🔹شبکه چهار سیما ، ساعت ۱۷:۴۵ 🔹شبکه دو سیما ، ۲۱:۱۵ 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 فیض الهی ▪️ فیض ذات اقدس الهی که از بالا تا پایین فراگیر است و در گستره زمان و زمین او «دَائِمَ الْفَضْلِ عَلَى الْبَرِیةِ» است، «بَاسِطَ الْیدَینِ بِالْعَطِیةِ»[1] است. مستفیض‌ ها متفاوت ‌اند، اما برخی ‌ها در لیله قدر بهره ‌ای ندارند که آنها از حریم بحث بیرون ‌اند؛ درباره آنها گفته شد: تو «لیلة القبری برو تا لیلة القدری شوی»[2] آنها از بحث بیرون است. آنها در بهترین زمان و بهترین مکان کمترین فیض را هم دریافت نمی ‌کنند، بلکه گرفتار سیئاتی ‌اند که اگر سیئات مثل حسنات چندین برابر کیفر تلخ می ‌داشت، اینها گرفتار عذاب برتری می ‌شدند؛ البته همان طوری که سیئه در ماه‌ های حرام کیفر بیشتری دارد، در زمان و مکان محترم هم کیفر تلخ ‌تری دارد. ▪️ اما ﴿لَیلَةُ الْقَدْرِ﴾ که ﴿خَیرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ﴾[3] است، اسلام ره آوردی دارد که این ره آوردش «مُهیمن» بر ره آورد انبیای گذشته است؛ همان طوری که خود پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) گذشته از تصدیق انبیای قبلی و انبیای دیگر این «مُهیمن» بر آنها است ﴿وَ مُهَیمِناً عَلَیهِ﴾[4] که تنها در قرآن هیمنه را برای آن حضرت ثابت کرده است، ره آورد او هم هیمنه دارد؛ این طور نیست که فقط آنچه را که انبیای قبل آوردند در همان حدّ وجود مبارک آورده باشد، منتها با زبان و عمل دیگر، منتها با قول و فعل دیگر؛ بلکه محتوای دیگر که این محتوا هیمنه دارد ﴿وَ مُهَیمِناً عَلَیهِ﴾. آثار این هیمنه را در تعبیرات قرآن حکیم و کریم و مجید می ‌توان یافت. ▪️ اما سخن از حرکت مادی و معنوی و هوایی و زمین و دریایی نیست، حرکت روحی و معنوی است به نام لیله قدر که عبادت او نه تنها ﴿غُدُوُّها شَهْرٌ وَ رَواحُها شَهْرٌ﴾،[5] بلکه اگر کسی عبادت کند، هر عبادتی که در این یک شب انجام بدهد نه اینکه از اول شب تا آخر شب عبادت کند ﴿خَیرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ﴾؛ هر کسی وظایف و مقرراتی را که در بیانات نورانی پیغمبر و اهل بیت (علیهم الصلاة و علیهم السلام) رسیده است عمل بکند و بقیه شب را هم استراحت کند عبادت آن شب ﴿خَیرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ﴾؛ هزار ماه! یعنی این روح و ریحان وقتی پرواز می‌ کند یک شبه ره هزار ماهه می ‌رود. ▪️ اسلام در بُعد معنوی فضیلتی آورد که ﴿لَیلَةُ الْقَدْرِ خَیرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ﴾، هزار ماه که تقریباً معادل هشتاد سال است. آن ‌گاه در دامنه این مکتب آمدند گفتند «یک بیت از این قصیده به از صد رساله است»،[6] در کنار این هم گفتند این طفل یک شبه ره صد ساله می ‌رود؛ اگر آن بیت معارف قرآنی را به همراه دارد، می ‌تواند بگوید «یک بیت از این قصیده به از صد رساله است»، در حقیقت آیه قرآن است که به این صورت ترجمه شده است و اگر آن طفل یک شبه ره صد ساله می ‌رود طفل لیله قدری باشد نه «لیلة القبری»، این یک شبه ره صد ساله می‌ رود؛ یعنی این ظرفیت را اسلام دارد و آورد که می‌ تواند «جهشی در فکر»، «جهشی در تولید»، «جهشی در منزلت»، «جهشی در سفر» که همان معراج است داشته باشد که از آن به «طی الأرض»، به «طی الزمان»، به «طی المکان» یاد می ‌شود که در ادبیات ما هم آمده است که طی زمان دیدی برترش را ببین، طی مکان دیدی برترش را ببین. اگر اینها را ذات اقدس الهی به عنوان «مُهیمن» قرار داد؛ یعنی به ما ابلاغ کرد، تعلیم داد که شما می‌ توانید یک شبه ره صد ساله بروید. [1]. مصباح الکفهمی، ص647. [2]. دیوان شمس، غزل2131. [3]. سوره قدر، آیه3. [4]. سوره مائده، آیه48. [5]. سوره سبأ، آیه12. [6]. دیوان حافظ، غزلیات، غزل شماره214. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه قدر ـ جلسه 3 تاریخ: 1399/01/06 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 قرآن در رأس امور ▪️ فرمود معنای قرآن به سر كردن این است كه او در رأس امور است و انسان می ‌فهمد كه با این كتاب می‌ تواند بالا بیاید، برخی اصلاً این طناب را نگرفتند ﴿نَبَذَ فَریقٌ مِنَ الَّذینَ أُوتُوا الْكِتابَ كِتابَ اللّهِ وَراءَ ظُهُورِهِمْ﴾.[1] در عصر موسای كلیم طناب تورات بود، در عصر عیسای مسیح طناب انجیل بود، در عصر اسلام طناب قرآن كریم و حكیم است كه انبیا هر كدام این طناب ها را به مردم معرفی كردند؛ آنها ﴿نَبَذَ فَریقٌ مِنَ الَّذینَ أُوتُوا الْكِتابَ كِتابَ اللّهِ وَراءَ ظُهُورِهِمْ﴾، در عصر ما هم متأسفانه برخی ﴿نَبَذَ فَریقٌ مِنَ الَّذینَ أُوتُوا الْكِتابَ كِتابَ اللّهِ وَراءَ ظُهُورِهِمْ﴾، اینها اصلاً با این طناب كاری ندارند؛ لذا در چاهند! امروز در چاهند فردا ظاهر می ‌شود ﴿وَیلٌ لِلْمُطَفِّفینَ﴾،[2] «ویل للمكذبین» «ویل» و كذا و كذا. ▪️ فردا كه چاه نمی‌ سازند، فردا چاه افتاده را ظاهر می‌ كنند! قیامت ظرف ظهور این كیفرهای تلخ است، نه ظرف حدوث آن! هم اكنون یك عده در عذابند! ﴿الَّذینَ یأْكُلُونَ أَمْوالَ الْیتامیٰ ظُلْماً إِنَّما یأْكُلُونَ فی بُطُونِهِمْ ناراً﴾، البته ﴿وَ سَیصْلَوْنَ سَعیراً﴾[3] الآن یك عده‌ای در «ویل» و چاهند، منتها همین كه بدن سرد شد می ‌فهمند که در ته چاهند؛ خیال می ‌كنند در دژ مستحكمند، خیال می ‌كنند در قصرند، خیال می ‌كنند در كاخند، اینها در «ویل» و چاهند، اما آن روز ظهور پیدا می ‌كند. ▪️ اگر عده‌ای ﴿نَبَذَ فَریقٌ مِنَ الَّذینَ أُوتُوا الْكِتابَ كِتابَ اللّهِ وَراءَ ظُهُورِهِمْ﴾ دامنگیر اینها شد اصلاً اهل تمسك به قرآن كریم نیستند، عده ‌ای این طناب را گرفتند منتها كشان كشان می‌خواهند از دست صاحب طناب این را بیرون بیاورند! دیدید گاهی طناب را می ‌كشند كه از دست صاحبش به در بیاورند و خود مالك بشوند؟! اینها كسانی هستند كه یا گرفتار اختلاف قرائتند یا گرفتار تفسیر به رأیند یا اختلاف در خودكامگی را به حساب دین آوردند و مانند آن، از اینها ذات اقدس الهی تعبیری كه دارد این است فرمود: ﴿فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللّهِ﴾.[4] شما این طناب را گرفتید كه بالا بیایید یا طناب را گرفتید كه بكشید از دست صاحبش به در بیاورید؟! ﴿فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللّهِ﴾ همین است، ﴿الَّذینَ یحَارِبُونَ اللّهَ وَ رَسُولَهُ﴾[5] همین است، ﴿مَنْ یتَعَدَّ حُدُودَ اللّهِ﴾[6] همین است، ﴿وَ مَنْ یشاقِقِ اللّهَ وَ رَسُولَهُ﴾[7] همین است، ﴿الَّذینَ یخالِفُونَ﴾[8] همین است، اینها كه اهل نفاق و تفرقه هستند همین هستند، اینها این طناب را گرفتند و كشیدند كه از دست صاحبش به درآورند و به میل خود معنا كنند؛ اینها كسانی هستند كه نمی‌ دانند صاحبش كسی است كه «مقهور» نخواهد شد! [1]. سوره بقره, آیه101. [2]. سوره مطففین, آیه1. [3]. سوره نساء, آیه10. [4]. سوره بقره, آیه279. [5]. سوره مائده, آیه33. [6]. سوره بقره, آیه229. [7]. سوره انفال, آیه13. [8]. سوره نور, آیه63. 📚 سخنرانی ماه مبارک رمضان در حرم حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها تاریخ: 1382/02/23 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 نزدیک تر از هر چیز 🔸 وجود مبارک پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: پروردگارا حساب امت من را به خود من واگذار کن که من نزد دیگران شرمنده نشوم! پاسخ رسید که برخی‌ ها، را نه کل را! حساب برخی‌ ها را خودم بررسی می ‌کنم که حتی تو هم نبینی تا او پیش تو هم خجالت نکشد؛[1] گاهی این طور است! 🔸 گاهی در قهر خودش می ‌فرماید شما کنار بروید، من شخصاً کار را انجام می ‌دهم ﴿ذَرْنِی وَ مَنْ خَلَقْتُ وَحِیداً﴾،[2] آن بی ‌ادبی که در سوره مبارکه «مدّثّر» آن دهن‌ کجی را کرد، گفت ﴿إِنْ هذا إِلاَّ قَوْلُ الْبَشَرِ﴾؛[3] گفت نه از آسمان کسی آمد، نه در زمین کسی به رسالت بار یافت، رسالت آسمانی ـ معاذالله ـ صحیح نیست، رسالت زمینی صحیح نیست ﴿إِنْ هذا إِلاَّ قَوْلُ الْبَشَرِ﴾! در همان سوره مبارکه «مدّثّر» فرمود خیر! این نیست ﴿نَذیراً لِلْبَشَر﴾،[4] ﴿ذِكْری‏ لِلْبَشَرِ﴾[5] این «حقوق بشر» است، از آسمان آمده است، گیرنده ‌اش پیغمبر زمینی است. با همه این جریان ‌ها گاهی وقتی بخواهد غضب بکند می ‌فرماید: ﴿ذَرْنِی وَ مَنْ خَلَقْتُ وَحِیداً﴾ شما کنار بروید من خودم شخصاً بساط او را برمی ‌دارم. قبلاً هم سوره مبارکه ﴿قُلْ یا أَیهَا الْكافِرُونَ﴾[6] مصدَّر به ﴿قُلْ﴾ بود که گذشت؛ اما در ادب کردن أبی لهب بدون اینکه بفرماید «قل تبّت»، فرمود: ﴿تَبَّتْ یدا أَبی‏ لَهَبٍ وَ تَبَّ﴾![7] قهر خدا بلاواسطه ظهور می ‌کند، نفرمود تو بگو عذاب الهی به حیات ابولهب خاتمه می ‌دهد، سخن از ﴿قُلْ﴾ نیست! ظهور قهر الهی بلاواسطه است ﴿تَبَّتْ یدا﴾، همچنین ظهور مهر الهی هم بلاواسطه است. گاهی که بخواهد آبروی کسی را حفظ بکند احدی در این بین واسطه نیست، چون او «أَقْرَبُ إِلَینَا مِنْ حَبْلِ الْوَرِید»[8] است، از هر نزدیکی به ما نزدیک ‌تر است. 🔸 به هر تقدیر احدیّت اوست، چنین احدیّتی صمدیت مطلق دارد، چون کل ماسوا نیازمندند و تنها ملجأ و مرجعی که هم از نیاز نیازمندان باخبر باشد، هم توانایی رفع نیاز داشته باشد و هم این توانایی مشروط و مقید و محدود نباشد او خداست؛ لذا صمد «بالقول المطلق» اوست، مصمود و مقصود و معبود «بالقول المطلق» اوست. [1]. نهج الفصاحة، ص517، ح1715؛ «سَأَلْتُ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ أَنْ یجْعَلَ حِسَابَ أُمَّتِی إِلَی لِئَلا تُفْتَضَحَ عِنْدَ الأُمَمِ فأوحی اللَّه عزّ و جلّ إلىّ یا مُحَمَّدُ بَلْ أَنَا أُحَاسِبُهُمْ فَإنْ كانَ مِنهُم زَلَّةٌ سَتَرتُها عَنكَ لِئَلاَّ تَفْتَضِحَ عِنْدَكَ‏». [2]. سوره مدثّر, آیه11. [3]. سوره مدثر، آیه25. [4]. سوره مدثر، آیه36. [5]. سوره مدثر، آیه31. [6]. سوره کافرون، آیه1. [7]. سوره مسد، آیه1. [8]. التوحید (للصدوق)، ص79. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه اخلاص ـ جلسه 2 تاریخ: 1399/01/27 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا