eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
12.3هزار دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
2هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 حکومت حق 🔹 سوره مبارکه «فتح» که در مدینه نازل شد، در فضایی بود که مشرکین بر علیه اسلام و مسلمان‌ها تلاش و کوشش فراوانی کردند و مانع حضور مسلمان ‌ها در مراسم حج و عمره شدند، راه مسلمین را از ورود به سرزمین وحی صدّ کردند، آنها را منصرف کردند و جلوی آنها را گرفتند. در چنین فضایی ذات اقدس الهی به رسول خود (صلی الله علیه و آله و سلم) در عالَم رؤیا بشارت داد که شما وارد مکه می ‌شوید، خطری شما را تهدید نمی ‌کند، در هستید، برخی‌ها سَرها را حَلق می ‌کنند و می ‌تراشند، برخی‌ ها موی سر را کوتاه می‌ کنند، پیروزمندانه وارد مکه می‌ شوید و بر می ‌گردید و همچنین یک هم نصیب شما خواهد شد. اینها را ذات اقدس الهی در عالَم رؤیا به وجود مبارک پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) اعلام کرد و آن حضرت هم رؤیای خود را برای مؤمنین گفت. وجود مبارک آن حضرت با عدّه ‌ای از مؤمنین به قصد عمره مفرده از مدینه حرکت کردند و آمدند تا «حُدیبیه» که بخشی از این سرزمین «حُدیبیه» جزء أرض مکه است و محدوده حَرم است که کفّار جلوی اینها را گرفتند که در آیه قبل؛ یعنی آیه 25، وضع کفار روشن شد که ﴿هُمُ الَّذِینَ كَفَرُوا وَ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ الْهَدْی مَعْكُوفاً أَن یبْلُغَ مَحِلَّهُ﴾؛ هم جلوی شما را گرفتند و هم جلوی قربانی‌های شما را گرفتند و تهدید الهی هم این بود که ﴿لَوْلاَ رِجَالٌ مُؤْمِنُونَ وَ نِسَاءٌ مُؤْمِنَاتٌ لَمْ تَعْلَمُوهُمْ أَن تَطَؤُوهُمْ﴾ و ما اجازه ورود می ‌دادیم، شما کشتاری در مکه به راه می ‌انداختید! 🔹 فرمود اینها این کار بودند، اَهلیت این کار را داشتند، ذات اقدس الهی نیز اینها را آزمود و دید که هم شایسته الزام ﴿كَلِمَةَ التَّقْوَی﴾ هستند و هم شایسته «فی قلوبهم» هستند؛ لذا در کمال آرامش با اینکه راه ‌های فراوانی را طی کردند، از مدینه تا مکه با شتر و گوسفند قربانی، آنها گفتند ما اجازه نمی‌ دهیم شما باید برگردید و اینها هم در کمال طمأنینه و با سکوت برگشتند و دیگر جنگی نکردند؛ این خیلی سخت است، تحمّل می ‌خواهد! اینها از راه دور آمدند و از پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) شنیدند که فرمود خدا به من وعده داد که ما در کمال امنیت وارد مکه می ‌شویم، بعضی‌ها سَرها را حلق می ‌کنند و می ‌تراشند، بعضی ‌ها موی سر را کوتاه می ‌کنند، هیچ آسیبی به ما نمی ‌رسد. 🔹 اینها ماندند که این رؤیا به چه صورت می ‌شود؟! آن گاه آیه بعد نازل شد که رؤیا حق است و در موطِن خود هم اجرا خواهد شد، زیرا نگفتیم امسال که سال ششم است واقع می شود! گفتیم خدا این توفیق را به شما می ‌دهد و یک در امسال است، برای اینکه آینده در «عمرة القضاء» همین حرف‌ ها را انجام می ‌دهید، وارد مکه می ‌شوید، عمره انجام می ‌دهید در حالی که امنیت هست، ﴿مُحَلِّقِینَ﴾ هم هست، ﴿مُقَصِّرِینَ﴾ هم هست، همه این نعمت ها فراوان است. 🔹 لذا فرمود این بخش به پایان می‌ رسد و را ما در سال بعد تأمین می ‌کنیم، ﴿هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَی وَ دِینِ الْحَقِّ لِیظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ كُلِّهِ وَ كَفَی بِاللَّهِ شَهِیداً﴾. در چند جای قرآن، ذات اقدس الهی وعده داده است. به هر حال جهان به حق آفریده شد و باید به ختم بشود و روزی می ‌رسد که بشر عاقل می ‌شود و چون عاقل شد، را خواهد داشت. این چه معجزه‌ ای است که وجود مبارک ولی عصر (ارواحنا فداه) می‌کند که در زمان ظهور آن حضرت دستِ بی ‌دستی پروردگار بر سرِ مؤمنان و بشریتِ آن روز کشیده می ‌شود به برکت حضرت که «فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ كَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُمْ»؛[1] عقل مردم بالا می‌ رود، وقتی عقل مردم بالا رفت نه استکبار و صهیونیسم را تحمّل می ‌کنند و نه اَذناب و اَقمارشان، را تحمّل می‌ کنند. وقتی عاقل شدند جز حق و جز پیغمبر و جز اهل بیت، اَحدی را نمی‌ پذیرند. آن روز است که ﴿لِیظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ كُلِّهِ وَ كَفَی بِاللَّهِ شَهِیداً﴾. [1] . الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏1، ص 25. 📚 سوره مبارکه فتح جلسه 8 تاریخ: 1395/03/11 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات # اهمیت_کار_و_تلاش 🔸 رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می ‌فرماید: اگر مرد بر دوش خود هیزم كشد و نیازش را با آن تأمین كند و بیش از نیاز خود را صدقه دهد بهتر از این است كه از دیگری درخواست كند، زیرا دستِ دهنده بهتر از دستِ گیرنده است.[1] [1] . لَئِنْ یحْتَطِبَ الرَّجُلُ عَلَی ظَهْرِهِ فَیبِیعَهُ وَ یسْتَغْنِىَ بِهِ وَ یتَصَدَّقَ بِفَضْلِهِ خَیرٌ مِنْ أَنْ یسْأَلَ رَجُلاً آتَاهُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ... إِنَّ الْیدَ الْعُلْیا خَیرٌ مِنَ الْیدِ السُّفْلَی (تنبیه الخواطر و نزهة النواظر، ج2، ص229). 📚 مفاتیح الحیات ص 92 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 بهترین قرنطینه 🔹 فرمود: ﴿إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِیراً﴾ اعمال و مناسك و مراسم عبادی هر كدام مشخص است كه آدم شبانه و روز چه مقدار در سال نماز بخواند یا چه مقدار روزه بگیرد یا مناسك حج و عمره و اینها مشخص است، امّا ذكر خدا مشخص نیست که فرمود: ﴿اذکُرُوا اللهَ ذِکرًا کَثیرًا﴾.[1] منظور از ، نام خدا نیست یاد خداست! در غیر معصوم دائم الذكر بودن بسیار سخت است. گاهی ممكن است انسان غفلت بكند، ولی داشته باشد اهل نجات است. پس منظور نام خدا نیست، منظور یاد خداست. 🔹 این ذكر خدا كه می‌گویند هر كاری می‌ كنید به یاد خدا باشید تا آن كار نباشد یك است؛ انسان هر غذایی را می‌خواهد بخورد هر جا لباسی را می‌خواهد و هر حرفی را می‌خواهد بزند هر كاری كه می‌خواهد بكند باید طوری باشد كه خجالت نكشد كه بگوید خدایا به نام تو! این كار یا واجب یا مستحب، چون آدم حرام یا مكروه را كه نمی‌ تواند بگوید خدایا به نام تو! 🔹 بنابراین اینكه می‌ گویند هر كاری كه می‌ كنید بگویید یعنی انسان باید بتواند و خجالت نكشد كه بگوید خدا به نام تو این است و بهترین مراقبت است! كاری كه آدم نمی‌ تواند بگوید خدایا به نام تو خب نكند! اگر به ما گفتند «كُلُّ أَمْرٍ ذِی بَالٍ لَا یذْكَرُ بِسْمِ اللَّهِ فِیهِ فَهُوَ أَبْتَرُ» هر کاری با شروع نشود ابتر و بی ‌نتیجه است[2] این راهش است، نه معنایش این است كه انسان هر كاری كه می ‌خواهد بكند، بگوید «بسم الله الرحمن الرحیم» آن كار چه حلال باشد چه غیر حلال و چه مشكوك، كار مشكوك را چطوری می‌ شود گفت خدایا به نام تو؟! پس اینكه فرمود: ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِیراً﴾[3] و در اینجا فرمود: ﴿وَذْكُرُوا اللَّهَ كَثِیراً﴾ ناظر به همان است، البته اگر كسی بگوید ثواب دارد، حالا اگر نگفته آن ثواب را نمی ‌برد ولی به دستور عمل كرده است؛ یعنی بررسی كرده مطالعه كرده است؛ این كاری كه می‌ خواهد وارد بشود، این غذایی كه می‌ خواهد بخورد، این پولی كه می ‌خواهد بگیرد یا این جای یکه می‌ خواهد برود می ‌تواند بگوید خدایا به نام تو یا نه اگر شك دارد خب نمی ‌رود، این راهش است! [1] - سوره احزاب، آیه41. [2] - تفسیرالامام العسكری، ص25؛ وسائل الشیعة، ج‏7، ص: 170 [3] - سوره احزاب، آیه41. 📚 سوره مبارکه شعراء جلسه 27 تاریخ: 1391/02/12 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات # اهمیت_کار_و_تلاش 🔸 رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می ‌فرماید: كسی كه بر اثر خستگی از كار و تلاش به خواب رود آمرزیده شود[1] و می‌ فرماید: كسی كه برای كسب روزی خود و خانواده ‌اش مسافرت کند روز قیامت در سایه عرش خداست.[2] امیرمؤمنان (علیه السلام) می ‌فرماید: اگر جویای رستگاری هستید جدیت و تلاش را پیشه خود سازید.[3] [1] . ... مَنْ بَاتَ كَالاًّ مِنْ طَلَبِ الْحَلالِ بَاتَ مَغْفُوراً لَهُ (الامالی، صدوق، ص289). [2] . تَحْتَ ظِلِّ الْعَرْشِ یوْمَ لا ظِلَّ إِلاَّ ظِلُّهُ رَجُلٌ خَرَجَ ضَارِباً فِى الأَرْضِ یطْلُبُ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ یكُفُّ بِهِ نَفْسَهُ وَ یعُودُ به عَلَی عِیالِهِ (دعائم الاسلام، ج2، ص15). [3] . إِنْ كُنْتُمْ لِلنَّجَاةِ طَالِبِینَ... الْزَمُوا الاجْتِهَادَ وَ الْجِدَّ (غرر الحكم، ص266). 📚 مفاتیح الحیات ص 92 🆔 @a_javadiamoli_esra
روز یکشنبه مصادف با شهادت 🏴 مراسم سوگواری شهادت در دفتر حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی برگزار می شود ▫️ پایگاه اطلاع رسانی اسراء: به مناسبت سالروز شهادت امام جواد علیه السلام، مراسم سوگواری و ذکر مصیبت آن حضرت، از سوی دفتر مرجعیت علمی و دینی آیت الله العظمی جوادی آملی (دامت برکاته) برگزار می گردد. 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 امام جواد علیه السلام ▪️ این رسانه‌های گروهی یا نوشتاری، اینها وظیفه ‌شان این است که سخن بگویند تا جامعه را مضطرب و ملتهب نکنند؛ هم آنها موظف ‌اند که راست بگویند، هم مردم موظف ‌اند بپذیرند. اگر هر کسی هر چیزی را که شنید باور کند، این طبق بیان نورانی دارد او را عبادت می ‌کند: «مَنْ أَصْغی إِلی ناطِق»؛ چقدر این کلمه وجود مبارک امام جواد بلند است!... . 👇👇👇👇👇
💠 امام جواد علیه السلام ▪️ این رسانه‌های گروهی یا نوشتاری، اینها وظیفه ‌شان این است که سخن بگویند تا جامعه را مضطرب و ملتهب نکنند؛ هم آنها موظف ‌اند که راست بگویند، هم مردم موظف ‌اند بپذیرند. اگر هر کسی هر چیزی را که شنید باور کند، این طبق بیان نورانی دارد او را عبادت می ‌کند: «مَنْ أَصْغی إِلی ناطِق»؛ چقدر این کلمه وجود مبارک امام جواد بلند است! «مَنْ أَصْغی إِلی ناطِق فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ كانَ النّاطِقُ عَنِ اللّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللّهَ وَ إِنْ كانَ النّاطِقُ ینْطِقُ عَنْ لِسانِ إِبْلیسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلیسَ»؛[1] فرمود هر کسی به رسانه‌ ها دارد گوش می‌ دهد یا روزنامه ‌ها و مجلّات را خوانده و دارد قبول می ‌کند، او باید همین حرف را داشته باشد؛ ولو این آیه درباره حجیت خبر واحد دلیل نباشد که غالباً گفتند دلیل نیست، ولی تأییدِ حرف عقلاست. ▪️ عقلا می‌ گویند ما کذب مُخبری نباید داشته باشیم، کذب خبری هم نباید داشته باشیم. این فنّ رجال و درایه را همه عقلا هم دارند؛ منتها در اسلام با سَبک خاص آن است. این بیان نورانی (سلام الله علیه) هم از یک نظر در حقیقت امضاست که فرمود مواظب باشید حرف رسانه‌ ها را که گوش می ‌دهید، حرف روزنامه‌ ها را که گوش می‌ دهید، حرف سخنران ‌ها را که دارید گوش می ‌دهید، «مَنْ أَصْغی إِلی ناطِق فَقَدْ عَبَدَهُ»؛ حرف او را که شنید و عمل کرد، دارد او را عبادت می ‌کند! «فَإِنْ كانَ النّاطِقُ عَنِ اللّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللّهَ وَ إِنْ كانَ النّاطِقُ ینْطِقُ عَنْ لِسانِ إِبْلیسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلیسَ»؛ فرمود اگر کسی به گزارش گزارشگری اعتماد کرده و حرف او را دارد گوش می ‌دهد، در حقیقت دارد او را عبادت می ‌کند. اگر او از خدا و پیغمبر می‌ گوید و راست می ‌گوید، «فَقَدْ عَبَدَ اللّهَ» و اگر دروغ می ‌گوید و خلاف حق می ‌گوید، «فَقَدْ عَبَدَ إِبْلیسَ». [1]. تحف العقول، ص456. 📚 سوره مبارکه حجرات جلسه 7 تاریخ: 1395/07/27 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 ذکر خواب ▪️ سالروز شهادت امام نهم محمد بن علی الجواد (علیه و علی آبائه الاطیبین و ابنائه الانجبین آلاف التحیة و الثناء) است، به پیشگاه وجود مبارك ولی عصر تسلیت عرض می ‌كنیم و از ذات اقدس الهی مسئلت می‌ كنیم كه همه ما را مشمول عنایت آن ذات مقدس قرار بدهد. ▫️ وقتی وجود مبارك به دنیا آمده است، وجود مبارك امام رضا (سلام الله علیهما) خیلی به این نوزاد علاقمند بود؛ آن طوری كه مسعودی نقل می‌ كند: «كَانَ طُولُ لَیلَتِهِ ینَاغِیهِ فِی مَهْدِهِ»؛[1] در بسیاری از شب ها وجود مبارك امام رضا (سلام الله علیه) تا سحر كنار این گهواره می ‌گفت، مناجات می ‌كرد، مناغات می‌ كرد و با او گفتگو می ‌كرد. بعد به امام رضا (سلام الله علیه) عرض كردند شایسته نیست که پدری همچون شما كودك بگویید تا كودك بخوابد، فرمود: نه من ذكر خواب می‌گویم و نه او به خواب می ‌رود، من دارم را به او منتقل می ‌كنم، او را می ‌كنم، ما ذكر خواب نمی‌ گوییم! این كار آن پدر و آن پسر (سلام الله علیهما) بود. [1] . اثبات الوصیة، ص218. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1384/10/11 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 صلوات خاصه ▪️ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى عَلَمِ التُّقَى وَ نُورِ الْهُدَى وَ مَعْدِنِ الْوَفَا وَ فَرْعِ الْأَزْكِيَاءِ وَ خَلِيفَةِ الْأَوْصِيَاءِ وَ أَمِينِكَ عَلَى وَحْيِكَ‏ اللَّهُمَّ فَكَمَا هَدَيْتَ بِهِ مِنَ الضَّلاَلَةِ وَ اسْتَنْقَذْتَ بِهِ مِنَ الْحَيْرَةِ وَ أَرْشَدْتَ بِهِ مَنِ اهْتَدَى وَ زَكَّيْتَ بِهِ مَنْ تَزَكَّى‏ فَصَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ وَ بَقِيَّةِ أَوْصِيَائِكَ إِنَّكَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ‏. 📚 مصباح المتهجد، ص 404. 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 ارث انبیاء علیهم السلام ▪️ شهادت مظلومانه و_الائمه امام نهم (صلوات الله علیه) را به پیشگاه ذخیره عالم بقیة الله (ارواح من سواه فداه) تسلیت عرض می‌ كنیم. از امام جواد (سلام الله علی آبائه الاطیبین و ابنائه الانجبین) رسیده است كه شما هرگز علم را به سن و سال خلاصه نكنید، مقام را به كسب ندانید. گاهی خداوند نبوت را در دوران كودكی نصیب كسی چون عیسای مسیح می ‌كند، امامت را هم در دوران خرد‌سالگی نصیب من كرد. این سخن نه تنها از امام جواد (سلام الله علیه) است، قبل از امام جواد وجود مبارك (صلوات الله و سلامه علیه) آمده است. وقتی به امام رضا عرض كردند شما در نامه‌ ای كه برای فرزند خردسالتان جواد می ‌نویسید چطور با تجلیل و تكریم نامه می ‌نویسید و هنوز او متأهل نشد او را با كنیه خطاب می‌ كنید و ابو جعفر می‌ گویید؟ چون خطاب به این كنیه نشانه تكریم است. به امام هشتم عرض كردند چطور شما برای فرزند خردسالتان با جلال و شكوه نامه می ‌دهید؟ نامه ‌ای كه حضرت از مرو به مدینه می‌ نوشت برای فرزند خردسالش با كنیه این نامه را شروع می ‌كرد. وجود مبارك امام هشتم (سلام الله علیه) در جواب فرمود: «إِنَّا أَهْلُ بَیتٍ یتَوَارَثُ أَصَاغِرُنَا أَكَابِرَنَا»[1] ما خاندانی هستیم كه فرزندان خردسال ما از بزرگان ما علوم و معارف الهی را به می ‌برند و خداوند همان طوری كه در دوران كودكی عیسی مسیح را به پیامبری رسانده است قطعاً ابو جعفر كه خلیفه وقت است و وصی من و امام بعد از من است، در دوران خردسالی و كودكی به مقام والای امامت می ‌رساند. ▫️ مطلب مهم كه در جمع شما فضلا و طلاب قابل طرح است این است كه برادران و خواهران عزیز طلبه، علم آن نیست كه انسان در كتاب ها بخواند، علم آن نیست كه انسان از استاد یاد بگیرد، علم چیز دیگری است. آنچه از استاد به انسان رسید، آنچه از كتاب به انسان رسید و آنچه از درس و بحث انسان رسید با یك سلسله و علل و عوامل هم از یاد آدم می ‌رود. ما به علمی احتیاج داریم كه ما را ببرد، نه از ما برمد! همان طوری كه زندگی در دنیا بدون علم دشوار است، در سفر مرگ بدون علم بسیار سخت است! سفر مرگ ـ ورود به برزخ ـ كار آسانی نیست. یك آدم نادان گمراه است و كسی او را راهنمایی نمی ‌كند؛ دست ما هم در برزخ كوتاه است و به دامن خیلی ها نمی‌ رسد. علمی می ‌خواهیم كه با ما باشد، در آخر عمر با ما باشد، در فشار مرگ با ما باشد، در برزخ با ما باشد، در قیامت با ما باشد. علمی كه از مدرسه‌ ها آموخته ‌ایم آن علم هم ممكن است در اواخر عمر رخت بربندد. اگر علمی در جان ما جا كرد و صاحبخانه شد نه مهمان، او با ما هست، وقتی با ما بود ما راحت نفس می ‌كشیم؛ یعنی دوران پیری دوران راحتی ماست دوران احتضار لحظه رفاه ماست، هنگام مرگ لحظه آرامش ماست، چون نوری به همراه ماست كه ما را از هر خطر می‌ كند. ▪️ در بیان نورانی ملاحظه فرمودید كه در عظمت امام جواد (سلام الله علیه) فرمود: «إِنَّا أَهْلُ بَیتٍ یتَوَارَثُ أَصَاغِرُنَا أَكَابِرَنَا»؛ فرمود ما خاندانی هستیم كه كوچك های ما از بزرگ های ما می ‌برند. اگر كسی به جایی وابسته بود پیوسته بود به او به ارث می ‌رسد. اگر كسی خود را به كسی بچسپاند خود را به او بپیونداند از او ارث نمی‌ برد. علماء كه وارثان انبیایند، نه چون درس می‌ خوانند، نه چون بحث می ‌كنند، نه چون كتاب می‌ نویسند، اینها كار آسانی است! چند سالی انسان زحمت می ‌كشد عالم می ‌شود و بعد از یك مدتی هم به تدریج من آنچه خوانده ‌ام همه از یاد من برفت ﴿وَ مِنْكُمْ مَنْ یرَدُّ إِلی أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَی لا یعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَیئًا﴾[2] اگر در سایه این علم كه كسب علم است، بود و آن عمل صالح مایه افزایش این علم شد، انسان را كم كم به خاندان پیغمبر مرتبط می ‌كند، وقتی مرتبط كرد از آنها می ‌برد. ارث با كسب نیست ارث با وابستگی است. [1]. الخرائج و الجرائح، ج2، ص899. [2]. سوره نحل، آیه70. 📚 سخنرانی در حوزه علمیه امام صادق علیه السلام قزوین تاریخ: 1374/02/17 🆔 @a_javadiamoli_esra
1091💠 مفاتیح الحیات 🔸 خدا در قرآن درباره حضرت داود (علیه السلام) مي‌ فرمايد: و به اوفنّ زره‌ سازي را که به سود شماست آموختيم، تا شما را در جنگ‌ هايتان از آسيب‌ هاي سخت سلاح‌ ها حفظ کند، پس آيا شما سپاسگزار نعمت ‌هاي ما خواهيد بود. پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: هيچ كس غذايي بهتر از غذاي فراهم آمده از كار خويش نخورد و داود پيامبر از دسترنج خود مي‌ خورد. 📚 مفاتیح الحیات ص 93 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 حجاب 🔸 قرآن كریم جریان را در تحت عنوان ذكر كرده است. غیرت از برجسته‌ترین فضایل اخلاقی است. اگر اصل خانواده پدر و مادر بودند، فرزندانشان را غیرتمند پروراندند، این خانواده كه یك جامعه كوچكی است، توان آن را دارد كه جامعه را غیور بپروراند و آیه ﴿قُلْ لِلْمُؤْمِنینَ یغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِكَ أَزْكی لَهُمْ﴾[1] را محقق كند. [1]. سوره نور، آیه30. 📚 پیام به همایش حجاب و عفاف تاریخ: 1391/06/18 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 ازدواج در اسلام 🔸 در اسلام آنقدر محترم است كه از وجود مبارك رسول گرامی (صل الله علیه و آله و سلّم) رسیده است «مَنْ تَزَوَّجَ فَقَد أَحْرَزَ نِصْفَ دِینِهِ»؛[1] اگر كسی ازدواج بكند نیمی از دین خود را حفظ كرده است. ازدواج آن ‌طوری كه پرنده‌ ها و امثال پرنده ‌ها دارند برای ارضای غریزه، آن در انسان نیست. ازدواج از منظر دین یك است كه است. بنابراین بر اساس همین معیار وجود مبارك پیغمبر (صل الله علیه و آله و سلّم) فرمود «النِّكَاحُ‏ سُنَّتِی‏ فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِی فَلَیسَ مِنِّی»؛[2] نكاح سنّت من است و اگر كسی عمداً و بدون عذر از سنّت احراز كند، از من نیست. این اصل اوّل كه اهمیت نكاح و ازدواج را از منظر اسلام مشخص می ‌كند. 🔸 اصل دوّم آن است كه زن و شوهر كه زندگی مشتركی تشكیل می ‌دهند، یك سلسله وظائف مشترك دارند كه احترام متقابل هست، ادراك متقابل هست و مانند آن؛ یك سلسله وظائف خاص دارند كه وظائف مرد مشخص هست و وظائف زن هم مشخص است. در جریان وظائف مرد و زن كه مشترك است در سوره مباركه بقره فرمود: ﴿هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ﴾؛[3] زن و شوهر به منزله جامه تن یكدیگر اند. همان ‌طوری كه لباس انسان را هم از سرد و گرم حفظ می ‌كند و هم آبروی انسان را حفظ می ‌كند، زن و شوهر باید در سرد و گرم روزگار باشند و آبروی یكدیگر را حفظ بكنند، این یك وظیفه مشترك هست كه در سوره مباركه «بقره» بیان شده است. 🔸 امّا وظیفه خاصّی كه به عهده مرد هست فرمود: ﴿وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ﴾[4] مدیر و تأمین ‌كننده زندگی و هزینه مرد است. مدیر یك ‌وقت است كه بر اساس قانون می‌ خواهد حوزه مدیریت خود را اداره كند، می ‌شود اداره؛ یك‌وقت می‌خواهد به علاوه قانون با اخلاق حوزه خود را اداره كند می‌ شود . در جریان اصول خانوادگی كه مرد مدیر است فرمود: ﴿وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ﴾، معروف یعنی چیزی كه نزد شریعت معرفه است و شریعت او را به رسمیت می ‌شناسد. اگر چیزی نزد شریعت نكره بود، می ‌شود منكر و شناخته‌شده نیست و دین او را به رسمیت نمی ‌شناسد. نزد شریعت به رسمیت شناخته شده است و عقل او را به رسمیت می‌ شناسد، نقل او را به رسمیت می‌ شناسد در نتیجه شریعت او را به رسمیت می ‌شناس.د كاری كه نزد صاحب شریعت پذیرفته شده نیست و به رسمیت شناخته نشده نباید از مرد صادر بشود ﴿وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ﴾. در ، در و در سفر و حضر باید و شناخته شده كار كند. 🔸 امّا وظیفه‌ای كه عهده زن هست آن است كه درست است مسكن را باید مرد تعیین كند و جزء وظائف مرد است، امّا زندگی با مسكن فقط با مسكن اداره نمی ‌شود و گرنه می ‌شود اداره و قانون. زندگی با و و اداره می‌ شود و این به عهده زن است فرمود: ﴿أَنْ خَلَقَ لَكُم مِنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجاً لِّتَسْكُنُوا إِلَیهَا﴾؛[5] سكینت زندگی و آرامش مرد با وقار و متانت و بردباری زنِ منزل هست، اوست كه سكّاندار كشتی است. این لنگر كشتی را می ‌گویند سكّان، این به حسب ظاهر لفظش لفظ جمع هست ولی مفرد است. سكّان یعی لنگر، لنگر منزل به دست زن هست ﴿لِّتَسْكُنُوا إِلَیهَا﴾ را زن به عهده دارد. [1]. الامالی، (شیخ طوسی)، ص518. [2]. جامع الأخبار (شعیری)، ص101. [3]. سوره بقره، آیه 187. [4]. سوره نساء، آیه 19. [5]. سوره روم، آیه 21. 📚 خطبه عقد تاریخ: 1390/06/16 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات 🔸 امیرمؤمنان (علیه السلام) می ‌فرماید: خدای عزّ و جلّ به داود (علیه السلام) وحی فرمود كه تو بنده خوبی هستی به شرط آنكه از بیت المال ارتزاق نكنی و با دستان خویش کار کنی. داود (علیه السلام) چهل روز گریست؛ آن‌گاه خدا به آهن وحی فرمود كه برای بنده‌ ام داود نرم شو. آهن به فرمان خدا برای او نرم شد و داود (علیه السلام) هر روز زرهی می ‌ساخت و آن را به هزار درهم می ‌فروخت و از بیت المال بی ‌نیاز شد.[1] [1] . أَوْحَی اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَی دَاوُدَ (علیه السلام): أَنَّكَ نِعْمَ الْعَبْدُ لَوْلا أَنَّكَ تَأْكُلُ مِنْ بَیتِ الْمَالِ وَ لا تَعْمَلُ بِیدِكَ شَیئاً. قَالَ: فَبَكَی دَاوُدُ (علیه السلام) أَرْبَعِینَ صَبَاحاً، فَأَوْحَی اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَی الْحَدِیدِ أَنْ لِنْ لِعَبْدِى دَاوُدَ، فَأَلانَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ الْحَدِیدَ، فَكَانَ یعْمَلُ كُلَّ یوْمٍ دِرْعاً فَیبِیعُهَا بِأَلْفِ دِرْهَمٍ، فَعَمِلَ ثَلاثَمِائَةٍ وَ سِتِّینَ دِرْعاً فَبَاعَهَا بِثَلاثِمِائَةٍ وَ سِتِّینَ أَلْفاً وَ اسْتَغْنَی عَنْ بَیتِ الْمَالِ (الكافى، ج5، ص74). 📚 مفاتیح الحیات ص 93 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 امتحان با احجار 🔹 درباره کعبه هم [حضرت امیر سلام الله علیه] بیانی دارند که خدای سبحان مردم را امتحان کرد به احجاری که «لَا تَضُرُّ وَ لَا تَنْفَع»، حتی خود «حجرالاسود»! فرمود خدای سبحان مردم را کرد به کعبه و طواف کعبه و نماز گذاشتن به طرف و امثال آن: «بِأَحْجَارٍ لَا تَضُرُّ وَ لَا تَنْفَع‏». 🔹 مرحوم صدوق (رضوان الله علیه) را خدا غریق رحمت کند! در من لا یحضر الفقیه این بیان لطیف را دارد که یک وقت دشمن می خواهد بساط کعبه را برچیند، این ﴿وَ أَرْسَلَ عَلَیهِمْ طَیراً أَبَابِیلَ﴾[1] به حیات او خاتمه می دهد؛ اما یک وقت ابن زبیری است که در برابر سیدالشهداء (سَلَامُ اللَّهِ عَلَیه) و در برابر امام سجاد (سَلَامُ اللَّهِ عَلَیه)، یعنی با امام زمان خود درگیر است؛ او رفته درون کعبه متحصن شده است! همان خدایی که یک وقت اجازه نداد با فیل بیاید و به این کعبه آسیب برساند، همان خدا اجازه داد که اموی روی کوه ابوقبیس منجنیق بگذارند و این کعبه را ویران کنند، تا را بگیرند و اعدام بکنند، بعد هم کعبه را می سازند. فرمایش مرحوم صدوق این است که کعبه را بعد می سازند، آنها که نیامدند کعبه را از بین ببرند! آمدند ابن زبیر را بگیرند، کعبه أحجاری دارد که دوباره ساخته می شود.[2]بنابراین اگر ما خواستیم ببینیم کعبه مهم است یا امام، در این ‌گونه از مواقع می فهمیم به مراتب است، برای اینکه کعبه را دوباره می سازند. 🔹 در این‌جا فرمود: «أَ لَا تَرَوْنَ أَنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ اخْتَبَرَ الْأَوَّلِینَ‏ مِنْ‏ لَدُنْ‏ آدَمَ‏ صَلَوٰاتُ اللهُ عَلَیهِ إِلَی الْآخِرِینَ مِنْ هَذَا الْعَالَمِ بِأَحْجَارٍ لَا تَضُرُّ وَ لَا تَنْفَعُ وَ لَا تُبْصِرُ وَ لَا تَسْمَعُ فَجَعَلَهَا بَیتَهُ الْحَرَامَ الَّذِی جَعَلَهُ [اللَّهُ‏] لِلنَّاسِ قِیاماً ثُمَ‏ وَضَعَهُ بِأَوْعَرِ بِقَاعِ الْأَرْضِ حَجَراً وَ أَقَلِّ نَتَائِقِ الدُّنْیا مَدَراً وَ أَضْیقِ بُطُونِ الْأَوْدِیةِ قُطْراً بَینَ جِبَالٍ خَشِنَةٍ»؛[3] فرمود کعبه تازه که درنیامد از زمان وجود مبارک آدم (سَلَامُ اللَّهِ عَلَیه) بود؛ فرمود خداوند از آدم تا کنون و «إلیٰ قِیامَ الْقِیامَة» بشر را به خانه ای امتحان کرد، با یک سلسله سنگ هایی که «لَا تَضُرُّ وَ لَا تَنْفَع» و جنس ارزشی به آن صورت که طلا و نقره باشد نیست، این است که آدم در برابر ذات اقدس الهی خاضع و مطیع است یا به دنبال «ذَهَب» و «فِضّه» می گردد. فرمود اگر می خواست هم خانه زرّین درست می کرد و هم در بهترین آب و هوا، در حالی در بدترین آب و هوا و با همین سنگ سیاه مردم را آزمود، پس چیزی دیگر است! عمده آن است که در معرفت ‌شناسی بگوییم: «اَلْمُوجُودُ عَلیٰ قِسْمِین إمّا مُجرد وَ إمّا مادّی، اَلعِلمُ عَلیٰ قِسْمِین إمّا حِسّی وَ تَجْرِبی وَ إمّا تَجْرِیدی»، قهراً ارزش ها هم بر این اساس فرق می کند. [1]. سوره فیل, آیه3. [2]. من لا یحضره الفقیه، ج‏2، ص249؛ «...أَبْرَهَةُ بْنُ الصَّبَّاحِ الْحِمْیرِی لِیهْدِمَهُ فَأَرْسَلَ اللَّهُ‏ ﴿عَلَیهِمْ طَیراً أَبابِیلَ‏ ٭ تَرْمِیهِمْ بِحِجارَةٍ مِنْ سِجِّیلٍ ٭ فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَأْكُولٍ﴾‏ وَ إِنَّمَا لَمْ یجْرِ عَلَی الْحَجَّاجِ‏ مَا جَرَی عَلَی تُبَّعٍ وَ أَصْحَابِ الْفِیلِ لِأَنَّ قَصْدَ الْحَجَّاجِ لَمْ یكُنْ إِلَی هَدْمِ الْكَعْبَةِ إِنَّمَا كَانَ قَصْدُهُ إِلَی ابْنِ الزُّبَیرِ وَ كَانَ ضِدّاً لِصَاحِبِ الْحَقِّ فَلَمَّا اسْتَجَارَ بِالْكَعْبَةِ أَرَادَ اللَّهُ أَنْ یبَینَ لِلنَّاسِ أَنَّهُ لَمْ یجِرْهُ فَأَمْهَلَ مِنْ هَدْمِهَا عَلَیهِ». [3]. نهج البلاغة(للصبحی صالح), خطبه192. 📚 سوره مبارکه زخرف جلسه 18 تاریخ: 1394/10/26 🆔 @a_javadiamoli_esra