💠 شعاع ولایت 🔸 وقتی آیات سورهٴ مباركهٴ «احزاب» نازل شده است كه ﴿النَّبِی أَوْلى بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْواجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ وَ أُولُوا اْلأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى بِبَعْضٍ﴾،[1] مردم از رسول گرامی تفسیر این كریمه را سؤال كردند، فرمود من دو سمت دارم: یك سمت رسالت دارم كه احكام الهی را نقل می ‌كنم، سمت دیگر من ولایت و امامت و رهبری من است، من فرمانی كه می‌ دهم شما باید بشنوید و اطاعت كنید. وقتی گفته شد ﴿أَوْلى بِالْمُؤْمِن﴾، یعنی قلمرو ولایت كلیه مؤمنین ‌اند «بأنفسهم و اموالهم و حقوقهم» و این اولیٰ هم افعل تعیینی است نه افعل تفضیلی؛ یعنی وقتی رسول گرامی درباره امت اسلامی تصمیم گرفت، متعیناً تصمیم پیغمبر مقدم است، برای مردم روشن شد كه ﴿النَّبِی أَوْلى بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ﴾ معنایش رهبری است، یك؛ اولویت تعیینی است، دو؛ شعاعش هم مطلق است، سه؛ مردم در كارهای شخصی خود بر خود سلطه دارند و اما وقتی در تحت رهبری رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) قرار گرفتند، حرف اول و آخر را رسول گرامی می ‌زند. 🔸 وجود مبارك رسول گرامی بعد از اینكه جریان حج و جریان عرفات و مشعر و منا را پشت ‌سر گذاشت، در یك مقطع كه تقریباً به منزله چهار سوق جهان آن روز بود كه مردم از آن مقطع جدا می ‌شدند، مأمور شده است در چنان مقطعی دستور بدهد، آنهایی كه جلو رفتند برگردند، آنهایی كه پشت ‌سر هستند تسریع كنند و زیر یكی دو درخت را دستور دادند رفت و روب كنند، سنگ‌ هایی را حاضر كنند به صورت منبر درآورند، فرمود در تمام این مدّت در جنگ و صلح، در تعلیم و تذكیه، در مكه و مدینه، قبل از هجرت و بعد از هجرت آیا من مبلّغ خوب، معلم خوب، مربی خوب، مزكّی خوب، مهذّب خوب بودم یا نبودم؟ همه گفتند آری. فرمود آیا طبق آیهٴ سورهٴ «أحزاب» من اولیٰ هستم یا نه؟ عرض كردند آری، فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِی مَوْلَاه‏»؛[2] هر كس من ولی اویم، این علی ولی اوست. دست حضرت را گرفت و بالا برد كه همگان حضرت را دیدند، فرمود: اگر من اولایم، بعد از من این علی اولاست. دیگر سخن از مولا نیست تا كسی بگوید مولا به معنای ناصر یا دوست و مانند آن است، فرمود اگر من اولایم هر كه ولایت مرا قبول دارد ولایت علی را هم باید قبول داشته باشد، همگان گفتند «بَخ بَخ» به علی عرض كردند «یا ابْنَ أَبِی طَالِبٍ أَصْبَحْتَ مَوْلَای وَ مَوْلَی كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَة».[3] [1]. سوره أحزاب، آیه6. [2]. سنن ترمذی، ح3713،ج12، ص175. [3]. الامالی(للصدوق)، ص2. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1386/11/20 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 ویژه برنامه #شمیم_ولایت 🔸 شریک القرآن 🔹 پخش از شبکه های مختلف سیما از ابتدای ماه ذی الحجه تا عید سعید غدیر خم #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 شریک القرآن 🔸 معنای اینكه ما در زیارت ها عرض می ‌كنیم «السَّلَامُ‏ عَلَیكَ‏ یا شَرِیكَ‏ الْقُرْآن»[1] این را از چند راه می ‌شود استفاده كرد، یكی از آنها حدیث معروف ثقلین و یكی هم از حدیث منزلت است. از حدیث معروف ثقلین می ‌شود استفاده كرد كه فرمود این دو وزنه وزین «إِنِّی تَارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَینِ‏ كِتَابَ‏ اللَّهِ‏ وَ عِتْرَتِی‏» اینها «لَنْ یفْتَرِقَا حَتَّى یرِدَا عَلَی الْحَوْض»[2] اگر یك حقیقتی در قرآن باشد، باطنی از باطن های قرآن، عمقی از اعماق قرآن، معرفتی از معارف قرآن، در قرآن كریم باشد و این عترت طاهرین ـ معاذ الله ـ به آن نرسیده باشند می ‌شود افتراق، پس هیچ مطلبی در ظاهر قرآن، در باطن قرآن، در تفسیر قرآن، در تأویل قرآن، در اوج قرآن در حضیض قرآن نیست مگر اینكه اینها می ‌دانند، اگر چیزی در قرآن باشد و ـ معاذ الله ـ اینها ندانند این افتراق می ‌شود. 🔸 وجود مبارك پیامبر به علی ‌بن ‌ابی ‌طالب (علیهما آلاف التحیة و الثناء) فرمود: «یا عَلِی إِنَّمَا أَنْتَ مِنِّی بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ‏ مِنْ مُوسَى» این یك مقدمه، بعد هم فرمود: «إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِی بَعْدِی»،[3] پس وجود مبارك حضرت امیر (سلام الله علیه) نسبت به وجود مبارك رسول گرامی (علیه آلاف التحیة و الثناء) همان منزلت هارون را نسبت به موسی دارد، این مقدمه اولی؛ مقدمه ثانیه در سورهٴ مباركهٴ «طه»، وجود مبارك موسای كلیم به ذات اقدس الهی عرض كرد كه هارون را شریك امر من قرار بده ﴿وَ أَشْرِكْهُ فی أَمْری﴾[4] و ذات اقدس الهی می ‌فرماید: ﴿قَدْ أُوتیتَ سُؤْلَكَ یا مُوسی﴾[5] این هم مطلب سوم، پس وجود مبارك هارون شریك موسی است نه شریك در مال و زمین و خانه و واحد مسكونی و تجاری، شریك «فی الولایة» است، شریك «فی النبوة» است و اگر نبود استثنای «إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِی بَعْدِی» می ‌شد شریك مطلق، چون عموم منزلت همین را اقتضا می ‌كند، مقتضای عموم تنزیل آن است كه علی ‌بن ‌ابی ‌طالب «شریك القرآن» است، اگر «شریك القرآن» شد ﴿لا یمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ﴾[6] است، اگر «شریك القرآن» شد علم غیب در آن هست، اگر «شریك القرآن» شد عصمت در آن هست. [1]. المزار الکبیر، ص426. [2]. عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج2، ص62. [3]. امالی (صدوق)، ص174. [4]. سوره طه، آیه32. [5]. سوره طه، آیه36. [6]. سوره واقعه، آیه79. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1385/10/17 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 ویژه برنامه #شمیم_ولایت 🔹باب علم النبی 🔹 پخش از شبکه های مختلف سیما از ابتدای ماه ذی الحجه تا عید سعید غدیر خم #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 باب علم النبی 🔹 وجود مبارك رسول گرامی فرمود: «أنَا مَدینَةُ العِلمِ وعَلِیٌّ بابُها»،[1] یك در داریم و یك دربان آن حضرت هم در است هم دربان؛ زیرا ممكن نیست كسی در علم باشد و دربان نباشد و نداند كه چه كسی می‌آید و چه كسی نمی‌رود. همه طالبان علوم الهی و دانش ‌پژوهان سعی و كوشششان این باشد كه با خاندان عصمت و طهارت یك ارتباط عمیق و وثیقی داشته باشند كه وجود مبارك امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) اجازه عبور و راه بدهد كه انسان به «مدینة العلم» برسد. اگر كسی به وجود مبارك امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) معتقد نبود یا معتقد بود ولی مرتبط اخلاقی نبود یا مرتبط عملی نبود، این با در و دربان «مَدِینَةُ اَلْعِلْم» رابطه ندارد، وقتی رابطه نداشت بیراهه می‌ رود، وقتی بیراهه رفت ممكن است چیزی یاد بگیرد، ولی آن علم برای او وبال است! همه ما سعی و تلاش داشته باشیم كه از در وارد بشویم. 🔹 همه ‌ما می‌خواهیم به «مَدِینَةُ اَلْعِلْم» وارد بشویم، چون علم كه غیر از قرآن و عترت جای دیگر نیست! اگر كسی بخواهد از علوم استدلال الهی باخبر بشود، اولین منبع قرآن است، بعد هم روایت اهل بیت، چون فرمود: «إِنِّی تَارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَین»،[2] نفرمود من فقط قرآن در بین شما گذاشتم، فرمود من این دو وزنه وزین را به عنوان میراث وحی به شما می ‌سپارم و من «مَدِینَةُ اَلْعِلْم» هستم؛ یعنی «اَلْمَدِینَهْ اَلْجَامِعُهْ بَینَ اَلْقُرْآنِ وَ اَلْعِتْرَة» و علی (علیه السلام) باب این مدینه است؛ یعنی «بَابُ اَلْمَدِینَهِ اَلْقُرْآنُ وَ اَلْعِتْرَة»، نه اینكه «بَابُ اَلْعِتْرَة» است! [تا] كسی بگوید من سنت را بخواهم یاد بگیرم از علی باید یاد بگیرم، قرآن را بخواهم یاد بگیرم خودم یاد بگیرم، این‌چنین نیست! پس «مَدِینَةُ اَلْعِلْمِ مُؤَلَّفُهُ مِنَ اَلْقُرْآنِ وَ اَلْعِتْرَة» و وجود مبارك رسول گرامی (علیه آلاف التحیة و الثناء) حاوی و شامل هر دو حقیقت است و كُنه هر دو حقیقت در اختیار اوست و وجود مبارك رسول گرامی كه شهر علم است یعنی شهر قرآن و عترت و وجود مبارك علی ‌بن ‌ابی‌ طالب (سلام الله علیه) كه «بَابُ مَدِینَةِ اَلْعِلْم» است یعنی «بَابُ اَلْقُرْآنِ وَ اَلْعِتْرَة». [1]. صحیفه الامام رضا علیه السلام، ص58؛ تحف العقول، ص430. [2]. عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج2، ص62. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1381/11/30 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 روز هفتم ماه #ذی_الحجه 1441 ▪️ عامل سعادت #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 عامل سعادت ▪️ یكی از شاگردان امام باقر به نام جابر جعفی كه غیر از جابر بن ‌عبد الله انصاری است، او سالیان متمادی در محضر امام باقر درس می‌ خواند، بعد از هجده سال كه خواست خداحافظی كند عرض كرد یك مطلب جدیدی بفرمایید، فرمود هجده سال شما از محضر ما مطالب آموختید! عرض كرد شما دریای بیكرانید، این‌ چنین نیست كه با هجده سال بشود همه علوم یا بخش مهم علوم شما را آشنا شد. در هنگام خداحافظی وجود مبارك امام باقر (سلام الله علیه) به جابر جعفی فرمود: «بَلِّغْ‏ شِیعَتِی‏ مِنِّی‏ السَّلَام»؛[1] سلام مرا به شیعیان من برسان، آن وقت چندین جمله نصیحت كرد. ▪️ یكی از آن نصایحی كه در طول مدت عمر وجود مبارك امام باقر به جابر می ‌فرمود كه هم برای خودش كارآمد باشد و هم برای همه ما این است كه فرمود مردم یك ترازویی دارند همان طوری كه كالاها را با ترازو می‌ سنجند، خودشان را هم باید با ترازو بسنجند. وجود مبارك امام باقر فرمود جانتان عقلتان روحتان ایمانتان را هم توزین كنید كه چقدر می ‌فهمید؟ چقدر آدمید؟ همین! اینها هم لازم است، اصل این است. ما چقدر می ‌ارزیم؟ ما كه معتقد نیستیم ـ معاذ الله ـ انسان كه می ‌میرد می ‌پوسد، ما معتقدیم انسان كه می ‌میرد از پوست به در می ‌آید. خب انسانیت ما چقدر می ‌ارزد؟ یك روزی ما در پیش داریم كه ما را می ‌سنجند كه آیا وزینیم یا خفیف، تهی مغزیم یا وزین، وجود مبارك امام باقر (سلام الله علیه) به جابر فرمود به مردم بگو خودشان را بسنجند میزان سنجش هم قرآن كریم است،[2] پس قرآن می‌ شود ترازو، ما می ‌شویم كالا، معارف قرآن حكم قرآن احكام قرآن می‌ شود وزن. ▪️ وجود مبارك امام باقر (سلام الله علیه) فرمود قرآن ترازوست یك، معارفش مطالب تفسیری‌ اش وزن است دو، شما اعمالتان عقایدتان اخلاقتان مسائل فقهی و حقوقی كه انجام دادید موزونید سه، این موزون را در كنار این وزن با ترازوی قرآن بسنجید، خب این نیاز دارد به اینكه انسان با قرآن مأنوس باشد، نه تنها قرآن بخواند مطالب قرآن را هم بداند، بعد خودش را با قرآن ارزیابی كند، بسنجد ببیند من سبكم یا سنگینم. خب حالا چرا دیگری ما را بسنجد كه ما سبكیم یا سنگینیم؟! ما اگر خودمان را بسنجیم اگر سنگین بودیم كه شاكریم، اگر خدای ناكرده سبك بودیم سعی می ‌كنیم سنگین و وزین بشویم. خب این وصیت وجود مبارك امام باقر (سلام الله علیه) است كه به همه ما توصیه كردند كه شما خودتان را بر قرآن كریم عرضه كنید با او بسنجید. ▪️ اما مطلبی را كه به جابر جعفی فرمود در هنگام تودیع و خداحافظی بعد از هجده سال كه فرمود سلام مرا به شیعیان من برسان این جمله را فرمود، فرمود «لَا قَرَابَةَ بَینَنَا وَ بَینَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ» خدای سبحان با هیچ كس قوم و خویش نیست، چون ﴿لَمْ یلِدْ وَ لَمْ یولَدْ﴾[3] است، آن نسب نامه و شجره و شناسنامه مادی كه ـ معاذ الله ـ ندارد. با هیچ كس ذات اقدس الهی قرابتی ندارد كه كسی به خدا نزدیك باشد و كسی از خدا دور باشد، این اصل اول؛ بعد فرمود: «وَ لَا یتَقَرَّبُ إِلَیهِ إِلَّا بِالطَّاعَةِ یا جَابِرُ مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ أَحَبَّنَا فَهُوَ وَلِینَا وَ مَنْ عَصَى اللَّهَ لَمْ ینْفَعْهُ حُبُّنَا» هیچ كس به خدا نزدیك نمی‌ شود مگر از راه اطاعت او و دوستی ما، البته محبت اهل بیت، دوستی اهل بیت اینها به فرمان خداست. اگر كسی دوست خاندان عصمت و طهارت بود، این هم دستور خدا را دارد اطاعت می‌ كند، چون در یكی از «حوامیم سبعه» ذات اقدس الهی به رسولش فرمود به مردم بگو مزد رسالت من محبت اهل بیت است ﴿قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْرَاً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی﴾[4] اگر كسی با اهل بیت، با علی ‌بن ‌ابی ‌طالب، با فاطمه زهرا با ائمه (علیهم السلام) رابطه ‌ای نداشته باشد ـ معاذ الله ـ مزد رسالت پیامبر را نداد، فرمود دوستی این خاندان مزد رسالت من است. وجود مبارك امام باقر (سلام الله علیه) در این حدیث نورانی فرمود به اینكه این دو چیز عامل سعادت است: یكی اطاعت خداست و یكی محبت ماست، بعد هم فرمود اطاعت خدا اصل است برای اینكه محبت ما به دستور خداست فرمود: «مَنْ عَصَى اللَّهَ لَمْ ینْفَعْهُ حُبُّنَا» اگر كسی خدای ناكرده اهل اطاعت خدا نبود و دستور خدا را انجام نداد محبت ما برای او كارآمد نیست، پس اصل اطاعت خداست و محبت ما هم چون خدا دستور داد كارآمد است. [1]. الامالی (طوسی)، ص296؛ بشارة المصطفى لشیعة المرتضى (ط - القدیمة)، ص188. [2]. تحف العقول، ص284؛ «اعْرِضْ نَفْسَكَ عَلَی كِتَابِ اللَّه». [3]. سوره اخلاص, آیه3. [4]. سوره شوری, آیه23. #ارزش_انسان #عرضه_بر_قرآن #قرابت_الهی #محبت_اهل_بیت #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1384/05/16 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 ویژه برنامه #شمیم_ولایت 🔸 شیعه مرزبان ولایت 🔹 پخش از شبکه های مختلف سیما از ابتدای ماه ذی الحجه تا عید سعید غدیر خم #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra