eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
12.3هزار دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
2هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 خبر عظیم 🔸 فرمود: ﴿عَمَّ یتَساءَلُونَ﴾،[1] «تسائل» گاهی بین مؤمن و کافر است، گاهی بین مؤمنین است و گاهی بین کفار است؛ مسئله قیامت از مهم‏ترین مسائلی است که آن روز محل تسائل بود. آن روز سؤال محوری مسئله بود، گرچه همیشه مسئله معاد هست؛ اما بعضی قبول داشتند، بعضی نکول داشتند، آن کسانی که نکول داشتند بعضی ‎ها می‎ گفتند مستحیل است و بعضی‎ ها می‎گفتند مستبعد است؛ آنهایی که قبول داشتند در حد ضروری بودند، جسمانی بود، روحانی بود [و پرسش از] کیفیتش بود، پیرامون این موارد تسائل بود. 🔸 ابن اثیر، اینها سه برادر بودند و هر کدام یک کار علمی قابل توجهی کردند: یکی نهایه نوشت، یکی تاریخ نوشت و یکی هم العقد الفرید که کتاب ادبی است و در آن قصائص فراوانی را جمع کرد. ایشان نقل می‎ کند که لوح قبر بعضی از بزرگان اسلامی این جمله بود: ﴿قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظیم ٭ أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُون‏﴾[2]‏ این حرف ‎ها را در اول سنگ قبر می ‎نوشتند، آن جا است! این دستور دینی که به ما دادند و در این تابلوها نوشته، این مدرسه است. ما وقتی وارد قبرستان شدیم فاتحه ‎ای می ‎خوانیم و عرض ادبی می‎ کنیم، این وظیفه ماست؛ اما یک سؤال و جوابی و یک گفتگویی هم داریم، در این تابلو یک سؤال و جوابی است: «یا أَهْلَ‏ لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّهُ‏ بِحَقِّ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ كَیفَ وَجَدْتُمْ قَوْلَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ‏»[3]؛ شما را به «لا اله الا الله» قسم بگویید که آن جا چه خبر است؟ پس معلوم می‎ شود که می ‎توان با آنها برقرار کرد. اگر ما با اموات رابطه برقرار نکنیم، فقط یک فاتحه بخوانیم و برگردیم، اینکه مدرسه نشد! اینکه مرحوم آقای (رضوان الله تعالی علیه) بارها و مدت ‎ها و ساعت ‎ها در وادی السلام می ‎رفت برای همین سؤال و جواب بود. این دستور دینی ما هست یا نیست؟ این ـ معاذ الله ـ لغو است؟ یا ما می‎ توانیم مدرسه داشته باشیم، با اینها حرف بزنیم و چیزی یاد بگیریم؟ کسی که فقط برای فاتحه خواندن به قبرستان می‎ رود خیلی با آنها فرقی ندارد، کسی که مدرسه می رود باید بالاخره چیزی یاد بگیرد! پس ما این طور می ‎توانیم باشیم. در بسیاری از بزرگان [نوشته شده است] ﴿قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظیم ٭ أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُون‏﴾‏ این اول قبر نوشته می‎ شد، حالا القاب و اینها که مشکل را حل نمی ‎کند، ﴿عَمَّ یتَساءَلُونَ﴾؟ ﴿قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظیم ٭ أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُون‏﴾‏ که در بخش‎ های دیگر است. ﴿الَّذی هُمْ فیهِ مُخْتَلِفُونَ﴾،[4]‏ اختلاف هم قرآن کریم در سُور دیگر نقل می ‎کند؛ بعضی گفتند مستحیل است ﴿إِذا مُزِّقْتُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمْ لَفی‏ خَلْقٍ جَدیدٍ﴾[5]‏ بعضی می‎ گفتند مستبعد است ﴿ذلِكَ رَجْعٌ بَعیدٌ﴾[6]‏ استبعاد کردند نه استحاله، بعضی جسمانی قبول کردند، بعضی روحانی قبول کردند. 🔸 اصلاً مسئله برای ما مطرح نیست! درسش مطرح نیست، بحثش مطرح نیست، کیفیت مُردن مطرح نیست، ما فقط در حد عادی فکر می ‎کنیم، این طور نیست! فرمود این مسئله خیلی مهم است! بعد برای اثبات مسئله فرمود عالم ریاضی است، عالم مثل حلقات ریاضی دقیق و منظم است، من این را بیخود خلق کردم که هر کسی بیاید بخورد و بمیرد و هر کاری می‎ خواهد بکند، یا حساب و کتابی هست؟ فرمود این آسمان منظم! این زمین منظم! این خواب منظم! خواب چه عظمتی است؟ ﴿النَّوْمَ سُباتاً﴾،[7]‏ بعد فرمود این خوابی که نعمت و برکت است باید مواظب باشید چشمتان را بگیرد، نه را!! [1]. سوره نبأ، آیه1. [2] . سوره ص، آیات 67 و 68. [3]. جامع الأخبار(للشعیری)، ص50؛ «عَنْ أَصْبَغَ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ‏ كُنْتُ مَعَ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَیهِ السَّلَامْ فَمَرَّ بِالْمَقَابِرِ فَقَالَ عَلِی عَلَیهِ السَّلَامْ السَّلَام ُ عَلَی أَهْلِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه‏...». [4] . سوره نبأ، آیه3. [5] . سوره سبأ، آیه7. [6] . سوره ق، آیه3. [7] . سوره فرقان، آیه47. 📚 سوره مبارکه نبأ ـ جلسه 1 تاریخ: 1398/08/18 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مرابطه 🔸 یك بحثی بین حضور و غیبت هست، یك بحثی بین ظهور و خفا هست كه حضرت غایب است و بعد حاضر می‌شود یا حضرت مستور است و بعد مشهور می ‌شود؟ او پیدا می‌ كند، نه اینكه الآن غایب باشد و بعد حضور پیدا كند؛ اما غیبت ندارد است. این ماییم كه غایبیم! أعمی از بصیر غایب است، نه بصیر از اعمی [غایب باشد]. اگر یك نابینایی دوست خودش را نمی ‌بیند آن دوست غایب نیست، بلکه این أعمی غایب است. این ‌چنین نیست كه حضرت غایب باشد، چه اینكه هم در حقیقت برای آن حضرت است. این أعمی مستور است، نه اینكه آن بصیر مستور باشد. 🔸 مطلب دیگر اینكه اصل اینكه بشر است تا یك آینده خوبی باشد كه جز عدل و احسان چیزی حكومت نكند، این در درون همه هست؛ یك مقدار محققانه تر و علمی تر در فطرت مسلمان ها هست؛ اما اینها به دنبال مهدی منتظر و مهدی موعودند، نه ! این یك خصیصه است كه مهدی موجود موعود (علیهم الصلاة و علیهم السلام) داریم. اگر است، ما غیر از انتظار و غیر از امید مسئله و را هم داریم. 🔸 دیگران امیدوارند كه در پایان زندگی روزگار یك عصری برسد كه حكومت بكند، خیلی‌ ها در انتظار این به سر می ‌برند، اینها منتظر مهدی موعودند. ما كه منتظر ظهور (سلام الله علیه) موعودیم، غیر از انتظار و امید یك مسئله‌ای است به نام كه ما داریم و آنها ندارند، یك مسئله ‌ای به نام كه ما داریم و آنها ندارند. اگر معتقدیم كه یك شخصی است ـ امام زمان ـ و ما با او باید تعهد بسپاریم ولی ما و زنده است، پس باید مراقب باشیم كه خلاف نكنیم، چون او می ‌بیند! اینكه ﴿قُلِ اعْمَلُوا فَسَیرَی اللّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ المُؤْمِنُونَ﴾[1] كه بر ائمه (علیهم السلام) تطبیق شده است، هركاری كه ما می ‌كنیم خدا می ‌بیند، پیغمبر می ‌بینند، ائمه می ‌بینند و وجود مبارك حضرت می ‌بیند، پس باید مواظب گفتارمان، رفتارمان، نوشتارمان سیره و سنتمان باشیم؛ این برای مراقبت است، بالأخره از او كمك می‌ خواهیم باید مراقب باشیم كه خلاف عمل نكنیم. غیر از مراقبه مسئله است. مراقبت این است كه خلاف نكنیم؛ اما مرابطه این است كه گذشته از اینكه خلاف نكنیم، خودمان را نزدیك بكنیم، كمك بگیریم و بگیریم، نه اینكه همیشه مواظب باشیم كه نلغزیم، بلكه برقرار كنیم كه او دست ما را بگیرد. ذیل این آیه كریمه ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صَابِرُوا وَ رَابِطُوا﴾[2] آن جا این حدیث شریف هست كه «وَ رَابِطُوا إِمَامَکُمْ الْمُنْتَظَر علیه السلام»[3] مرابطه داشته باشیم. [1]. سوره توبه، آیه 105. [2]. سوره آل عمران، آیه 200. [3]. الغیبة (نعمانی)، ج1، ص26؛ «...عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی اَلْبَاقِرِ عَلَیهِ السَّلاَمُ: فِی مَعْنَى قَوْلِهِ تَعَالَى یٰا أَیهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا اِصْبِرُوا وَ صٰابِرُوا وَ رٰابِطُوا قَالَ اِصْبِرُوا عَلَى أَدَاءِ اَلْفَرَائِضِ وَ صٰابِرُوا عَدُوَّكُمْ وَ رٰابِطُوا إِمَامَكُمُ اَلْمُنْتَظَرَ». 📚 سخنرانی پیرامون مهدویت در قرآن تاریخ: 1383/06/31 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 روی سفید 🔸 ما را از هر سقوطی حفظ می‌ کند، از هر بیراهه رفتن حفظ می ‌کند، از هر کار بد حفظ می‌ کند: ﴿تَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنكَرِ﴾[1] است. در پایان عمر هم انسان با می ‌میرد، همه ما تلاش و کوشش ما در است. بدن‌سازی یک وقت این است که انسان است و می ‌خواهد رشد بکند، این یک محدوده خاصی دارد، بعد از چند سالی هم رخت بر می ‌بندد؛ اما آن بدن‌سازی که همه ما موظف هستیم و مشغول هستیم این است که ما در قیامت با یک بدنی محشور می‌ شویم، این بدن یا زشت است یا زیبا، یا هستیم ـ خدایی ناکرده ـ یا . در قرآن فرمود کسانی که در قیامت می ‌آیند، بعضی رو سیاه‌ هستند بعضی رو سفید، ﴿یوْمَ تَبْیضُّ وُجُوهٌ‏﴾،[2] امروز اگر کسی سیاه ‌روی بود; نظیر برادران مسلمان آفریقایی، اینکه ننگ نیست، او در منطقه ‌ای زندگی می‌کند که آفتاب بیشتر می ‌تابد پوست اینها سیاه است، اینکه بد نیست او می ‌شود مانند بلال حبشی. یکی در منطقه ‌ای زندگی می‌ کند که نژاد آنها سفید پوست است، اینکه فخر نیست; اما در قیامت بعضی می ‌آیند، او معلوم می ‌شود که کافر بود، منافق بود، فاسق بود، این را آدم چه بکند؟! بعضی با چهره زیبا می ‌آیند، مثل یوسف (سلام الله علیه) این یک فخری است. 🔸 ما الآن شبانه ‌روز داریم بدن می ‌سازیم! مگر ما نمی‌ خواهیم در قیامت زیبا محشور بشویم؟ مگر بدمان نمی ‌آید که سیاه‌ روی باشیم؟ ما چه کنیم؟ چرا به ما گفتند وقتی می ‌گیرید و آب را به صورت می ‌پاشید، این دعا را بخوانید: «اللَّهُمَّ بَیضْ وَجْهِی یوْمَ تَسْوَدُّ فِیهِ الْوُجُوهُ‏»[3] ما داریم بدن می‌ سازیم! 🔸هر جا هستید چه در ایران، چه در غیر ایران، تا ممکن است با خانه خدا داشته باشید. اگر راه آسان بود این همه ضجّه علی و اولاد علی نمی‌ زدند! کار ابدی است، ما داریم بدن می ‌سازیم! کدام قدرت است که انسان را می‌ تواند در قیامت مثل یوسف در بیاورد؟ همین نماز است! همین وضوست! چرا وجود مبارک موقع نماز که می‌ شد «تَرْتَعِدُ فَرَائِصُه‏»،[4] مثل اینکه آدم یک مار دَمان را می ‌بیند دو پهلویش می ‌لرزید، چرا؟ برای اینکه ما داریم خودمان را می‌ سازیم. هیچ کس کسی را نمی ‌شناسد. آن وقت خدایی ناکرده اگر کسی با یک صورت زشتی محشور بشود است. اگر با جمال زیبا محشور بشود مورد اجلال و تکریم ابدی است; چه چیزی بهتر از این؟! 🔸 بدن خوب را هم می ‌سازد. آن روح وقتی که با خدای خودش گفتگو دارد: «اللَّهُمَّ بَیضْ وَجْهِی یوْمَ تَسْوَدُّ فِیهِ الْوُجُوهُ وَ لَا تُسَوِّدْ وَجْهِی یوْمَ تَبْیضُّ فِیهِ الْوُجُوه‏» این بدن ساخته می ‌شود، این‎طور نیست که همین بدن ‌هایی که با این شکلی که داریم همین‎طور محشور بشویم. اگر ـ إن ‌شاء الله ـ مؤمن بودیم خیلی زیبا و همیشه هم ! اگر به ما فرمودند ائمه الگو هستند، در چه چیز الگو هستند؟ در سوره مبارکه «احزاب» اینها را به عنوان مطهَّر معرفی کرد آیه تطهیر درباره اینهاست: ﴿إِنَّمَا یرِیدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ﴾،[5] اینها طاهر و مطهَّر هستند. به ما فرمودند امام شما که طاهر است امام شما که مطهَّر است، مگر ما نمی‌ خواهیم به نزدیک بشویم؟ مگر آنها الگوی ما نیستند؟ آن مقام شامخ عصمت که قله کمال است، البته مختص آنهاست؛ نه کسی به آن مقام می ‌رسد، نه به ما دستور دادند؛ اما در دامنه آنها بودن، فرمود آنها مطهَّر الهی هستند، آنها معصوم هستند شما سعی کنید عادل باشید، اینکه ممکن است. [1]. سوره عنکبوت، آیه45. [2]. سوره آل‎عمران، آیه106. [3]. الفقه المنسوب الی الإمام الرضا(علیه السلام)، ص69. [4]. الأمالی(للصدوق)، ص178 و 179؛ «أَنَّ الْحَسَنَ بْنَ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ(علیه السلام) كَانَ أَعْبَدَ النَّاسِ فِی زَمَانِهِ وَ أَزْهَدَهُمْ وَ أَفْضَلَهُمْ وَ كَانَ إِذَا حَجَّ حَجَّ مَاشِیاً وَ رُبَّمَا مَشَی حَافِیاً وَ كَانَ إِذَا ذَكَرَ الْمَوْتَ بَكَی وَ إِذَا ذَكَرَ الْقَبْرَ بَكَی وَ إِذَا ذَكَرَ الْبَعْثَ وَ النُّشُورَ بَكَی وَ إِذَا ذَكَرَ الْمَمَرَّ عَلَی الصِّرَاطِ بَكَی وَ إِذَا ذَكَرَ الْعَرْضَ‏ عَلَی اللَّهِ تَعَالَی ذِكْرُهُ شَهَقَ شَهْقَةً یغْشَی عَلَیهِ مِنْهَا وَ كَانَ إِذَا قَامَ فِی صَلَاتِهِ تَرْتَعِدُ فَرَائِصُه‏...». [5]. سوره احزاب، آیه33. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1395/06/26 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 حیات عاقلانه ▪️ ما می‌ خواهیم در جاهلیت زندگی كنیم یا در ؟ وجود مبارك پیامبر اسلام فرمود: ـ این حرف را هم شیعه ‌ها و هم سنّی ها از آن حضرت نقل كردند ـ «مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة»؛[1] كسی بمیرد و امام زمانش را نشناسد مرگ او مرگ جاهلیت است. (او [به] جاهلیت مرده است). می ‌دانید مرگ است، مرگ ما را نمی ‌میراند ما مرگ را می ‌میرانیم، در قرآن نفرمود مرگ انسان را می ‌چشد، فرمود انسان مرگ را می ‌چشد: ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾.[2] ما مرگ را می ‌میرانیم نه مرگ ما را بمیراند! ما كه نابود نمی ‌شویم! مرگ یك مایه ‌ای است در یك لیوان، این یك لیوان ماست، اگر كسی عمری شیرین ‌كار بود، حرف شیرین زد، كار شیرین كرد، فكر شیرین داشت و با حلاوت بود، این لیوان خیلی شیرین است. هیچ شربتی به اندازه مرگ برای مؤمن گوارا نیست، این حرف، حرف مولوی است: مرگ اگر مرد است گو نزد من آی ٭٭٭ تا در آغوشش بگیرم تنگ ‌تنگ من از او جانی ستانم جاودان ٭٭٭ او ز من دلقی ستاند رنگ‌رنگ هیچ لذتی برای انسان مؤمن به شیرینی مرگ نیست؛ انبیا را می ‌بیند، اولیا را می ‌بیند، را می ‌بیند، فرشتگان را می ‌بیند، فرشتگان به او سلام می ‌كنند در كمال آسایش جان می ‌دهد. این مرگ است كه به این صورت است، این است؛ امّا اگر كسی مرگش مرگ جاهلی بود تمام تلخ ‌كامی های دوران یك طرف، تلخی مرگ یك طرف. فرمود: كسی امام زمانش را نشناسد و بمیرد مرگ او است: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة». مرگ وقتی جاهلیت شد معلوم می ‌شود زندگی، است، و گرنه در موقع مردن كه سخن از عقل و جهل، عدل و ظلم، حُسن و قُبح، حرام و حلال نیست. اگر عمری انسان بیراهه رفته است محصول آن عمر را در یك قدح می ‌ریزند می ‌گویند بچش! در قیامت هم همین كار را می ‌كنند می‌ گویند: ﴿ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ﴾[3] تو كه بودی بچش جزای عمل را! ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾ نه «الموت یذوق كل نفس» نه مرگ ما را می ‌چشد، ما مرگ را می‌چشیم، ببینیم این قدحی كه پر كردیم تلخ است یا شیرین! فرمود: امام زمان را نشناسد تلخ است، جاهلیت است. وقتی مرگ مرگِ جاهلی بود، نشان آن است كه حیات است. ▪️ امام زمان، كسی است كه است است می ‌آورد تا مغزها فرار نكنند از یك سو، سرمایه ‌ها گریزان نباشند از سویی دیگر، طبقه محروم آشوب نكنند از سوی سوم، این می‌ شود ، این می‌ شود ، این می‌شود ؛ لذا گفتند با امام زمانت داشته باش، اسرار امامت را بشناس، دستور امام را بشناس. البته سینه‌زدن ها، ناله‌كردن ها و اشك ‌ریختن‌ ها هم در حدّ خود اثر دارد، اما آن نود درصدش است! ملّت نفهم را زود می ‌شود زیرورو كرد، اما ملت بفهم را هرگز نمی‌ شود منقلب كرد. این است كه گفتند درس ‌خواندن و عالم ‌شدن بر همه واجب است. [1]. كمال الدين و تمام النعمة (الشيخ الصدوق)، ج2، ص409؛ مسند أبي داود الطيالسي (أبو داود الطيالسي)، ج3، ص425. [2]. سوره عنکبوت، آیه 57. [3]. سوره دخان، آیه 49. 📚 سخنرانی محرم تاریخ: 1384/11/13 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 توشه انفاق 🔹 فرمود: ﴿وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ ینفِقُونَ﴾؛ اینها از آنچه ما به اینها دادیم انفاق می ‌كنند برای اینكه با دست خالی كه نمی‌ شود سفر كرد. اینها باور كردند آن طرف مرگ، انسان زنده است بدن دارد روح دارد مسكن می‌ خواهد لباس می‌ خواهد غذا می‌ خواهد و آنجا هیچ خبری از نیست؛ نه آ‌نجا بازار هست برای خرید و فروش و نه رحامت و نسب است كه از راه رابطه مشكل حل بشود. 🔹 خب اگر نه ضابطه است نه رابطه، فقر هم هست، باید از اینجا بُرد؛ این طور نیست كه آن طرف مرگ انسان غذا نخواهد مسكن نخواهد لباس نخواهد. آن طرف مرگ نه است: ﴿لاَ بَیعٌ فِیهِ﴾ نه است: ﴿وَلاَ خُلَّةٌ﴾. 🔹 ما این طرف مرگ مشكلاتمان یا با ضابطه حل می ‌شود مثلاً اگر چیزی را احتیاج داریم می‌ خریم یا با رابطه حل می ‌شود اگر چیزی را احتیاج داریم، پدر داریم، پسر داریم، برادر داریم، مادر داریم، خواهر داریم اینها حل می‌ كنند اما آن طرف مرگ نه خبر از تجارت و ضوابط اقتصادی است و نه خُلّت و خلیل و حبیب و دوستی در كار است بلکه همه از خاك بر می ‌خیزند، كسی پدر كسی نیست، كسی پسر كسی نیست. اینها باور كردند كه با دست خالی نمی‌شود سفر كرد و اگر این باور باشد جامعه ما كاملاً تأمین است چون همه چیز دارد. 📚 سوره مبارکه قصص جلسه 21 🆔 @a_javadiamoli_esra