eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
12.3هزار دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
2هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 مرز توکل 🔸 عید خجسته و فرخنده ما شیعیان، میلاد وجود مبارک امام رئوف، (عَلَیهِما التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) را به پیشگاه ولی عصر و جامعه قرآن و عترت و شما بزرگواران و سایر عزیزان تهنیت عرض می‌کنیم. 🔸 یونس بن عبدالرحمن از شاگردان مخصوص این دودمان است، به (سَلامُ الله عَلَیه) عرض کرد، به ما گفتند، ما از ائمه قبلی شنیدیم که نباید بگوییم خدا علیم است، زنده است و نورانی است، باید بگوییم «عِلْمٌ لَا جَهْلَ فِیهِ حَیاةٌ لَا مَوْتَ فِیهِ نُورٌ لَا ظُلْمَةَ فِیه‏»؛[1] یعنی صفات خدا خداست، نه «ذات ثبت له الوصف». آنچه که بیگانه می ‌پنداشتند که خدا عالم به عالمیت است که از این به معانی تعبیر می ‌کردند؛ لذا در تعبیرهای ما امامیه این است که «بی‌شریک است و معانی تو غنی دان خالق».[2] این معانی یک اصطلاح کلامی است که از جای دیگر آمده است. به ما گفتند بگویید «بی شریک است و معانی تو غنی دان خالق»؛ یعنی آن معانی ندارد؛ یعنی عالم به علم نیست، بلکه است. 🔸 یونس بن عبدالرحمن این مطلب کلامی را به عرض (سَلامُ الله عَلَیه) رساند که خدا علم ندارد، بلکه علم است. حیات ندارد که صفت زائد بر ذات است، بلکه است. به امام عرض کرد ما بر این باور هستیم که خدا «عِلْمٌ لَا جَهْلَ فِیهِ حَیاةٌ لَا مَوْتَ فِیهِ نُورٌ لَا ظُلْمَةَ فِیه‏»؛ درست است یا نه؟ «قَالَ كَذَلِكَ هُو»؛ درست است. خدا عین علم است، عین حیات است، عین نور است، صفتش زائد بر ذات نیست. 🔸 این بحث‌هایی که اشاره فرمودند درباره خواجه نصیر طوسی، ابن‌ سینا و سایر بزرگان اسلام، بر همین مدار و محوری است که ائمه (عَلَیهِمُ السَّلام) به دیگران آموختند. به (سَلامُ الله عَلَیه) عرض کردند چقدر است؟ تا کجاست؟ فرمود: «أَنْ لَا تَخَافَ أَحَداً إِلَّا اللَّه‏‏»؛[3] کسی است که از هیچ چیزی نمی ‌ترسد، چرا؟ چون کسی را وکیل خود قرار داد که قاهر بر کل است، این که خیانت نمی ‌کند. اگر کسی به او توکل کرد؛ یعنی او را وکیل گرفت: ﴿فَاتَّخِذْهُ وَكیلا﴾،[4] ﴿عَلَیهِ یتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ﴾،[5] اگر کسی خدا را وکیل قرار داد، واقعاً خدا را وکیل قرار داد. خدا نه جهل دارد، چون «عِلْمٌ لَا جَهْلَ فِیه»، نه فراموشی دارد: ﴿وَ ما كانَ رَبُّكَ نَسِیا﴾،[6] نه سهل ‌انگار است که اهل ادهان و ایهان باشد. وقتی به انبیا خود دستور می‌ دهد: ﴿وَ لاَ تَنِیا فِی ذِكْرِی﴾؛[7] ـ «وَنی»؛ یعنی سُستی، آدم سُست نه در زندگی شخصی موفق است و نه در کارهای علمی؛ آدم سُست، سُست است ـ فرمود به شما مأموریت دادم که با فرعون و هامان و قارون بجنگید! با سستی نمی ‌شود ـ «ونی»؛ یعنی سُستی. «تنیا» که مجزوم به این «لام» است و نون آن افتاده، ﴿وَ لاَ تَنِیا﴾؛ یعنی وَنی به خود راه ندهید که اصل آن با نون بود، این «لام» با جزمی که داد، نون را اسقاط کرد، شده ﴿لاَ تَنِیا﴾. به درد هیچ چیزی نمی‌ خورد. کسی بخواهد با جهل جامعه با عوامی جامعه بجنگد، باید یک عالمی باشد که اولاً مسئله شرعی را بداند که فهمیدن حرام نیست. با آدم نفهم نمی‌ شود زندگی کرد. فرمود سستی به خود راه ندهید: ﴿لاَ تَنِیا فِی ذِكْرِی﴾. با و با نفهمی نمی‌ شود جامعه را اداره کرد؛ فهم است و فهم! فرمود شما می‌ خواهید با فرعون بجنگید، با قارون سرمایه ‌دار بجنگید، این با سُستی نمی ‌شود. پیغمبر هستی، ولی باید محکم و آهنین باشی، همین! ﴿لاَ تَنِیا فِی ذِكْرِی﴾. [1]. التوحید(للصدوق)، ص138. [2]. کلم الطیب، ص66؛ شعر معروف صفات حق: «نه مرکب بود و جسم نه مرئی نه محل‌ ٭٭٭ بی شریک است و معانی، تو غنی دان خالق». [3]. تحف العقول، ص445. [4]. سوره مزمل، آیه9. [5]. سوره زمر، آیه38. [6]. سوره مریم، آیه64. [7]. سوره طه، آیه42. 📚 سخنرانی و عمامه گذاری روز میلاد امام رضا علیه السلام تاریخ: 1397/05/03 🆔 @a_javadiamoli_esra
امام رضا علیه السلام، عالم آل محمد (ص) وجود مبارك امام رضا علیه السلام به عنوان عالم آل محمد(صلی الله علیه و آله و سلّم) معروف شده است. سخنی از رسول گرامی(علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) رسیده كه همان سخن در نهج‌البلاغه نیز از امیرالمومنین(علیه السلام) به زبانی دیگر بیان شده است و آن این است كه «لایقاس بهم احد»؛ یعنی هیچ كسی را نمی‌توان با اهل بیت(علیهم الصلاة و علیهم السلام) مقایسه كرد. این «احد» اختصاصی به انسانها ندارد، فرشته‌ها را هم در برمی‌گیرد؛ یعنی نه تنها در جوامع بشری هیچ كس را نمی‌شود با ائمه(علیهم السلام) سنجید بلکه هیچ فرشته‌‌‌ای را هم نمی‌شود با ائمه(علیهم السلام) سنجید برای اینكه اهل بیت خلیفة الله‌اند و انسان كاملند و خلیفة الله و انسان كامل معلم ملائكه است و هیچ شاگردی را هم با معلم نمی‌شود سنجید و چون هیچ كسی را نمی‌شود با اهل بیت عصمت و طهارت سنجید لذا اگر در بین ایشان وجود مبارك امام رضا(علیه السلام) به عنوان عالم اهل بیت ملقب شده است یعنی علوم اهل بیت به وسیله این حضرت ظهور می‌كند و منتشر می‌شود... علیه السلام 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات 🔸 مردی به امیرمؤمنان (علیه السلام) عرض كرد: می‌ خواهم تجارت كنم. آن حضرت فرمود: آیا دانش دین (فقه) آموخته ‌ای؟ عرض كرد: بعد می ‌آموزم. فرمود: وای بر تو! نخست فقه بیاموز، آن‌ گاه تجارت كن، زیرا كسی كه خرید و فروش كند ولی از [مسائل] نپرسد در گرداب ربا می ‌افتد.[1] [1] . أَنَّ رَجُلاً قَالَ له: یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ! إِنِّى أُرِیدُ التِّجَارَةَ. قَالَ: أَ فَقِهْتَ فِى دِینِ اللَّهِ؟ قَالَ: یكُونُ بَعْدَ ذَلِكَ. قَالَ: وَیحَكَ، الْفِقْهَ ثُمَّ الْمَتْجَرَ، فَإِنَّهُ مَنْ بَاعَ وَ اشْتَرَی وَ لَمْ یسْأَلْ عَنْ حَرَامٍ وَ لا حَلالٍ ارْتَطَمَ فِى الرِّبَا ثُمَّ ارْتَطَمَ (دعائم الاسلام، ج2، ص16). 📚 مفاتیح الحیات ص 84 🆔 @a_javadiamoli_esra
معنای لقب پر افتخار رضا وجود مبارک امام هشتم(ع) که به لقب پر‌افتخار رضا ملقب است به این معناست که هر انسانی در هر شرایطی بخواهد به چیزی راضی بشود به وساطت فیض رضاست، هیچ کس کسی را راضی نمی‌کند مگر به افاضه رضوی هیچ کس از کسی راضی نمی‌شود مگر به افاضه رضوی، ذات اقدس الهی اگر بخواهد بر اساس «رَضِی اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ» فیض رضوان را بهره کسی کند به وساطت رضاست، این القاب از اسمای خاص الهی است، اینها خلیفة الله‌اند و خلیفه الهی در ماسوای الهی کار الهی را به مظهریت الهی انجام می‌دهد، لذا هیچ کس در هیچ مقطعی از هیچ چیزی یا از هیچ کسی خشنود نخواهد شد مگر به وساطت مقام والای رضوی. علیه السلام 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 چگونگی احیای امر اهل بیت علیهم السلام! 🔸 از وجود مبارک (سلام الله علیه) رسیده است «منْ جَلَسَ مَجْلِساً یحْیی فیهِ أمْرُنا لَمْ یمُتْ قَلْبُهُ یوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ»؛ اگر کسی بنشیند در مجلسی که امر ما خاندان عصمت و طهارت در آن مجلس زنده می ‌شود، روزی که دل های دیگران می ‌میرد دل کسی که در مجلس ما نشسته است نمی ‌میرد! چه اینکه وجود مبارک (علیه السلام) در حدیثی دیگر می فرماید «رَحِمَ اللّهُ عَبْدا اَحْیا أمْرَنا»؛ خداوند رحمت کند این بنده ‌ای را که امر ما را زنده نگه می‌ دارد، اباصلت هروی از وجود مبارک (علیه السلام) سؤال کرد چگونه امر شما را احیا می‌ کنیم؟ فرمود ما به این است که علوم ما را یاد بگیرد و به دیگران منتقل کند؛ زیرا مردم اگر معارف ما را و زیبایی‌های معارف و علوم ما را بفهمند حتماً از ما پیروی می‌ کنند، چنین مجلسی مایه حیات دل هاست زیرا در چنین مجلسی علوم اهل بیت (علیهم الصلاة و علیهم السلام) زنده می ‌شود و اینگونه از علوم، دل انسان را زنده نگه می ‌دارد، آنگاه انسان زنده می‌ تواند که مایه حیات دل های دیگران بشود. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: تابستان 1374 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 دستور بین ‌المللی اسلام 🔹 فرمود در جامعه می‌ خواهی به سر ببری و با مردم می‌خواهی زندگی كنی مؤدبانه به سر ببر. ادب یك است. چه انسان در حوزه اسلامی بخواهد زندگی كند، چه در حوزه موحدان بخواهد زندگی كند كه منطقه ‌ای است، چه در سطح بین ‌الملل بخواهد زندگی كند كه با ملحدان و مشركان به سر می برد باید مؤدّب باشد. یعنی درست حرف زدن و حرفِ درست زدن، درست برخورد كردن و برخورد درست! این است كه انسان در هر سه سطح؛ یعنی چه سطح محلّی، چه سطح منطقه ‌ای و چه سطح بین ‌المللی باید این را رعایت كند. 🔹 فرمود: ﴿وَلاَ تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ﴾؛ صورت را نیم ‌رخ به مردم نشان نده وقتی حرف می‌ زنی با نگاه كن. یك طرف جای دیگر نگاه كنی و یك طرف به مردم نگاه كنی این با ادب اسلامی سازگار نیست. برخی‌ ها اهل تخیل ‌اند و همین كج‌ نگاه كردن، نیم‌ رخ نگاه كردن را فخر می ‌پندارند؛ برخی‌ه ا این‌ چنین نیستند، ولی به دنبال فیلم و عكس و مسائل رسانه ‌ای هستند. وقتی دارند با شما سخن می ‌گویند مصاحبه دارند گفتگو دارند یك گوشه چشمشان به دوربین است، این در اثر كوتاهی فكر، كمی همّت، نازل بودن آن هویت درونی است. 🔹 می ‌بینید اگر ذات اقدس الهی درباره پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة والثناء) فرمود: ﴿إِنَّكَ لَعَلَی خُلُقٍ عَظِیمٍ﴾[1] در روایات هم نقل شده كه یكی از همسران مکرم حضرت گفته بود «کانَ خُلقُهُ القُرآن»[2] خدای سبحان كه قرآن را بر آن حضرت نازل كرده فرمود: ﴿وَلَقَدْ آتَینَاكَ سَبْعاً مِنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ﴾؛[3] ما به تو فاتحة الكتاب دادیم، قرآن عظیم دادیم. چرا قرآن عظیم است؟ برای اینكه خدا درباره خودش فرمود: ﴿وَهُوَ الْعَلِی الْعَظِیمُ﴾،[4] پس متكلّمی كه ﴿الْعَلِی الْعَظِیمُ﴾ است قرآنی نازل كرده است كه ﴿الْقُرآنُ الْعَظِیم﴾ است و رسول خدا كه عامل به قرآن است دارای خُلق عظیم است؛ حالا اگر خدای سبحان علی عظیم است و قرآن او قرآن عظیم است و آورنده قرآن دارای خلق عظیم است، نموداری از این خلق عظیم را شما چگونه تبیین می ‌كنید؟ در حدیث هست كه وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) با هر كه حرف می‌ زد با حرف می ‌‌زد، نه یك گوشه چشم به طرف دیگری، یك گوشه چشم به طرف دیگری، برای اینكه این متخلِّق به اخلاقی الهی است. 🔹 متخلّق به اخلاق الهی است یعنی چه؟ یعنی خدا كه در سوره «بقره» فرمود اگر شما دعا كردید من جواب می دهم، نه نیم ‌رخ جواب می ‌دهم، خدا نیم ‌رخ و بعض و جزء كه ندارد! اگر ذات اقدس الهی پاسخ سؤالی را می ‌دهد با تمام‌ رخ جواب می‌ دهد ﴿إِذَا سَأَلَكَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ﴾،[5] این ‌چنین نیست كه ـ معاذ الله ـ یك گوشه چشم، گوشه چشم ندارد! اگر ذات اقدس الهی «قد تقدّم غیر مرّه» كه بسیط محض است، دارد به كسی پاسخ می ‌دهد با تمام رخ دارد نگاه می ‌كند و اگر در دعاها آمده است كه او «باسط الیدین بالعطیة»[6] است، با هر دو دست دارد عطا می ‌كند كه این نشانه تكریم است با اینكه دست ندارد. اگر خدا با كسی حرف می‌ زند با حرف می ‌زند، اگر خدا به كسی چیزی می ‌دهد با تمام دو دست می‌ دهد، پیغمبرش هم وقتی با كسی حرف می‌ زد با حرف می‌ زد نه اینكه یك طرفش شرق باشد یك طرفش غرب باشد و گاهی مخاطب را نگاه كند این‌ طور نبود، این یك است. 🔹 فرمود صورت برنگردان، گردن‌ كشی نكن و فخرفروشی نكن، خیال ‌بافی نكن برای اینكه اگر این ادب را از تو بگیرند می ‌شوی یك بدن شصت هفتاد كیلویی! این زمین از تو سنگین ‌تر است، این سنگ از تو سنگین‌ تر است، این كوه از تو سنگین ‌تر است همه اینها از تو بزرگ ‌ترند اگر آن روح ملكوتی را از تو بگیرند می‌ مانی یك پنجاه، شصت كیلو! خب همه سنگ ‌ها از تو بزرگ ‌تر و سنگین‌ ترند. 👇👇👇👇
🔹 ﴿إِنَّكَ لَن تَخْرِقَ الْأَرْضَ وَلَن تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولاً﴾ در سوره مباركه «اسراء» این بحث گذشت كه شما برای چه می ‌خواهید فخر كنید؟ آیه 37 سوره مباركه «اسراء» این بود ﴿وَلاَ تَمْشِ فی الْأَرْضِ مَرَحاً﴾ مَرح آن شدّت فرح است ﴿إِنَّكَ لَن تَخْرِقَ الْأَرْضَ﴾، خب مرتب به زمین فشار می آو‌ری تو که نمی‌ توانی زمین را سوراخ كنی! ﴿وَلَن تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولاً﴾ اگر گردن‌ كشی كنی همه این تپّه ‌ها و كوه‌ ها از تو بلند‌ترند، بخواهی سنگین برخورد كنی این زمین زیرپا از تو سنگین‌ تر است، این سنگ ‌ها از تو سنگین‌ تر است، تو اگر آن روح ملكوتی را رها كردی می‌ شوی یك جسم هفتاد هشتاد كیلو، خب همه اینها از تو بزرگ ‌تر و سنگین ‌ترند؛ اما اگر آن را داشتی كاری می ‌كنی كه آسمان نمی ‌تواند آن بار را بكشد شما می ‌كشید، اینكه فرمود: ﴿إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ﴾[7] این امانت را شما می‌ توانی بدون ظلم و جهل حمل بكنی، وگرنه اگر آن را برداری همه این اجرام از شما سنگین‌ ترند. [1] . سوره قلم، آیه 4. [2] . مسند احمد، ج6، ص163. [3] . سوره حجر، آیه 87. [4] . سوره بقره، آیهٴ 255; سوره شوری، آیه 4. [5] . سوره بقره، آیه 186. [6] . المصباح (كفعمی)، ص647. [7] . سوره احزاب، آیه 72. 📚 سوره مبارکه لقمان جلسه 5 تاریخ: 1391/12/09 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 🔸 صدقه را ده برابر و قرض را هجده برابر پاداش می ‌دهند. راز برتری پاداش از پاداش صدقه آن است كه صدقه ممكن است به انسان مستحق برسد و ممكن است بر اثر عدم شناخت به غیر مستحق برسد؛ ولی به دست نیازمند می ‌رسد. 🔸 افزون بر این، قرض دادن مانع بیكاری و مفتخواری نیز هست و چیزی بدتر از مفتخواری و دستِ پایین و گیرنده نیست. پیامبر اكرم(صلّی الله علیه وآله وسلّم) در این باره می‌ فرماید: الْیدُ الْعُلْیا خَیرٌ مِنَ الْیدِ السُّفْلَی. 🌐 صندوق اسراء: http://sq.esra.ir 📚 تسنیم، جلد 11 - صفحه 603 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات 🔸 به فرموده امام صادق (علیه السلام) مسلمان را جز سه چیز اصلاح نكند‌: دین شناسی، شکیبایی در گرفتاری‌ ها و برنامه‌ ریزی نیکو در زندگی.[1] امیرمؤمنان (علیه السلام) می ‌فرماید: اشتغال به حرفه ‌ای همراه با عفت نفس از ثروت همراه با ناپاکی بهتر است.[2] [1] . إِنَّهُ لا یصْلِحُ الْمَرْءَ الْمُسْلِمَ إِلاَّ ثَلاثَةٌ: التَّفَقُّهُ فِى الدِّینِ وَ الصَّبْرُ عَلَی النَّائِبَةِ وَ حُسْنُ التَّقْدِیرِ فِى الْمَعِیشَةِ (الكافى، ج5، ص87). [2] . الْحِرْفَةُ مَعَ الْعِفَّةِ خَیرٌ مِنَ الْغِنَی مَعَ الْفُجُور (نهج البلاغة، نامهٴ 31؛ غرر الحکم، ص354). 📚 مفاتیح الحیات ص 85 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 ایجاد نهضت فکری 🔹 در بخش پایانی سوره مباركه «سبأ» بعد از اقامه برهان بر عناصر محوری اصول دین یعنی توحید و وحی و نبوّت، فرمود به مردم بگو شما یك بكنید ـ این قیام یعنی نهضت ـ این نهضت‌ شما باید مشخص باشد، منظور ایستادن فیزیكی كه نیست یك بكنید بیش از یك نهضت هم لازم نیست ﴿قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ﴾ بصفة واحدة، بحقیقة واحدة، بخصلة واحدة و مانند آن. یك بكنید، وحدت این قیام به لحاظ وحدت عنصر محوری آ‌ن است و به لحاظ هدف آن است، پس منظور نهضت است نه قیام فیزیكی و مانند آن. ﴿إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ﴾ آن نهضت واحده چیست؟ این است كه ﴿أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَی وَفُرَادَی ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا﴾ دو امر نیست یك حقیقت است چون به یك حقیقت دعوت كرده است، نه اینكه قیام «لله مَثنی و فُرادی» یك امر باشد، تفكّر مطلب دیگر باشد كه دو امر مستقل است؛ مثل اینكه می‌ گویند ما شما را به یك نهضت و قیام دعوت كردیم و آن این است كه همه شما جمع بشوید بروید پای سخنان امام راحل ببینید او چه می ‌گوید، خب این تعبیر كه جمع بشوید بعد بروید مسجد كه امام سخنرانی كند این تعبیر «ثمّ» و اینها علامت این نیست كه این دو مطلب است آن قیام یعنی نهضت، همه مقدمه است برای اینكه شما ببینید مثلاً امام چه می ‌گوید این‌ چنین نیست كه دو مطلب مستقل باشد، پس مجموعاً یك حقیقت است برای اینكه روشن بشود كه دین امری است عقلانی و ، مخالف با عقل نیست. 🔹 ﴿مَا بِصَاحِبِكُم مِن جِنَّةٍ﴾ شما محذورتان این است كه ـ معاذ الله ـ وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) حرف غیر عاقلانه می ‌زند؟! نهضت فكری كنید روشن بشود كه این حرف بر خلاف عقل و علم نیست ﴿قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ﴾ این ﴿أَن تَقُومُوا﴾ عطف بیان است برای آن «واحدة» ﴿أَن تَقُومُوا﴾ یعنی نهضت همان كلمه واحده است ﴿أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَی وَفُرَادَی ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا﴾. 🔹 مسئله فكر كردن غیر از مسئله تضارب آرا و بحث كردن است. در درجه اول انسان به تنهایی می ‌نشیند شب در كتابخانه ‌اش فكر می ‌كند بعد روز به مباحثه می ‌نشیند. اینكه به بحث های لَجنه‌ ای یعنی گروهی سفارش كردند اینكه گفتند تضارب آرا، در بیانات نورانی حضرت امیر (سلام الله علیه) هست كه فرمود: «اِضرِبُوا بعضَ الرأی ببعضٍ یتَوَلَّدْ مِنهُ الصَّوابُ»[1] این تضارب آرا محصول آن رأی ‌هایی است كه انسان شبانه فكر كرده است. شب، تنهایی ﴿إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّیلِ هِی أَشَدُّ وَطْأً وَأَقْوَمُ قِیلاً﴾[2] جا برای مطالعه است، جا برای عبادت است چه برای ناشئه شب و نشئه شب خیلی بهتر از روز است، چه برای چه برای مطالعه و امور علمی ﴿إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّیلِ هِی أَشَدُّ وَطْأً وَأَقْوَمُ قِیلاً﴾ محصول فكر شبانه و تنهایی را آن‌گاه برای تكمیل در لَجنه ‌ها به صورت تضارب آرا مطرح كنید حالا دو نفر شد بیش از دو نفر شد اینجاست كه «اِضرِبُوا بعضَ الرأی ببعضٍ یتَوَلَّدْ مِنهُ الصَّوابُ» یعنی رأی تحصیل ‌كرده را نه برای تحصیل رأی دور هم جمع بشوید! خودتان در شب رأی تحصیل كنید، آن را برای تكمیل و در بحث ‌های روزانه حالا یا دو نفر یا لجنه ‌ای بحث كنید آن را تكمیل كنید این «اِضرِبُوا بعضَ الرأی ببعضٍ» برای مباحثه است نه برای مطالعه! این ﴿ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا﴾ برای مطالعه است! در مطالعه و فكر كردن قسمت مهم، اثر دارد حداكثر ممكن است دو نفر باشد اما اگر بخواهید بحث كنید باید فكرِ حاصل‌شده را در مبحث، در مباحثه عرضه كنید تا تكمیل بشود. پس یك موعظه است نه دو موعظه و منظور، نهضت است و است. [1] . غررالحكم و دررالكلم، ص442، ح10063. [2] . سوره مزمل، آیه 6. 📚 سوره مبارکه سبأ جلسه 20 تاریخ: 1392/07/29 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات 🔸 امام صادق (علیه السلام) می‌ فرماید: امیرمؤمنان (علیه السلام) خوش داشت كه شعر ابوطالب (علیه السلام) روایت و تدوین شود و می ‌فرمود: آن را فرا بگیرید و به فرزندانتان بیاموزید، چرا كه او [ابوطالب] بر دین خدا بود و در آن دانش بسیاری است.[1] [1] . كَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِین (علیه السلام) یعْجِبُهُ أَنْ یرْوَی شِعْرُ أَبِى طَالِبٍ وَ أَنْ یدَوَّنَ وَ قَالَ: تَعَلَّمُوهُ وَ عَلِّمُوهُ أَوْلادَكُمْ، فَإِنَّهُ كَانَ عَلَی دِینِ اللَّهِ وَ فِیهِ عِلْمٌ كَثِیرٌ (ایمان ابی‌طالب (للفخار)، ص130؛ وسائل الشیعة، ج17، ص332). 📚 مفاتیح الحیات ص 85 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 فاعل بالعشق 🔸 وجود مبارک امام صادق (سلام الله علیه) فرمود: «أَفْضَلُ النَّاسِ مَنْ عَشِقَ الْعِبَادَةَ فَعَانَقَهَا وَ أَحَبَّهَا بِقَلْبِهِ وَ بَاشَرَهَا بِجَسَدِهِ»،[1] با تمام وجود نماز را گرامی بداریم، روزه را گرامی بداریم، به نماز ، نماز برای ما تشریف باشد و نه تکلیف! روزه تشریف باشد و نه تکلیف! 🔸 این بیان نورانی امام صادق (سلام الله علیه) است که در جلد دوم کافی کلینی آمده است باعث شده است که استاد محیی الدین الهی قمشه ای (رضوان الله تعالی علیه) بگوید که خدا است، زیرا مستحضرید که برتر از محبت عادی مودّت است و برتر از مودّت عشق است. در قرآن کریم خدای سبحان اول ، بعد در بخش دیگر ما را با و در بخش سوم برابر روایات، سخن از ، تعلیم و تربیت دادن و تعلیم و تربیت کردن است. [1]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج‏2، ص83. 📚 پیام به همایش سیره علمی و عملی حکیم محیی الدین الهی قمشه ای تاریخ: 1399/11/13 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 عدل پروری 🔹 چگونه وجود مبارك حضرت مردم را عاقل می‌ كند كه اكثری قاطع مردم ‌هستند، این واقع محیر است؛ یعنی هر وقت من درباره آن حدیث نورانی فكر می ‌كنم می‌ گیریم. اول این‌چنین نیست كه «یَمْلَأُ اللهُ به الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا»[1] اول «إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اللَّهُ یَدَهُ عَلَى رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ کَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُم‏»؛[2] بعد چنین می ‌شود، آن وقت چنین جامعه‌ ای می‌ شود، با زنده كار كردن آسان است. 🔹 وجود مبارك حضرت امیر فرمود مشكل من این است كه من با مرده ‌ها روبرو هستم، تا یك گوشه را جمع می ‌كنم «كُلَّمَا حِیصَتْ مِنْ جَانِبٍ تَهَتَّكَتْ مِنْ آخَرَ»[3] فرمود من چند نفر را اینجا جمع می ‌كنم، مثل لباس كهنه كه چند جایش رفو شده است، یك جا را من رفو می ‌كنم می‌ بینم یك جای دیگر باز شده است، این طور نمی‌ شود! باید كاری كرد كه خود ما اولاً مزه عدل را بچشیم و جامعه را بكنیم آن‌گاه اوائل ممكن است چند روزی یا چند ماهی سخت باشد، بعد به قدری عدل شیرین است! 🔹 وجود مبارك رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) فرمود آن ظلم و گناه زباله است بد بوست حالا یا شما مزكومی سرما خورده ‌اید بینی‌ شما گرفته است یا علل و عواملی دارد، وگرنه آن خوش بو نیست «تَعَطّروا بِالاِستغفارِ وَلا تَفضَحَنَّكُم رَوائِحُ الذُّنوبِ».[4] دیدید آدم هایی كه شامه ‌شان بسته است از كنار سطل زباله هم رد می‌ شوند بینی را نمی ‌گیرند، از كنار یك لاشه و مردار هم رد بشوند بینی را نمی ‌گیرند، فرمود این كار بد بوست! این از بیانات نورانی وجود مبارك امام صادق (سلام الله علیه) است که مرحوم صاحب وسائل (رضوان الله علیه) هم در مكاسب محرمه این را نقل كرده فرمود: «كَسْبُ الْحَرَامِ یبِینُ فِی الذُّرِّیةِ»؛[5] غذای حرام در ذریه هم اثر می‌ گذارد، بالأخره شیر می‌ شود، نمی‌ گذارد اصلاً درست بفهمی! نماز می ‌خواند حضور قلب ندارد، می‌ خواهد چهار تا مطلب را تحقیق كند چهار تا مغالطه به جای برهان می ‌نشاند، اینها كه تصادف نیست، همه چیز نظم دارد! كدام خاطره كجا بیاید، همه نظم دارد. فرمود این مال حرام آدم را بدبو می ‌كند كه در آن روایات هم هست كه عالم بی‌ عمل جهنمی ها از بویشان متأذی می ‌شوند.[6] اگر یك مقداری انسان خودش عدل را بچشد، لذت عدل در كام او شیرین است، آن وقت جامعه را به طرف عدل می ‌برد؛ آن وقت این است. یك وقتی است انسان می ‌گوید كه ﴿اذْهَبْ أَنْتَ وَ رَبُّكَ فَقاتِلا إِنّا هاهُنا قَاعِدُونَ﴾ این یك طور هم هست كه خیال می‌ كنند حضرت باید بیاید تا مشكل اینها را حل بكند. یك وقتی كسی كه دوست عدل است و است منتظر ظهور است، دیگر او چون زنده است زنده به دنبال آب حیات می ‌گردد، چون می‌ داند رابطش این است و می ‌داند كه حیاتش به همین است. [1] . الغیبة(شیخ طوسی)، ص50 . [2]. الکافی(ط – الاسلامیه)، ج1، ص 25. [3]. نهج البلاغه(للصبحی صالح)، خطبه69. [4]. وسائل الشیعة، ج‏16، ص70. [5]. وسائل الشیعة، ج‌17، ص82. [6]. الکافی(ط ـ اسلامیه)، ج1، ص44؛ «...وَ إِنَ‏ أَهْلَ‏ النَّارِ لَیتَأَذَّوْنَ‏ مِنْ‏ رِیحِ‏ الْعَالِمِ‏ التَّارِكِ لِعِلْمِهِ». 📚 سخنرانی در جمع اعضای بنیاد مهدویت تاریخ: 1389/03/21 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات 🔸 امام صادق (علیه السلام) می ‌فرماید: ای شیعیان! به فرزندانتان عبدی را بیاموزید، چرا كه او بر دین خداست.[1] رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می ‌فرماید: به فرزندانتان بیاموزید.[2] در حدیثی دیگر می ‌فرماید: به فرزندانتان بیاموزید.[3] [1] . یا مَعْشَرَ الشِّیعَةِ! عَلِّمُوا أَوْلادَكُمْ شِعْرَ الْعَبْدِىِّ فَإِنَّهُ عَلَی دِینِ اللَّهِ (رجال الكشی، ص401). درباره اشعار عبدی ر.ك: الغدیر، ج2، ص429. [2] . عَلِّمُوا أَبْنَاءَكُمُ الرَّمْىَ... (نوادر راوندی، ص49). [3] . عَلِّمُوا أَوْلادَكُمُ السِّبَاحَةَ (الكافى، ج6، ص47). 📚 مفاتیح الحیات ص 86 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 متقیان جامعه 🔹 وجود مبارك حضرت امیر فرمود كسانی ‌اند كه «خَالَطَهُمْ أَمْرٌ عَظِیمٌ»؛ آن ملكوت الهی كه «عَظُمَ الْخالِقُ فى اَنْفُسِهِمْ»[1] اینها را جذب كرده است. مگر مسافر نیستند؟! بسیاری از شما سفر مكه (حج یا عمره) رفتید، وقتی به شما گفتند آماده باشید می ‌بینید همه مضطربید كه مبادا جا بمانید، مبادا در راه مشكلی داشته باشید؛ به ما كه همیشه گفتند آماده باشید! این بیان نورانی حضرت امیر است كه هر شب بعد از نماز عشا داد می ‌زد می‌ گفت مردم! : «تَجَهَّزُوا رَحِمَكُمُ اللَّهُ»؛[2] آقایان بارهایتان را ببندید! این را دیگر آنها نمی‌ گفتند شما چرا تكرار می ‌كنید، ما خسته شدیم از بس كه هر شب گفتید بارها را ببندید. وجود مبارك حضرت امیر هر شب بعد از نماز عشا در مسجد وقتی نمازگزارها می ‌خواستند متفرق بشوند می ‌فرمود بارها را ببندید: «تَجَهَّزُوا رَحِمَكُمُ اللَّهُ». 🔹 اینكه می ‌بینید ما خسته می ‌شویم از تكرار، چرا از غیبت خسته نمی‌ شویم؟ چون لذت می ‌بریم! در طرف لذت صادق، خب كسی كه شصت سال زندگی كرده، شصت سال شب و روز دارد آب می ‌خورد، شصت سال شب و روز دارد نان می‌ خورد، چرا نمی ‌گوید این تكرار است برای من؟ چون حاجت دارد، خب شصت سال شما هر شب غذا خوردی هر روز غذا خوردی خسته نشدی؟ می‌ گوید نه، چرا؟ می ‌گوید چون من گرسنه‌ ام من تشنه ‌ام، این گرسنگی درد است این تشنگی درد است و «درد درمانِ كهن را نو كند»،[3] چون درد نیست درمان برای آدم تكراری است؛ اگر كسی در پایش زخمی از كودكی بود، یك پماد و یك مرهم تجربه شده‌ ای هم برای درمان این زخم اثر كرده [و او] شصت سال هم است مرتب دارد این پماد و مرهم را می‌ مالد، او هرگز می ‌گوید این تكرار شده و من خسته‌ شدم یا چون درد دارد، این پماد و مرهم شصت‌ ساله برای او تازه است؟ «درد درمان كهن را نو كند». 🔹 این حرف ها است؛ اگر می ‌بینید بخش های جهانی، شخصیت اینها را گرامی می ‌دارند به سبب همین حرف هاست. اگر «ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست»؛[4] این همه فرمایشات حضرت طبیبِ ماست! ما چون داریم و احساس درد نمی ‌كنیم می ‌گوییم این حرف ها تكراری است. خیر! این حرف ها مرهم است [ولی] ما چون ‌ایم احساس نداریم درد را حس نمی ‌كنیم (یك)، این حرف ها برای ما تكراری است و لذت ‌بخش نیست (دو). اگر به هوش بیاییم، اگر از تخدیر بودن به در بیاییم [دیگر برای ما تكراری نیست]. بیان نورانی حضرت در نهج ‌البلاغه این است كه «یا ایها الانسان ... مَا أَنَّسَكَ بِهَلَكَةِ نَفْسِكَ أما مِنْ رائك بُلولٌ أمْ أ لَیسَ مِنْ نَوْمَتِكَ یقَظَةٌ»[5] نه یقْظَة؛ یقَظَة یعنی بیداری، فرمود تا چه زمانی می ‌خواهی بخوابی؟ بلند شو! فرمود: «أمْ لَیسَ مِنْ نَوْمَتِكَ یقَظَةٌ»؛ مگر نباید بیدار بشوید؟ آدم كه بیدار شد می ‌بیند این پایش درد می‌ كند فوراً این مرهم را می ‌زند. 🔹 وجود مبارك حضرت امیر می‌ فرماید اینها با امر مهمی در كارند: «خَالَطَهُمْ أَمْرٌ عَظِیمٌ». اینها به دنبال كسب حلال ‌اند، نشاط دارند، وضع مالی‌ شان اگر خوب شد از اقتصاد و اعتدال و عدل بیرون نمی ‌آیند، اگر یك وقت وضع مالی‌ شان خوب نبود، «تَجَمُّلاً فِی فَاقَةٍ» هستند؛ «ما آبروی فقر و قناعت نمی ‌بریم»،[6] اگر وضع مالی ‌شان خوب نیست، و در كمال جمال و شكوه به سر می ‌برند، اگر كشوری هم در اثر قطعنامه مشكل مالی داشت، متجملانه به سر می ‌برد. این حرف ها مربوط به است مخصوص به یك شخص نیست، مخصوص به یك جامعه نیست. اگر در اثر یك سلسله سرمای پیش ‌بینی نشده مشكلی پیش آمد، بالأخره قدرت تحمل دارند؛ این ﴿وَلْیجِدُوا فِیكُمْ غِلْظَةً﴾[7] هم درباره دشمنان بشری است و هم درباره آفت های طبیعی؛ فرمود شما مثل سلسله جبال البرز باشید، وقتی ستبر بودید نه حوادث طبیعی می ‌تواند به شما آسیب برساند، نه استكبار و صهیونیسم. فرمود این ‌‌چنین باشید! مگر مسافر نیستید؟ مگر بعد از چند روز به ابد سفر نمی ‌كنید؟ خب الآن «تَجَهَّزُوا رَحِمَكُمُ اللَّهُ». فرمود اینها تجملی در حال فقر دارند؛ اگر نیازمند بودند چیزی وادارشان نمی ‌كند كه از جلال و شكوهشان كم كنند؛ همان بیان آیه نورانی ﴿یحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِیاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ﴾[8] است كه در این خطبه ظهور كرده است. [1] . نهج البلاغه، خطبه193. [2] . الامالی(للصدوق)، ص498. [3] . مثنوی معنوی، دفتر ششم، بخش122؛ «درد داروی کهن را نو کند ٭٭٭ درد هر شاخ ملولی خو کند». [4] . دیوان حافظ، غزل 63. [5] . نهج‌البلاغه، خطبه 223. [6] . دیوان حافظ، غزل 39. [7] . سوره بقره، آیه 123. [8] . سوره بقره، آیهٴ 273. 📚 خطبه های نماز جمعه تاریخ: 1386/11/12 🆔 @a_javadiamoli_esra