💠 دریادلی ولی 🔸 به وجود مبارک حضرت امیر عرض کردند این اسبی که شما برای میدان جنگ دارید، این اسب مسافرکشی و بارکشی است که انسان بخواهد از جایی به جایی برود از این اسب ‎ها استفاده می ‎شود، اینکه اسب رزم نیست! پول فراوانی هم که دارید، کار هم که کار جهادی است و مربوط به شخص شما نیست، یک اسب بُدوی رزمی تهیه کنید ـ خدای ناکرده ـ اگر دشمن با آن اسب تندرویی که دارد حمله کرد چه می ‎کنید؟حضرت چه فرمود؟ فرمود: «أَنَا لَا أَفِرُّ مِمَّنْ كَرَّ عَلَی وَ لَا أَكِرُّ عَلَی مَنْ فَرَّ مِنِّی»؛[1] فرمود من اسب تندرو می ‎خواهم چه کنم؟ پول بدهم اسب تندرو بگیرم؟! اسب تندرو برای کسی است که بخواهد تند برود، من که در میدان جنگ فرار نمی ‎کنم، کسی زا هم که فرار کرد من او را تعقیب نمی ‎کنم! این چه روحی است؟ این کیست؟! دشمن است، کافر است، بت ‎پرست است آمده مرا بکشد، اما دید نمی ‎تواند و فرار کرد، من فراری را تعقیب نمی ‎کنم؛ این دریادلی است. [1]. الأمالی (للصدوق)، ص170. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس تفسیر سوره مبارکه انسان ـ جلسه 4 تاریخ: 1398/07/07 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 ویژه برنامه #شمیم_ولایت 🔸 شعاع ولایت 🔹 پخش از شبکه های مختلف سیما از ابتدای ماه ذی الحجه تا عید سعید غدیر خم #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 شعاع ولایت 🔸 وقتی آیات سورهٴ مباركهٴ «احزاب» نازل شده است كه ﴿النَّبِی أَوْلى بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْواجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ وَ أُولُوا اْلأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى بِبَعْضٍ﴾،[1] مردم از رسول گرامی تفسیر این كریمه را سؤال كردند، فرمود من دو سمت دارم: یك سمت رسالت دارم كه احكام الهی را نقل می ‌كنم، سمت دیگر من ولایت و امامت و رهبری من است، من فرمانی كه می‌ دهم شما باید بشنوید و اطاعت كنید. وقتی گفته شد ﴿أَوْلى بِالْمُؤْمِن﴾، یعنی قلمرو ولایت كلیه مؤمنین ‌اند «بأنفسهم و اموالهم و حقوقهم» و این اولیٰ هم افعل تعیینی است نه افعل تفضیلی؛ یعنی وقتی رسول گرامی درباره امت اسلامی تصمیم گرفت، متعیناً تصمیم پیغمبر مقدم است، برای مردم روشن شد كه ﴿النَّبِی أَوْلى بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ﴾ معنایش رهبری است، یك؛ اولویت تعیینی است، دو؛ شعاعش هم مطلق است، سه؛ مردم در كارهای شخصی خود بر خود سلطه دارند و اما وقتی در تحت رهبری رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) قرار گرفتند، حرف اول و آخر را رسول گرامی می ‌زند. 🔸 وجود مبارك رسول گرامی بعد از اینكه جریان حج و جریان عرفات و مشعر و منا را پشت ‌سر گذاشت، در یك مقطع كه تقریباً به منزله چهار سوق جهان آن روز بود كه مردم از آن مقطع جدا می ‌شدند، مأمور شده است در چنان مقطعی دستور بدهد، آنهایی كه جلو رفتند برگردند، آنهایی كه پشت ‌سر هستند تسریع كنند و زیر یكی دو درخت را دستور دادند رفت و روب كنند، سنگ‌ هایی را حاضر كنند به صورت منبر درآورند، فرمود در تمام این مدّت در جنگ و صلح، در تعلیم و تذكیه، در مكه و مدینه، قبل از هجرت و بعد از هجرت آیا من مبلّغ خوب، معلم خوب، مربی خوب، مزكّی خوب، مهذّب خوب بودم یا نبودم؟ همه گفتند آری. فرمود آیا طبق آیهٴ سورهٴ «أحزاب» من اولیٰ هستم یا نه؟ عرض كردند آری، فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِی مَوْلَاه‏»؛[2] هر كس من ولی اویم، این علی ولی اوست. دست حضرت را گرفت و بالا برد كه همگان حضرت را دیدند، فرمود: اگر من اولایم، بعد از من این علی اولاست. دیگر سخن از مولا نیست تا كسی بگوید مولا به معنای ناصر یا دوست و مانند آن است، فرمود اگر من اولایم هر كه ولایت مرا قبول دارد ولایت علی را هم باید قبول داشته باشد، همگان گفتند «بَخ بَخ» به علی عرض كردند «یا ابْنَ أَبِی طَالِبٍ أَصْبَحْتَ مَوْلَای وَ مَوْلَی كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَة».[3] [1]. سوره أحزاب، آیه6. [2]. سنن ترمذی، ح3713،ج12، ص175. [3]. الامالی(للصدوق)، ص2. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1386/11/20 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 ویژه برنامه #شمیم_ولایت 🔸 شریک القرآن 🔹 پخش از شبکه های مختلف سیما از ابتدای ماه ذی الحجه تا عید سعید غدیر خم #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 شریک القرآن 🔸 معنای اینكه ما در زیارت ها عرض می ‌كنیم «السَّلَامُ‏ عَلَیكَ‏ یا شَرِیكَ‏ الْقُرْآن»[1] این را از چند راه می ‌شود استفاده كرد، یكی از آنها حدیث معروف ثقلین و یكی هم از حدیث منزلت است. از حدیث معروف ثقلین می ‌شود استفاده كرد كه فرمود این دو وزنه وزین «إِنِّی تَارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَینِ‏ كِتَابَ‏ اللَّهِ‏ وَ عِتْرَتِی‏» اینها «لَنْ یفْتَرِقَا حَتَّى یرِدَا عَلَی الْحَوْض»[2] اگر یك حقیقتی در قرآن باشد، باطنی از باطن های قرآن، عمقی از اعماق قرآن، معرفتی از معارف قرآن، در قرآن كریم باشد و این عترت طاهرین ـ معاذ الله ـ به آن نرسیده باشند می ‌شود افتراق، پس هیچ مطلبی در ظاهر قرآن، در باطن قرآن، در تفسیر قرآن، در تأویل قرآن، در اوج قرآن در حضیض قرآن نیست مگر اینكه اینها می ‌دانند، اگر چیزی در قرآن باشد و ـ معاذ الله ـ اینها ندانند این افتراق می ‌شود. 🔸 وجود مبارك پیامبر به علی ‌بن ‌ابی ‌طالب (علیهما آلاف التحیة و الثناء) فرمود: «یا عَلِی إِنَّمَا أَنْتَ مِنِّی بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ‏ مِنْ مُوسَى» این یك مقدمه، بعد هم فرمود: «إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِی بَعْدِی»،[3] پس وجود مبارك حضرت امیر (سلام الله علیه) نسبت به وجود مبارك رسول گرامی (علیه آلاف التحیة و الثناء) همان منزلت هارون را نسبت به موسی دارد، این مقدمه اولی؛ مقدمه ثانیه در سورهٴ مباركهٴ «طه»، وجود مبارك موسای كلیم به ذات اقدس الهی عرض كرد كه هارون را شریك امر من قرار بده ﴿وَ أَشْرِكْهُ فی أَمْری﴾[4] و ذات اقدس الهی می ‌فرماید: ﴿قَدْ أُوتیتَ سُؤْلَكَ یا مُوسی﴾[5] این هم مطلب سوم، پس وجود مبارك هارون شریك موسی است نه شریك در مال و زمین و خانه و واحد مسكونی و تجاری، شریك «فی الولایة» است، شریك «فی النبوة» است و اگر نبود استثنای «إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِی بَعْدِی» می ‌شد شریك مطلق، چون عموم منزلت همین را اقتضا می ‌كند، مقتضای عموم تنزیل آن است كه علی ‌بن ‌ابی ‌طالب «شریك القرآن» است، اگر «شریك القرآن» شد ﴿لا یمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ﴾[6] است، اگر «شریك القرآن» شد علم غیب در آن هست، اگر «شریك القرآن» شد عصمت در آن هست. [1]. المزار الکبیر، ص426. [2]. عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج2، ص62. [3]. امالی (صدوق)، ص174. [4]. سوره طه، آیه32. [5]. سوره طه، آیه36. [6]. سوره واقعه، آیه79. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1385/10/17 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 ویژه برنامه #شمیم_ولایت 🔹باب علم النبی 🔹 پخش از شبکه های مختلف سیما از ابتدای ماه ذی الحجه تا عید سعید غدیر خم #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 باب علم النبی 🔹 وجود مبارك رسول گرامی فرمود: «أنَا مَدینَةُ العِلمِ وعَلِیٌّ بابُها»،[1] یك در داریم و یك دربان آن حضرت هم در است هم دربان؛ زیرا ممكن نیست كسی در علم باشد و دربان نباشد و نداند كه چه كسی می‌آید و چه كسی نمی‌رود. همه طالبان علوم الهی و دانش ‌پژوهان سعی و كوشششان این باشد كه با خاندان عصمت و طهارت یك ارتباط عمیق و وثیقی داشته باشند كه وجود مبارك امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) اجازه عبور و راه بدهد كه انسان به «مدینة العلم» برسد. اگر كسی به وجود مبارك امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) معتقد نبود یا معتقد بود ولی مرتبط اخلاقی نبود یا مرتبط عملی نبود، این با در و دربان «مَدِینَةُ اَلْعِلْم» رابطه ندارد، وقتی رابطه نداشت بیراهه می‌ رود، وقتی بیراهه رفت ممكن است چیزی یاد بگیرد، ولی آن علم برای او وبال است! همه ما سعی و تلاش داشته باشیم كه از در وارد بشویم. 🔹 همه ‌ما می‌خواهیم به «مَدِینَةُ اَلْعِلْم» وارد بشویم، چون علم كه غیر از قرآن و عترت جای دیگر نیست! اگر كسی بخواهد از علوم استدلال الهی باخبر بشود، اولین منبع قرآن است، بعد هم روایت اهل بیت، چون فرمود: «إِنِّی تَارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَین»،[2] نفرمود من فقط قرآن در بین شما گذاشتم، فرمود من این دو وزنه وزین را به عنوان میراث وحی به شما می ‌سپارم و من «مَدِینَةُ اَلْعِلْم» هستم؛ یعنی «اَلْمَدِینَهْ اَلْجَامِعُهْ بَینَ اَلْقُرْآنِ وَ اَلْعِتْرَة» و علی (علیه السلام) باب این مدینه است؛ یعنی «بَابُ اَلْمَدِینَهِ اَلْقُرْآنُ وَ اَلْعِتْرَة»، نه اینكه «بَابُ اَلْعِتْرَة» است! [تا] كسی بگوید من سنت را بخواهم یاد بگیرم از علی باید یاد بگیرم، قرآن را بخواهم یاد بگیرم خودم یاد بگیرم، این‌چنین نیست! پس «مَدِینَةُ اَلْعِلْمِ مُؤَلَّفُهُ مِنَ اَلْقُرْآنِ وَ اَلْعِتْرَة» و وجود مبارك رسول گرامی (علیه آلاف التحیة و الثناء) حاوی و شامل هر دو حقیقت است و كُنه هر دو حقیقت در اختیار اوست و وجود مبارك رسول گرامی كه شهر علم است یعنی شهر قرآن و عترت و وجود مبارك علی ‌بن ‌ابی‌ طالب (سلام الله علیه) كه «بَابُ مَدِینَةِ اَلْعِلْم» است یعنی «بَابُ اَلْقُرْآنِ وَ اَلْعِتْرَة». [1]. صحیفه الامام رضا علیه السلام، ص58؛ تحف العقول، ص430. [2]. عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج2، ص62. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1381/11/30 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 روز هفتم ماه #ذی_الحجه 1441 ▪️ عامل سعادت #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra