در آوردن ادای آدمهای فهیم "بازیگر" کارش بازیگری است. یعنی نشان دادن آنچیزی که نیست و البته این هم هنری است و لزوما هم بد نیست. بازیگر خودش خالق نیست بلکه در ذیل قصه "فیلمنامه نویس" و مدیریت "کارگردان" صرفا "بازی" میکند و هر سه هم تابع "تهیه کننده" و "سرمایه گذار" هستند... کار آنجایی بد می‌شود که مخاطب، نقش فیلمنامه نویس و کارگردان و سرمایه گذار را فراموش می کند و یادش می‌رود که بازیگر صرفا دارد ادا در می آورد. #حمید_فرخ‌نژاد به عنوان یک بازیگر، نقشی که در فیلم اخیر بر عهده گرفته به خوبی بازی کرده و خواهد کرد. این فیلم هم یک اپیزود از سریال بلندبالای تضعیف #ایران است. این سریال از اول انقلاب شروع شده و الان با مشارکت سرمایه گزاران و کارگردانان و بازیگران مختلف از سراسر جهان در حال اجراست. فیلمنامه نویس نکاتی را نوشته و به بازیگران دیکته کرده است که محل تامل هستند. امثال فرخنژاد متوجه نیستند که آوردن اسم "رهبر مقابله با دیکتاتوری مدرن جهانی" در کنار جوجه دیکتاتورهای غربی، که ماهیت دیکتاتوری شان برآمده از روح فرهنگ و تمدن غربی است، خنده دار است. ما تجربه دو جنگ جهانی غربی های متمدن و دموکرات را که بالغ بر صد و اندی میلیون کشته بر روی جامعه جهانی گذاشت را فراموش نکرده ایم و تهاجمات جهانی ایشان که هرازچندگاهی به ویتنام و عراق و افعانستان و ... انجام شده را میبینیم ولی امثال فرخنژاد نمیتوانند بفهمند که چرا وقتی از دیکتاتور یاد میشود چرا نباید اسامی کسانی چون #بوش و #اوباما و #ترامپ و #بایدن در ذهنشان متبادر شود.... 👇