🔺حداد؟ عادل؟ خِرَد؟ حزب‌الله؟ 🙈 در برابر باغی انقلاب، آیا حدید و «بأس شدید» بودی؟ آیا عادل بودی؟ مبادا در برابر مردم انقلابی نماد خِرَد و فرهنگ باشیم و در برابر باغی انقلاب، تندیس خُردی و زبونی! ‼️آقای حداد عادل! این کردار و نگاهت را مانند خنجری در گرده خود یافتم! اگر برای آن، از ولیّ‌امر دستوری داشتی، چیزی بگو! وگرنه توبه کن و از رهبر و انقلاب و مردم هم پوزش بخواه که آخر عمری اینگونه در برابر باغی انقلاب، بی‌زبان و در نزد مردم زبون نشوی! مباد در آن مرزی بلغزی که امام صادق (ع) بیمَت داده است! 🚨نشان بده که این زبونی، «اتفاق» بود؛ نه برآمده از تراکم «انتخاب» های پیشین؛ بویژه دلالی‌های شب انتخاباتی. ◼️ نفرین بر «زبونی در برابر باغی» ◼️بر محافظه‌کاری؛ قتلگاه انقلاب!

🔺رد اتهام شرق، نقد ادعای مقام قضایی و پاسخ به پندار آقای اژه‌ای ◼️بدنه مردمی مطالبات حجاب 😅خبرنگاری که یادآور کودتای ۸۸ بر ضد جمهوریت است می‌گوید مطالبات انتقادی به لایحه حجاب، از سوی یک اقلیت پرسروصدا است! 🔻رد این اتهام آ. فیلم۱؛ شبکه ۵ سیما: اولویت ۸۴ درصدی نظرسنجی بر «جرم‌انگاری» هنجارشکنی! ب. فیلم۴؛ اذعان اژه‌ای: مردم توقع بجایی درباره عفاف و حجاب دارند. پس صدای مطالبه‌گران هم صدای مردم است و هم بجا! ج. فارس‌من: حجاب، اوج امضاهای فارس‌من را جابجا کرد؛ بیش از ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار امضا تا ۲۲ اردیبهشت! ◼️بدنه کارشناسی مطالبات در کارهای تخصصی، باید علمی بود! منتقدان لایحه حجاب، افزون بر پایگاه مردمی، پایگاه استدلالی و علمی نیرومندی دارد: آ. رئیس حوزه علمیه؛ آیت‌الله اعرافی: مسئولین در قوای سه‌گانه باید به مطالبات جریانات مردمی و انقلابی درباره عفاف و حجاب توجه لازم بکنند! ب. آیت‌‌الله‌ علم‌‌الهدی: مجلس بجای لایحه حجاب، صیانت از بی‌حجابی را تصویب نکند! ج. اژاه‌ای: «حتی صحبت درباره آن بود که ممکن است دولت در این زمینه لایحه دیگری بدهد» 📚پس دولت، یعنی یک ضلع کارشناسی و کانون اجرای لایحه، انتقادات جدی به لایحه داشته است! ◼️نقد لغزش محاسباتی آقای اژه‌ای! اژه‌ای با تأیید اصل دغدغه مردم، از «کار بی‌هزینه یا دست کم، کم‌هزینه» سخن میگوید! فیلم۳ و ۵ (از چپ) پاسخ رهبر به پندار آقای اژه‌ای است؛ رهبر: ‼️«کار باید «بهنگام» و همراه با «خطرپذیری در انجام» باشد! 👈بهنگام که نبودید! 👈 اینک هم در پی کار بی‌هزینه یا کم‌هزینه‌اید! آن هم در جنگ با دستگاههای جاسوسی دشمن!

🔺توجیه بدتر از لغزش! جای آیت‌الله یزدی خالی آ. منطق‌تراشی برای کار نادرست، خطرناکتر از آن کار است! آیا آن عالم بزرگ، در پی عکسی که از ایشان با آن باغی درآمد، چنین توجیهاتی کرد؟! اخلاقش کمتر بود یا سوادش ب. معنای یک رفتار رسانه‌ای، تابع ذهنیت و توجیهات ما نیست؛ به عکس و تیتر آن روزنامه سیاست‌باز بنگرید! ج. سیاستمدار باید مانند شطرنج باز، بداند که کجا مرود، چه کسانی شاید بیایند و با هر کس باید چگونه تا کند. ج. آیا این باغی و از سران کودتای ۸۸، تنها «اختلاف سیاسی» با نظام دارد؟ پس به رهبرتان را هم یاد بدهید! این ادبیاتِ انحراف و تحریف را کنار بگذارید! د. اخلاق یعنی عزت! نه اینکه خمیده و دو دستی، دست باغی قدافراشته را بگیرید؟ چرا رهبر پذیرای این فرد برای عیادت خویش نشد؟ بی‌اخلاقی کرد؟ اوج اخلاق، همان رفتار قرآنی رهبرمان برای انزوای اجتماعی آنان است: «و علَی الثلاثةِ الذيیَ خُلِّفوا حتی إذا ضاقت علیهم الأرضُ بما رَحُبَت و ضاقَتْ علیهم أنفُسُهم و ظَنّوا أَن لا مَلجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلا إلیه ثُمَّ تابَ علیهم لِيَتوبوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيم» ه. اگر اخلاق بریده از سیاست اسلامی هم داریم، بسیار خب! کاری بکن که تنها در پستوی اخلاق فردی باشد نه این که بدعتی در پیشانی سیاست بشود؟ و. اگر آیت الله یزدی بودند، شاید شما جرأت نمی‌کردید به نام اخلاق چنین بکنید! ◻️ اگر رهبری اجازه چنین کاری ندادند، بجای توجیه، توبه کنید!

📚 کارآمدی حکومت امیرالمومنین و ایران + شهید الداغی، آرزوی علی ع ⁉️ شبهه برخی با آوردن این سخن امیرالمؤمنین (ع) که همه مردم کوفه بهره‌مند بودند؛ نان گندم می‌خوردند و در سایه می‌نشستند (ما أَصبَحَ بِالکوفةِ أَحَدٌ إِلّا … یَجلِسُ فی الظِّلِّ ...». ابن شهرآشوب، مناقب، ۲: ۹۹) می‌گویند امیرالمؤمنین همه مردم حکومت خود را به رفاه و خانه رساند! پس چرا نظام ایران که ادعای اسلام دارد، مردم را خانه‌دار نکرده است؟! ◼️ادعای برادران حکیمی «همه خانه داشتند: در حکومت اسلامی امام علی (ع)، مسأله مسکن حل شده بود؛ یعنی در کوفه، تنها شهری که در اختيار آن حضرت باقی مانده بود، کسی بدون مسکن وجود نداشت». حکیمی، الحیاة، ۴: ۲۹۹ و ۳۰۰. آقای حکیمی ادعای محدود بودن فرمانروایی امیرالمؤمنین به کوفه را برپایه این فرمایش امام (ع) می‌داند: «این چیزی جز کوفه نیست» (ما هیَ إلّا الکوفةُ أَقبِضُها و أَبسُطُها) نهج: ۶۶) ◼️بررسی «خانه داشتن همگان» در حکومت علی (ع) آ. گستره حکومت امیرالمؤمنین سرزمینی که امیرالمؤمنین فرمانروای آن بود و کارگزاران خود را بر آن گمارد، بنا بر آنچه از کتاب «تاریخ سیاسی اسلام، ۱: ۷۴۰» گزارش شده، سرزمینی است که بیش از ۲۵ کشور کنونی را در بر می‌گیرد: «ایران، افغانستان، پاکستان، تاجیکستان، ترکمنستان، ازبکستان، قزاقستان، آذربایجان، داغستان، گرجستان، ارمنستان، قبرس، یونان، ترکیه، عراق، اردن، کویت، بحرین، قطر، امارات، عربستان، یمن، مصر، لیبی، سودان و اتیوپی. آن سخن امیرالمؤمنین درباره محدود شدن عملیِ حکمرانی ایشان به کوفه نیز، برای سالهای پایانی فرمانروایی ایشان بود. ب. توان خدماتی حکومت امیرالمؤمنین (ع) اگر «در سایه نشستن» (یجلس فی الظل) را به معنای خانه داشتن بگیریم، آیا همه مردم گستره حکومت امیرالمؤمنین خانه داشتند؟ مردم و کارگزاران با امیرالمؤمنین (ع) کاری کردند که ایشان نه تنها نتوانست بخشی از سرزمین اسلامی (سوریه، لبنان و فلسطین) را از معاویه پس بگیرد و نه تنها نتوانست مردم همین گستره فرمانروایی خودشان را خانه دار کند، بلکه تقریباً همه ۲۵ کشور کنونیِ در فرمان ایشان نیز از دست رفت و ایشان ماند و «کوفه» و چند شهر پیرامونش که سخنی از خانه داشتن مردم آن چند شهر نیز نشده است؛ 👈 بلکه مردم آن شهرها، حتی «امنیت مالی» و «امنیت جانی» نیز نداشتند و داعش آن روزگار، با راهبرد «هزارخنجر» اقدامات تروریستی غافلگیرانه‌ای بنام «الغارة» انجام می‌داد. کتاب «الغارات» این فتنه‌های معاویه را به گستردگی نشان می‌دهد. ◼️گزارش یکی از غارتها؛ غارت سفیان یکی از این غارات، غارت شهر انبار در سال ۳۹ است. معاویه به سفیان گفت با سپاهی پرشمار و مُجهّز، از «هیت» بگذر و اگر سپاهی یافتی بکش و «انبار» را تاراج کن و اگر سپاهی نیافتی به «مدائن» برو؛ ولی به کوفه دست اندازی نکن! چون غارت انبار همانند زدن کوفه است و دل مردم عراق را می‌لرزاند و هواداران ما در آنجا را خورسند می‌کند و ترسیدگان را به سوی ما می‌کشاند، هر کس دیدگاهش مانند تو نبود بکش! از کنار هر چه می‌گذری بِتُنبان و دارایی‌ها را غارت کن! چون این کار همانند کشتار و بلکه بیمبارتر است. سفیان هم به غارتگری پرداخت و کارگزار حضرت علی (ع) را کشت و دارایی‌ها را به تاراج برد. کافی، پانوشت، ۹: ۳۶۵ ◼️واکنش امیرالمؤمنین به این غارت علی ع: «شب و روز و پنهان و آشکار شما را به جنگ فراخواندم و گفتم با آنان بجنگید تا پیش از آنکه آنان با شما بجنگید ... پس به همدیگر وانهادید تا دچار غارت‌های معاویه شدید و آنان بر سرزمین‌های شما چیره شدند ... و بر زن مسلمان و زن کتابی درآمدند و از پای تا سر، هر چه زیور داشتند را درآوردند (پابند، دسبتند، گردنبند و گوشواره) و بی زخم و رنج بازگشتند! اگر کسی برای این داستان دِقمَرگ شود روا است! جای شهید الداغی خالی بود! ◼️نفرین امیرالمؤمنین ع بر کارگزاران و مردمش کار حضرت علی (ع) به جایی رسید که در جلو چشم دشمن به کارگزاران فرمود: خدا مرگتان بدهد! که فهم‌تان به اندازه کودکان خوابنما و زنان زفاف است! ای‌کاش شما را نمی‌دیدم و نمی‌شناختم! «قَد دَعَوتُکم إلی‏ قِتالِ هؤلاءِ القَومِ لَيلًا و نَهاراً ... فَتَواکلتُم‏ و تَخاذَلتُم حَتّی‏ شُنَّت عَلَيکم الغاراتُ و مُلِکت عَلَيکم‏ الأَوطانُ ... يا أَشباهَ‏ الرجالِ و لا رجالَ ... قاتَلَکم اللَّهُ» کافی، ۹: ۳۶۱. ◼️انقلاب فرزندان امیرالمؤمنین 👈 فتح پایگاه استکبار در ایران، با دست تهی 👈 ۸ سال دفاع در برابر جنگ استکبار 👈 ۴۵ سال در برابر تحریم اقتصادی 👈 ۳۰ سال در برابر شبیخون فرهنگی 👈 نه تنها محدود به کوفه نشدیم بلکه عراق، سوریه، لبنان، یمن و کمابیش فلسطین و حتی ونزوئلا را نیز از حلقوم استکبار درآوردیم ◼️کارآمدی ظاهریِ انقلابِ فرزندانِ علی (ع) در ایران، دهها برابر حکومتی بود که کارگزاران و مردمش نفرین‌شده‌ی امام تنها و مظلومش بودند! 🖤 سخن آ. جوادی

🔺واکنش امیرالمؤمنین، درود خدا بر ایشان، در برابر یک خوراک خیلی خوشمزه؛ گاهی کمی هم به یاد این سخنان باشیم! ‼️ما از دنیا می خوریم یا دنیا از ما؟ ◻️المشتاقُ لا یَشتهی طعاماً و لا یَستَلِذُّ شَراباً ◻️دلداده نه خوره خوراک است؛ نه نوشیدن برایش گواراست

🔺 فقه و مدیریت فضا در سخن ولیّ فقیه ◻️چندی است که پیرو فقه و مدیریت پنج‌لایه ابرفقه (نقطه، خط، سطح، حجم، جرم) آنها را به گونه فشرده به سه لایه فقه و مدیریت «فضا، ساختار و بافتار» بررسی می‌کنیم. در دل فضا، ساختار دوانده می‌شود. اگر فضا درست بشود، ساختار هم می‌تواند کارامد باشد و کاستی هایش هم چندان کارا نباشد، ولی اگر فضا آسیب ببینید حتی توانمندی‌های ساختار هم کارامد نخواهد بود. در دل ساختار نیز مدیریت بافتاری می‌تواندکارامد باشد. ◻️کار برجسته ولیّ‌امر، سودهی کلان و مدیریت فضا است و اولویت وظیفه هر فرد، هر بافت و هر ساختار، برآوردن نیازهای «فضا» است (أعظم ما افترض سبحانه) ولی شوربختانه هر سه، بیشتر به کارهای اختصاصی خود می‌پردازند. ولی باید بدانیم که اگر فضا آسیب ببینید، ساختار و آنگاه بافتار هم ناکارامد خواهند بود. ◻️«پرچم»، نشان فقه و مدیریت فضا است. راهپیمایی‌ها فضاساز هستند، ریخت و رخت ما و شهر ما (من تشبه بقوم)، شعائر و فضاساز هستند و باید این شعائر را تعظیم کرد! ◻️ پرسش: چرا هنگامی که رزمنده‌ای بر بالای خاکریز می‌رود، بجای آن که فرمانده کل قوا به این کار اعتراض کند و آن را نمونه «التَهلُکة» بداند، آن را می‌ستاید؟ چرا کشته شدن برای دفاع از مال، شهادت است؟ با این که جان، باارزش‌تر از مال است. چون این کارها یعنی مدیریت فضا که فقه و هنجارهای آن با مدیریت ساختار، بافتار و فرد، یکی نیست. 📚همسو: 👈نقد فقه فضا، فقه ساختار و بافتار 👈اذان بلند و بلندگوی عزاداری 👈بررسی فقهی کار شهید الداغی 👈فقه فضا و پرچم 👈فقه فضا؛ توازن پنهان و آشکار 👈 فرق فقه فضا و غوغا 👈 کتمان ایام الله

🔺شگفت‌ترین‌های امام خمینی، عرفان و دلیری! ولیّ فقیه، ولی خدا است، کسی که ولیّ خدا باشد، نه می‌ترسد و نه می‌اندوهد (لا خوفٌ علیهم و لا هم یَحزَنون) عرفان یعنی این! نه اینکه از ترس چهارتا بوقچی، درباره قتلگاه فضای مجازی و حجاب و فسادهای مالی خاموشی و محافظه‌کاری پیشه کنیم! محافظه‌کاری، ذلت است نه اسلام و ایمان و عرفان! گر بر کَنم دل از تو و بردارم از تو مهر آن مهر بر که افکنم، آن دل کجا برم؟ 🧨محافظه‌کاری قتلگاه انقلاب! 🌾 صبح میبد