🌤 صبح‌نوشت 🌤
امروز صبح خداوند توفیق داد که بالاخره پاسخ یکی دیگر از سؤالات ذهنم را پیدا کنم.
🤔 سؤال:
چرا انسان باید به خاطر تمام نعمت‌هایی که خداوند به او بخشیده است خوشحال باشد (هر چند آن نعمت‌ها در نظر انسان کوچک و ناچیز باشند) و همواره باید نیمه‌ی پر لیوان را ببیند؟
🔷 پاسخ:
دست‌کم به یک دلیل.
از آنجایی که انسان و بلکه تمام مخلوقات ذاتا فقیر و محتاج هستند و هیچ چیز از خود ندارند، لذا هرگونه نعمت و بخششی که به آن‌ها رسیده و می‌رسد در واقع هدیه‌ای است از جانب غنی محض به فقیر/فقرای محض.
به بیان روشن‌تر، عدم برخورداری کنونی ما از برخی نعمت‌ها، به هیچ وجه به معنای آن نیست که نعمت‌هایی که در حال حاضر از آن‌ها برخوردار هستیم ذاتا از آنِ ماست و در مورد آن‌ها از خدا بی‌نیاز شده‌ایم و به تشکر نیازی نداریم. خیر! اینگونه نیست. انسان ذاتا موجودی فقیر است و تا ابد نیز فقیر خواهد ماند، لذاست که فقیر و محتاج ذاتی، به هر نعمت محتاج است و لازم می‌آید که شکر کند و قدر بداند و چه خوب و حکیمانه است که به خاطر برخورداری از تمام نعمت‌هایی که به داشتن تک تک آن‌ها نیازمند است، خوشحال و مسرور باشد، اما ذوق‌زده نشود.
🌹 از ضعف قلم عذرخواهم.
@abarshagerd ✍
🌤 عصرنوشت 🌤
اگر با آمریکا به توافق (توافق ژنو - برجام) نمی رسیدیم، واقعا جنگ اتفاق می افتاد؟
⭕️ براستی اگر عدم توافق موجب دادن بهانه ی کافی به آمریکا جهت تهاجم نظامی علیه کشورمان می شود، پس چگونه است که با وجود حضور آمریکا در گفتگوهای گروه ۱+۵ با ایران از سال ۸۷ و عدم حصول هیچ گونه توافقی (به سبب مقاومت و ابتکار تیم مذاکره کننده ی ایران)، خبری از حمله ی نظامی نبود که هیچ، بلکه به طور مکرر شاهد عقب نشینی های آمریکایی ها از مواضعشان بودیم.
◀️ مثلا در ماجرای بیانیه ی تهران (اردیبهشت ۸۹)، همانطوری که آمریکا فقط به دنبال «بهانه»ای بود تا قطعنامه ۱۹۲۹ و تحریم های شدید را علیه ما وضع و اعمال کند، این کشور به راحتی می توانست در حدفاصل مهر ۸۶ تا تیر ۸۷ که به علت عدم اعتنای ایران به اجرای قطعنامه ها حاضر به حضور در گفتگوها نمی شد، بهانه ی کافی را به دست آورده و اعلام کند که ایران اهل مذاکره نیست و چاره ای جز تهاجم نظامی به این کشور وجود ندارد.
◀️ و یا در بهمن ۸۸ (مذاکرات استانبول ۱) که مذاکرات صرفا به علت اصرار ایران بر لزوم مذاکره در چارچوب NPT و نیز اذعان طرف های غربی به حقوق هسته ای ایران ذیل NPT به هم خورد، باز هم آمریکا به راحتی می توانست همین ماجرا را دستاویز و بهانه قرار دهد و راهکار برخورد با ایران را صرفا تهاجم نظامی مطرح کند.
💥 اما هیچگاه جنگی رخ نداد.
◀️ نه تنها هیچ جنگی رخ نداد، بلکه آمریکا در مذاکرات استانبول ۲ (فروردین ۹۰) ناچار شد که رسما از موضع رسمی خود عقب نشینی کرده و در سطح «رئیس جمهور» خود به غلط کردن بیفتد! و نامه ای صادر کند مبنی بر اذعان به حقوق هسته ای ایران ذیل NPT (همان چیزی که در برجام رسما مورد انکار قرار گرفته است). این در حالی بود که آمریکا با وجود حضور در مذاکرات استانبول ۱ آنهم در سطح معاون وزیر خارجه، حاضر به پذیرش حقوق ایران براساس NPT نشده بود. این است قدرت اثرگذاری و پیشبری «مقاومت» ...
◀️ عقب نشینی های مکرر، متوالی و عظیم آمریکایی ها از فروردین ۹۰ (استانبول ۲) تا اسفند ۹۱ (آلماتی ۱) و نیز عدم استفاده ی آمریکا از گزینه ی نظامی در شرایطی اتفاق افتاد که داعش در سوریه و عراق و نیز عربستان سعودی در یمن دست برتر را در معادلات داشتند و پیروزی های بزرگ و تاریخی کنونی به دست نیامده بود و همچنین روابط استراتژیک ایران با روسیه به هیچ روی در سطح فعلی نبود. با وجود تمامی آنچه گذشت، باز هم آمریکا حاضر به آغاز تهاجم نظامی به ایران نشد، چه رسد به امروز!
🌗 اساسا اختلاف اوباما با نتانیاهو بر سر همین موضوع بود، وگرنه عدم حمله ی نظامی اوباما به ایران به هیچ وجه به معنای «جنگ طلب» نبودن اوباما نیست (فلسطین، افغانستان، پاکستان، لیبی، سوریه و یمن را مگر می شود فراموش کرد). مسئله ی مورد اختلاف آن بود که به اعتقاد اوباما، اگر راهبرد مذاکره با ایران به هم بخورد و به توافقی – که صنعت هسته ای این کشور را به عقب نراند - منجر نشود، علی القاعده گزینه ی بعدی جنگ خواهد بود و این در حالی است که حمله ی نظامی ما آمریکایی ها علیه ایران میسر نیست. بنابرین، از قضا آمریکا بسیار به حصول توافق محتاج بود و حتی محتاجِ به هم نخوردن مذاکرات؛ یعنی ما می توانستیم صرفا با «کش دادن مذاکرات» امتیازات بیشتری از آمریکا بگیریم، اما افسوس!
@abarshagerd ✍️
ابَرشاگرد
🔈 در این پیام صوتی کوتاه که چندین ماه پیش ضبط شده است، سعی کرده‌ام به تبیین یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های مردم ایران و مردم آمریکا بپردازم.
⏰ مدت: حدود ۳ دقیقه و ۳۰ ثانیه
@abarshagerd ✍
🌤 عصرنوشت 🌤
با غرب چگونه باید «تا» کرد؟ (بازنشر به همراه اصلاح)
🔴 «غرب»، با توجه به روحیه و خویِ سرمایه داری، استیلاطلبی و استعلاطلبی اش، در نوع مناسبات و روابط خود با کشورها، همواره تمام تلاشش را خواهد کرد که آن ها را در حدّ توان، به خودش وابسته کند/ نگه دارد.
برای وابسته نمودن/ نگه داشتن یک کشور، لازم است که قدرت و بنیه ی آن کشور تا حد امکان تضعیف شود تا به ناچار برای زیستن به دیگران وابسته گردد.
از همین روی، هیچگاه نباید تصور کرد و انتظار داشت که غرب در روابط خود با کشورمان، به دنبال افزایش قدرت ماست. این تصور در خوشبینانه ترینِ حالات ناشی از ضعف فکری و خوش خیالی است. او تمام تلاش خود را خواهد کرد تا قدرت ما را کاهش دهد و تحلیل برد.
🎯 لذا برای برقراری یک تعامل سازنده و مفید (نه تعامل بازنده و مضر) با غرب (البته فعلا به استثنای ایالات متحده)، به ناچار باید از موضع قدرت وارد شویم وگر نه روز روشن ما را خواهند خورد و خواهند بلعید.
#غرب
#آمریکا
#اروپا
#برجام
@abarshagerd ✍️
🌤 صبح‌نوشت 🌤
وجیزه‌ای در مواجه با معاندان
✅ آن رهبر که به مردم خود اعتماد دارد، نیازی به دیکتاتوری و تحمیل نظر خود نمی‌بیند. لذاست که امامین انقلاب اسلامی همواره از منتخبین مردم (حتی فلانی، فلانی، فلانی، فلانی و فلانی) حمایت کرده و می‌کنند. البته بی‌شک لازم است که بین حمایت «گفتمانی» و حمایت «اجرایی» تفکیک قائل شویم.
@abarshagerd ✍
هدایت شده از ابَرشاگرد
🎥 هم اکنون؛ پخش سریال وزین «وضعیت سفید» از شبکه ی افق سیما
@abarshagerd
🌤 صبح‌نوشت 🌤
مکعب یا پیاز؛ مسئله دقیقا همین است
🔹 تا پیش از فراگیری «امیرپردازی»، تصور من از انسان این بود که موجودی است دارای «ابعاد» شخصیتی مانند جسم و روح، اما امیرپردازی به من آموخت که این تحلیل از وجود انسان تحلیلی به شدت ناقص، غلط و بلکه صددرصد غیرالهی است. انسان و بلکه تمام مخلوقات عالم دارای «لایه»های شخصیتی هستند نه «ابعاد» شخصیتی، و این موضوع نتایج پُربرکت و حیرت‌انگیزی به دنبال خواهد داشت که مأموریت تبیین آن بر عهده‌ی امیرپردازی و زبرپردازی می‌باشد.
💥 انسان مانند «مکعب» نیست که بُعد داشته باشد، بلکه مانند «پیاز» لایه‌لایه است و آن لایه‌ها به ترتیب از عمق به سطح عبارت‌اند از :
عقل - فکر - قلب - حس - عضو
@abarshagerd ✍️
🌙 شب‌نوشت 🌙
♦️ اجازه هست باور نکنیم؟!
آیا مذاکرات ۲۲ ماهه ی منتهی به حصول برجام و امتیازات بسیار وسیع و گسترده، عجیب و غریب و بعضا ابدی که در این توافق به طرف مقابل واگذار و در قبال آن، امتیازات بسیار ناچیزی که دریافت شده است، تنها و تنها با هدف منزوی نمودن آمریکا صورت گرفته است؟ براستی چنین بوده است؟
اگر چنین است، پس چرا و با چه مبنایی آقای وزیر خارجه در اثنای مذاکرات صریحا اعلام کردند که رسیدن به هر نوع توافقی، از عدم توافق بهتر است؟ آیا هر نوع توافقی قابلیت رسوا و منزوی نمودن آمریکا را داراست؟! وانگهی! برای منزوی کردن طرف مقابل چه نیاز و تعبدی به حصول توافق بود؟ آیا تیم مذاکره کننده نمی توانست کارشکنی ها و سنگ اندازی های طرف غربی را بر سر راه حصول توافق – با استفاده از ابزار رسانه و دیپلماسی عمومی - در بوق و کرنا کند و مسئولیت شکست و به نتیجه نرسیدن مذاکرات را به گردن آنان بیندازد؟
اگر چنین است، پس چرا مکررا نقض عهدهای آمریکا و سایر غربی ها را توجیه می کردند؟ مگر نه آنکه برای منزوی نمودن طرف مقابل لازم است که موارد نقض عهد او به طور مکرر به گوش ملل دنیا برسد و در مجامع و جلسات مختلف آن هم با صدایی واحد نه متناقض مطرح شود؟
اگر چنین است، پس چرا اکنون باز هم می خواهند در موضوع FATF نیز به آمریکا اعتماد کنند؟
حال که از منزوی شدن آمریکا سخن به میان می آورند، پس چرا باز هم در لفافه صحبت از امکان مذاکره ی مجدد با آمریکا می شود و مثلا خطاب به آمریکایی ها می گویند: پلی که شکسته اید را احیا کنید!؟ مگر به هدف ادعایی خود یعنی «منزوی کردن آمریکا» دست نیافته اند؟ پس با این حساب مذاکره ی مجدد چه معنا و مبنایی دارد؟
با عرض تأسف باید گفت که آنچنان بوی صداقت و یکرنگی از این سخنان و رفتارها استشمام نمی شود.
اگر آقایان واقعا به نیت منزوی کردن آمریکا پای میز مذاکره رفتند، پس قاعدتا باید او را «دشمن» خود قلمداد می کردند (زیرا دشمن را باید منزوی کرد نه دوست را). اما چرا به جای تلاش جهت منزوی نمودن آمریکا، او را این همه بزک کردند؟ چرا او را «کدخدا» و «مؤدب» خواندند؟ چرا در میانه ی مذاکرات دست ایران را با خالی اعلام کردن خزانه، عدم وابستگی آرمان کشور به داشتن سانتریفیوژ، وابسته بودن آب آشامیدنی به نتیجه ی مذاکرات و ... خالی کردند؟ براستی هیچ عاقلی را می توان یافت که در مقابل دشمن ذاتی خود اینگونه موضع بگیرد؟
اگر آمریکا را دشمن فرض کردند و به دنبال منزوی نمودن او بودند، پس چرا بندهای برجام را به گونه ای تنظیم نکردند که به مجرد هر نقض عهد، آبروی نداشته ی او بر زمین بریزد؟ این در حالی است که در برجام، هر جا که آمریکا تعهدی داده است، راهی را برای فرار از عملی کردن آن در نظر گرفته و تعبیه نموده است، به طوری که هر غلطی که از او سر زد نه تنها نقض برجام محسوب نمی شود، بلکه به جای آن، کوچکترین حرکت/واکنش ایران نقض برجام بشمار می رود!
این طور که از متن برجام به نظر می رسد، غربی ها این توافق را اساسا به گونه ای تنظیم نموده اند که به منزوی شدن و به گوشه ی رینگ رفتن «ایران» منجر گردد، نه «آمریکا»!
براستی اگر آقایان توانسته اند آمریکا را منزوی نمایند، پس چرا اکنون علی رغم خروج رسمی، علنی و کابویی وار این کشور از برجام و سرکار نهاده شدن عالیجنابان توسط اروپا، با استناد به بند ۳۶ این توافق و نیز مصوبه ی مجلس، برنامه ی مشروع هسته ای کشور را با قوت و قدرت از سر نمی گیرند؟
چرا کماکان به دنبال آن هستند که از هر راه ممکن (حتی به قیمت مخدوش نمودن عزت و منافع ملی) پیکر بی جان و چاک چاک برجام را حفظ کنند؛ آن هم توسط اروپایی های «پیکان» صفت! به اعتقاد آقایان، پیکان کجا و بنز کجا!
حقیقت آن است که اولا ایالات متحده پیش از برجام نیز منزوی بود (چه در بین ملل و چه در بین حاکمیت های دنیا) که نشانه ی آن نیز عدم اعتنای اکثریت غالب کشورهای دنیا به قطعنامه های ۶ گانه شورای امنیت می باشد. ثانیا اگر هم آمریکا منزوی گشته است، این موضوع هیچ ارتباطی به اقدامات حضرات ندارد. این آقایان با اقداماتشان، الگو بودن ایران را در بین ملل مسلمان و آزاده ی دنیا در خطر زوال و ج.ا.ایران را در مظان اتهام تذبذب و در معرض انزوا قرار دادند. یک کشور و حاکمیت زمانی که از «عزت» برخوردار نباشد و انگیزه ای هم برای کسب و دفاع از آن نداشته باشد، کسی او را جدی نمی گیرد و طبعا منزوی می شود.
اینکه می بینیم که غربی ها - و ایضا غربگرایان – منزوی گشته اند، حاصل سعه ی صدر نظام اسلامی و نیز اجازه ی حکیمانه ی او نسبت به اجرایی شدن این توافق پُرنقص بود. حال که غربگرایان نیز همانند آمریکا در بین مردم بی آبرو و بی اعتبار شده اند، این دستاورد عظیم نظام یعنی «منزوی شدن آمریکا» را به پای خود می نویسند و به خود نسبت می دهند تا در جرگه ی منزوی شدگان جای نگیرند و بتوانند از پاسخگویی بگریزند.
@abarshagerd ✍️
☀️ ظهرنوشت ☀️
حسنی به مکتب نمی‌رفت، اگر هم می‌رفت جمعه‌ها می‌رفت!
🌗 این است حکایت حامیان سرسخت دیروز مذاکره با آمریکا و توافق متولد شده از آن، و منادیان و مروّجان پوشالی امروز مقاومت در برابر آمریکا؛ آنهم پس از تحمیل یک #خسارت_محض به کشور عزیزمان در روز روشن.
🌗 همین نداهای منافقانه و غیرصادقانه را اگر در آوان مذاکرات سر می‌دانند، شرایط و وضعیت امروز قطعا طور دیگری رقم می‌خورد و مسیر تاریخ عوض می‌شد.
مگر چه تفاوت و توفیری است میان آمریکای زمان ترامپ با آمریکای زمان اوباما؟
اوباما
◀️ شدیدترین تحریم‌های طول تاریخ اقتصاد دنیا را علیه ملت ایران اِعمال نکرد که کرد.
◀️ یک جنگ‌طلب و خونریز حرفه‌ای نبود که بود.
◀️ در ۸ سال صدارتش با تخصیص و امضای بودجه‌های براندازی رسما و علنا به دنبال سرنگونی نظام مردمی اسلامی ایران نبود که بود.
و ...
💢 البته در این بین حساب متنبهان و عبرت‌گیرندگان واقعی از این جرگه و جماعت جداست. تفصیل آن بماند.
⚠️ «حسنی»های زمان را باید دریافت و شناخت.
@abarshagerd ✍
🌙 شب‌نوشت 🌙
(بازنشر به مناسبت درگذشت محمد مرسی)
🔻 سؤال:
چرا آمریکا به کسانی که در مقابل او نرمش نشان می دهند نیز رحم نمی کند؟ مگر این افراد، دوستان آمریکا محسوب نمی شوند؟ پس راز این رفتار آمریکا چیست؟
✅ پاسخ:
دست‌کم به ۲ دلیل اصلی
◀️ یک. از نگاه لیبرال ها – از جمله آمریکایی ها – اساسا «انسان، گرگ انسان است». از دید آمریکا، کسانی که در برابر او نرمش و یا کرنش می کنند و حاضر می شوند که برای خوش آمد آمریکا حتی به منافع کشورشان نیز پشت کنند و امتیازاتی که حقوق و منافع مردم را پایمال می کنند واگذار نمایند، «خائن» محسوب می شوند. لذا برآورد آمریکا آن است که این افراد وقتی حاضر می شوند به مردم خود نیز خیانت کنند، فرداروز ممکن است که علیه خودِ ما آمریکایی ها هم خیانت کنند. پس بهتر آن است که به محض اتمام تاریخ مصرف این افراد، از میان برداشته شوند. نتیجه آنکه نگاه آمریکا به افراد مذکور، صرفا نگاهی «ابزاری» است.
◀️ دو. هم راستایی افراد یادشده با منافع آمریکا و نرمش در برابر او، طبیعتا موجب ایجاد توقع در این افراد خواهد شد و ادعای داشتن سهم از قدرت را مطرح خواهند کرد. به عنوان نمونه، آمریکا با استفاده از این افراد، اهداف مورد نظرش را در کشور مقابل پیاده می کند (مانند اسقاط آن نظام یا هر هدف دیگر) و پس از آن، این افراد در دوره ی جدید ادعای سهم کرده که "چون ما به شما آمریکایی ها کمک کرده ایم بنابرین باید به توقعات ما نیز توجه شود".
آمریکا در دوره ی جدید می خواهد کسانی در منصب و جایگاه آن افراد (ابزار) قرار گیرند که هیچ گونه ادعای سهمی نتوانند داشته باشند و کاملا «وام‌دار» و «وابسته»ی آمریکا باشند که مبادا در بلندمدت موی بینی او شوند.
⚠️ این است ایالات متحده
@abarshagerd ✍️
🌤 عصرنوشت 🌤
پاسخ به شبهه ای تکراری
🔻 براستی اگر «برجام» توافق بدی برای ایران بشمار می رود، پس چرا آمریکا از آن خارج شد؟
❇️ پاسخ نقضی:
علاوه بر برجام، آمریکا از توافق IMF (پیمان منع آزمایش موشک های هسته ای میان برد و کوتاه برد) که برای دستیابی به آن تلاش فراوان نمود نیز خارج شد. این در حالی بود که توافق مذکورِ آمریکا با شوروی (گورباچف)، توافقی مطابق با میل آمریکا بود. بنابرین، خروج آمریکا از یک توافق لزوما به معنای مفید بودن آن توافق برای طرف مقابل و مضر بودن آن برای آمریکا نیست، که اگر «برجام» توافق خوبی برای ایران و توافق بدی برای آمریکا محسوب می شود، پس اساسا چرا آمریکایی ها در آن وارد شدند؟
❇️ پاسخ حلّی:
به دلایل متعدد می توان اثبات نمود که «برجام» اساسا توافق خوبی برای آمریکا و توافق بدی برای ایران بشمار می‌رود که پیشتر در مطالب قبلیِ کنال به مناسبت های مختلف به برخی از این دلایل اشاره کردیم.
ما نیز همانند حامیان و مدافعان برجام معتقدیم که این توافق اساسا بر مبنای راهبرد "برد - برد" تهیه و تنظیم شده است، با این تفاوت که ما بر این باوریم هر دو سوی «برد» آن نصیب آمریکا شده است. از یک سو صنعت هسته ای کشور در بخش های بسیار وسیعی عملا متوقف یا به شدت به عقب رانده شده و از سویی دیگر ساختار تحریم ها براساس متن برجام بر سر جای خود باقی است.
براستی اگر برجام توافق بدی برای آمریکا است و آمریکایی ها هم این توافق را به ضرر خود تلقی می کنند، پس چرا این توافق را از اساس سرنگون نکردند، بلکه برجام را سر پا نگه داشته و صرفا خودشان از آن خارج شدند. این در حالی است که آمریکایی ها به آسانی می توانستند با دستاویز قرار دادن یک بهانه ی واهی و توسل به بند ۳۷ برجام، تحریم های شورای امنیت را بازگردانده و کل توافق را از هم بپاشانند. این کار برای آمریکا مستلزم زحمت خاصی بود؟ خیر!
💥 آمریکا، نه به علت بد و مضر بودن این توافق برای آمریکا و یا نه به علت مفید بودن این توافق برای ایران، بلکه به سبب یقینی که بر ماندن دولت فعلی در برجام داشت این از توافق خارج شد.
💥 آمریکا وقتی به عینه می دید که با نقض عهدهای مکرر خود و تهی کردن برجام از هرگونه خاصیت برای ایران، از یک طرف هیچ واکنش متقابلی از جانب دولت دریافت نمی کند و از دیگر سو نمی تواند نظام اسلامی را وادار به واگذاری امتیازات بیشتر، عقب نشینی و تسلیم در سایر حوزه ها (نظیر امنیتی، منطقه ای و ...) کند، لذا تصمیم به خروج از برجام گرفت تا این بار با وارد ساختن فشار روانیِ ناشی از خروج از این توافق، ایران را مجبور به عقب نشینی و امتیاز دادن کند.
@abarshagerd ✍️
ابَرشاگرد
🔈 دو نکته پیرامون FATF و اظهارات غیرفنی آقای رئیس جمهور در روز گذشته
@abarshagerd ✍️
🌤 عصرنوشت 🌤
طرح بحث
🔹 لابد آن روایت معروف را شنیده اید که می فرماید: "فقر از هر دری وارد شود، ایمان از در دیگر خارج می گردد". (قریب به مضمون)
فرض می‌کنیم روایت فوق از نظر سندی هیچ خدشه ای بدان وارد نباشد.
یا آنکه فرمود: "کاد الفقر ان یکون کفرا". (فقر ممکن است به کفر بینجامد).
🤔 سؤال:
اگر کسی به سبب "فقر" کافر شود، آیا می توان گفت که در زمان "دارایی"، آن فرد فردی مؤمن بوده است؟
آیا "فقر" یکی از نمونه های شکافت شخصیتی نیست؟ بلی! فقر یکی از مصادیق شکافت شخصیت محسوب می شود، همچنانکه در روایتی به همین موضوع اشاره شده است.
حال، اگر کسی در شرایط شکافت، کفرش بروز پیدا کرد، آیا می توان گفت پیش از شکافت، مؤمن بوده است؟ یا آنکه پیش از شکافت نیز کافر بوده، لیکن پس از شکافت، کفر او رو آمده است؟
🌺 تأمل کنیم!
@abarshagerd ✍️
🔈 چندی پیش در بین فایل های آرشیوی ام، به یک فایل صوتی برخوردم که در آن دکتر فریدون عباسی؛ رئیس سابق سازمان انرژی اتمی به مناسبتی قبول زحمت کرده و به دو سؤال مطرح شده از جانب بنده و نیز سؤالات برخی دوستان دیگر پاسخ دادند.
◀️ این پرسش و پاسخ در سال ۹۵ انجام شده است.
🌸 ذیلا تقدیم می شود. 👇👇
@abarshagerd ✍️
🌤 صبح‌نوشت 🌤
وجیزه ای در نسبت روسیه و برجام
🔻 سؤال:
علی رغم آنکه روسیه (به عنوان یکی از متحدین جدید استراتژیک ج.ا.ایران) از اشکالات و ایرادات فراوان موجود در متن و روح توافق وین (برجام) مطلع می باشد و کاملا به این نکته واقف است که برجام نه توافقی «مطلوب»، نه «مقبول» و نه حتی «معمول» برای ج.ا.ایران است، با این حال چرا از حفظ این توافق پُراشکال حمایت می کند؟
❇️ پاسخ :
حمایت روسیه از برجام و تلاش برای حفظ آن از دلایل متعددی برخوردار است که یکی از این دلایل عبارت است از اهمیت فراوان و غیرقابل اغماض «حفظ ثبات پیرامونی» برای این کشور آنهم با شعاع قابل توجه و مضافا در خصوص موارد مهمی نظیر موضوع «هسته ای»، نه آنکه روسیه برجام را توافقی خوب بداند؛ اصلا! کما اینکه پیش از این، آقای رجب صفروف مدیر کل مرکز مطالعه ایران معاصر در روسیه در برنامه تلویزیونی جهان آرا به صراحت اعلام کرده بود:
"اگر روسیه به جای ایران بود، هیچگاه حاضر به پذیرش برجام نمی شد".
@abarshagerd ✍️