♻️ هجرت حضرت امام خميني(ره) از عراق به كويت تحت فشار رژيم بعثي عراق (1357 ش) ✍ امام خميني(ره) پس از تبعيد به نجف، فريادهاي حق‏ طلبانه و ظلم‏ ستيز خود را عليه رژيم، از طريق سخنراني، ارسال پيام‏هاي كتبي و شفاهي به گوش ملت ايران مي‏ رساندند و بدين وسيله ماهيت بيدادگري و فساد و وابستگي رژيم را افشا و آشكار مي‏ ساختند. ثمره اين فعاليت‏ها، باعث آگاهي و رشد سياسي روزافزون همه اقشار، اعم از تحصيل‏ كرده‏ ها، روحانيان، بازاري‏ها، شهري‏ ها، روستايي‏ ها و... گرديد. ✅ از اين رو، رژيم طاغوتي ايران، با اعزام هيئتي به بغداد و مذاكره با مقامات عراقي، خواهان ايجاد محدوديت براي امام بود. تا آنجا كه منزل ايشان در نجف، در دوم مهر 1357 ش توسط نيروهاي امنيتي عراق محاصره شد و رفت و آمدها، محدود و كنترل گرديد. ✅ پس از اين كه دولت بعثي عراق، رهبر كبير انقلاب اسلامي، حضرت امام خميني را از فعاليت‏هاي سياسي و مذهبي بر ضد رژيم شاه در كشور عراق منع كرد، ايشان نجف را به قصد اقامت در كشور كويت ترك نمود. اما دولت كويت براي حفظ روابط خود با رژيم شاه از ورود امام به اين كشور جلوگيري كرد. بنابراين امام پس از توقفي كوتاه در مرز بصره، به بغداد رفت و روز ديگر عازم پاريس شدند. #کانال_استاد_عباسے_خراسانے @abbasi_khorasani

💠 #نگرانی_های_پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم ) ۲۰- حاکمان گمراه کننده ✍ یکی دیگر از نگرانی های پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم ) نسبت به امت بعد از خود، درباره رهبران گمراه کننده اى است که پس از ایشان بر مسند خلافت تکیه مى زنند تا جایی که خون عترت پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم ) را می ریزند. احادیث مربوط به این هشدارها، صحیح، متواتر و بسیار تکان دهنده است، زیرا برخى از این روایات به روشنى بیان مى کند که فتنه رهبران گمراه کننده، پیوسته وجود دارد، تا آن زمانی که خدا، مهدى(عجل الله تعالی فرجه الشریف )، فرزند پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم ) را برانگیزاند. 🌷 رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم ) در فرازی از بیانات خود در این باره می فرماید: برای امت خود نه از آشوب و گرسنگی می ترسم که آنان را بکشد و نه از دشمن که بر آنان یورش برد بلکه از پیشوایان گمراه کننده نگرانم که اگر مردم فرمان آنان را ببرند، دچار فتنه شوند و اگر نافرمانی کنند کشته شوند. 🌹«لَیسَ أخافُ عَلى أُمَّتی غَوغاءٌ تَقتُلُهُم وَلا عَدُواً یَجتاحُهُم، وَلکِنّی أخافُ عَلى أُمَّتی أئِمَّة مُضِلّین إن أطاعُوهُم فَتَنُوهُم، وَ إن عَصُوهُم قَتَلوهُم» 📚 کنزالعمال، ج 6، ص22/ نهج الفصاحه، ص 472 #کانال_استاد_عباسے_خراسانے @abbasi_khorasani

🌷 امام حسن مجتبی علیه السلام: التَّبَرُّعُ بِالْمَعْرُوفِ، وَ الْإِعْطَاءُ قَبْلَ السُّؤَالِ، مِنْ أَكْبَرِ السُّؤْدَد 🌹آغاز نمودن به نیكى و بذل و بخشش، پیش از درخواست نمودن، از بزرگترین شرافتها و بزرگى هاست. 📗 نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص 71 #کانال_استاد_عباسے_خراسانے @abbasi_khorasani

❓ چرا به امام حسن مجتبی(علیه السلام)،کریم اهل بیت می گویند؟ ✍ امام حسن(علیه‌السّلام) تمام توان خویش را در راه انجام امور نیک و خداپسندانه به کار می‌گرفت و اموال فراوانی در راه خدا می‌بخشید. آن حضرت در طول عمر خود دو بار تمام اموال و دارایی خود را در راه خدا خرج کردند و سه بار نیز ثروت خود را به دو نیم تقسیم کردند و نصف آن را در راه خدا به فقرا بخشیدند.(۱) ✅ ابن شهر آشوب می گوید: روزی امام حسن(علیه‌السّلام) بر جمعی از گدایان گذشت که پاره‌ای چند از نان خشک‌ها را بر روی زمین گذاشته‌اند و می‌خورند، از امام دعوت کردند؛ حضرت فرمودند: «خدا متکبّران را دوست نمی‌دارد» و با آنها نشستند و طعام تناول کردند و سپس از همه گدایان خواستند که برای صرف غذا به خانه حضرت بروند. حضرت با غذاهای خوب از ایشان پذیرایی کرده و به همه آن‌ها لباس‌های مناسب هدیه دادند.(۲) ✅ وقتی از خود امام پرسیدند، چرا هرگز سائلی را ناامید بر نمی‌گردانید؟ فرمودند: «من هم سائل درگاه خداوند هستم و می‌خواهم که خدا مرا محروم نسازد و شرم دارم که با چنین امیدی سائلان را ناامید کنم، خداوندی که عنایتش را به من ارزانی می‌دارد، می‌خواهد که من هم به مردم کمک کنم».(۳) به خاطر این بخشندگی‌ها و کارهای نیکی که از سوی امام حسن(علیه‌السّلام) در مسیر خیر، احسان و کمک به طبقات درمانده و نیازمند انجام می‌گرفت، آن حضرت را کریم اهل بیت لقب داده اند. ------------------------------ (۱). منتهی الآمال، ج۱، ص ۴۱۷ (۲). جلاء العیون، ص ۲۴۱. (۳). زندگانی امام حسن ـ علیه السّلام ـ ، ترجمه ی فخر الدین حجازی، ص۱۳۵. #کانال_استاد_عباسے_خراسانے @abbasi_khorasani

💠به مناسبت رحلت پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم )💠 ✍ ۲۸ماه صفر، سالروز رحلت برترين آفريده خدا محمد مصطفي (صلی الله علیه وآله وسلم ) است. وجود مقدسي كه خداوند متعال تمام جهان را به يمن او و عترت پاكش آفريد. پيامبري كه خداوند حكيم بارها در قرآن كريم او را ستوده است. ✅ سخن در فضايل و مناقب آن حضرت بسيار است، اما آنچه در اين مقام بايد گفت عظمت مصيبت خاتم الانبياء (صلی الله علیه وآله وسلم ) است؛ تا آنجا كه امام باقر (علیه‌السلام) در روايتي چنين مي فرمايد: 🌹 «مَنْ أُصِيبَ بِمُصِيبَةٍ فَلْيَذْكُرْ مُصَابَهُ بِالنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَإِنَّهُ مِنْ أَعْظَمِ اَلْمَصَائِبِ» هر كس به مصيبتي گرفتار شد، پس بايد مصيبت خود را نسبت به پيامبر (صلی الله علیه وآله وسلم ) بياد آورد پس همانا كه مصيبت پيامبر از بزرگترين مصيبتهاست. (1) ✅ روايات متعددي از آخرين روزهاي حيات شريف رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم ) و نيز آخرين لحظات آن حضرت نقل شده است از جمله: صحيح بخاري معتبرترين كتاب اهل سنت چنين نقل مي كند: «زماني كه حال تب بر پيامبر شديد شد؛ فرمود: كاغذي بياوريد تا برايتان نوشته اي بنويسم كه پس از آن گمراه نشويد. عمر گفت: تب بر پيامبر خدا غالب شده است وكتاب خدا نزد ماست و براي ما كافي است. پس اصحاب حاضر در جلسه با هم اختلاف پيدا كردند و بگو مگو زياد شد. پيامبر فرمودند: از نزد من برخيزيد و شايسته نيست در نزد من تنازع كنيد. پس ابن عباس خارج شد در حالي كه مي گفت: مصيبت! و تمام مصيبت! زماني بود كه بين رسول خدا و نوشته او مانع شدند.»(2) ------------------------------ (1) كافي ج۳ ص۲۲۰. (2) صحيح بخاري ج۱، ص۳۶. #کانال_استاد_عباسے_خراسانے @abbasi_khorasani

💠وجه تسمیه ی نام و القاب پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم ) 🔸شخصی یهودی خدمت رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم ) رسید و پرسید: راز اینکه تو را «محمّد»، «احمد»، «ابی القاسم»، «بشیر»، «نذیر» و «داعی» نامیده اند چیست؟ رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم )فرمود: 🌷 «اَمّا مُحمَّد فَانّی مَحْمُودٌ فِی الْارْضِ وَ امّا اَحْمَدُ فَانّی مَحْمودٌ فِی السَّماءِ وَ امّا ابوالقاسِمِ فَاِنَّ اللّهَ یَقْسِمُ یَوْمَ الْقِیامَةِ قِسْمَةَ النّارِ فَمَنْ کَفَرَ بی مِنَ الاَْوَّلینَ وَ الآخِرینَ فَفِی النّارِ وَ یَقْسِمُ قِسْمَةَ الْجَنّةِ فَمَنْ آمَنَ بی وَ اَقَرَّ بِنُبُوَّتی فَفِی الجَنَّةِ؛ 🌹 امّا محمد برای این است که من در زمین ستایش شده هستم و امّا احمد، به راستی من در نزد آسمانیان ستوده شده ام. امّا ابوالقاسم نامیده شدم چون خداوند در روز قیامت بخشی از آتش را جدا می کند، پس هر کسی از گذشتگان و آیندگان به من کفر بورزد در آتش خواهد بود، و بهشت را جدا می کند، پس کسی که به من ایمان آورده باشد و اقرار به نبوت و رسالت من کرده باشد، در بهشت خواهد بود.» حضرت در ادامه فرمود: 🌺 «وَ امَّا الدّاعی فَاِنّی اَدْعُوا لنّاسَ اِلی دِینِ رَبّی وَ اَمَّا النَّذیرُ فَاِنّی اُنْذِرُ بِالنّارِ مَنْ عَصانی و اَمَّا البَشیرُ فَاِنّی اُبَشِّرُ بِالْجَنَّةِ مَنْ اَطاعَنی؛ 🌷 اما داعی برای این است که من مردم را به سوی دین پروردگارم دعوت می کنم و اما نذیر برای این است که من کسانی را که نافرمانی ام کنند با آتش انذار می کنم و بشیر برای این است که کسی که مرا اطاعت کند، به بهشت بشارت می دهم.». 📚 معانی الاخبار، شیخ صدوق، ص 52، ح 2، و منتخب میزان الحکمه، ص 495. #کانال_استاد_عباسے_خراسانے @abbasi_khorasani

💠 امام حسن مجتبی علیه السلام، کریم اهل بیت 💠 ✍ امام حسن مجتبی(علیه‌السّلام)، (۳-۵۰ق)، به مدت ۱۰ سال (۴۰-۵۰ق.) امام مسلمین بود. او هفت سال از عمر خود را با پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم ) همراه بود و در بیعت رضوان و ماجرای مباهله با مسیحیان نجران حضور داشت. ایشان یکی از اصحاب کسا است که آیه تطهیر درباره آنان نازل شد. آیه اطعام و آیه مودت و آیه مباهله نیز درباره او و پدر و مادر و برادرش نازل شده است. او دو بار کل دارایی‌اش را در راه خدا بخشید و سه بار نیمی از اموالش را به نیازمندان داد. و به سبب همین بخشندگی‌ها، او را «کریم اهل بیت» خوانده‌اند. ✅ در دوره خلافت امام علی(علیه‌السّلام) همراه او به کوفه رفت و در جنگ‌های جمل و صفین از فرماندهان سپاه بود. پس از شهادت پدر به امامت رسید و در همان روز، بیش از چهل هزار نفر با او بیعت کردند. معاویه، خلافت او را نپذیرفت و با لشکری از شام به سوی عراق حرکت کرد. امام مجتبی(علیه‌السّلام) نیز سپاهی به فرماندهی عبید الله بن عباس به سمت معاویه فرستاد و خود به همراه یک گروه دیگر به ساباط رفت. پس از برخوردی که میان دو سپاه رخ داد و به شکست شامیان انجامید، معاویه تلاش کرد با دسیسه و توطئه میان سپاهیان امام حسن(علیه‌السّلام)، زمینه را برای برقراری صلح فراهم کند. ✅ در این شرایط، امام حسن مورد سوءقصد یکی از خوارج قرار گرفت و زخمی شد وگروهی از سران کوفه به معاویه نامه نوشتند و قول دادند حسن بن علی(علیه‌السّلام) را به وی تسلیم کنند یا به قتل برسانند. معاویه نامه‌های کوفیان را برای حسن بن علی(علیه‌السّلام) فرستاد و به او پیشنهاد صلح داد. سرانجام امام مجتبی(علیه‌السّلام) به ناچار صلح و واگذاری خلافت به معاویه را پذیرفت به این شرط که معاویه بر اساس کتاب خدا و سنت پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم ) عمل نماید و برای خود جانشین تعیین نکند و همه مردم از جمله شیعیان علی(علیه‌السّلام) در امنیت باشند. بعدها معاویه به هیچ‌یک از این شرط‌ها عمل نکرد. ✅ امام(علیه‌السّلام) پس از ماجرای صلح در سال ۴۱ق، به مدینه بازگشت و تا پایان عمر در آنجا ماند. و مرجعیت علمی را بر عهده داشت. وقتی معاویه تصمیم گرفت برای ولایتعهدی پسرش یزید بیعت بگیرد، صد هزار درهم برای جعده (همسر امام حسن) فرستاد تا امام را مسموم و به شهادت برساند. و او این چنین کرد. بنابر نقلی، امام(علیه‌السّلام) وصیت کرده بود کنار قبر پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم ) دفن شود ولی مروان بن حکم و عده‌ای از بنی امیه مانع این کار شدند. سرانجام پیکر او در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد. ......................................... 📚 پی نوشت: ۱). الارشاد، ج۲، ص۱۵و۱۷ و۱۶۸ ۲). مسند احمد بن حنبل ، ج ۱، ص۳۳۱ ۳). ابن شهر آشوب، المناقب، ج۴، ص۷ و۱۸و۴۴ ۴). حیات فکرى و سیاسى ائمه، ص۱۴۸-۱۵۵. #کانال_استاد_عباسے_خراسانے @abbasi_khorasani