سبک 2 بیست و پنجم رجب شهادت حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام

سبک 3 بیست و پنجم رجب شهادت حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام

سبک 4 بیست و پنجم رجب شهادت حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام

سبک 5 بیست و پنجم رجب شهادت حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام

سبک 6 بیست و پنجم رجب شهادت حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام

سبک 7 بیست و پنجم رجب شهادت حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام

سبک 8 بیست و پنجم رجب شهادت حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام

سبک 9 بیست و پنجم رجب شهادت حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام

سبک 10 بیست و پنجم رجب شهادت حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام

سبک 11 بیست و پنجم رجب شهادت حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام

السلام علیک یا مسموم یا غریب یا باب الحوائج یا موسی بن جعفر علیهماالسلام این باغ گل که پرپر ِ دست جفا شده با زهر کینه حاجت ِ مرگش روا شده عمری ست بوده مأمن او یک سیاه چال کارش میان سلسله صبر و رضا شده در بین کُند وسلسله ساقش شکسته است موسای اهل بیت چنین بی عصا شده حقّ محبّت شب و روزش به دشمنان با بغض تازیانه ی سِندی ادا شده حالا که پیکرش پُر ِ زخم و کبودی است از چه به روی تخته دری جابه جا شده در نزد او مگر پسرانش نبوده اند از چه به روی دوش غلامان رها شده ای بی حیا امام مرا رافضی نخوان با مهر او فقط دل ما باخدا شده با احتیاط سلسله اش را جدا کنید گل زخم های پیکر او تازه وا شده حالا برای آن که نباشد در آفتاب یک سایه بان به روی تن او بنا شده در بین یاس ها شده پنهان کسی ندید مدفون به زیر خنجر و سرنیزه ها شده عمّامه و ردای تنش را کسی نبرد حرفی نشد دگر که عقیقش جدا شده چندین‌ کفن برای تنش آمده ولی یک تکه بوریا کفن کربلا شده ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) آدرس اشعار: @abdolmohsen158

السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمَقْتُولُ الشَّهِيدُ السّلام عَلیَ الْمُعَذَّبِ فِي قَعْرِ السُّجُونِ وَ ظُلَمِ الْمَطَامِيرِ ذِي السَّاقِ الْمَرْضُوضِ السلام علیک یا باب الحوائج یا موسی بن جعفر علیه السلام ایران اگر یم است به هر جاش زیوری مانده ست روی هر وجبش ازتو گوهری خورشیداین زمین ز تو رونق گرفته چون در هر دیار صاحب اولاد انوری روشن دلیم ما همه با نور اهل تو درآسمان دل،تو مه و شمس و اختری سلطان رضا وفاطمه را عُشِّ اهل بیت یعنی پدر برای دو خورشید کشوری شیراز و مشهد و قم اگر درب جنتند پس تو کلیددار بهشت مقرری وقتی که صاحب سه در جنت است قم بر این اساس مالک فردوس دیگری از وقت خوردن نمک سفره ی رضات گردیده ایم شیعه و هستیم حیدری . . . آقا روا نبود به قعر سجون روی تا که شوی اسیر جفای ستمگری مرضوض گشته ساق تو ودرد می کشی از کندها و سلسه هایش مکدری یک نانجیب آمد و زد بی هوا تو را این صورت کبود تو شد ارث مادری بااین همه جسارت و توهین روا نبود تابوت تو دگر بشود تخته ی دری آقا درست درد زیادی کشیده ای شکر خدا نبوده کنار تو خواهری آقا نوشته اند مقاتل کفن شدی دیگر نیامده که تو هم پاره حنجری حرف از عصاو نیزه و خنجر نیامده دیگر ندیده دختر تو روی نی سری در زیر گُل نهان شده جسم نزار تو دیگر نرفت زیر سُم اسب، پیکری ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) آدرس اشعار: @abdolmohsen158