🔹موشه شارون (متولد ۱۸ دسامبر ۱۹۳۷)، مورخ و محقق اسلام شناس اسرائیلی است. برخی از مراکز علمی او را به عنوان «بزرگترین محقق خاورمیانه اسرائیلی» میشناسند. وی در حال حاضر استاد برجسته مطالعات اسلامی و خاورمیانه در دانشگاه عبری اورشلیم است. 🔹کلیپ کوتاه بالا نشان دهنده عمق مطالعات وی درباره اسلام است. البته ویرایش کننده های کلیپ گمان کرده اند که وی اسلام را حق و بقیه ادیان را باطل میداند. در حالی که چنین نیست. وی یک یهودی متعصب است، در حال توصیف اسلام بر اساس متون و منابع اسلامی است. 🔹برخی از آثار او: ۱. یهودیت و مسیحیت و اسلام در تعامل و تعارض، ۱۹۸۹ ۲. شورش جنبه‌های اجتماعی و نظامی انقلاب عباسی پرچم‌های سیاه از شرق، ۱۹۹۰ ۳. یهودیت در متن تمدنهای متنوع، ۱۹۹۳

استاد میرباقری ⚡️ حتماً حوزه‌ها مکلف‌اند که علوم مدرن را بفهمند و سخن دین را نسبت به آن ارائه کنند، ولی این کار یک قواعدی دارد. اگر درست عمل نکنیم، ممکن است خدای‌ناکرده ما در دهه‌های آینده به یک فضلایی تبدیل شویم که ابزار عرفی‌سازی دین می‌شویم. ⚡️ انسان تا جزو عبادالله نشده و به فرقان دست پیدا نکرده است نباید سراغ کتب ضاله برود. ⚡️ اگر من بدون اینکه جهاز هاضمۀ خودم را تقویت کرده باشم که بتواند اطلاعات را تصفیه کند، انبوهی از اطلاعات فیلسوفان مادی را در جهاز هاضمه خودم بریزم، طبیعی است که مسموم می‌شوم. ⚡️ این یک انحراف خطرناک است که فرایند اصلاحات اجتماعی را براساس ادبیات مدرن تعریف کنیم و بپذیریم، و بعد بگوییم امام حسین(ع) هم همین کار را می‌کردند! «من یک هشدار جدی می‌دهم نسبت به این انبوه‌خوانی‌هایی که از علوم انسانی و اجتماعی مدرن در حوزه دارد اتفاق می‌افتد‌. اینها کتبی هستند که انسان تا #فرقان ندارد نباید سراغشان برود. بله، اگر کسی جزو عبادالله شد و نورانی به نور هدایت الهی شد و فرقان داشت، می‌تواند سراغشان برود (فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ). تا به آنجا نرسیدی، «فَلْيَنْظُرِ اَلْإِنْسانُ إِلى طَعامِهِ»؛ آدم باید به طعام خودش نگاه کند؛ در معنای این آیه فرمود: «عِلْمُهُ اَلَّذِي يَأْخُذُهُ عَمَّنْ يَأْخُذُهُ». علمتان را ببینید از چه کسی می‌گیرید. این نکته را من جدی می‌گویم. این کسانی که فیلسوفان دوره مدرن که دست به بدنشان بزنی باید بروی آب بکشی، این نجاست مال روحشان است که به بدن سرایت کرده است. روح کافر نجس است که جسمش نجس می‌شود. قرآن به ما گفته است این‌قدر فاصله‌گذاری کنید. حال اگر من بدون اینکه جهاز هاضمۀ خودم هم تقویت کرده باشم که بتواند آن اطلاعات را تصفیه کند، انبوهی از آن اطلاعات آنها را در جهاز هاضمه خودم ببرم، طبیعی است که مسموم می‌شوم. این انبوه‌خوانی که به‌خصوص جوانان عزیز ما، و گاهی طلبه‌های جوان ما، انجام می‌دهند، با فرقان، خیلی خوب است و آدم می‌داند دارد چه کار می‌کند. اما اگر بخوانیم تا ببینیم که حق کجاست، این اولِ خطاست. آنها حق و باطل را با هم قاطی کرده‌اند و قاطی کردنش اینطوری است که «كَلِمَةُ حَقٍّ يُرَادُ بِهَا بَاطِلٌ». اگر فرقان نباشد، یک‌موقعی خدای‌نکرده ما در دهه‌های آینده تبدیل می‌شویم به یک فضلایی که ابزار #عرفی‌سازی_دین می‌شویم و دین را به نفع مفاهیم عرفی و به نفع مفاهیم مدرن و به نفع علوم مادی تغییر می‌دهیم و ابزار این کار می‌شویم. البته حتماً حوزه‌ها مکلف‌اند که بر این علوم، مُشرف بشوند و سخن دین را نسبت به آنها بفهمند و ارائه کنند؛ اصلاً این‌طوری، #جامعه‌سازی و جامعه‌پردازی می‌شود؛ اصلاً مسئله امروز ما این است. ولی این کار یک قواعدی دارد. اینکه ما از آن طرف بیاییم و مفاهیم عرفی را بگیریم و فرایند اصلاحات اجتماعی را براساس ادبیات مدرن [تعریف کنیم و بپذیریم،] و بعد بگوییم امام حسین(ع) هم همین کار را می‌کردند و [بگوییم] «إِنَّما خَرجْتُ لِطَلَبِ إلاصلاحِ فی أُمَّةِ جَدّی» یعنی همین، و حضرت هم همین کار را می‌کرده است، این حرف، قطعاً انحراف است و انحراف خطرناکی هم هست؛ فرق نمی‌کند آن کسی که این انحراف را دارد خدایی‌نکرده ملبس باشد یا نباشد. باید با قرآن و با معارف اهل بیت(ع) و با یک رفت‌و‌برگشت مستمر بین معارف قرآن و اهل بیت(ع) بتوانیم به مفاهیم اساسی برسیم [و این امور را تحلیل کنیم.]».

📚کتاب استاد جعفریان درباره ملا آقا دربندی(ره) #مقتل_شناسی #مقتل_دربندی #مطالعات_تاریخی

#یادداشت 💢تقریرنویسی، روش و ثمرات 🔰 حجت الاسلام عباس افروزی 💠 در تقریر نویسی لازم است دو نکتۀ بسیار مهم مورد توجّه قرار بگیرد: یکی روش صحیح تقریر نویسی، و دیگری زمان تقریر نویسی. برای فهم این دو مهم، باید به عقب برگشته و ببینیم اساساً فلسفۀ تقریر نویسی چه بوده است. 💠 ساختمان ذهنی انسان بسان حافظه کامپیوتر، یک حافظه اصلی و طولانی مدت دارد و یک حافظه فرعی و کوتاه مدت. این خصوصیت به خاطر عدم مدیریت و تربیت و تقویت ذهن، برای متعلمین علوم مختلف - بخصوص در علم فلسفه که عمدۀ کار، تصوّر صحیح موضوعات و محمولات است- موجب بروز اختلال در سیستم آموزشی یادگیری شان شده است. 💠 متعلّم به خاطر انس با الفاظ، تعابیر و اصطلاحات مساله را در حافظه کوتاه مدت خود ذخیره کرده و به خاطر اینکه در ذهن خود به نحوۀ چیدن آن الفاظ آرایشی داده است، گمان به یاد گیری آن مساله می برد. غافل از اینکه معنای پشت پردۀ این الفاظ که مراد و مقصود اصلی بوده است را تعقّل و تصور نکرده است‌. (#جهل_مرکب) 💠 و به همین خاطر - بر خلاف کسی که از حجاب الفاظ رهیده و به معانی مقصوده نائل گشته- نمی تواند آن مساله را به عنوان مقدمۀ قیاس قرار داده و در مسائل و شبهات و مجهولات گوناگون، پاسخ متناسب اصطیاد کند. به عنوان نمونه مرحوم شهید مطهری به خاطر فهم معانی و مقاصد پشت پردۀ الفاظ، در محیط های مختلف اجتماعی و در مقابله با مکاتب مختلف جهان روز، از اطلاعات فلسفی شان استفاده کرده و از آن دریا جواب های محکم و متقنی صید می کردند. 💠 از این رو بر متعلّم لازمست که خود را از پردۀ الفاظ رهایی بخشیده و راهی به سوی معانی و مقاصد پشت پرده الفاظ، پیدا کند. راه رسیدن به پشت پرده الفاظ، پرینت گرفتن از اطلاعات ذهن است البته از مسیر هارد و حافظه طولانی مدت. 💠 برای این کار لازم است که متعلم از تعابیر و الفاظ خاصی که از کتب و اساتید یاد گرفته دوری گزیده و سعی در به کار بردن الفاظ و تعابیر جدیدی که معانی مقصوده را می رساند، داشته باشد. به عبارت دیگر در تقریر نویسی صحیح نباید الفاظی که در حافظۀ کوتاه مدت ذهن ذخیره شده، مورد استفاده قرار بگیرد. بلکه متعلّم باید در زمان تحریر و پرینت ذهن خود بر روی کاغذ، از الفاظ جدید، و حتی در صورت امکان از زبان دیگر، استفاده کند تا از بازی با الفاظ خارج شده و به جهل خود نسبت به معانی پی ببرد. (#جهل_بسیط) 💠 برای خروج از حافظه کوتاه مدت ذهن و ورود در هارد و حافظه اصلی، لازم است که بین زمان مطالعه و کلاس و تحقیق و پژوهش و زمان پیاده سازی ذهن (تقریر نویسی)، فاصله معتنابهی گذاشته شود. به این صورت که بعد از کلاس رفتن و رجوع به رفرنس ها و مطالعه و تفکر و جواب دادن به سؤالات ایجاد شدۀ جدید، با اشتغال به کارهای علمی دیگر و مسائل روزمره حد فاصلی درست کند. در وهلۀ بعد نوبت به تقریر نویسی می رسد. در این زمان متعلّم باید بدون رجوع به کتب و نوشته های سابق، با الفاظ و تعابیر جدید اطلاعات ذهن خود را بر روی کاغذ پیاده کند. 💠 اگر قواعد و زمان تقریر نویسی درست مراعات شود، حین پیاده کردن اطلاعات ذهن، حلقه و زنجیره هایی که سابقا بین تک مساله ها به خاطر عدم توجه و التفات وجود داشته و به آسانی آن ها را متصل می کرده، مفقود می شود. و چگونگی اتصال تک تک زنجیره ها مورد سؤال ذهن قرار می گیرد. که در این حالت مطالب در ذهن جدا جدا و به صورت جزیره جزیره در می آیند. 💠 اینجاست که جای خالی حدوسط هایی که قرار بوده مانند شمع ذوب شوند و خود را فدای پیوند و اتصال بین آن زنجیره ها کنند، احساس می شود. و متعلم به جهل و نادانی خود پی می برد. (#جهل_بسیط) 💠 با این روش متعلم می تواند در زمان پایان عملیات تقریر نویسی خود را بالانس کرده با دیدی واقع بینانه سطح و میزان یادگیری اش را اندازه گیری کند. 💠 اگرچه مراعات کردن این روش در ابتدا سخت بوده و منفور نفس قرار می گیرد، لکن اگر تحمل سختی نموده و چندی بدین روش سیر کند، قوت ذهنش به جایی می رسد که در همان گام اول مطالعه و شرکت در کلاس ملتفت زنجیره های مفقوده و مجهولات خود می شود، و با سرعتی بسیار بالا به مقصود نهائی که فهم عمیق و صحیح مطالب است، نائل می گردد. #یادداشت #مشاوره_مجازی #هدایت_تحصیلی برگرفته از مرسلات

💢 پیش نیازهای ورود به درس خارج ✔️ به‌مناسبت آغاز سال تحصیلی حوزه‌های علمیه (1)؛ سعید هلالیان: 🔹 هدایت بسیاری از طلاب آماده ورود به درس خارج و خارج شدن آن‌ها از حیرت، بهینه‌سازی درس‌های خارج، جلوگیری از اتلاف بسیاری از سرمایه‌های انسانی ـ سازمانی، پیدایش زمینه آسیب‌شناسی دروس خارج و برنامه‌ریزى مناسب برای آن‌ها، افزایش تدریجی سطح علمی دروس خارج و خروجشان از وضع نامطلوب کنونی و…، از دیگر ثمرات این بررسی هستند. 🔹 روش اجتهادی موجود، روشی عقلی ـ عقلایی برای فهم مراد شارع ـ ولی عمدتاً در حیطه تکلیفی ـ است که در بستر تاریخ با گسترش دایره علم اصول و پیدایش، افزایش و تکامل ابزارهای دخیل در فهم متون دینی، تکامل یافته است که در حال حاضر، به توسعه و تکامل‌هایی نیاز دارد. #درباره_درس_خارج تفصیل مطلب👈 https://b2n.ir/023654 برگرفته از اجتهاد

💢 آموزش ما طوری نیست که طلاب را برای درس خارج آماده کند/ باید درس خارج را مرحله‌بندی کنیم ✔️ به‌مناسبت آغاز سال تحصیلی حوزه‌های علمیه (2)/ استاد محمدتقی هادی‌زاده🔻 🔹 اگر طلبه در درس خارج به خوبی پیش برود، یک اتفاق دیگر هم برای طلبه مستعد رخ می‌دهد و آن، نظریه‌پردازی در عرصه فقهی یا اصولی است که با برگزیدن مبنا تفاوت دارد. 🔹 امروزه یک بخش از آسیب‌هایی که طلاب و در مرحله بعد، حوزه و در ادامه، اجتماع، گرفتارش است، به این دلیل است که آن‌چه در حوزه، محور فعالیت و کار و تلاش قرار می‌گیرد، با نیاز جامعه فاصله دارد یا در اندازه نیاز جامعه نیست. 🔹 الآن آن‌چه به یک طلبه از آموزش حوزه القاء می‌شود، این است که اگر می‌خواهی استاد خوب باشی، باید روزی چند ساعت تدریس کنی و به خوبی از پس تدریس کفایه برآیی. او دیگر فرصت این را ندارد که وقتی بگذارد که به چهار تا طلبه رسیدگی، و با آن‌ها گفت‌وگو کند و به طلبه‌ای سر بزند که سر درسش می‌آید و ببیند چه وضعیتی دارد و مشکلش چیست و از حوزه چه می‌فهمد. #درباره_درس_خارج تفصیل مطلب👈 https://b2n.ir/607649

💢 سبک‌های مختلف درس خارج ✔️ به‌مناسبت آغاز سال تحصیلی حوزه‌های علمیه (3)/ محمدعلی رضایی اصفهانی🔻 🔹 مرحوم آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی می‌فرمودند: «زیاد اصول خواندن ملّایی نمی‌آورد. انسان باید سعی و کوشش کند تا مذاق شارع را به دست آورد و بفهمد». 🔹 امام خمینی (ره) می‌فرماید: «روحانیت تا در همه مسائل و مشکلات حضور فعال نداشته باشد، نمی‌تواند درک کند که «اجتهاد مصطلح» برای اداره جامعه کافی نیست. حوزه‌ها و روحانیت باید نبض تفکر و نیاز آینده جامعه را همیشه در دست خود داشته باشند و همواره چند قدم جلوتر از حوادث، مهیای عکس‌العمل باشند». تفصیل مطلب👈 https://b2n.ir/999072

💢 نگاهی تاریخی، آسیب‌شناسانه و روشی به درس خارج/ چرا درس‌های خارج ما «اجتهاد» ایجاد نمی‌کند؟ ✔️ به‌مناسبت آغاز سال تحصیلی حوزه‌های علمیه (4)/ استاد احمد مبلغی🔻 🔹 به اندازه‌ای که استادان گذشته، تمرکز بر نوآوری داشتند و واقعاً به پیشرفت علم می‌اندیشیدند، الآن شاید جز در چند مورد، این معادله به هم خورده است و درس خارج هیچ‌گاه واجد حرف نو و فارغ از فضای درسی نیست. 🔹 شاگردها نیز مجرّب و آزموده نیستند و درس خارج را نمی‌شناسند و همان تعاملی را که با درس سطح دارند، به درس خارج سرایت داده‌اند. 🔹 مشکل ما در درس خارج این است که امور حاشیه‌ای را اصل و متعلق آموزش قرار داده‌ و امور اصلی را کنار گذاشته‌ایم. بعد فریادمان هم بلند است که چرا درس‌های خارج ما اجتهاد ایجاد نمی‌کند. تفصیل مطلب👈 https://b2n.ir/917198

💢 زاویه نگاه و اهداف در «درس خارج» ✔️ به‌مناسبت آغاز سال تحصیلی حوزه‌های علمیه (5)/ رضا حبیبی🔻 🔹 مادامی که حوزه به این باور نرسیده که بحث‌های روش‌شناسی، فن و علم است و این علم به آموزش نیاز دارد و برای تبدیل شدن این علم به مهارت، به کارگاه آموزشی نیاز داریم، حرکت‌ها آرام و کم اثر خواهد بود. 🔹 در زمینه روش‌ها ما دو مرحله داریم؛ یکی اینکه چه روشی به درد چه کسی می‌خورد و اینکه هر کس بتواند با توجه به شرایط و اهداف خود، روش متناسب با خودش را کشف کند و دیگری اینکه به صورت عملی، این روش را به اجرا در آورد. 🔹 توصیه‌ها می‌تواند خیلی شفاف و واضح باشد، ولی عادت نکردیم از روی حساب و کتاب نظر بدهیم و باید به سمتی برویم که این رسم شکسته شود و مستند حرف بزنیم. باید پیچیدگی را قبول کرد و به سمت حجت کردن حرف‌های خودمان برویم. تفصیل مطلب👈 https://b2n.ir/753149

💢 هویت درس خارج، پژوهشی است نه آموزشی/ پیش‌نیاز یک درس خارج، روش‌ تحقیق و روش تفکر است/ موضوع بسیاری از درس خارج‌ها موضوعات مبتلابه حکومتی باشد ✔️ به‌مناسبت آغاز سال تحصیلی حوزه‌های علمیه (7)/ استاد عبدالحمید واسطی🔻 🔹 در مقطع قبل از درس خارج، باید سطح فهم تحلیلی دنبال شود تا فراگیر بتواند حل‌های ارائه شده قبلی به مسئله‌های موردنظر را تحلیل کند، اجزا و روابط و تاثیر آن‌ها را کشف کند. 🔹 اگر ما در حوزه روی این جهت که طلبه‌هایمان در روش تفکر، تحلیل و استدلال و نقّادی دست برتر را داشته باشند به طور متمرکز کار بکنیم بهره بسیار زیادی خواهیم برد. 🔹 مقیاس اجتهاد و تفقّه در وضعیت فعلی، مقیاس فرد است. مقیاس فرد، قدرت نظام‌سازی ندارد لذا حتماً باید روی تغییر مقیاس از فرد به جامعه، از خُرد به کلان، از جامعه به فضای تمدّن و فقه تمدن‌ساز حرکت شود. تفصیل مطلب👈 https://b2n.ir/518013

💢 مراحل فقه آموزی در «درس خارج» ✔️ به‌مناسبت آغاز سال تحصیلی حوزه‌های علمیه (6)/ امیر غنوی🔻 🔹 اگر هسته آموزش درس خارج، آموزش فن استنباط و اجتهاد است، طلبه باید فنی را بیاموزد که به ظرافت‌ و دقت‌ فراوان نیاز دارد. از این رو، اولین حرکت علمی در درس خارج، باید فراگرفتن روش استاد در فرآیند اجتهاد باشد و طلبه باید مدتی ناظر دقیق فعالیت‌های استاد باشد تا روش و فرآیند را بیاموزد. 🔹 طلبه کتب اعلام سه‌گانه نائینی، اصفهانی و آقا ضیا و فضلای بعد از آن‌ها را ندیده است، در حالی‌ که آن‌ها حرف‌های فراوانی داشته‌اند و استدلال‌های امروز هم با زمان شیخ انصاری، تفاوت فراوانی دارد. طلبه در درس‌های خارج، نقش اصلی را ندارد و استاد درصدد نیست که نظارت بر کار علمی طلبه داشته باشد. طلبه باید بسازد و او نقد کند که با توجه به کثرت شاگردان دروس، حتی امکان اشکال کردن را هم فراهم نمی‌کند، چه برسد به اینکه استاد بر طلبه نظارت داشته باشد. تفصیل مطلب👈 https://b2n.ir/993692

💢 نگاهی به شیوه‌های مباحثه و تقریرنویسی ✔️ یادداشت وارده/ به‌مناسبت آغاز سال تحصیلی حوزه‌های علمیه (8)🔻 📜 در این یادداشت که به قلم محمدعلی رضایی اصفهانی نگاشته شده است عناوین ذیل را شرح می‌دهد: 1⃣ روش‌های تقریر درس خارج که شامل🔻 🔸 روش اوّل: نوشتن در جلسه درس به‌طور کامل 🔸 روش دوّم: نوشتن رئوس مطالب درس در جلسه 🔸 روش سوّم: نوشتن مشروح درس استاد بعد از کلاس 🔸 روش چهارم: نوشتن خلاصه درس بعد از کلاس 2⃣ شیوه‌های مباحثه درس خارج که شامل🔻 🔹 روش اول: روخوانی 🔹 روش دوّم: تقریر مباحث استاد 🔹 روش سوم: نقد و بررسی 🔹 روش چهارم: مباحثه و تحقیق جمعی 🔹 روش پنجم: پیش مباحثه تفصیل مطالب فوق + پیشنهادهایی در مورد درس خارج👈 https://b2n.ir/125894